ALIYAH'S POV"Where have you been?" bungad sa akin ni Jameson pagkatapos ng court hearing.Inayos ko ang mga gamit at recorder at nilagay ang mga iyon sa attaché case ko. I glanced his way and smiled a bit."Nagpalamig lang," I replied.Sinabayan niya ako sa paglabas sa court room. Naniningkit ang mga mata niya nang pagmasdan ako. Hindi ko naiwasan ang pag-irap. Alam ko na ang sasabihin nito."I had to work with Scarlett because you were gone for couple of days. Alam mo bang hindi ako nakapagtrabaho ng matino?""That just prove how unprofessional you are. Hindi mo maihiwalay ang personal issues mo at ang trabaho," biro ko dito."That hurts. Hindi ba puwedeng gusto lang talaga kitang katrabaho kaysa kay Scarlett?"Umiling ako at tumawa. "I'll take that as a compliment."Jameson mentioned about the things I missed during my soul searching in Batanes. He informed me that Liese won her case and the mayor who violated her is already in jail. Tuwang-tuwa ako sa nalaman kong 'yon. I sighed i
ALIYAH'S POVPakiramdam ko ay umurong ang lahat ng dapat na iduduwal ko sa nakikita ko. Hindi naman sila magkahawak ng kamay o kung anuman, pero ramdam ko ang pagkainis... Hindi ko mapigilan."Are you alright?" nag-aalalang tanong sa akin ni Seiji at pagkatapos ay bumaling ang tingin sa dalawang taong palapit sa counter. "Reid..."Reid's eyes immediately darted on me. I could really tell that he's kind of pissed off with me. Madilim ang pagkakatitig niya sa akin na para bang may ginawa na naman akong mali.Humawak ako sa bar stool. Nahihilo man ay nagawa ko pa ding pigilan ang sarili sa pagkabuwal. I can't be stupid in front of him... in front of her...Cassandra smiled at Seiji. She looks elegant on her champagne colored long sleeve top partnered with a brown khaki jeans. Mahaba ang natural na kulot na buhok at tanging nude lipstick lang ang kolorete sa mukha pero nagmistulang dyosa sa paningin ko.Samantalang ako... I look very wasted at this moment.Can I just die now?Lumapit si R
ALIYAH'S POVTahimik lamang ako habang nasa kotse kami ni Reid papuntang trabaho ko. I am completely struggling for words. I don't even know what to tell him after all the mess I've created last night. Pabalik balik sa isip ko ang kakapalan ng mukha ko kagabi...I did throw dagger looks at Cassandra.I insulted his feelings damn hard.I almost picked up a fight with his first love.I am friggin' embarrassed...Tila ba sinaniban ako ng espiritu ng alak dahil hindi ko naman kayang maging gano'n kapag normal ang pag-iisip ko. Napapikit ako at hinilot ang aking sintido. I can't believe it all happened in just one night.Not just that.Waking up in the morning wearing a different clothes really freaked me out. Hanggang ngayon ay palaisipan pa din sa akin kung totoo ang sinabi ni Reid na siya ang nagbihis ng pangtulog sa akin. Kung totoo man iyon, shit lang...Nag-init ang mukha ko habang naiisip na nakita na nga ni Reid ang katawan ko. Damn it, nanginginig ang kalamnan ko sa kahihiyan! Hin
ALIYAH'S POVTanghali na nang matapos ang court hearing kung saan ako inassign ni Judge Gonzalez. Tuliro pa din ang utak ko kahit no'ng nasa hearing ako kaya hindi ako gaanong nakapagdocument ng maayos. Mabuti na lang ay nairecord ko ang lahat. Magpupuyat na lang ako para sa documentation at shorthand.Bumalik ako ng office para sana yayain si Jameson na maglunch kaya lang ay wala naman ito sa opisina niya. Tanging si Scarlett lang ang naroon na mukhang nag-aayos ng mga papeles sa table nito.Therefore, I will eat alone. Lumabas na lamang ako ng opisina at nilakad ang malapit na cafe kung saan ako madalas magkape. It's pretty convenient to me and they also serve meals during lunch hour.Hinubad ko ang suot kong itim na coat nang makahanap ng table na uupuan. Mabuti na lang at nahanapan ako ng damit pang-opisina ni Reid sa closet ni Kimberly. Pupwede naman sana akong umuwi kanina kaya lang ay hindi ako pwedeng ma-late sa trabaho.I ordered my usual coffee and cannelloni pasta. Habang k
