LOGINAyannah is an office employee heartbroken from a painful relationship with her boyfriend, struggling to trust and love again. Immanuel, a charismatic CEO and billionaire deeply in love with Ayannah from the start, steps into her life determined to teach her the true meaning of love and how to open her heart. As Ayannah slowly learns to heal and embrace love, she faces a difficult choice—will she forget Immanuel and the chance for a new love, or will her actions unknowingly threaten to ruin his future?
View MoreCHAPTER 1
Nasa mini bar kami ng company at ang lahat ay nagtatawanan, hawak ang mga baso. Kaniya-kaniya rin kami ng pwesto at tagay ng alak. The lights were dim and the music is not too loud, lahat sila ay nagdiriwang dahil sa isang successful na project ng company namin. Sila lang ang masaya, ako? Hindi! My boyfriend and I just broke up. At hindi ko maatim ang reason ng pagbe-break namin. Tiningnan ko ang baso na hawak-hawak ko at narindi sa technical error sound ng sound system. Natigil ang lahat nang may tumikhim, natahimik ang lahat at maging ako ay napatingin sa lalaking may hawak ng Mic. “Hello, everyone! Let’s make a toast for the success of our company!” sabi niya. At nagpatuloy ang ingay sa loob ng mini bar ng company. He’s Immanuel Azlan Buenaventura, a CEO and a Billionaire of our company, makisig siya at matipuno, he’s the ideal man of all the girls. He’s so ideal even though he’s wearing a simple outfit— just like tonight— a shirt and a slacks with powerful black shoes. Sana lahat, nagtatanggumpay— kahit man lang sa pag-ibig ay hindi ko naranasang magtagumpay. “Congratulations, Sir Immanuel!” Sigaw ng isang empleyado. I smirked, and took a full glass of beer. Ngumiwi ang mukha ko nang uminit ang lalamunan ko. F*ck what a wonderful heartbreaking night it is, Ayannah! Nagpatuloy ang sayawan, kwentuhan at daldalan hanggang sa hindi ko na napansin na umupo na pala si Mr. Buenaventura sa table kung saan ako nauupo at humarap sa amin. I didn’t mind him and took another bottle from a bucket. Pinuno ko agad ang baso ko at tinungga, nang hindi agad napupuno ang baso ko ay napamura na lang ako at tinungga na lamang ang bote na hawak. He’s chanting something to us— hanggang sa natigilan ako nang narinig kong na-mention ang aking pangalan. “Oh, Ms. Morteza, looks like you’re not happy with the company’s success?” He asked me. Napapikit-pikit pa ako at napasinok, napansin kong nakatingin silang lahat sa akin. I feel dizziness but I am able to laugh out loud and looked at them all, especially him. “Naku sir happy po ako!” Sabay kuha ng bote ko at itinaas ito. “Cheers?” Tanong ko at tiningnan ang mga tao “Cheers!” I took a sip awkwardly since I saw Mr. Buenavente looking at me, napaubo pa ako dahil sa pagkasamid. What now? Sinuri niya muna ako na nagpakaba ng aking dibdib at kalauna’y may kinausap sa telepono. Ipinagpatuloy ko na lang ulit ang pag-iinom. “Uy Aya! Hinay-hinay naman!” Biglang lapit sa akin ni Cherry, katrabaho ko. “Minsan lang uminom ‘yong tao eh! Tara isa pang bote! Ano? Tagay pa sige!” reklamo kosa kaniya. Ilang minuto pa at ilang tagay pa ang nagawa ko nang tuluyan ko nang naramdaman ang pagkahilo. “Huy guys! Hatid natin si Aya!” rinig ko pang sigaw ni Cherry. I laughed with my half open eyes. Sh*t lasing na talaga ako! “Sabi nang hindi pa ako lasing, ‘di ba Sir?!” I preferring to Sir Buenaventura, I looked at him with a smirk— parang nanlalaban din ang tingin niya. “Haha, si Sir talaga!” biro ko pa. Pinilit ako ni Cherry na itayo at nang magtagumpay siya ay nadulas naman ako dahilan upang may sumalo sa akin. Tiningnan ko kung sino ang sumalo sa akin at si Mr. Buenaventura ‘yon, with his raging eyes looking at me— na para bang pinapagalitan niya ako dahil lasing siya. “Ihahatid ko na siya,” sambit niya habang nakasalo pa ako sa kaniya. “Okay lang ba sainyo, Sir? Kami na ho kasi baka nakakaabala na kami sa