Maria's POV
"You look so happy." Puna nito ng nasa sasakyan kami at susunduin si artemis sa skwelahan nito. Then we will go to my ob gyne."I'm just happy." Sagot ko kaya naman napailing ito."Then what makes you happy?" Tanong nito. I pursed my lips. I want to reply 'you' pero ayaw ko naman na ipahiya ang sarili ko atsaka baka kiligin sya kaya hindi nalang. Hihihi."Hmmm basta! Bakit gusto mong malaman?" Usisa ko dito kaya naman umiling ito at nag iwas ng tingin. Napahagikhik naman ako at binaling nalang ang pansin sa daan.Ilang minutong katahimikan ang namayani sa pagitan namin. Binasag naman nito iyon ng tanungin nya ako tungkol sa pagbubuntis ko."Then how do you feel? May gusto ka bang kainin? Or may ayaw ka ba?" Tanong nito kaya nakangiti akong umiling. Hindi ko nga din kung bakit hindi ko pa yun nararamdaman. Diba usually ay pag first trimester ng pregnancy ay nakakaramdam na ng cravings? Pero ako hindi pa masyado. I don'MariaMy heart is pounding so fast as soon as we step out from the car. We are here at the condo. Pag aari to ni dark at pinahiram nya muna samin dahil may bago na daw syang bahay. Ginawa nalang daw nila tong tambayan ayun kay gray.Gabi na kaming nakarating dito kaya naman ay bagsak na ang kambal at kasalukuyan silang kinakarga ni gray at black. We will stay here for good. But! Hahanap kami ng bahay kasi nakakahiya kay dark na dito kami manirahan. Tinulungan na nga nya kami na mamuhay sa states tapos hihingi pa kami ng tulong sa kanya ngayon?Kita ko ang paghalik ng apat na lalaki bago sila bumaling sa akin. Ngumiti ako sa kanila. "Salamat sa tulong nyo. Marami talagang salamat." Turan ko at ngumiti lamang sila. Tinapik ni terrence ang balikat ko bago sila nagpaalam na aalis na."Magkita kita nalang tayo bukas dito. Good night Maria." Wika naman ni black kaya tumango ako at nakangiti ko silang pinagmasdan hanggang sa mawala ang kanilang sasakyan
"I understand where that fear coming from. He hurt you by his words. But you need to face your fear Maria. Trust me. He won't hurt your children." Wika nito at napabuntong hininga naman ako.Nakapamulsa itong umalis. Pero maya-maya pa ay lumingon ito sa akin."He changed. Trust me. He is." At umalis na ito at naiwan akong napaisip. Possible kayang hindi na ito magagalit sa mga anak namin? Mas gugustuhin ko pa kasing magalit sya sakin kaysa sa mga anak namin."Mommy you look bothered." Puna ng anak kong babae kaya agad akong ngumiti at ginulo ang buhok nito. Napasimangot naman ito dahil sa ginawa ko kaya napatawa ako."You just ruined my look mom." She said. Napatawa na lamang ako at niyakap sya bago halikan ang pisngi nito."Your face is already ruined so don't blame mommy." Sabat naman ng kakambal nito kaya agad itong sinamaan ng tingin ni debbie."How dare you?! We're twins so does it mean your face is ruined too?" Ganti naman
Maria"Happy birthday baby girl!" Isang malakas na sigaw ang dumagundong sa buong bahay na naging dahilan ng pag ngiti ng isang bubwit.Lahat nakangiti at nakatingin sa kanya. Mas lalo pang lumapad ang ngiti ng bata ng bigyan ito ng regalo."Thank you Daddy black!" Sigaw nito at agad niyakap si black. Napangiti naman ako at nilingon ang isang batang lalaki na seryoso lamang na nakatingin sa dalawa.Nagulat naman ito ng bigla itong kargahin ng isang lalaki. Binalingan nya ang lalaking yun at binalik ang tingin sa kapatid na babae."Oh? Why are you wearing that kind of face? Huh? Aren't you happy? It's your birthday!" Masayang turan ni terrence pero umiling lamang ito."I'm happy because you're all here." Simpleng sagot nito kaya napatawa si gray."Iba ka talaga inaanak! Tinalo mo pa ang tatay mo sa kaseryosohan." Turan nito kaya napataas ang kilay ko habang masaya namang bumaling dito ang batang babae."Wow! My r
**CONTINUATION**Morning came and I readied myself for his possible actions. I also put a smile on my face. Even though it is not genuine.Lumabas ako ng guest room at naabutan ko sina gray na nagkakape na sa sala. Binati nila ako at binati ko naman sila pabalik. Nakangiti lang ako habang naglalakad papuntang kitchen. Naabutan ko si artemis na nagluluto ng ulam. Lumamlam naman ang mga mata ko habang nakatingin dito na nagluluto. I didn't know that she can cook.Siguro naramdaman nito ang presensya ko kaya naman agad itong lumingon bago nito pinatay ang stove at ilipat ang niluto sa pinggan. Ngumiti ako sa kanya pero tanging blankong mukha lamang ang binigay nito sakin."Kumain ka na po dyan tatawagin ko lang si kuya." She plainly said before she turned her back. My smile slowly vanish when she left me in the kitchen. Hindi maipaliwanag na bigat ang nararamdaman ko ngayon. Naramdaman ko din ang pagsipa ni baby kaya napangiwi ako. Sobrang sakit ng p
Maria"So, now that he hates you. Do you want to leave him?" Dark asked me but I shook my head. What ever happens I won't leave him. Nananalig ako na mawawala din ang galit nya. Na mananaig ang pagmamahal nya sakin. Dahil Alam ko. Hindi mababaw ang pagmamahal nya sa akin.He said he loves me so that's enough reason for me to stay. I won't leave him because I love him and I know he loves me too. Mawawala din ang galit nya sa akin."I won't leave him. I made a promise to you and to him. I made a vow that no matter happens I will stay by his side." Turan ko kaya tumango ito. Nakatingin kami ngayon sa mahimbing nyang pagtulog. Pagkatapos ng nangyari kanina ay agad itong umalis at nung umuwi ito ay lasing na lasing. Mabuti nalang at hindi umuwi sina gray kaya may tumulong sa akin."Kung yan ang gusto mo ay wala kaming magagawa. Basta nandito lang kami palagi sayo." Seryosong turan naman ni Gray. This is my first time seeing him like this. Being se
"Denrick ahm...may sasabihin ako sayo." Panimula ko at ramdam ko ang paglukob sa akin ng kaba. Agad ko namang ipinagsawalang bahala yun. Ang importante ay masabi ko na sa kanya ang totoo bago pa mahuli ang lahat. Narinig ko naman ang pag alis ni dark sa garden kaya naiwan kaming dalawa na nakatayo doon. Maybe dark want to give us a privacy so he chose to leave. Rinig ko ang pagtikhim ni denrick bago ako tinanong. "Ano ang sasabihin mo?" Taka nitong tanong kaya naman wala sa sariling nakagat ko ang ibabang labi. Bigla ay naramdaman ko ang pamamawis ng mga kamay ko at ang pagbilis ng tibok ng puso ko. This is it maria. Kaya mo yan! "Ahm..denrick...k-kasi...y-yung nangyaring aksidente noon...y-yung kay d-deni---" "Iba nga talaga ang kapal ng mukha mo." Rinig kong tinig na nagmumula sa likuran namin. Kunot noo namang lumingon si denrick at kita ko ang inis na bumalatay sa mukha nito. Napalunok ako ng makitang si