Share
Chapter 18.2
CHAPTER 18.2
"PUMUNTA ka ba sa cafe ni Abellardo?" Pag-uusisa sa kanya ni Keegan noong bumisita siya sa apartment nito para magmiryenda.
Weekends. Nasa kalagitnaan pa naman noon ng pagkain si Lyle ng boy bawang na sinawsaw niya sa suka nang matigilan siya dahil sa tanong ng kaibigan. Naguguluhan niya itong pinagmasdan bago niya ipinilig ang ulo ngunit hindi man lang siya magawang pasadahan nito ng tingin dahil abala ito sa paglalaro sa cellphone. Genshin na naman yata ang nilalaro at nagiging pamilyar na siya sa voice overs na naririnig niya. Hindi naman kasi minu-mute ni Keegan ang nilalaro tuwing magkasama sila.
"Pumunta ako this week ng dalawang beses. Nagka-free time na kasi ako sa wakas," aniya matapos niyang hayaan ang katahimikang mamutawi ng ilang segundo.
Mukhang wala rin kasing balak magsalita si Keegan kung hindi niya sasagutin ang tanong nito. Mahinang humimig ang binata noong marinig ang sagot niya bago ito marahang tumango-tango.
"Ano
Bab terkait
Can I be Him? Chapter 19.1
CHAPTER 19.1 NAMAMANGHANG pinagmamasdan ni Lyle ngayon si Gian. Halos mahulog ang panga niya habang napapakurap-kurap siya. Palibhasa, hindi makapaniwalang inaaya siya nitong mamasyal sa darating na Sabado. Para siyang inaaya nito ng date! Pero hindi siya pwedeng pumunta sa direksyong iyon. Walang malisya ang pag-aaya nitong lumabas sa Sabado, ayos ba. "Libre ba 'ko sa… Sabado?" Gian flinched from his seat as his cheeks flared. He had his eyes fixated onto broken concrete where they stand, never had it met Lyle's gaze ever since he showed those tickets to him. "O kahit kailan ka libre, Lyle! Mamamasyal lang naman tayo kasi, kasi may ibinigay sa 'kin si Leon na tickets. 'Di na raw niya magagamit. May nangyari yata sa kanila ng girlfriend niya," paliwanag nito. Nakatulalang pinagmamasdan ni Lyle si Gian habang nagpapalipat-lipat ang tingin ng binata sa kanya at sa mga tickets na hawak nito. Naniningkit ang mga mata at pinilit niyang basa
Can I be Him? Chapter 19.2
CHAPTER 19.2GIAN cannot seem to comprehend as to why Ridge and Zamiel decided to drop by his house looking all this sassy. Hair fixed and stile on point; while Zamiel wore a leather jacket, Ridge wore a fur coat – and both are wearing those sunglasses albeit the couple sat at the living room couch.Nakangiwi niyang pinagmamasdan ang dalawa habang palabas siya ng kwarto. Paano nakapasok ang mga ito sa bahay niya?'Ah, si mama,' pangungusap niya sa sarili nang maalalang baka itong pormahan ng dalawa ang dahilan kung bakit tuwang-tuwa ang mama niya kanina. Panay kasi ang palakpak nito at puna na ang ganda raw ng suot ng dalawa. Akala niya, matitinong damit ang suot e. Iyon pala, nag-transform na yatang secret agent at hari-harian ang mga kabarkada nuya."Anong ginagawa niyo rito tsaka ba't ganyan suot niyong dalawa?"Nag-aalangan pa siyang lumapit sa dalawa pero wala siyang ibang mapagpipilian, umupo pa rin siya sa tapat ng mga ito."We'
Can I be Him? Chapter 20.1
CHAPTER 20.1 "NARIYAN na pala senyorito namin. Aalis na ba kayo, Gian?" Lyle cannot describe how embarrassing must have it felt when his mother regarded him as 'senyorito'. Talagang sa harap pa ni Gian! Kaagad niyang ibinalik ang mga mata rito at saka niya naabutan na mataman din pala siyang pinagmamasdan ni Gian. Seryoso ang mukha noon nito hanggang sa magtama ang mga paningin nila. Kaagad itong ngumiti kaya pati siya, napangiti. Nakakahawa kasi. Ang bilis napawi ng pagkapahiya niya't napalitan na lamang ng kung anong tuwa na lumulukob sa dibdib niya. "Opo, aalis na po kami niyan," sagot naman ni Gian bago ibinalik ang mga mata sa ginang. Sabay-sabay bumuntong ang mga kasama niya sa bahay, dahilan para mapaurong siya. "Ano naman 'yang itsura 'yan? Pakawalan niyo na nga si Gian, baka gabihin pa kami lalo." Nang hawakan ng ina niya ang pisngi ng binata at bumuntong hininga, alam na ni Lyle na baka hindi pa sila kaagad na makaalis. Takan
Can I be Him? Chapter 20.2
