Home / LGBTQ+ / Can I be Him? / Chapter 2.1

Share

Chapter 2.1

Author: Raeliana
last update Last Updated: 2021-05-06 08:20:07

CHAPTER 2.1

MULA noong mangyari ang wirdong engkwentro niya sa café, hindi makalimutan ni Lyle kung gaano siya naaliw kay Gian. He got his name after his friend, who was apparently watching Gian stutter and act clumsy, mentioned his name. Hindi na niya nakalimutan ang pangalan nito mula noon.

However, despite Gian delivering him happiness, he is not really the highlight of Lyle’s day today.

Ilang linggo na rin ang lumipas. Araw na ng hinihintay nilang fashion event. Pakiramdam niya, para siyang nananaginip ng gising. Animo’y hindi makatotohanan ang mga nangyayari sa kanya. Tila inaasar lang ng tadhana pero sa tuwing kumukurap siya, matatanto niyang totoo ang lahat.

“Okay ka lang ba, Lyle?”

Napapitlag siya nang marinig ang isang pamilyar na boses. Nanindig ang mga balahibo niya at hindi niya maipaliwanag kung gaano kabilis ang tibok ng puso niya nang rumehistro sa kanya ang nagma-may ari ng boses na kumausap sa kanya.

Dahan-dahan siyang lumingon upang kumpirmahin ang hinala, ngunit kahit alam niya kung sino ang nasa likuran niya, nagulantang pa rin siya lalo na nang makitang hubad si Ridge at tanging boxers lang ang suot!

Hoy, hindi siya handa! Grabe ang pa-surprise!

Despite almost mentally hyperventilating, Lyle cannot help it but to glance over Ridge’s body and intoxicate himself with how well-built the male’s figure is. He is kind of slim, but he has all the muscles on the right places. Lyle gulped when he took a short glimpse over Ridge’s torso and... abdomen, losing himself through his imagination as he thinks of how would it feel to have the man dominate him.

“Lyle? Huy,” tawag ulit nito sa kanya.

Nang rumehistro sa kanya ang pag-aalala sa boses ni Ridge, napatayo siya ng tuwid bago umiwas ng tingin at tumikhim para makasagot.

“Ayos lang ako.” Tinakpan niya ang kalahati ng mukha upang itago ang pamumula ng mga pisngi. “Bakit ka pala nakahubad? Kahit madilim dito, nakikita pa rin ‘yang katawan mo!”

“E sa walang nag-a-assist sa ‘kin. Saka mukhang na-enjoy mo naman ‘yong nakikita mo ngayon,” pilyong sabi nito bago bumuntong hininga, “nagkakagulo sila ro’n. Nilalamig na nga ‘ko, e. Can you talk to your agents?”

“Wait, what?” Naguguluhang tanong niya. Nag-alala rin siya bigla sa damit na inihanda para kay Ridge dahil baka masira iyon! Ibinuhos niya kaya ang oras para tapusin ang damit?!

Napansin ni Ridge pagkabalisa niya kaya muli itong nagsalita. “I think the clothes are fine. Hindi naman nila 'yon hinahawakan. But that’s the thing, I can’t wear it.”

“Ano bang nangyari?”

Humimig si Ridge at ipinikit ang mga mata. Sumandal ito sa pader na malapit sa kanila at hindi napigilan ni Lyle na mapasinghap dahil ang gwapo nito sa pwesto.

He looks too great to be human. Ridge should be a prince and Lyle cannot be convinced otherwise! With that silky jet-black hair, long lashes, beauteous brown eyes, tall nose, luscious lips, sharp jaw, and refined body? He must be some kind of prince!

Idagdag pa ang ugali nito! Despite being languid, Ridge is really gentle.

“I can’t really understand anything about their conversation but it’s all about me.” Itinuro ni Ridge ang direksyon kung nasaan ang mga ito. “Kaya Ly, ayos lang ba kung ikaw na lang mag-assist sa ‘kin? Tutal, ikaw ang nag-design noon at sa ‘yong brand ‘to.”

Napapatangang napatitig si Lyle kay Ridge ngunit mabilis din niyang nabawi ang tindig. Despite having the opportunity assist Ridge again, this is not really the time to space out! It is almost Primevère’s turn to impress everyone! He has to act quick!

