I wanted to answer Murky. Gusto kong itanggi at halakhakan ang tanong niyang iyon. But I couldn’t move my lips! Nanatili lang ang mga mata ko sa kanya at alam kong namimilog ang mga iyon. Kung hindi lang tumunog ang alarm ng elevator at bumukas ang pintuan ay tuluyan na akong magiging bato sa kinatatayuan.“Ano pang hinihintay mo, Ysa?” Nagtaas ng kilay sa akin si Mari. Napakurap ako nang makitang nasa labas na sila. Taranta tuloy akong lumakad palapit sa kanila. “Medyo may naiisip lang...” Naningkit ang mga mata ni Murky sa akin. “Don’t tell us na dinibdib mo ang tanong ko kanina?”Umiling ako.“Joke lang iyon, Ysa, ano ka ba! Saka as if naman na papatulan mo ang anak ng boss mo at magiging boss mo in the near future,” sabi ni Murky sabay halakhak.Hilaw akong napangiti sa kanilang apat. I didn’t know why that question bothered me so much. Kahit nang nasa condo na ay hindi ako tinantanan niyon."Right, Ysa? Hindi ka naman girlfriend ni Sir, 'di ba?"Mariin akong napapikit at napail
I let Diego kiss my neck. His warm lips and soft bite in my skin felt like he was declaring his territory, claiming what was rightfully his without fighting. Like his enemies accepted their defeat and gave up in a peaceful way.The kiss was just shallow, but it electrified every inch of my soul, and his hands wrapped around my waist was a temptation. Hindi ko maiwasan ang hindi mapapikit sa kakaibang sensasyon dulot ng labi niya. Mapaungol, na kahit mahina, alam kong alam niya, rinig niya.He came to a halt, still catching his breath, and lifted his lips toward my ear for a whisper. “How about now? You feel it?”Slowly, I opened my eyes, a bit disappointed that he took his lips off my neck. Bumungad ulit sa akin ang madilim pero puno ng mga kumikinang na ilaw na paligid. Parang sumasayaw ang mga iyon at sumasabay sa malakas at mabilis na pagpintig ng puso koFor seconds, I couldn’t think straight about my answer to his question. It seemed like he had corrupted my mind. At ang halik ni
“AIRA!”Shame embraced my whole system. Ramdam ko ang pag-iinit ng aking mukha dahil sa bunganga ng kaibigan. Kung hindi lang sana ako masiyadong nanghihina ay naibato ko na siya ng unan.“Why? Is it wrong?” natatawa niyang sabi. “Single ka. And I hope… he is single, too!”“I am…” Diego said, his face full of seriousness. “Didn’t Miko tell you?”Napairap si Aira bago tumawa. Sumabay na rin si Tiya Flor. Puro sila panunukso sa amin ni Diego na sinakyan naman ng lalaki. I wanted to protest. Wala naman kasi talagang nangyari sa pagitan namin. Well, mayroon. Pero hindi ko iyon aaminin lalo’y nariyan si Diego at ang sabihin na naudlot ay sobrang nakakahiya.Alas nuebe nang sabay na magpaalam sina Tiya Flor at Aira. Tiya Flor will be back at the club. Hindi pa naman kasi tapos ang trabaho niya roon. At si Aira, uuwi na.Nagtaka ako bakit biglang lumungkot yata ang mukha ni Aira nang magpaalam. Or was I imagining things? Nakangiti naman kasi siya nang lisanin ang silid at sumunod kay Tiya F
INILAG KO ang mukha ko bago pa man maglapat ang labi ni Diego sa labi ko. Not that I don’t want his kiss or… him. It felt just like it was wrong. Boss ko siya. Boss ko ang papa niya. I was just their employee. Anong sasabihin sa akin ng mga katrabaho ko?I took a deep breath to calm myself and the loud beats of my heart. Kahit si Diego, rinig ko rin ang mabilis at malakas na pagpintig ng puso niya.Suddenly, silence enveloped us. All I could hear was his heavy breathing. Good thing my phone rang. It ruined our awkward situation."Sasagutin ko lang ho ‘to, Sir." I glanced at him before I took my phone out of the pocket of my jeans. Naka-pulang turtle neck crop top at high waisted pants ako, kaya nang bumaba ang mga mata ni Diego sa katawan ko, tinalikuran ko siya at sinagot ang tawag."Hello?" I greeted the caller, but no one answered. Ang tahimik ng background, pero alam kong nasa kabilang linya pa rin siya."Who’s that?"Darkly, Diego looked at me like a hawk. His thick brows furrowe
