CHAPTER 2
NEVAEH's POV “Kailangan mo ba talagang magsuot ng gan'yan? It makes you look old.” Sinulyapan ko sa salamin na kaharap si Tristan na nakaupo sa couch dito sa office ko dahil sa sinabi niya. “You think I like wearing these clothes? The hell I do.” Lukot ang mukha na sambit ko habang isinasara ang butones ng malaki at maluwag na puting long sleeves na usual ko ng suot magmula nang ikasal ako kay Grey “Kung sa bagay. Bakit ba kasi gan'yan manamit si Heaven?” “Ask her then.” Pamimilosopo ko at bumusangot naman siya I just shrugged bago dumiretso sa swivel chair ko at naupo roon. “Kumusta naman ang buhay may-asawa? Is he spoiling you? Based on what I know Grey really loves yo—” “Heaven.” Putol ko sa sasabihin niya, “It's not ME but HEAVEN.” Patuloy ko pa “What's the difference? You are HER right now.” “Tsk. He used to love heaven but right now, that's not the case.” Sagot ko tsaka sinuklay ang buhok ko Kumunot naman ang kan'yang noo, “What do you mean by that?” Nagkibit-balikat lang ako. I have no plan to tell them about how Grey is treating me because it will just cause trouble. “How is my baby's condition?” Pag-iiba ko ng usapan “He's fine. Hindi naman daw malala ang Tama nito but he won't be able to walk for the time being.” Sagot niya at napabuntong-hininga naman ako My poor baby. “Anyway, nagawa na ba no'ng mga umalis ang inutos ko sa kanila?” I asked na ang tinutukoy ay 'yong mga pinapunta ko sa HQ ni Leandro para ipaalala rito kung sino ang kinakalaban niya. I can't wait to know if how will that b*stard gonna react. Nakakalimutan na 'ata nila kung sino ako. I'm the cruel leader of Thanatos Org and I don't forgive those who dares to messed up with me. I don't tolerate ignorance and disrespectfulness kaya wala silang dapat sisihin kung hindi ang kanilang sarili sa mga gagawin ko sa kanila. Hindi ko ba alam sa mga 'yon kung tumatapang ba sila o mas nagiging t*nga. Nakakalimutan na 'ata nilang matakot sa 'kin dahil lamang sa hindi ko sila pinapansin. But unlucky them, they crossed the line that they shouldn't have even thinking of crossing because it will just gonna cause war and chaos. Her phone rang kaya naman dinampot niya iyon at sinagot. “We already did what you ordered master. Everyone we saw was shot.” A devilish smile formed into my lips. What a great news. “How about Leandro?” “We apologize but he's not here, master.” “That's fine. It has no fun if he'll die there anyway. Come back here now and rest.” “Yes, master.” “Tapos na nila?” Tanong ni Tristan kaya tumango ako “Jeez. Paniguradong maghihimutok ng sobra si Leandro n'yan. Baka gumanti pa.” “Fine with me pero 'yon ay kung mangangahas pa siyang manggulo matapos ng ginawa ko.” Sagot ko tsaka tumayo at nag-unat-unat “Bakit ka nga pala naparito? How about grandpa?” I asked “He's doing fine. As usual. Ang problema lang ay hinahanap ka na niya. He's starting to question why you're not visiting him these past few months and that's the reason why I came here. To inform you.” I sighed nang marinig iyon. “Just tell him that I'm busy but I'll visit him soon.” “Okay. But, how long do you plan on pretending as Heaven?” Natigilan ako sa tanong niya Even I, do not know for how long do I need to act as my twin sister. Yes. I have a twin sister and her name is HEAVEN. Siya dapat ang ikakasal kay Grey but that d*amn b*tch ran away sa araw mismo ng kasal nila at upang hindi mapahiya ang pamilya ni Grey na malapit sa pamilya namin ay ako ang ikinasal nila rito. But of course, as HEAVEN. Para kapag bumalik si Heaven o mahanap nila ito ay p'wede na 'kong bumalik bilang si Nevaeh ng walang problema. But It's just strange that they seems to think that Grey truly loves Heaven gayo'ng mukhang grabe ang galit nito kay heaven. Or he really USED to love her dearly? Just what the hell happened between them? Why did heaven ran away? And where the hell