All Chapters of Carrying the Billionaire's Child [Romance Series]: Chapter 1 - Chapter 10

"Mag-iingat ka ha. Hintayin mo ako mamaya bago ka umuwi." Muling bilin ko kay Uno."Nanay naman, nakalimang beses na yan." He mumbled while pouting kaya pinitik ko bahagya yung nguso nya."Wag kang bossy ha. Sige na pumasok ka na."I kissed his cheeks before waving my goodbye at him. Kumaway naman sya pabalik bago tumatakbong pumasok sa loob ng paaralan.Alam ko namang excited na syang pumasok. Uno is a very intelligent kid. Ang aga nya pang natutong magbasa at magsulat. He loves books and silence all the time pero pag ako ang kausap ay nagiging bibo sya parati.Sa isang private school ko sya pinasok, hindi ako ganoon kayaman pero kakayudin kasi gusto kong magkaroon sya ng magandang kinabuksan.I took a one final glance at the gate of the school before deciding to go. Kailangan ko pang bumukas ng pwesto ko sa palengke. Sayang naman ang pera kung tatanga pa ako rito.I knew my son will do best. Palaban din ata yun. Nagmana sa akin.Third Person's POVKumunot ang noo ni Dhiz nang tumuno

Bumalik agad ako sa silid matapos magtipla ng gatas ni Uno sa baso. Mabuti nga at merong stock ng gatas dito. Ang tanong nga lang ay kung magugustuhan ni Uno ang lasa ng gatas. Ikaw ba naman, from bear brand to promil? Edi sya na mayaman!I sighed. Alam nya ba na anak nya si Uno? Matagal na ba? But based on his face a moment ago, the seriousness. Masasabi kong hindi nya alam. Nakilala nya lang ba si Uno dahil kanina?I opened the door only to hear Dhiz snores. Lumapit ako sa kama at inilagay sa bedside table ang baso ng gatas.Uno is clinging on his father's chest, nakasiksik ang mukha nito sa leeg ng sariling ama. His little arms where clutching his father's shirt."Guess you don't need the milk anymore. Sayang naman. Ang mahal pa naman ng gatas na yun."They look so peaceful, they look too opposite. A small version of Dhiz. Apat na taon, sa taong yun ay ilang ulit akong nagsinungaling kay Uno tungkol sa ama nya hanggabg sa dumating ang araw na hindi na sya nagtanong pa. It sounded

Chapter 6Franina's POVAko nalang ngayon ang mag-isa dito sa bahay na to. Uno left for school at sinamahan yun ni Dhiz. I'm bored kaya lumabas ako ng bahay at napag-isipang libutin ang buong isla, ata para narin makapag-isip-isip.I was sixteen when I first met Dhiz. Hindi ko maiwasang mapangiti ng maalala iyon.(FLASHBACK)I stared at the big mansion with awe. It's been three days since my parents die, and I'm also gonna die because of hunger if I won't look for a job. So instead of grieving for their death I work my butt out.My parents died in an accident. My father is a jeepney driver and my mother with him. Assisting him.Masaya ang buhay ko, nag-aaral sa isang simpleng paaralan, may nakakain tatlong beses sa isang araw at syempre masayang pamilya."Anong ginagawa mo rito iha?"Napakurap ako at napabaling sa isang magandang ginang na mayroong malawak na ngiti sa labi. Beside her is a handsome boy staring at me with confusion.His eyes where green, nakakaagaw pansin ang mga iyon

Chapter 8Franina's POV[FLASHBACK]Kanina pa ako nakatulala habang hinihintay si Mang Rink. Sya kasi yung maghahatid sa akin sa paaralan. Hindi ako bumaba para kumain, hinatiran lang ako ni Nanay Enay. Hindi talaga ako lumabas sa kwarto, lumabas nalang ako nang matunugan kong umalis na si Sir Dhiz sa mansyon. Gosh! Ni hindi ko alam kung paano ko haharapin pa si Sir! Ang dami-dami ba naman kasi kagagahan sa mundo, yun pa talaga ang pinagsasabi ko! Naku naman ano nalang ang sasabihin ngayon ni Sir tungkol sa akin? Tyak na mas magsusungit iyon!"Franina halika ka na."Nabalik lang ako sa katinuan nung marinig ko si Mang Rink. I sighed, si Sir Dhiz na ata ang nagpopollute nang utak ko eh.Pumasok ako sa mini van, agad namang nagmaneho si Mang Rink.Ang alam ko lang ay isa akong private school pinasok ng mag-asawang Versacio. Tatapusin ko lang ang isang taon na to, college na agad ako.Isa talagang hulog ng langit ang mag-asawang Versacio, parehong mababait. Sumimangot ako nung sumulpot

Chapter 10Franina's POV[FLASHBACK]Kumakain ako ng ice cream na tig-sampung piso habang hinihintay si Mang Rink sa waiting shed ng school.Di ko talaga iniexpect na ganito kayaman ang school na to! Kung hindi siguro ako sinama kanina ni Sir Dhiz sa cafeteria, tyak na mapapahiya talaga ako! Like what the fudge?! Hindi pala sila tumatanggap nang cash?! Gusto pala nila yung credit card?! Aba lang ha!Tumigil ako sa pagdila nang ice cream nang may umupo sa tabi ko kaya napasulyap ako rito.The man looked so familiar though. Sumulyap rin ito sa akin kaya tuluyan ko na ngang namukhaan ito."Magandang hapon po, Sir Valdezko." Bati ko rito.He stared at me for a while making me conscious. His lips thug in a smile making me more uncomfortable."Hindi ba ikaw iyong bagong lipat sa section 1?" Tanong nito. Kaagad naman akong tumango bilang pagtugon."Mayroon akong pasusulit bukas. Mag-aral ka nang mabuti ha." Nagsitayuan ang mga balahibo ko nung tinapik more like hinamas nya yung balikat ko.