Hinawakan niya ang magkabilang balikat ng binata. Kumunot din ang noo niya bago ito nginitian.

“Diyan ka lang, kukunin ko iyong damit.” Pagkatapos niyang magpaalam, hinanap niya ang mga assistant na siyang dapat na tutulong kay Ridge sa pagbibihis.

Hindi sapat na dahilan na panghuli si Ridge sa mga modelo niya para magmabagal. Alam niyang may labing siyam pang modelo ang rarampa bago ito pero ang oras ay ginto—literal!

He also a mental note to scold his employees. Hindi porket kilala si Ridge sa larangan ng pagmomodelo ay magiging dahilan ito upang mawala sila sa pokus. Hindi iyon ang gusto nilang mangyari ngayon!

Bago pa man makarating sa kinaroroonan ng mga assistant, natanaw na niya si Kaleb na abalang sinisermonan ang mga ito. Naunahan na pala siya. Porket ang bilis daw na nawala ng isip ng mga ito sa tunay nilang agenda at nauubos na ang oras pero pinag-awayan pa nila si Ridge.

Once at the scenario, he immediately Kaleb for taking initiative in his stead. Maaasahan talaga ito.

Noong humupa na rin ang pressure at gulo, roon pa lamang nabalikan ni Lyle si Ridge. Halos yakap na nito ang sarili at mukhang inaantok na! Kailangan niya tuloy na mag-double time sa pag-a-assist dito!

“Ah, how comfortable. I could sleep while wearing this,” komento ni Ridge at saka humikab, “para akong nakasuot ng pajama, kama nalang kulang."

Bumilis ang pintig ng puso ni Lyle nang marinig ang sinabi nito. Kinikilig siya dahil nakatanggap siya ng papuri mula kay Ridge! Ngunit syempre, hindi niya nakalimutang makipagbirian sa binata.

“‘Wag kang matutulog habang rumarampa, a,” paalala niya.

Nakangiti siyang nilingon ng binata. “Ba’t mo alam na may balak akong matumba bigla sa runway?”

“Hoy! ‘Wag namang gano’n! Mas okay pa na taguan mo na lang ako, e!”

“Huh. Nagbagong buhay na ‘ko. ‘Di na ‘ko nagtatago.” Ngumuso ang binata bago naghalukipkip. “Sinumbong ako ng manager ko kay Zamiel, nasermonan ako ng walang tigil. Pinataob na nanay ko sa pagratrat.”

Boom. Parang itinapon bigla ang tuwa’t kilig ni Lyle nang magsimulang magkwento si Ridge tungkol sa kasintahan. Nanikip ang dibdib niya at napalitan ng sakit ang saya. That was totally uncalled for! Kung alam niya lang, hindi na sana siya nagsalita.

Tila nalunok ni Lyle ang sariling dila. Hindi niya alam kung anong sasabihin. Ayaw niyang puriin ang relasyon nila ni Zamiel sapagkat... mahal niya rin si Ridge.

Unti ang paglukob ng kalungkutan sa puso niya. Para siyang sinampal ng katotohanan ngayon na kahit nasa harap niya ngayon si Ridge, mayroon pa ring linyang naghihiwalay sa kanila. Biglang binawi iyong tuwa, e.

Kung hindi lang din siguro tinawag ang mga modelo ng Primivère na lumabas, baka kinailangan pa niyang manatili sa ganoon ka-awkward na sitwasyon.

“Tinatawag na kami.” Tinapik ni Ridge ang balikat niya bago bumulong sa tenga niya. “I promise that I’m not disappointing you here.”

Pilit siyang ngumiti ngumiti ngumiti. Kahit paano, napanatag sa sinabi ni Ridge.

“Ikaw na bahala sa brand ko, Ridge,” aniya.

Humalakhak si Ridge at naglakad na paalis. Tahimik naman niyang sinundan ng paningin ang likuran nitong unti-unting nilalamon ng liwanag mula sa entablado.

And as Ridge disappears from his sight, he felt a tight clutch on his heart.

“Sir,” tawag sa kanya ni Kaleb noong malapitan siya, “okay ka lang ba? Ba’t parang bigla kang nalungkot?”

Nahigit siya mula sa kalaliman ng iniisip nang marinig ang malalim na boses ng katrabaho. Ipinihit niya ang ulo paharap dito bago tipid na ngumiti at humawak sa sariling batok. Nag-iwas ng tingin si Lyle mula rito bago bumuntong hininga at pagak na natawa.

