Chapter 2

Akira's POV

I woke up still sleepy, but I have to wake up or else mali late ako lunes pa naman ngayon. And pag lunes means maraming gagawin tsaka major subjects pa klase ngayon. Bumangon na ako at naligo. Pumunta ako sa kwarto ng mga kapatid ko para gisingin sila.

'Yun nga lang pagpasok ko si Akisha nalang 'yung 'di pa nagigising kaya pumunta ako sa kusina para tignan si Ayanna and she's preparing our breakfast.

"Si Mama?" Tanong ko sa kanya. Si mama kasi palaging nagluluto kapag umaga tsaka mas nauuna pa 'yung magising sa amin. 

"Nasa kwarto sabi ko kasi ako nalang magluluto." Sagot niya. It's already 5:45 AM and need ko pa rin bilisan kasi hindi naman ako agad makakasakay niyan. Umupo na ako at kumain.

"Ate ang liit ng kinain mo tapos wala ka pang kinain kagabi." Napatingin ako sa kapatid ko. She was observing me. I know she's kind of observant kaya alam niya nangyayari rito sa bahay kahit pilit itinatago ng magulang namin sa kanila.

"Kumain ako kagabi 'di mo lang nakita." Sabi ko tsaka tumayo para iligpit pinagkainan ko. I saw her rolled her eyes kaya natawa ako. 

We cleaned the table bago dumating si Akisha. Nakabihis na rin siya, we decided na sabay nalang kami pumunta sa school. Pagtapos namin sa aming mga gawain. We went to our parents room para magpaalam. Tulog pa nga lang si Papa at Axel.

"Ma, alis na kami," our mom looked at us. 

"Mag-ingat kayo at uwi agad, lalo na ikaw Akisha." Sabi niya. We bid our goodbyes and sabay kaming umalis tatlo. And as expected punoan talaga 'yung sakayan, especially monday ngayon. 

"Mag-ingat kayong dalawa." Sabi ko sa mga kapatid ko bago sila bumaba. They were both studying on the same school.

"Yes, ate! Ikaw rin." Sagot nilang dalawa. 

- 

Mabilis lumipas 'yung oras. Siguro nga tama sila na the day became shorter, and the night became longer. Nakarating agad ako sa cafe and I am late. May ginawa pa kasi ako sa school kaya 6 na ako nakalabas dun at bawas na naman ito sa sahod ko. 

"Hoy good evening, mare! May chika ako sa 'yo." Sabi niya. Inirapan ko lang siya kasi alam kung tungkol na naman 'yan sa crush 'yang binasted siya. Pumasok ako sa loob para magpalit ng damit kasi naka uniform pa ako. Nagmadali kasi ako kaya 'di ako nakapagpalit sa school. 

"Hoy true kasi ito about ito sa crush mo," sumunod pala siya sa akin 'di ko namalayan. Shunga, walang nagbabantay sa labas, wala talaga itomg paking babaeng ito.

"Ano may jowa siya? Understandable naman, eh. Tsaka 'wag ka ngang epal, bantayan mo dun sa labas." Sabi ko pero matigas ulo niya sumandal pa sa locker si gaga. 

"Ayaw mo talagang malaman? Sure ka na?" Sabi niya sa akin para bang sobrang importante niyan. 

"Stress ako today kaya wala akong balak makibalita sa crush ko." Totoo rin naman kasi ang dami kong ginawa sa araw na ito dagdag pa 'yung ka grupo mong walang ambag. 2nd year college na kami, irresponsable pa rin iba. I mean it's okay to spend time outside naman 'di ba? Pero sana isipin din nila school works nila. Anyways, enough with it because it already happened. 

"Okay, sige." Arte nito, ah. I rolled my eyes at her bago lumabas para magbantay. She followed me outside too. 

"Ito kasi mars," panimula niya bago umupo sa stool. I was roaming my eyes around hoping to see him. "wala siya kaya 'wag ka nang maghanap." 

"'Di naman siya hinahanap ko." Sagot ko kahit obvious naman na siya talaga hinahanap ko. 

"Sus, kilala kita girl!" sagot niya, "pero ito na, pumunta siya rito kanina kaso girl may kasamang girl."

Akala ko pa naman importante. Baka friend lang or 'di kapatid. O baka pinsan, 'yun ata. Hirap naman magka crush sa may jowa. Weh, mahirap ba talaga Akira? Or you were hoping na i crush back ka? Hala, happy crush lang 'di ba? 

"Oh, tapos?" Sagot ko nalang para 'di magmukhang interesado. Normal lang naman ito, right? I mean maging curious sa jowa ng crush mo. He honestly became my motivation whenever I am here. 