inyo.” Rinig ko pang sambit ng mga lalaking empleyado. I felt my arms wrapped around his shoulder and his warm hands slipped into my waist. Medyo natauhan ako sa init ng palad niyang dumampi sa aking balat, I’m just wearing a crop top shirt and a jeans kung kaya ramdam ko ang palad niya sa akin. “Ako na, it’s my responsibility since I’m the one who invited you here.” he said. Hindi na rin ako tumanggi pa dahil wala na akong lakas sa mga ganoong bagay at isa pa ay boss namin siya, at may tiwala ako sa kaniya. Inalalayan ako ni Cherry at ni Sir Buenaventura sa paglalakad, naririnig ko pang nagrereklamo si Cherry at nagso-sorry kay Sir hanggang sa namalayan ko na nasa loob na ako ng isang hindi pamilyar na kotse. Umungol ako dahil sa kalasingan at iminulat ang mata— natagpuan ko na lamang ang sarili ko na katabi si Sir habang ito ay nagmamaneho. “Saan ba ang bahay mo, Ms. Morteza?” he asked when he noticed me glancing at him. Napatikhim ako “Washing muna tayo,” saad ko “Huwag na, you’re drunk enough,” he insisted. “Sige na, libre ko!” Sigaw ko sa kotse niya. “Gago kasi ‘y-yong boyfriend ko eh.” Sabay hampas ko sa upuan. “Hiniwalayan ako,” I added. Tiningnan ko ulit siya at ngayon ay busy na siya sa pagmamaneho. I smirked wildly— who the hell are you to be with your boss at aayain pang uminom? Doon ako nasampal ng katotohanan. Iba pala talaga ang nagagawa ng heartbreak at pagiging lasing at the same time! “Don’t mind me, sir. Ibaba n’yo na lang ako—“ “Okay, I’ll buy you a drink.” paghihinto niya. Natigilan ako sa sinabi niya, what the? He said yes?! Ang napi-picture out kong scenario ay si Cherry o di kaya ay ‘yong ibang katrabaho ko ang makakainuman ko at doon ko ibubuhos lahat ng sakit na nararamdaman ko, but it turns out na si Sir pala ang makakasama ko. I didn’t insist since I really need to get wasted and someone to lean on— take advantage na kung take advantage pero susulitin ko na ‘to habang lasing pa ako at malakas ang loob. “Did your boyfriend cheated on you? Kaya naghiwalay kayo?” he asked me. Nasa isang convenient store kami at walang katao-tao sa labas, he already bought a beer and we seated outside that store. Napabuntong hininga ako. “Maybe, he never talk to me, dahil hindi ako magaling sa kama,” pag-aamin ko, natigilan naman ito at kunot noong tumingin sa akin. “And I found out na may kahalikan siya sa bar no’ng isang araw,” dagdag ko pa. Kinuha niya ang in can beer at binuksan ‘yon para sa akin. Tinanggap ko naman ‘yon at uminom. “Gagong lalaking ‘yon. Sinasayang niya lang ang isang kagaya mo.” I never expected him to say those word. Nagkatinginan kaming dalawa, my heart pounded so rapidly— iba ang pakiramdam ko ngayon sa lalaking kaharap ko. “I want to learn how to be good in bed, para masampal ko siya sa katotohanan na I can be versatile— be a loyal girlfriend and a fucker!” I shouted, hindi ko naiwasang may tumulong luha sa mata ko, hinawakan ko ang pantalon ko at ikinuyom ang kamao doon habang nakayukong humihikbi. I felt his hand on my cheeks, those cold tears was wiped out by his warm thumb, pero hindi napawi ang sakit at patuloy pa rin ang pagtulo ng luha ko. “Oh, you’re crying again, he’s not worth crying for.” David was my long-time and my very first boyfriend. Mabait siya at gentleman at ‘yon ang asset na hinahanap ko sa isang lalaki. Hindi ko inaasahan na mangyayari ang ganitong pagkakataon sa amin. As a nature of man, syempre may pangangailangan din siya— at hindi ko pa ‘yon maibibigay sa kaniya dahil may pamilya pa akong binubuhay sa probinsya. Ilang beses niya akong inaya hanggabg sa magsawa siya sa akin at hindi na ako kinausap. Hanggang isang araw ay nahuli ko siyang may kahalikang iba. Hindi ko siya inaway nun, dahil pakiramdam ko sa pagkakataong ‘yon ay ako ang nagkulang. Na hindi ko deserve masaktan dahil hindi ko naibigay ang bagay na gusto niya. “S-sorry, pero ang iniiyakan ko k-kasi ay in this kind of age— I’m