ALIYAH'S POVThe day before our engagement, everyone is too busy organizing things for the biggest event of the year. My parents are so excited, sending late invites to some of our relatives, and their friends.Reid's family, on the other hand, is also preparing for the final touch of the event. Sinabi sa akin ni Papa na maraming business tycoon ang dadating, hindi lang 'yon, pati ang mga shareholders ng dalawang kumpanya ay imbitado, ang mga outstanding employees, may mga media ring darating.Reid is probably preparing too. Bago umalis ng bahay ay pinakita sa akin ni Mama ang guidelines of ceremony ng engagement party. He has to share a speech with everyone because it's not only our engagement that they are looking forward to; it's the merging of the two companies. Since he's the CEO of their growing company, he needs to have a little talk in front of his crowd. Our parents will do the same, samantalang ako? I'm a hundred percent wallflower."Talaga bang papasok ka pa ng trabaho niya
ALIYAH'S POVHanggang sa dumating ang pinakaaraw ng engagement party. Parang lumulutang ang pakiramdam ko, hindi pa din makapaniwala na ngayong araw, ipapaalam sa lahat ang pagpapakasal namin ni Reid.Everything feels surreal, but after the talk I had with Reid last night, I know that I am ready.Ramdam ko ang kakaibang kaba sa dibdib ko sa buong umagang iyon. I can see the happiness in my parents' eyes. Ilang beses nila akong kinausap pero lumalabas lang ang lahat ng sinasabi nila sa kabilang tainga ko.I am really nervous, though I already accepted my fate.Time passed by so quick. Bago ko pa mapagtanto ang lahat, nakita ko na lang ang sarili ko na suot ang eleganteng long dress na binigay sa akin ni Tita France, nakaharap sa malaking salamin habang ang isang hairstylist ay inaayos na ang buhok ko.I am completely in awe while looking at my own reflection in the mirror. Isa lang ang tanging nararamdaman ko. Apathy... Bagay na natural lang na maramdaman ko dahil magbabago na din ang
ALIYAH'S POV"I am expecting the shorthand by tomorrow, Ms. Monterde. This case is giving me headaches. I need to rest after the verdict," ani Judge Villanueva nang lumabas kami ng court room pagkatapos ng isang mainit na paglilitis."No worries, Judge. I'll make sure to finish the files immediately." tumango ako sa kanya at pagkatapos ay nauna nang lumabas ng Hall of Justice.Huminga ako ng malalim nang yakapin ng malamig na simoy ng hangin ang kabuuan ko. The rain is pouring heavily that made me stop from walking."Fuck, life..." I uttered in a lower tone and took a deep breath. Blangko kong tinignan ang pag-ulan, ang bawat patak nito.I know I should start seeing the good in everything, but this weather made me feel cold and empty. All I want is to go home after a tiring day at work and here's the rain, pissing me off.Ramdam ko ang bigat ng mga mata ko. I haven't rest for days, dahil na rin sa sunod sunod na court hearing na dinaluhan ko. Hindi ko na alam ang pakiramdam ng may mat
ALIYAH'S POVPagkatapos magdinner ay tinawagan ko si Mama. Gusto niya akong umuwi ng Manila pero hindi ko iyon pinaunlakan. I heard her cry. I assured her that I'm doing okay and also comforted her."Basta... K-kapag handa ka na... Please, anak..." halos magmakaawa ang boses ni Mama.The night sky is glowing as I looked up from the window of my room. Kung kailan madilim at hindi na masyadong kita ang pagkakahulma ng mga ulap, doon ko lang napagtanto ang kagandahan ng panggabing kalangitan. The moonlight brings nothing but comfort to my soul."Maayos naman ang buhay ko dito sa Bohol, Mama. Please, let me stay here with Lola Helga. Mas komportable ako dito," wika ko sa seryosong tono.Ilang beses kong narinig ang pagbuntong hininga ni Mama. Pati ang boses ni Papa na nagsasabihing hayaan ako sa gusto kong mangyari ay naririnig ko. Tila ba nagtatalo silang dalawa sa kabilang linya dahil sa akin.It's funny that it doesn't bother the shit out of me anymore. Kung noon, mahalaga sa akin ang