'Yung feeling na kapag nakikita mo siya kahit kaharap ang libro o 'di kaya nakikipagtawanan sa kaibigan, namo motivate kag magtrabaho tsaka mag-aral. Baliw na talaga ako rito sa pagka crush ko. Sa isang week tatlo o dalawang beses ko lang ata siyang hindi nakikita. 

"Wala lang share ko lang para aware ka na may girlfriend siya baka lumalim 'yang crush crush na 'yan." She smiled. She just wanted me to be aware kasi ayaw niyang maranasan ko nangyari sa kanya. 

"'Di 'no, happy crush lang kaya ito at tsaka paano lalalim, eh 2 months ko pa naman siyang nakilala." Walang kwentang sagot ko. 

"Shunga, hindi naman 'yan nasusukat sa oras. May iba nga riyan na love at first sight." Sagot naman niya. Totoo naman na hindi nasusukat sa oras pero hindi totoo 'yang love at first sight na 'yan. Char ewan ko lang baka totoo talaga 'yan sa iba. 

"Edi ayaw mo nun dalawa tayong sawi." Sabi ko nalang bago tumayo para kuhanin ang libro ko sa loob. Narinig ko pa siyang minura ako kaya tinawanan ko nalang. The night went fast at wala akong nakitang Atlas tonight. Ano naman kung wala siya, Aki?

"Tara na, Aki," aya ni Tasha sa akin. Sabay kaming uuwi ngayon since maaga dumating 'yung papalit. Nagpaalam na kami at umalis na.

"Kain muna tayo ano?" Aya ni Tasha. Naglalakad na kaming pareho sa sakayan ng jeep.

"Wala akong pera, uwi nalang tayo." Tanggi ko sa kanya kasi totoo naman talagang wala akong pera ngayon. Pamasahe ko nalang ito hanggang sa magkasahod ako. 

"Libre kita." Sabi niya. I know nagtitipid din itong isa ito pero ewan ko rito, buntis ata ito kanina pa gustong mag McDo. 

"Samahan nalang kita, busog pa ako." Sabi ko. I don't want to take advantage of her 'no kasi parehas naman kaming gipit, eh.

"Shunga ka talaga! Libre ko na nga, oh. Tara na samahan mo ako baka maubusan ako ng BTS meal." Na shock ako dun 'di ko kasi alam na fan siya. Fan din kasi kapatid ko kaya alam ko. 

"Ano bang laman ng bts meal, bts meal na 'yan." Reklamo ko. Pero hinila niya pa rin ako sa McDo. Pagod na akong maglakad pero go lang ako kasi alangan naman hayaan ko ito. I really don't know if tama ba 'yung treatment ko sa kanya as a friend kasi wala akong experience sa mga ganito. 

"Pagkain, 'wag na madaming satsat. Tara na." She looked so excited. Pumasok kaming dalawa at sabi niya maupo nalang daw ako kasi siya na ang bahala kaya I did.

Dumating siya sa table with the two meal. BTS meal. Kulay purple 'yung lagayan pero 'yung laman parehas lang din na fries tsaka nuggets akala ko pa naman iba.

"Ito na 'yun?" I asked her. Hindi ko kasi alam mga ganito 'no.

"Shunga, 'yung lagayan kasi kailangan ko 'no. Merch din ito 'no." Sabi niya and that made me realized gusto ito ni Aya. I didn't bother to open the bag kasi plano kung dalhin ito sa mga kapatid ko. It's been so long since they eat a fast food chain. 

"'Di mo kakainin?" Tanong ni Tasha. She's starting to eat na kasi kaya napatigil siya. Umiling ako.

"Dadalhin ko sa mga kapatid ko." Sagot ko nalang. Binatukan niya pa ako.

"Bili nalang tayo ulit. Shunga ka alangan naman ako lang kakain 'no." Sabi niya. Tinawanan ko siya. 

"'Di okay lang nga. 'Di naman ako gutom 'no." Sagot niya. Nag away pa kami kasi tatayo na sana siya para bumili ulit kaso hinila ko. Buti nalang walang masyadong tao ngayon. Alangan naman anong oras na kaya. 

Shinare niya lang 'yung kanya sa akin pero hindi ako kumuha ng madami, eh sa kanya naman 'yun, eh. Napatangin ako nang bumukas ang pinto. Group of people entered McDo. Nagulat ako nang makita si Atlas. Sinipa ko si Tasha para ipaalam sa kanya kasi nakita ko rin crush niya na si Adam. Pito ata silang pumasok at tatlong lalaki habang limang babaeng naman ang kasama nila. They were so pretty halatang expensive. 