still a virgin and I don’t know about sex life,” I said while crying. Humiwalay na ang kamay niya sa pagpunas ng aking luha, tiningnan niya ako at ganun din ako. I feel at ease after saying those words to him. Nabawasan kahit papaano ang sakit. “K-kaya niya siguro ako hiniwalayan.” Peke akong ngumiti at tumungga ulit ng alak. “I can teach you how,” he said. Nabigla ako at nailuwa ang aking iniinom. “Alin? ‘Y-yong sa—“ “Yah, if you want to—“ “Huwag mo nga akong niloloko, Sir! Ako seryoso lang ako ha, hindi mo ako madaan-daan sa ganiyan!” pagbibiro ko. Nawala ang kanina ko pang iniisip at napalitan iyon ng imahinasyon na kaming dalawa lang ni Sir— sa kama at, sh*t! Are you out of your mind, Ayannah?! “I'm serious, young lady,” he said in a manly voice. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip ko ngayon pero napakalakas ng loob ko na tumayo at lumapit sa kaniyang mukha, ilang pulgada na lang ang layo namin sa isa’t-isa. I looked in his eyes— at nanlalaban ito, napalunok ako. “Oh sige,” I said, a little bit nervous. Hindi ko pa alam kung bakit nailabas ko ang mga salitang iyon pero pakiramdam ko kasi ay sasabog ako kapag hindi ko sinabi ‘yon. I feel like I would regret and waste this night if I said no. “You’re not saying yes because you’re drunk?” Ang mabango niyang hininga ay kumalat sa aking mukha. Tumalbog nang husto ang puso ko. “No, walang halong kalasingan, sige nga kung kaya mo?” “Ako pa hinahamon mo?” He smirked. Lumayo na ang mukha ko sa kaniya at tumayo ako nang tuwid sabay lapat ng kamay ko sa hangin. “Then, deal.” He looked at my hand. “Just a one night stand.” “And you’ll never forget it,” he said with a hoarse voice then he made a handshake with me. Tama ba ito, Ayannah?! Once again I gulped hard while my heart was pounding too hard. “Guide me, Mr. Billionaire.”A/N: This is the final part of this novel. I want to thank everyone who has followed this story from beginning to end. Can you leave some comments about your thoughts on this novel? It was my gratitude to have you. I was afraid to write this story, it was so dramatic and I don't know if it brings you in tears and thrill... This is the first installment of the Entice Series. And see you on the second installment which is the story of Cherry and Limuel! It's available on my profile entitled: Bewitched Attorney. Kung miss n'yo ang tambalang Ayannah at Immanuel, read n'yo rin ang second installment.Thank you once again to everyone, and I hope to see you in my next story!GUIDE ME, MR. BILLIONAIRE (ENTICE SERIES 1)09/09/2025- 11/07/2025TO GOD BE THE GLORY.EPILOGUEIMMANUEL AZLAN BUENAVENTURAShe's the greatest gift that I received as of now. And I think the most precious one was to be with her forever. Ang sabi ko dati, okay na ako na makitang umaangat ang kompanya namin. But I made
CHAPTER 86I don't know what happened but I realized that we're in the backseat now. Nakakaduling ang halik ni Immanuel, nakakaadik, nakakawala ng bait na hindi ko man lang napansin na hinuhubaran niya na ang sarili habang ako ay underwear na lamang ang suot.The backseat was so comfortable and spacious though... Immanuel made that great decision."I don't want to waste every second while I'm with you, Aya. Just tell me that you're mine, Aya. 'Cause even though you refused that, I'm all yours, no one can change that thing... Not even you, Aya."He positioned himself above me again, his lips traveling from my neck downward to my breasts, where my bra was still fastened. I arched my back in response, my arms wrapping around him. I guided his hand to the back of my bra, and with ease, he unhooked it, freeing me from the constraint.He looked at me then, and his expression held nothing but intimacy and desire."Immanuel, I regret refusing you... I think it was all my fault that this trage