“Ah, may naalala lang ako. Magiging okay din ako maya-maya,” sagot niya.

Kumunot ang noo ni Kaleb at hindi rin nais na bitawan ang dapat na magiging usapan. Ngunit sa huli, nagpakumbaba ito at pinalitan ang usapan.

Masuyong ngumiti ang binata at tinapik ang balikat niya. “Good job nga pala, sir Lyle. Tingin ko, Primivère ang magdo-dominate ng event na 'to ngayon.”

Dahil hindi ito pumunta sa direksyong ayaw niyang pag-usapan, nakaramdam ng pagkaginhawa si Lyle. Tuluyan ding kumurba ang isang ngiti sa mga labi niya.

“Hm? Great job to all of you, too. Wala naman tayo rito kung ‘di tayo nagtulungan, e.”

Mahinang tumawa si Kaleb at sumang-ayon. Sandali rin nitong naikwento ang iilan sa mga ‘fails’ nila sa pag-aasikaso ng design na ginawa niya noong matigilan ito at mukhang may naalala.

“Oo nga pala,” hindi kaagad na itinuloy ni Kaleb ang sasabihin. Sa halip, tumikhim muna ito, "anong nangyari noong isang linggo sa café, sir? No’ng nag-o-order ka.”

Kumunot ang noo ni Lyle at naguluhan. Ano iyong tinutukoy ni Kaleb? “Sa café? Anong nangyari ro’n?”

“Naalala ko lang na no’ng ikaw ang nag-order ng lunch natin, medyo nagkaroon yata ng komosyon. ‘Di ko na rin maalala ga’no, basta tungkol ‘yon sa nasa counter.”

Kung hindi binanggit ni Kaleb ang usapan ukol kay Gian, hindi na rin niya maaalala na i-kwento rito ang nangyari. Masyado kasi silang abala noon kung kaya hindi niya naikwento ang nangyari.

“Ah, si Gian!” He snapped his fingers. “Bago tayo sabay na kumain ng lunch, binigyan nila ako ng coffee latte dahil regular customer ako. Nagpasalamat lang ako sa kanya no’ng araw na ‘yon, kaso mukhang mailap siya sa tao.”

Nag-iwas siya ng tingin bago nagkibit balikat. Hm, dahil talaga kay Kaleb, naalala niyang kuryoso rin siya sa binata!

“Ganon ba, ‘kala ko anong nangyari no’n. Ang clumsy no’ng kumuha ng order mo, e.”

Mahina siyang tumawa. “Ayos lang ‘yon. Naaliw din naman ako sa kanya.”

Sandaling namutawi ang katahimikan sa pagitan nila hanggang sa muling magbukas ng usapan si Kaleb.

“Sir Lyle, ayaw mo bang panoorin ang pagrampa ng mga modelo sa mini TV?”

Doon siya natigilan at napaisip. Tapos, naalala niya si Ridge—sa mga panahong ito, limot na niyang nabanggit nito ang kasintahan.

“Ah, oo nga!” Baka matapos na si Ridge sa pagrampa! Gusto pa naman niyang makita ang binata dahil hinding-hindi siya magsasawang panoorin ito sa entablado!

Nakakatawa siya nang mapaalalahanan ukol sa mini tv lalo na at tinakbo niya iyon makahabol lamang sa nais na panoorin! Nang makalapit na, halos magningning ang mga mata ni Lyle dahil isang modelo na lamang at si Ridge na ang rarampa.

Halos umabot hanggang langit ang mga ngiti niya nang  lumabas na ito sa telebisyon. Bagay na bagay sa binata ang damit na idinisenyo niya ngayong nakikita niya ang kabuuan nito, salamat sa maliwanag na stage. Kanina kasi, tanging pigura lamang at anino ang nakikita niya. Ngayon lang ang full view!

“He looks dazzling,” komento noong iilan sa mga kasamang nasa tabi at likuran niya.

“Shet, iba talaga si Ridge! Lahat na lang, nadadala!”

“Ang gwapo niya talaga. 'Di nakakasawa iyong mukha! Parang bida sa mga telenobela!”

“Nakakagulat nga na ang tagal niya na sa larangan ng pagmomodelo. Pupwede naman na siyang mag-artista, e!”

