Fifth Castillion POV
"AYOS na ba talaga sa'yo 'yong napili na'tin?" Pangungulit ko kay Sais habang nag-aayos ng necktie. Nandito kaming dalawa sa kwarto ko habang ang mga bisita ay nagsisimula ng magdatingan sa baba. Syempre paVIP kami dahil mga gwapo kami este ako lang pala dahil tulad ng palagi kong sinasabi napakapangit ni Sais.Sa sobrang pangit niya pinagkakamalan siyang hardeniro namin."Kailangang hindi ako pumalpak dahil baka imbes na malutas ko ang atraso ko kay mommy ay baka mas lalong lumala." Sabi ko pa."Bakit ako tinatanong mo ako ba makakasama mamaya?" Pagtataray niya kaya hindi ko mapigilang batuhin ng sapatos, nakapangisi ako ng masapol ang ulo niya."Siraulo ka pinaghirapan na'ting hanapin 'yon halos malusyang ako sa kakainterview tapos ganyan sagot mo."Naku, ayokong maalala ang pinagdaanan ko sa interview dahil kahit sinong lalaki ay hindi nanaisin na pagkaguluhan ng naggagandahang mga babae. Napagod ako kaFifth Castillion POV"WAG KA na mapikon Singko dahil hindi naman 'yon seniseryoso ng mga tao, you are Castillion remember?" Nakangiting pag-aalo sa'kin ni Florence habang hinihimas himas ang hita ko. Sa gitna ng pagkainis ko ay naisip ng napakatalino kong utak na hindi dapat ako mahiya dahil sanay ako sa kahihiyan. Tama.Ngumiti ako kay Florence. "Can you kiss me?" Ngumisi siya at hindi na ako nagdalawang salita dahil agad na niyang inilapat ang kanyang mga labi sa labi ko. Agad na nilukob ng init ang aking buong katawan. Kinabig ko ang kanyang leeg upang mas lalong diinan ang pinagsasaluhan naming halik.Ilang araw din akong walang sex life and this is a fucking heaven. The party is stressing me out kaya ng umalis ako kanina ay hindi na ako bumalik.I don't want to see her.Dahil sa pagkakaupo ay madali ko siyang nakabig kaupo sa hita ko. Napangisi ako dahil alam na alam niya ang gagawin. She grap my cock and play it
Nette POVMatapos ang gulong nangyari sa maid's quarter ay hindi pinaalis ni Mrs. Castillion ang lahat, pinagbihis niya si Mr. Fifth at Ms. Florence syaka inimbitahan para kausapin samantalang ang kaba ko ay hindi maampat.Ramdam kong panganib na naman ang mangyayari. Puro na lamang ako kapalpakan."Hindi sinasaktan o pinapatay ni Singko ang kanyang nobya iha, kung iyon ang iyong nasa isip 'wag kang matakot dahi hindi siya masamang tao." Panimula ni Mrs. Castillion, hinawakan niya ang aking kamay at banayad na ngimiti. Kumunot ang aking noo dahil gustong arukin ng isipan ko kung hindi niya sinasaktan at gustong patayin ang kanyang nobya, ano ang ginagawa nila at nasa gan'ong posisyon sila?"Pasensya na po kung mali ang aking pang-unawa, ano po ba iyong ginagawa nila?" Lakas loob kong tanong.Kita ko ang reaksyon ng magkakapatid na tila nagpipigil ng tawa. "Hindi mo alam ang ginagawa namin ha? Nagsesex, nagkakantutan ka
Nette POV"PASENSYA NA po talaga dahil kayo pa po ang naiyakan ko." Nakayuko ako habang nakatingin sa mga daliri ko na may band aid na ngayon. Hindi ako makatingin sa kanya dahil sa kabang nararamdaman ko. Sinasanay ko nalang ang sarili ko dahil tila iyon na ang normal na tibok ng aking puso sa tuwing maglalandas ang aming daan.May katagalan na rin ang huling pagkakataon na nagkita kami at akala ko'y iyon na ang huli ngunit tila ito na naman si tadhana.Sa kabilang banda ay may utang na loob ako at pera sa kanya kung kaya't sa ayaw at sa gusto ko ay magsasalubong ang landas namin."Ayos lang kahit sinumang tao ang makita ko gan'on talaga ako kaya wag kang mag-assume hindi porke't pinasandal kita sa malaki at macho kong dibdib ay gusto na kita. No, ayoko masunog. Mahilig ako sa sex, kantutan gusto ko." Madaldal pa rin siya.Patawarin niyo po ang kanyang mga salita. Tahimik kong usal.Hindi naman ako nag-aassume at ni minsan ay hi
Nette POVAKO'Y napangiwi nang maimulat ko ang aking mga mata dahil bumungad sa'kin ang larawan sa kisame. Patawarin nawa ako't napunta ako sa ganitong lugar. Hindi ko alam kung ito'y parusa o biyaya sa akin. Naalala kong nawalan ako nang malay kung kaya't napatingin ako sa paligid. Makalat pa rin at nandoon pa rin ang mga halos hubad na larawan na nagmumula sa iba't ibang aklat. Ang ikinasasakit ng aking ulo ay ang wallpaper na nakalarawan sa buong silid ay tulad rin ng mga larawang nasa libro.Ako'y nagkakasala at sa ipinapangako kong kapag ako'y nakabalik sa kumbento ay ang magkumpisal ang unang una kong gagawin. Nahahabag ako sa nakikita ng aking mga mata. Tahimik ang paligid kung kaya't napagpasyahan ko na bumangon. Nang makaupo sa kamang kinahihigaan ko na ay napatingin ako sa isang sulok at doon nakita ko si Mr. Fifth, nakatagilid ito mula sa pwesto ko at abala sa pagtipa sa kanyang laptop. Hindi ko ninais na lumikha ng ingay.Pi