is she? I massages my temple. Sumasakit ang ulo ko dahil sa sitwasyon ko. Napakagulo. Wala 'kong alam sa kung ano ba'ng nangyayari. Para 'kong sumabak sa giyera na walang dala na kahit na anong armas o kalasag. Isang araw kasi ay bigla nalang akong binisita nila mom sa mansion ko at pinakiusapan na magpanggap bilang si Heaven and even though I am not that close to them since I grew up in my grandfather's care ay hindi ko rin naman sila matiis. I agreed in a condition of leaving immediately sa oras na mahanap nila si Heaven. And as you can already guess, my grandfather didn't know that I'm pretending as my twin right now and I have no plan to tell him because he'll be mad for sure. He's my father's dad pero sa lahat ng anak niya ay si dad ang hindi niya ka-close dahil ayaw ni dad na mainvolve sa mafia world. He chose to have a normal family and in order to fully have that ay kinailangan nila 'kong ibigay kay Lolo dahil iyon ang kondisyon ni Lolo para hayaan sila ni mom na magsama. That's also the reason why there are only few people who knows about the existence of 'Neveah'. Only few knows that Heaven has a twin sister. “Nasaan nga pala si Dalton? I didn't see him here.” Usisa ni Tristan. He's my cousin, btw. Anak ng kapatid na babae ni Dad. “He must be out looking for Heaven. I ordered him to find her in exchange of 1 year vacation, so, he has been busy looking for her these past few months.” Sagot ko Dalton is my right hand man, and oh, our cousin too. Anak naman ito ng panganay na lalaking kapatid ni Dad at mama ni Tristan. Tatlo kasi ang anak ni Lolo at ang ama ko ang bunso. Natawa siya sa sinabi ko. “Hahaha!Mukhang gustong-gusto niya na talagang makalaya sa 'yo cous ah.” I gave him a death glare “I am not a bad boss, Tristan. Nagkakataon lang talaga na maraming kailangan gawin kaya kaunti lang ang oras niyang magpahinga.” Sambit ko and he just smirks. Although nakakairita minsan si Tristan at Dalton ay malaki ang pasasalamat ko sa kanila dahil simula pagkabata ay palagi silang nand'yan para sa 'kin. Ngayon nga ay pinagtatakpan nila 'ko kay lolo. “Mauuna na pala 'ko cous. There's still a meeting I need to attend to. Mag-iingat ka palagi. Give me a call if you need my help about something, especially, if it's about romance. I'm an expert with that.” He winked at me and I just look at him with disgust kaya napatawa nalang siya. Playboy. “Just leave already móron.” “Alright, alright. By the way, 'di ka pa ba aalis? Ihahatid na kita.” “No thanks. Mamaya pa 'ko aalis.” “Okay, bye!” Nang mawala na siya sa paningin ko ay tumayo na rin ako I left my office and went to the clinic where I found my Orenji, sleeping. “Master.” Nagsiyuko ang mga naroon. Mga nurses at doctor ng aming organisasyon. “You guys did a great job. If you need anything just ask Dalton for it.” “Yes master. Thank you.” I nodded my head tsaka nilapitan si Orenji at hinaplos ang balahibo nito. I kissed his forehead bago ako umalis sa clinic. Ayoko na istorbohin pa ang mga naroon dahil kahit hindi sila magsalita ay ramdam kong naiilang sila sa 'kin. Lumabas na 'ko ng HQ at pasakay na sana sa motor ko pero biglang tumunog ang cellphone ko at napamúra nalang ako nang makita na mama iyon ni Grey. Why is she calling? “Hello...po?” Alanganin pa 'kong nag-po rito matapos kong makapagpasya na sagutin ang tawag Oh come on, I didn't grew up saying that word so I'm not used in saying it. With the environment I lived all these time it will be strange if I knows about that word, don't you think? Beside, in the place where I grew up that word didn't even exists. “Hello, ija! Busy ka ba?” As usual, masigla at friendly ang tono nito. Malayong-malayo sa palaging mataas na tono ni Grey na parati nalang ding galit. “Hindi naman po. Is there something you need?” “Grey requested na dalhan ko siya ng pagkain ija kaya lang may lakad naman kami ng papa niyo kaya baka p'wedeng ikaw nalang ang maghatid sa kan'ya? I already prepared the food. And I also made one for you.” “I see. Where will I meet you...po?” “How about we bring it there in your house at ikaw nalang ang magdala sa office niya, ija?” “I'm sorry but I'm not there. I'll just come to your house instead since malapit lang naman ang kinalalagyan ko ngayon sa inyo.” “Really? That's Great! We'll wait for you here. Mag-ingat ka sa b'yahe ija.” “I will.” I ended the call at akmang sasakay na sa motor ko but I sighed nang maalala na ang weird tingnan na ganito ang suot ko tapos mag-d-drive ako ng motor. Not just a normal motor, but a Ducati at that. Isa pa, Heaven doesn't know how to ride a motor. She's weak after all kaya naman baka magduda si Grey kapag pumunta 'ko sa opisina niya na nakamotor. “You.” Tawag ko sa Isa kong tauhan na agad namang lumapit sa 'kin. “Bring this motor in this address.” Sambit ko matapos ipakita sa kan'ya ang address ng bahay namin ni Grey na nasa cellphone ko. “I got it, master.” Ibinigay ko naman na sa kan'ya ang susi at agad naman siyang umalis. That motor can't disappear in our mansion dahil ang alam ni Grey ay sa pinsan ko 'yon at iniiwan lang doon. Well, ayon ang pinalabas ko para naman malaya akong makapunta sa kung saan ko gusto kapag wala siya dahil may magagamit akong sasakyan. I saw one of my men na mukhang paalis sakay ng kotse niya kaya nakisakay ako sa kan'ya. May mga sasakyan at motor naman ako rito sa HQ pero hindi ko rin magamit dahil nga hindi marunong mag-drive si 'Heaven'. Jeez. Pretending as her is suck. Maraming bawal. Now that I am living her supposed to be life ay na realized kong marami kaming pagkakaiba. I am the total opposite of her and vise versa. Her life is so boring as f**k. END OF CHAPTER 2CHAPTER 15 3RD PERSON'S POV TINITIGAN ni Grey ang asawa na tila sinisiyasat niya ito kung seryoso ba ito sa mga sinabi o hindi and he hates this feeling of hope arising inside of him again. No. He'll not fall for her lies again. He'll not let her deceive him again as she pleases. “Stop spouting lies, HEAVEN. We both know that you don't mean that. You will no longer be able to see that bastard Angelo and I doubt that you can bear that.” Sarkastikong sabi niya matapos makabawi. “Why do you kept on mentioning him? Angelo, Angelo, Angelo. ikaw 'ata ang may gusto sa kan'ya e.” He gritted his teeth dahil sa sinabi nito Is she kidding him, right now!? IT'S NOT FUNNY! “STOP MESSING WITH ME! Ang lakas din talaga ng loob mo na umasta na parang hindi napakalaking kasalanan ng ginawa mo 'no? Saan ka ba kumukuha ng lakas ng loob para umasta na para kang walang ginawang masama?!” Galit na galit niyang sigaw dito at hindi naman ito sumagot “Listen here, HEAVEN. Wala akong balak na sakyan p
CHAPTER 143RD PERSON's POV“Argh!” Napadaing nalang si Grey matapos makaramdam ng kirot sa kan'yang paa.Bumangon siya habang sapo-sapo ang kan'yang ulo na kumikirot din.He looked around and found himself inside of an unfamiliar room.He saw a wall clock at ala-sais na pala ng umaga.Bumukas ang pintuan ng silid na kinalalagyan niya at ibinungad ang kan'yang magulang pati na rin ang kan'yang mga kaibigan na mabilis naman siyang nilapitan.“You're awake! Thank god.” Sambit ng kan'yang ina na agad siyang niyakap“Where am I?” Tanong niya namn“Nasa hospital tayo, son.” Sagot ng ama niya“Kumusta ang pakiramdam mo, Dre? May masakit ba sa 'yo?” Tanong naman ng kaibigan niya na si David“Iyong paa ko. Kumikirot.” Sagot niya“Na injured ka kasi, Dre. Sabi ng doctor ay kailangan mo 'yang ipahinga ng isang linggo.” Sambit naman nito kaya napabuntong-hininga nalang siyaKung gano'n ay ilang araw pala siyang hindi makakalakad ng maayos.“Where is the person that saved me? Ipinadala niyo po ba
CHAPTER 13NEVAEH's POVI stared at Albert who doesn't know what he should do. Halatadong nahihirapan itong magpasya kung ibibigay niya ba sa 'kin ang anak niya o hindi.“Are you sure that my son is involved? Or you're just spouting nonsense?” Sambit niya kaya walang emosyon ko siyang tiningnan“I will not waste my time telling lies. Why don't you call your son here and ask him yourself? He's here, isn't he?” Sagot ko naman“No. Not my son. Let's negotiate. What do you want?” Naging matalim ang tingin ko kaya napalunok siya“I don't need anything else other than your bastard's son's life but if you insisted, then why don't you DIE in his stead. How about that? Does that sounds better?” Sabi ko at hindi naman siya nakasagot“Bring him here, NOW.” Mariin kong utos subalit walang kumilos sa kanila“Ito na ba ang pasya mo, Albert? Then don't blame me for what I will do.” Akmang tatayo ako subalit tinutukan ako ng baril sa ulo nang dalawang tauhan niya na nasa likuran ko.“Don't be like th
CHAPTER 12 NEVAEH's POV NANG makarating sa tapat ng Headquarter ng SILGADO ORG ay agad akong bumaba sa motor ko't walang pasabi na sinapak ang dalawang lalaki na nagbabantay sa gate at palapit sa akin dahilan para agad silang mawalan ng malay. Sinipa ko ang gate na agad naman bumukas kaya dire-diretso akong lumakad papasok doon at agad naman na naalisto ang mga naroon matapos akong makilala. “Come at me and YOU'LL DIE.” Kaswal kong sabi at agaran namang nag-iwas ng tingin ang mga ito na akala mo'y hindi nila ako nakita. Tsk. Ngayon ay patay malisya sila. Wala man lang nagbalak na lapitan ako sa takot na totohanin ko ang sinabi ko sa kanila. Nabahag na naman ang kanilang mga buntot kaya nagpatuloy na 'ko sa paglalakad tsaka huminto nang makarating sa pakay ko. “Open the door,” Utos ko sa dalawang lalaki na nasa may pintuan ng building na HQ ng mga ito at nagkatinginan naman sila “Don't make me say it twice; Otherwise, I'll repeat it with a knife already pierced in your heart.
CHAPTER 11 3RD PERSON's POV NAPATINGIN si Nevaeh sa mga kídnapper na ang karamihan ngayon ay mga walang malay. Mukhang mga hinimatay dahil sa labis na sakit na nararamdaman. Napunta ang tingin niya sa isa sa mga ito na ngayon ay pilit inaabot ang baril nito. She walked towards him at napahiyaw nalang ito sa sakit nang apakan niya ang kamay nito gamit ang kaliwa niyang paa habang sinipa naman ng kanan niyang paa ang baril palayo rito. Hindi pa siya nakuntento dahil tinadyakan niya pa ang mukha nito dahilan para magdugo ang ilong nitong nabali at pumutok nitong labi. “Lower down your voice, bastard.” Malamig niyang sabi sa mangiyak-ngiyak na lalaki Nilagpasan niya na ito tsaka dumiretso sa may pintuan at dahil nadaanan niya ang dalawang lalaki na binaril niya sa hita kanina ay inapakan niya rin ang mga ito before she went out of that warehouse while carrying grey. Grey is tall but not that heavy. O nasanay lang talaga siya magbuhat ng mabibigat since she was trained since she was
CHAPTER 10 3RD PERSON's POV ISANG motor ang mabilis na humaharurot sa kahabaan ng madilim na kalsada. Tinatangay ang lahat ng madaanan nito na basurahan sa tulin ng pagpapatakbo nito sa kan'yang motorsiklo. Nang pumreno ito ay umangat ang unahan ng motor nito subalit hindi nahulog ang babae. Nang lumapat ang unahan ng motor sa semento ay inalis ng driver ang suot na helmet kaya hinangin ang mahaba nitong itim na buhok. “You have 1 minutes to explain how you failed to do your only job.” Malamig at makamandag na sambit nito dahilan para kilabutan ang mga tauhan na nasa harapan “W-we encountered some member of SILGADO ORG, Master. Habang binabantayan namin sa isang tabi si master Grey ay dumating sila at nakilala kami. Bigla nalang silang naglabas ng báril at nagpapútok kaya napalában kami. K-kaya nawala sa paningin namin si Master Grey.” Pagk'wento ni Salamander tsaka sila mabilis na lumuhod at yumuko “P-patawad, Master Nevaeh!” Sabay-sabay na sabi ng mga ito kaya napabuntong-hi