A/N: Hello. This is the last chapter of Book 1. This book will soon to be published under PaperInk Publishing House. Book 2 will be updated soon. :)****"YSABELLA," she whispered softly.I blinked. Seeing her again in flesh, safe and sound and still breathing, made my heart throb in pain. Ngayon ko napatunayan na… life was really unfair. Si papa. Nagmahal nang sobra. But he ended up broken and messy. And this woman, who cheated, seemed to be in a good place. With her signature black sheath dress, black pumps, and luxury pearls, I knew she enjoyed her life so much."Ysa! Hija!" Jolly was summoned by a familiar deep voice.Dahan-dahan, binalingan ko siya. Walking in the hallway in his corporate dress, Mr. Sandoval gave me a sweet smile. May bitbit siyang paper bags. I stepped back. Napailing ako. Unti-unting nangilid ang mga luha ko, nagpalipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa. This can’t be! Of all people… bakit sila pa?"Who is it, Ysabella?" Another manly voice talked behind m
ANO NGA BA talaga ang kailangan ng isang tao para masabing kuntento na siya sa buhay niya?Sabi nila, habang tumatanda ka, unti-unti mo ring mare-realize na 'yong mga bagay na meron ka, ngayon ay hindi na sapat. Na habang nadaragdagan ng isang araw ang edad mo, nagbabago rin ang gusto mo. Na… one day you will wake up that everything you’ve already achieved won’t complete your day anymore, despite the struggles you’d face just to have it.That no matter how high you’ve fled, no matter how far you’ve walked, it won’t satisfy you anymore. Wala na kasing sayang naidudulot ito sa 'yo. Wala nang thrill. It was now just a hollow. Like a piece of bread with no fillings. Like one of those ordinary days that passed senselessly in your life like a whirlwind.And now, you’re searching for something new. Something that can brighten up your gloomy sky once more. Can fulfill your cravings like a bomb of different tastes on your tongue. Can bring the fire that will ignite your excitement back again.
AMINADO ako. Kahit ako ay umaasa na makuha ang award na iyon tulad nila. I did my very best. Really. Malaki rin kasi ang prize. Fifty thousand pesos. Halos sahod na rin namin iyon sa isang buwan, kaya sino ang hindi maaakit para gawin ang lahat sa award na iyon?Bagsak ang balikat, bumalik ako sa table ko at ipinagpatuloy ang ginagawa. Kailangan kong matapos ang pagchi-check ng mga papeles bago magtanghalian dahil kung hindi, sira ang plano ko para sa araw na ito. Mr. Sandoval let me today. And I don't want to waste it. Especially, today is a special day. Hindi ko kayang palagpasin ang araw na ito. Kaya bago pa man magtanghalian ay natapos ko na ang ginagawa. I called Mr. Sandoval on the receiver and told him that I was done with my work. Dala ang patong-patong na papeles, pumasok ako sa loob ng opisina ni Mr. Sandoval.Napalunok ako nang muli kong maramdaman ang panliliit nang nasa loob na ako ng opisina. I've been here for five years and I'm still not used to being in Mr. Sandoval
"SIGURADONG sasama ka?"Umirap si Aira matapos isara ang compact face powder na huling in-apply niya sa mukha ko. "Of course! Hindi mo alam kung gaano ako ka-excited nang mabasa ko ang text ni Auntie."Napairap din ako saka tumingin sa salamin ng dresser. Ch-in-eck ko ang pagkakaayos ni Aira sa mukha ko. It was just a simple makeup. Most colours she used were neutral. Pero umangat pa rin ang ganda na meron ako. Especially, hindi niya ginalaw ang buhok ko. Mas bagay talaga kasi sa akin ang straight dahil nai-emphasize nito kung gaano kaliit ang tabas ng mukha ko. Magaling talaga si Aira pagdating sa mga ganito. I would say that she's like an expert, even if she hasn't had proper training in it. Marunong naman akong mag-ayos ng sarili, pero 'yong pagkakaayos niya, alam niya kung anong features ang iha-highlight. "You know what, nagtatalon pa ako matapos kong mabasa 'yon!" Kinikilig niya pang dinagdag. "Saka sino ba ang hindi mai-excite, 'di ba? I mean, after those long and boring years