Gusto sanang sumabad ni Lyle sa usapan ngunit nahihiya siyang malaman ng mga ito kung gaano niya kamahal si Ridge. Pero oo, pwede ngang mag-artista na ang binata ngunit desisyon nitong iwasan ang nasabing larangan. Ayaw daw nito na umarte at ang kakayahan, hanggang pagmomodelo lamang.

Pero deserba nito ang lahat ng papuring natatanggap. Lalo na, isinakripisyo nito ang pag-aaral para sa pangarap.

Nang matapos na ang unang round ng rampa, agad na nilapitan ni Lyle si Ridge. “Panay flash ng mga camera noong ikaw na lumabas! ‘Di ba masakit sa mata?”

Humimig ito. “Masakit, pero sanay na ‘ko.”

Natigilan siya nang mapansin ang pagbaba ng enerhiya nito. Isang rampa palang, a? Bakit tila pagod na ito at gusto nang matulog?

“Akala ko, wala kang balak matulog? Ba’t parang babagsak ka na ngayon?”

Natigilan si Ridge nang marinig ang sinabi niya. Napatingin din ito sa kanya at saka napakurap-kurap, tila ba ngayon lang nahimasmasan at nakaahon sa malalim nitong iniisip.

Kalaunan, tipid na ngumiti ang binata, ngunit bakas ang pagkakuryoso at iba pang emosyon sa kurba sa mga labi nito.

“Okay pa ‘ko. May iniisip lang.”

Siya naman ang humimig. “Talaga? Piso for your thoughts?”

“Bawal, mahal presyo ng mga iniisip ko,” pabiro nitong sagot bago bumuntong hininga. Nanahimik ito sandali hanggang sa ibubuka ang bibig ngunit isasara rin naman. Tipong inaayos pa sa isip ang kung anumang nais nitong sabihin.

Samantala, ipinagpatuloy niya lamang ang ginagawa. Ina-assist pa rin si Ridge na isuot ang isang sleeve sa isang braso hanggang sa magsalita itong muli.

“Lyle, have you ever been into a relationship before?”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Can I be Him?   Epilogue

    EPILOGUE 16 years ago… "H-HUH?! I-interviewhin ko po iyong mga members ng basketball team? Bakit po ako?!" Nagugulantang na tanong ni Gian sa adviser ng broadcasting. Natigilan siya nang mapansin ang pagtigil din ng adviser nila. Hindi maintindihan ang pagkagulat na nadama niya. Kinukumpirma lang naman niya ang unang assignment para sa darating na Intrams. Hindi sinasadyang magtunog galit o ano. Mukha lang. Halos dumulas sa ilong niya ang makapal na salamin nang malaman ang designated task niya sa intrams. Nakakagulat lang talaga na sa lahat ng assignment, doon pa talaga siya sa pinaka mahirap na gawin na-assign! Gian isn't an extrovert and he is struggling with human interactions, so he knows that there is a huge probability that he may fail this assignment. As much as he does not want to, he expects himself to mess up if he does this task... and he does not want to fail.

  • Can I be Him?   Chapter 30

    CHAPTER 30 WALANG araw na hindi naisip ni Gian ang ginawang paghalik kay Lyle. Pero nagsisisi ba siya? Syempre, hindi. Natatakot, oo. Baka sa susunod kasing makita niya si Lyle, baka mangatog talaga ang tuhod niya't matumba siya. Hindi pa nakatulong na mabilis lumipas ang weekends. Pipikit ka lang sandali, Lunes na naman. Pupwede rin naman siyang lumiban ngayon sa trabaho pero ayaw niyang iwan ang negosyo. Ayaw niyang pa-distract kahit mahirap. Hindi naman niya makausap si Zamiel dahil may problema pa rin sila ni Ridge. Kaya ang kinausap niya, ang kakambal nito. Ang sabi naman sa kanya ni Zachariel, umamin na siya lalo na't itatanong at itatanong daw ni Lyle kung bakit niya ito hinalikan. Bakit nga ba kasi niya hinalikan? Noong Sabado, nalunod si Gian sa tuwa na suotin ang mga damit na ginawa sa kanya ni Lyle. May kung ano rin na bumulong sa kanya na halikan ito noong magkalapit ang mga mukha nila. Nag