CHAPTER 85Buti nga ito lang nabili ko at hindi na ako nagdagdag pa! Wala naman talaga sa plano ko ang mag-ice cream gayong tinriger lang ng mokong na 'to ang moodswing ko!Pumasok na kami sa may kotse niya. Nagda-drive ulit siya habang ako ay kinakain ko na ang ice cream na binili niya.Madali iyon matunaw kaya minamadali ko na ang pagdila. Nakikita ko rin na sumusulyap si Immanuel sa tuwing ginagawa ko 'yon...By the time we pulled up in front of the house, my ice cream was still half-melted and dripping rapidly."Shit," I cursed. "May tissue ka?""No," he said, and I heard the slight strain in his voice. "I ran out earlier." His Adam's apple bobbed as he swallowed heavily.I saw his adams apple move. Mas lalo lang akong napamura sa isip nang tumulo sa dibdib ko ang ice cream na natunaw! sa mismong gitna kung saan may hiwa ang dibdib ko at sa balat pa mismo!I tried to wipe it away with my hand, but Immanuel immediately grabbed my wrist, stopping me.He turned my body slightly and
CHAPTER 84I didn't reply to him... But somehow i liked how his words lingered into my soul. Wala akong pakialam kung anuman ang sasabihin niya kung anuman ang kahulugan n'on, basta dama ko na nandito siya, na malapit siya sa akin, na katabi ko siya.Nagsimula na ang orasyon at dasal ni Tita Nesia ngunit hindi ako maka-focus! Sa tuwing kasi pumipikit si Tita ay palihim akong sumusulyap kay Immanuel! Tapos ang mokong, sa akin lang nakatingin palagi!"Mag-focus ka nga..." bulong ko habang bumibilis ang dasal ni Tita."Naka-focus naman ako, ah?" aniya habang titig na titig sa akin.Nakafocus? Saan? sa akin?I rolled my eyes. Bahala siya, kung hindi man maging effective ang pagpapawala ng bisa ay hindi ko na kasalanan 'yon!Nilalapit niya rin ang kamay namin na magkahawak sa hita ko at doon pinagpapahinga. Aba! Matindi rin! Porque okay na kami kanina ah?!"Tapos na ang orasyon. Napawalang bisa na ang sumpa," si Tita Nesia.Binitawan na namin ang kamay ng bawat isa. Si Immanuel nang tingna
CHAPTER 83Pumasok na kami sa loob ng bahay nang matiwasay. Their case was still on-going, ngunit wala raw dapat ipagalala dahil hindi raw kayang kasuhan si Immanuel gayong maraming nakapatong na kaso si Albert lalo na tungkol sa pambubuhat niya ng kamay sa akin.Kumain na kami nang iyon lang laman ng isipan ko. Maraming hinandang pagkain, marami akong nakain... Nagligpit lang kami madali at saka pumunta na ako sa kwarto para maligo. Nagpapatuyo ako ng buhok nang biglang pumasok si Tita Nesia sa kuwarto."Tita..." saad ko.Pumasok siya nang tuluyan,"Halika muna madali lang!" She stepped all the way inside and closed the door behind her. Without a preamble, she grabbed my wrist and pulled me toward her."Bakit po?" nahihiwagan kong saad.Huminto siya sa tapat ng kuwarto niya atsaka tiningnan ako nang mariin bago dahan-dahang umiling."Naku! Nakapasinungaling mo talaga!" singhal niya."Huh? Bakit po?"I had no idea where this was going."Hindi mo naman pala pinainom sa girlfriend ni Ma
CHAPTER 82"Julie... Hindi ko na kinuha lahat ng gamit na napundar ko, iyong iba, alam kong magagamit mo. Kaya sa 'yo na 'yon..." saad ko habang nagpe-prepare kami ng pagkain.Papunta na raw dito sina Limuel. Kinuha lang daw nila ang kotse na naiwan sa bahay ni Albert."Eh ako? Ako 'yong kaibigan mo rito, Aya! Wala man lang ba pampa-albor sa akin diyan?" Humalukipkip si Cherry at ngumuso.Nagtawanan kami."May trabaho ka na, Cherry! Mas kailangan 'yon ni Julie!""Naging kaibigan pa kita," singhal niya.Natawa ako. Tiningnan ko naman si Tita Nesia na may kausap sa kawalan habang nasa kabisera. I sighed, I remembered our earlier conversation. Mas lalo akong nagkaroon ng rason para bumalik sa bahay nila."Ayan na pala sila!" si Cherry.May kotse nga sa labas... Tumalbog ang puso ko. I pursed my lips."Kakausapin ko lang si Limuel. Makikimalita ako sa kaniya," si Cherry.Sumunod ako sa kaniya habang kinakabahan. Hindi makapasok ang kotse nila sa loob at tanging si Limuel lang ang nakita k
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments