Cloud's POV:
I COULDN'T blame Abby if she will treat me like that. Ilang linggo na niya akong dinadaan daanan at tinatrato na parang hangin. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit ba hindi ko masabi sa kaniya ang rason ng mga araw na palagi akong nawawala...dahil alam ko na ikakalungkot niya ito ng lubusan. Pagkatapos ng araw na pinaamin namin noon ang taong nahuli na nagmamaneho ng sasakyan ay nabigla ako sa sinabi nito.
Flashback:
"Huwag na niyang hintayin na ako pa ang pumasok at magtanong sa kaniya at baka magsisi siya." Tumatawa pero bakas ang kaseryosohan sa boses ng Chief ng NBI.
Paulit ulit na iniinterogate ng isang NBI ang taong bwisit kanina pero parang hayop lang itong nakangisi at nakatingin sa direksiyon namin ng mga nasa labas na animo alam nitong may nanonood sa kaniya.
"Negative sir." Sabi maya maya ng taong naka assign sa telep
Abby's POV:MATAPOS ang meeting ko kay Mr. Aredo ay bumalik na ako ng opisina dahil 5 PM pa lang naman ng hapon. Kailangan ko pang tapusin ang mga nakatambak ko na trabaho at sinabihan ko na rin si Agnes na magpatawag ng emergency meeting dahil hindi ko nagustuhan ang performance ng Accounting department---what they did wasn't nice..ayoko sa kompanya ko ang mabagal lalo na kapag kinakailangan ko na ang report. Kapag ganoon na lamang palagi ay baka malugi na ng tuluyan ang kompanyang pinaghirapan ng ama ko."Agnes." Tawag ko sa babae sa intercom. "Yes Ms. Abby?" Mabilis na sagot nito. "Okay na ba ang lahat?" Kinuha ko ang cellphone at chineck kung may tawag o text mula sa asawa ko. Simula ng hindi ko siya pinansin dahil sa nangyari ay palagi na niya akong sinusuyo---pinapadalhan ng kung ano ano sa opisina, tinatawagan na hindi ko naman sinasagot at palaging nag iiwan ng message kahit hindi ko nerereplayan. Minsan napapaisip ako kung hindi ba siya nag sasawa
Cloud's POV:NAPAHILAMOS ng mukha akong napaupo at nilagok ang natitirang alak na laman ng baso ko."What have I done again this time..?" Mahinang bulong ko sa sarili.Sandali pa akong natulala bago tumingin ulit sa screen ng phone ko. Hindi na ulit tumawag si Abby kaya dinampot ko ito at sinubukang tawagan pero busy line lang ang naririnig ko.Napalingon ako sa orasan at napakunot noo ng makitang past 8 PM na at malapit ng mag alas nueve ng gabi. Nag alala ako ng maalala kung bakit tumawag si Abby at kung bakit hindi pa siya nakauwi."For sure umiiyak na yun ngayon...bwisit ka Cloud!." Mahinang mura ko sa sarili bago dinampot ang susi ng sasakyan sa mesa at mabibilis ang hakbang na lumabas ng bahay.Ilang ulit ko pa siyang sinubukang tawagan habang nagmamaneho ako papunta ng building nila pero walang sumasagot hanggang sa nakapatay na ang phone nito."Stu
Abby's POV:Napangiwi ako ng makitang nakalambitin ang kaibigan ko kay Arc habang nagluluto ito. Hindi man lang nahiya sa akin ang bwisit na to."Huy Erika. Nandito ako baka nakakalimutan mo?" Pagmamaktol ko dahil kulang na lang ay maglampungan sila sa harapan ko. Medyo nahihiya rin si Arc dahil panay ang saway nito sa kasintahan."Love..." Tawag pansin niya kay Erika ng hindi ito umaalis sa tabi niya at siya ay panay lingon sa akin na nakapangalumbaba habang nakatingin sa kanilang dalawa."What?!" Asik nito kay Arc ng mainis sa ilang beses na pagsaway nito sa kaniya. Napabuntong hininga naman ang lalaki bago lumingon sa kaniya. "Samahan mo muna doon si Abby...alam no naman na may problema yung kaibigan mo diba?..go ahead tatapusin ko muna ito para makakain na tayo." Malambing na saad nito sa kasintahan bago hinalikan ang noo.Napanguso naman si Erika bago naglakad palapit sa akin. Ngumisi ako sa kaniya pero inirapan niya la
Abby's POV:Para akong mabibingi sa katahimikan ng paligid habang lulan ng sasakyan ni Cloud pauwi. Hindi ko alam kung galit ba siya o ano dahil hindi ko mabasa ang reaksiyon sa kaniyang mukha.Panay ang lingon ko sa kaniya pero nakapokus lamang ang buong atensiyon niya sa daan at pagmamaneho. Pinili ko na lang din manahimik at itutok ang paningin sa labas ng sasakyan.Kanina matapos niyang tumawag kay Arc ay hindi naman nagtagal at dumating siya. Hindi na siya pumasok dahil masyado nang gabi kaya umuwi na lamang kami. Mula kanina ay hindi niya ako kinakausap at konte na lang iisipin ko na nakalimutan na niyang nandito ako.Tumikhim ako at bahagyang lumingon sa kaniya. "Sana hindi mo na lang ako sinundo..pwede ko naman tawagan si daddy." Mahinang sabi ko pero parang wala lang naman itong narinig dahil hindi ito sumagot. Napabuntong hininga na lamang ako at sumandal sa upuan."You are my responsibility." Maya maya ay sa
Abby's POV:He was too close yet too far...I am not used to him being this cold to me. Hindi niya ako kinakausap at sa tuwing susubukan ko siyang kausapin ay iiwas siya.Is this what he feels nung ako ang lumalayo sa kaniya.?Napa diretso ako ng upo ng mag ring ang phone na hawak ko. Kanina ko pa pinag iisipan kung tatawagan ko ba si Cloud pero sa tuwing gagawin ko na ay napapatigil ako dahil nahihirapan ako mag isip kung ano ba ang sasabihin ko dito?Napabalik ako sa realidad ng mag ring uli ang hawak ko na phone. Napataas ang kilay ko ng makita ang unregistered number na tumatawag.Alanganin ko itong sinagot. "Hello?" Ang kaninang nakataas kong kilay ay napalitan ng pagkakakunot ng noo ng wala akong marinig na nagsalita sa kabilang linya. "Hello? Who's this?" Pag-uulit ko sa tanong ko pero wala pa rin akong narinig na response. Ibababa ko na sana ng may maagaw ang atensiyon ko.
Cloud's POV:Hindi ko napigilan na hindi mainis kay Abby nang halos libutin ko na buong maynila pero hindi ko siya mahanap kaya kinaumagahan ay hindi ko siya kinausap.Hindi ko tumitingin sa kaniya dahil nagiging marupok ako kapag nakakasalubong ko ang mga mapupungay niyang mata. We haven't talk yet and I am thinking something that's why I cannot able to reach out to her because my mind is preoccupied.Kanina ay panay na naman ang tawag ni Lea Torres at hindi ko alam kung sino ang nagbabayad dito para guluhin niya ang buhay ko. I don't remember sleeping with her even just once kaya sigurado ako na hindi ko anak ang pilit niyang pinapaako sa akin."Sir...someone sent you this." Ipinakita ni Clark na secretary ko ang isang pouch na black kaya naman inabot ko iyon at tumango naman ito bago lumabas.As soon as I opened it, parang bigla na lamang bumalik ang lahat. He used to make things like this at siya ang nagbigay nito
Abby's POV:"NAKO! kumalma ka nga friend...kaya ka nasasaktan dahil hindi ka nagtitiwala kay Cloud at panay conclude mo ng mga bagay...mali mali naman!" Inabot ni Erika ang baso ng tubig at binigay ito sa akin. Umirap muna ito bago umupo sa tabi ko."Hindi naman kasi ganoon yun Riks., ang sa akin lang kung bakit tatlong araw na siyang hindi umuuwi dito sa amin at hindi rin nagpaparamdam...I mean nagte-text siya at kinakamusta kami ni Baby pero hindi siya nagpapakita sa akin." Napabuntong hininga ako bago sumandal sa couch.It's been months since we encounter the suspect and the driver of the person who kept on giving us death threats. Inamin na rin ni Cloud sa akin ang lahat...he told me everything including the time that he was always missing without telling me anything...I somehow felt guilty about it dahil hindi ko man lang siya natulungan na harapin ang hamon na ito sa buhay namin."Friend...baka lang
Abby's POV:I looked at myself in the mirror and I can't help but to smile a little. I couldn't imagine that a day will come that I will carry Cloud's child. Last time I checked, I am always aiming to feel how to be loved by him...how to be taken care of by him but now, it all came into reality that it feels surreal.I am wearing a black dress that emphasize my curves although I am already pregnant, I can still see my features and to be honest...pregnancy made me pretty as what I've noticed. I feel like I become blooming and my eyes glow with happiness and contentment.Tumayo na ako at sinulyapan muli ang sarili ko sa salamin bago tuluyang lumabas at bumaba para tignan kung nandiyan na ba si Cloud."Wow."I laughed when I heared him say that. Hindi ko namalayan na nasa labas na pala siya ng silid ko at ng buksan ko ang pinto ay siya ang bumungad sa akin. He looked at me from head to toe an