CHAPTER 20.2 "Hey, it's okay to adapt things." Tinapik niya ang balikat ng nahihiya pa ring si Gian. "Nakakabigla lang dahil hindi ako sanay na sa 'kin mo ginagawa—" "No, no." Tinakpan ni Gian ang kalahati ng mukha. "Not really, may iba rin akong pinagpa-practice-an. Um, nataon lang na… sa 'yo ko nagawa 'yong ngayon." May ibinulong pa noon si Gian pero hindi na niya iyon narinig masyado dahil occupied ang isipan niya. "I… never deemed you to be the playboy type," he admitted, and to be honest; if Gian were really to be that type, Lyle is sure as hell that it would be easy for him to wrap girls around his finger. Ito naman ang napasinghap. "P-playboy?! 'Di ako ganon! Huh! Si Leon lang naman ang ganon sa 'ming lima, e! Siguro si Ridge rin kung nagkaroon 'yon ng tsansa pero… 'di talaga ako!" Lyle stared at Gian helplessly. Hindi niya napigilan ang mahinang tumawa bago mariing hinawakan ang balikat ng binata. It kinda hit him that Gian is
Can I be Him? Chapter 20.3
CHAPTER 20.3 "GUSTO mo bang itapon ko na?" Huh? Hindi makapaniwalang pinagmasdan ni Lyle si Gian. He couldn't understand why he had to ask him something so trivial and something that he can just decide all by himself. Why does he sound like he's seeking for approval? Hindi tuloy maiwasan ni Lyle na ipilig ang ulo sa pagtataka. Did Gian feel that he's irritated? Or does it show on his face? Napasinghap siya sa napagtanto. Mabilis niya ring kinapa ang mukha at dinamdam kung anong klase ba ng ekspresyon ang ginagawa niya ngayon. He looks stupid, yes, but he has to double check if he's making a face! Nakakahiya naman na umaasta siyang parang bata samantalang wala namang dahilan para mainis kay Gian! So what if he won't throw that girl's number, anyway?! Habang parang tanga niyang kinakapa ang mukha, nagtataka naman siyang pinagmamasdan ni Gian. Hindi nito alam a
Can I be Him? Chapter 21.1
CHAPTER 21.1 LYLE had been noticing something since earlier. In the midst of speaking to Gian with his never-ending rambling about his line of work, the other male has not really responded to him properly aside from letting out a short hum or a quick nod. But he seems to be listening, though? What makes Lyle think that Gian was not paying attention? It could be the way how his eyes remained on him, staring at him 'dreamily'? Or was it just his imagination? "Gian," tawag niya rito, ngunit wala talagang konkretong sagot liban sa mahinang paghimig, "Gian, nakikinig ka pa ba sa 'kin?" That question seemed to snap the male out of his reverie. Napatuwid ito ng upo at umatras mula sa pagkakahalumbaba. Ilang beses din itong napakurap-kurap bago siya nagtatakang pinagmasdan. Alright, maybe Lyle was just fooling himself earlier about Gian, listening to him. It seems like the male was lost in his pool of thoughts while he was busy rambling here.
Can I be Him? Chapter 21.2
CHAPTER 21.2 KUMUNOT ang noo ni Gian. Wala rin ito sa sariling sumagot. "Um, nasa 'yo lahat ng pera ko, Lyle?" "'Di 'yan ang ibig kong sabihin." Hindi niya napigilan ang mapahalakhak, pero wala na rin siyang balak na magpaliwanag pa. Sa halip, inabot niya ang kamay ni Gian saka ipinagsaklob ang mga palad nila. Nabigla siya nang mapagtantong ang lambot at ang init ng kamay nito. Samantala, mahina namang sumigaw si Gian at makapukaw ng mangilan-ngilan na atensyon. "L-Lyle?!" Hindi nito makapaniwalang sigaw. Umangat ang mga kilay niya bago hinayaang bumagsak ang mga kamay nila. "O, bakit? Mas magandang maghawak kamay nalang tayo kaysa sa hawakan mo 'ko sa sleeve ng damit, 'di ba? 'Di mo ba naisip 'yon?" Nanginginig ang mga labi ni Gian na sumagot. "Naisip ko pero baka kasi 'di mo magustuhan." "'Di magustuhan?" Ang dating ng sagot ni Lyle e tila ba hindi siya makapaniwala sa paratang ng binata. "E, ayos lang din sa 'kin na maghawak
Can I be Him? Chapter 22.1
Chapter 22.1 Naputol ang iniisip ni Lyle nang marinig ang pagkatok sa labas ng opisina niya. Hindi nagtagal, iniluwa ng pinto ang ulo ni Kaleb. Mukhang tinitignan kung abala siya dahil hindi siya sumagot. Nang masigurong hindi, saka ito tuluyang pumasok ng opisina niya. "Bakit, Kaleb? May problema ba?" Bungad niya rito. Umiling naman ang binata bago iniangat ang mga kamay upang marahan na iwagayway ang mga iyon. "Wala naman, boss. Gusto ko lang talaga sabihin na may naghahanap sa 'yo." Kumunot ang noo niya bago inilipat ang mga mata sa wall clock. Alas kwatro na ng hapon noon at malapit na rin na matapos ang working hours nila. Hindi niya akalain na may bibisita dahil wala naman siyang natanggap na mensahe mula sa mga kliyente? But then, an unexpected meeting does not sound so bad. Mayroon pa rin naman silang dalawang oras noon sa trabaho kaya tatapusin nalang niya kaagad ito. "Sige, papasukin mo na, Kaleb," aniya. Tuma
Bab terbaru