"Pinsan niya 'yang mga 'yan." Sabi ni Tasha. Napatingin tuloy ako sa kanya. Ba't ang daming alam ng babaeng ito?

"Stalker ako ba't ba!" Sabi niya while rolling her eyes. "Teh, alis na tayo nakakahiya naman, oh." 

"Bilisan mo na kumain. Tanga ka, nakakahiya talaga pag puro magaganda nakikita mo." Sabi ko. Jokes aside baka makita ako ni Atlas, eh hindi ko pa naman alam if papansinin ba or hindi kasi 'di ko alam if medyo close na ba kami since the past events or hindi. 

Yumuko nalang ako habang nililigpit ni Tasha pinagkainan niya kasi sabi niya dadalhin niya nalang daw 'yun. What an unlucky day. Nabuhos 'yung soft drink ni Tasha kaya sa amin tuloy atensyon nila. She's not being careless sadyang kinakabahan lang ito kasi nasa malapit lang 'yung taong gusto niya. 

Napatingin tuloy ako and I saw them looking at us. They were sitting on the table not so far from us. Napadapo mata ko kay Atlas and he was also looking kaya tumango ako bilang pagbati. Nakakahiya gusto ko nang umuwi. We said sorry to the crew while we helped him cleaned our mess. After nun lumabas na rin kami dahil sa kahihiyaan naming dalawa. 

"What a good night, Akira!" Reklamo ni Tasha kasi ang malas daw niya today. Tapos nasayang pa raw 'yung lagayan ng drink niyang nabuhos. Tinawanan ko lang siya. "Baka kilala ako nung mga pinsan niya kasi chinismis niya na nireject niya ako, kahiya naman if ganun." Dagdag niya.

"'Di naman ata 'yun ganun. May mga ganyang lalaki pero alam ko lang hindi 'yun ganun kaya 'wag ka nang magproblema riyan." Sabi ko nalang. Pero baka mali rin ako. I don't boys that much, eh. 

"Sana nga." We went home. Nauna akong makababa sa kanya kasi mas mauna naman talaga sa amin.

Ang akala ko pagpasok ko tulog na silang lahat 'yun pala nasa sala pa papa ko. I went near him at nagmano.

"Pa, ba't gising ka pa?" Tanong ko sa kanya. Nakapatay kasi ilaw tapos ewan ko kung ano pinapanood niya. Shunga ka girl obviously wala kasi madilim. 

"Hinintay ko pa Mama mo," napatingin ako sa sinabi niya. Asan na naman 'yun? "Matulog ka na, maaga ka pa bukas. At tsaka kumain ka na ba?" 

"Opo." Hindi nalang ako nagtanong pa tungkol kay Mama. Baka may importanteng ginawa sa karenderya? Pero malapit na mag-ala una, eh?

Iniligay ko muna bitbit ko sa kusina bago pumasok ako sa kwarto para magbihis at lumabas ulit para samahan si Papa. Kinuha ko ulit 'yung burger at binigay kay Papa. 

"Bumili ka pa nito." Sabi niya habang binubuksan 'yung burger. Hinati niya 'yun at binigay sa akin ang kalahati. Umupo ako sa tabi niya. 

"Libre 'yan ng kaibigan ko." Sagot ko. He just smiled. A geniune yet sad smile. 

"Kamust pag-aaral mo? Pasensya ka hindi kita nache check kahit na magdamag lang akong nandito." Ngumiti lang ako sa kanya. Walang problema naman 'yun sa akin kasi tuwing gabi na ako umuuwi at maagang umaalis. 

"Okay lang naman, Pa tsaka 'wag ka ngang mag-alala sa akin matalino itong anak niyo 'no tsaka matapang pa." Biro ko. He laughed to what I said. 

"Syempre nagmana ka sa akin, eh." Sabi niya. Nag thumbs up ako sa kanya habang kagat 'yung burger. "Wala ka ba talagang contact sa ate mo?"

"Wala pa, eh. 'Di ko rin ma contact sa social media." I know she misses her kahit na nagtatampo siya rito kasi bigla nalang umalis ate ko at sumama sa boyfriend niya na note lang iniwan sa amin. Si papa 'yung nasaktan sa lahat kasi sobrang excited na nung makatungtong ng stage, eh pero 'yun nga umalis nalang bigla si ate.

And maybe this is the reason too na kahit isang beses tinanong ako ni mama if gusto ko muna bang tumigil sa pag-aaral pero ang sabi ko hindi. Kaya kahit na wala akong oras para sa sarili ko lumalaban ako para matupad ko pangarap ko at para ni papa. 

It has been his dream to walk with us. It may be in our graduation or wedding. That what he had said to me and ate when I was 13.