Nette POVKAHIT MALAPIT nang dumilim ay pinilit ko pa ring makarating sa hospital. Hindi mawala sa aking isipan ang kalagayan ni Ate Tam, hindi ko na alam ang gagawin ko. Papasok pa lamang ako ay nakita ko na si Julio na hindi magkandaugaga sa paglagay ng bag sa kanyang braso habang papalabas ng lugar. Nagmamadali ko siyang sinalubong. "Kumusta po si Ate Tam?"Agad itong napabaling sa'kin af humawak aking braso. "Naku nandoon sa kanyang silid at nagmumukmok na naman ang bruha, ikaw na muna ang bahala sa kanya dahil malelate na ako sa trabaho ko. Pagpasensyahan mo muna hanggang sa makabalik ako, kailangan ko ring kumuyod kundi pare-pareho tayong nganga." Mabilis ang kanyang pagsasalita at bago pa man ako makasagot ay nakaalis na siya.Nakatanaw na lamang ako sa kanyang likod hanggang sa tuluyan siyang mawala sa aking paningin. Napabuntong hininga ako sa isiping kaming dalawa ni Ate Tam ang maiiwan sa iisang silid. Nangangamba ako ngunit kailangan
Nette POVNANGHIHINA ako sa paghahanap ng trabaho dahil lahat ng pinagtanungan ko hindi tumatanggap. Napahirap pala ang humanap ng trabaho kapag hindi ka nakapagtapos ng pag-aaral, laging diploma sa kolehiyo ang kanilang hanap at dahil wala akong maipakita ay hindi ako natatanggap. Nakakapagod ngunit hindi ako dapat sumuko dahil para ito sa amin ng ate.Malapit na ang pagtatapos ng hapon ay wala pa rin akong napapasukan, wala akong kain dahil ubos na ang baryang nasa aking bulsa at naglalakad lamang ako dahil wala rin akong pambayad sa kahit anong sasakyan.Ngayon alam ko na kung bakit tutol si Sister Monica sa aking pag-alis sa kumbento dahil lagi niyang sinasabi sa akin na napakahirap ng buhay sa labas at napakahirap makasurvive sa totoong hamon ng buhay.Napatigil ako sa paglalakad nang makakita ako ng pamilyar na bulto ng isang lalaki. Nasa isang restaurant ito na kita ang loob dahil sa salaming dingding nito. Nakatulala lamang ako sa lalaking
Nette POV"NAIS ko lamang pong itanong kung may balak po kayo na ako'y tulungan." Sabi ko habang dala ang mga gamit ko papasok sa kanyang malaking bahay. Kasama sa aming kasunduan ang pagbibigay niya sa akin ng matutuluyan sa oras na naging compatible ang aming mga cells. Ngunit hindi ko naman alam na hindi lamang siya hambog at bastos ang bunganga kundi hindi rin siya maginoo. "Ikaw na nga patitirahan ko dito gagawin mo pa akong kargador." Tugon niya at tuloy tuloy na humakbang papasok sa kanyang bahay matapos iparada ang kanyang sasakyan. Galing kami sa dating bahay namin noon bago mamatay ang aking ina upang kunin ang mga kakarampot kong gamit. Nais ko mang mamalagi doon ay hindi na pwede sapagkat ibeninta na ang lupa niyon upang ipagamot noon kay mama. Kaya narito ako at magtityagang pakisamahan ang isang tulad ni Mr. Fifth."Hindi niya talaga ako tutulungan?" Naibulong ko at muling hinila ang isang kartong naglalaman ng mga luma kong damit. May kalak
Tamia POV"DITO LANG po muna kayo para maarawan kayo bago ang check up niyo." Sabi ng nurse na nakaassign para alagaan ako. Tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi niya."Malamang alangan namang umalis ako dito na may sakit ako." Inirapan ko siya at alam kong pagtalikod niya ay gan'on din ang gagawin niya. Napakaplastic."Sige po." "Uso sa'kin malawan ng paki." Sabi ko pa bago siya tumalikod. Naiinis talaga ako sa mga taong walang common sense paano naman ako aalis kung pasyente ako dito and hello nakawheelchair ako.Napabuntong hininga ako at nagmasid sa paligid, napakaraming pasyente ang kasabayan ko na masasayang nag-uusap usap. Napairap ulit ako dahil nagpaplastickan lang naman ang mga 'yan. Kapag nakatalikod na sa bawat isa ay sila sila rin nagsisiraan. Toxic people nowadays. "Ate gusto mo po?" Napabaling ako sa batang lumapit sa'kin. Tinitigan ko ang hawak niyang biscuits na iniaabot sa'kin. Nakasuot siya ng patient