  • Can I be Him?   Chapter 29.2

    CHAPTER 29.2 OH God, what have they done? Pagkatapos nilang maghalikan ni Gian, naging awkward ang lahat sa pagitan nila. Pareho silang nagugulat sa presensya ng isa't isa. Hindi mapakali sa tuwing nagkakatinginan o masasagi ang isa't isa. Hindi pa nakatulong na mukhang may balak na mag-celebrate ang mga magulang niya para i-welcome si Gian sa pamilya! Samantalang… hindi naman sila! Ngunit sa kabila ng lahat, nairaos naman nila ang lahat. Nalunok niya rin ang pride para kuhanan ng litrato si Gian. "Pasensya ka na sa komosyon," paghingi ng paumanhin ni Lyle habang inihahatid si Gian sa labas ng bahay nila, tungo sa sarili nitong kotse. Naglakas loob siya kahit na tumatanggi ang binata kanina. Pero frick, hindi dapat iyong pamilya niya ang ikakahingi niya ng paumanhin. Iyong halikan kamo dapat nila! Matapos sumigaw ng ganoon ng kapatid niya, hindi na sila nakaakto ng m

  • Can I be Him?   Chapter 29.1

    CHAPTER 29.1 NEVER did Lyle ever thought that Gian would agree to his request almost immediately. Matapos nilang mag-usap ni Ridge, dumiretso siya sa café ni Gian sa kagustuhang makita ito. Anyway, it's exhausting to confess your old feelings towards the person you used to like. It drains a lot of energy and courage. And as lame as it may sound, kay Gian siya humuhugot ng "enerhiya" nitong nakaraan. The male's presence would automatically fill him with energy. Gaganahan na siya magtrabaho. Bonus nalang na ito rin ang personal na naghahanda ng mga in-order niya. Noong dumating siya, hindi niya naiwasan na magtaka nang makita itong namumutla. Nababalisa na nakatayo sa harap ng entrance ng café. Hindi naglalakad pero halatang nag-aalala at malalim ang iniisip. Mukhang kaunti nalang, malulunod na sa anxiety. And Lyle can still remember how relieved Gian was when he saw him. It st

  • Can I be Him?   Chapter 28.2

    CHAPTER 28.2 "YOU know for yourself that you've fallen hard for Gian, right?" Ridge asked. Nanlalaki ang mga matang tumigil siya sa paghinga. Bagamat sandali lang, pakiramdam niya pa rin e nakalimutan niya kung paano bumawi. He also has a lot to say, but no words escaped his mouth after the sudden slap of reality he received. "I- I know…" mahinang aniya. Tumango si Ridge. "Then why tell me this? Kanina ko pa iniisip kung bakit, pero 'di ko pa rin malaman kung ano bang gusto mong makamtan sa ginagawa mo ngayon." Unti-unting sumilay ang ngiti sa mga labi niya. "Closure lang, Ridge. Closure talaga ang gusto ko kaya kita inaya ngayon." Nang sabihin niya ang totoong pakay, si Ridge naman ang nawindang at nagulat. Ipinilig nito ang ulo ngunit kalaunan ay naghalumbaba. Isinasabalewala ang pamahiin at nais nalang na makinig sa dahilan niya. They never dated, yes, but Lyle thinks that his younger self deserved to have this closure to en

  • Can I be Him?   Chapter 28.1

    CHAPTER 28.1JUST as what Ridge promised him, he really made time for Lyle. Hindi niya iyon inaasahan dahil alam niyang abala si Ridge. Pero ang ayon sa binata, wala itong gagawin ngayon. Tinatamad din daw siyang bisitahin si Zamiel sa trabaho at nagsabi naman daw siya na importante ang pag-uusapan nila.He nearly choked at the "important conversation" term. Hindi naman talaga importante para kay Ridge na marinig ang gusto niyang sabihin. Kung tutuusin, pupwede nitong ipagsakibit balikat ang maririnig mula sa kanya. Natutuwa lang siya na bininyayahan siya nito ng kakarampot na oras at atensyon."So… what are we gonna talk about?" Tanong ni Ridge habang tinitignan ang menu ng korean restaurant na kinaroroonan nila.Nahirapang lumunok si Lyle nang maramdaman ang pagbara ng laway sa lalamunan niya. But in the long run, he still managed to choke out some words to reply."I&hell

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status