[Kim! Tuloy ba ang party mamaya?] - Shane.
Tinitigan ko ang text na natanggap mula sa bestfriend ni Mil. Hindi ako sigurado sa isasagot kaya nag-isip muna ako ng mabuti.
Orij didn't come home last night. Tulala si Mil nang umuwi at hindi naman nagsasalita si Greypi. Kaya halatang nagkaroon ng problema kagabi. So I was thinking if it is okay to continue the party for tonight.
Imbes na magbigay ng reply kay Shane, inilipat ko ang message box sa convo namin ni Orij. Then I texted him.
[Orij, bakit hindi ka umuwi kagabi?]
Lumipas ang ilang minuto pero wala akong natanggap na reply. So I texted him again.
[Pupunta ka ba sa
Matapos ang 'di pagkakaintindihan ni Orij at Mil, pumunta si Orij sa kabarkada para magpalipas ng gabi. Nang panahon din na iyon, nakatanggap siya ng chat mula sa girlfriend. Ipinaliwanag lahat ni Mil ang nangyari pati na ang chat na hindi na-send. Orij was embarrassed. Hindi niya akalaing nauna ang emosyon niya bago mag-isip ng maayos. So he didn't reply on Mil's chat. Ayaw niyang mag-sorry sa chat lang.'I will fix this tomorrow,' ang ipinangako niya sa sarili bago matulog.Kaya naman nang magkita sila ng kasintahan sa party, nahihiya niyang nilapitan si Mil. They can't still talk with many people around them so he thought of settling everything once the party is over. Kaya lang, hindi pa man sila nakakapag-usap ng maayos, may nangyari na naman na maaaring pagmulan ng 'di pagkakaunawaan.
Ilang araw na ang lumilipas nang umuwi si Orij sa sariling bahay. Yhlei vividly remembered what state his son was when he came home. Kaya naman habang nakatingin sa labas ng bintana, napatanong siya sa driver."Naging masamang ama ba ako, Ran?"Nang tignan ni Ran ang reflection ng amo mula sa salamin, naalala rin niya ang nangyari nitong nakaraang gabi."O-Orij?" gulat na gulat na tawag ng ina nang makita ang lasing na anak umuwi ng bahay.Namumula ang mukha, hindi maituwid ang tingin at halos matumba sa paglalakad. Lango sa alak, ngumiti si Orij. "Hello, ma. Nasaan si papa?"Right at that time, his dad walked down from the stairway. Malayo palang, naamoy na niya ang masangsang na alak.
May apat na lalaking nakatayo sa harapan ng malaking gate. Kung ang ibang estudyante ay nakakulong sa library o kwarto para mag-review, heto sila Kim, Soju, Vince at Greypi na nag-aabang sa tapat ng bahay ni Orij. "Mayaman pala talaga 'yung gunggong? 'Di halata dahil patay gutom siya sa boarding house," aniya ni Soju habang nakatitig sa malaking bahay. Looking at the huge house with nonchalant gaze, Greypi crossed his arms. "So paano tayo papasok?" "Ihahagis ka namin papasok ng gate," sagot ni Vince. "We can use the doorbell, you dumbass," Greypi retorted. "Alam mo naman pala ang sagot, bakit nagtatanong ka pa? Idiot," bulong ni Vince na sinadya niyang lakasan para marinig ng k
8 years later..."Ano pang ginagawa niyo rito? Magsi-uwi na kayo para masara ko na ang restaurant," ang masungit na pagtaboy ni Chef Orij sa mga kaibigan.Isa-isa siyang tinignan ng apat:Si Kim na isa ng successful engineer. Si Soju na nagtatrabaho sa kompanya ng ama. Si Vince na naging sikat na singer. At si Greypi na naging tagapagmana ng Caddel company.Ilang taon na ang nakalilipas mula ng gu-mraduate silang lahat sa kolehiyo at maghiwalay hiwalay ng landas. Pero kahit ilang taon pa ang lumipas, palagi parin silang nagkikita kita. Nabawasan na ang pag-aaway ni Greypi at Vince, at naging maayos narin ang ugnayan ni Soju sa ama. Kim also didn't experience multiple heartbreaks."Hinihi
Hindi ko naman sana sila makikilala kung hindi lang napagkamalang pagmamay-ari ng isang lalaki ang pangalan kong “Mil Senikon”.“Hello?” May pag-aagam agam kong binuksan ang pinto at sumilip sa loob ng boarding house na titirhan ko. Ang una kong nakita ay ang dalawang lalaki na nakaupo sa sofa roon sa sala. May hawak na gitara ang isa at ang isa naman ay may hawak na libro. Kapwa silang nakatitig sa akin na waring gulat na gulat. Magpapakilala pa lang sana ako ay may sumulpot na lalaki sa likuran ko.“So ito pala ‘yung boarding house. Infairness, may kalakihan,” ang narinig kong sabi ng gwapong lalaki na pamilyar sa akin. When our eyes met, he pointed me and gasped, “Oh? Teka, ikaw ‘yung nilandi ko sa bar diba?”Medyo naguguluhan sa narinig ay mayroong sigaw mula sa
Umiikot ang lovelife ko sa pagbabasa ng libro o pagsusulat ng istorya. Kontento na kong kiligin kapag nakakabasa ng mga scene tulad ng: “He pinned her against the wall and locked her between his arm.” At masasabi ko na wala namang espesyal sa buhay ko bukod sa pag-aaral ng mabuti.“Mil Senikon, babae ka pala? Hala, pano yan. Nalagay namin ang pangalan mo sa listahan ng mga lalaki.”When I heard that announcement from the university I am going to attend to, napaisip ako kung magpapatuloy pa ba ang simple kong buhay na nananahimik.Ilang beses akong napabuntong hininga habang naglalakad sa kalsada. Pati ‘yung madilim na kalangitan nakikisabay sa pagda-drama ko. “Paano ko masasabi kina mama at papa na mga lalaki ang makakasama ko sa board
My father said that my life is a trash. Kaya kung basura ako, sisiguraduhin kong maging tipo ng basura na hindi na p’wedeng ma-recycle. So I can piss him off even more.“Soju, are we going to the hotel after this?” bulong babae sa tabi ko. Hahalikan ko sana siya kaso sobrang pula ng labi niya, lumamon ‘ata ng liptint. Kaya binigyan ko na lamang siya ng matipid na ngiti saka bumulong ng, “I’m sorry. I don’t do it twice with the same girl.” I gently bit her earlobe, making her moan. Tumayo ako sa kinauupuan at nagtungo sa dance floor.My name is Soju, ang lalaki na walang ginawa kung hindi magpakalasing sa night club at mag-dala ng babae sa hotel gabi gabi. Wala sa bokabolaryo ko ang pagpasok sa seryosong relasyon. I have fun dating different girls. Kapag nai-kama ko na, she is already out of my life
D-5 bago magsimula ang klase.Nagsimula ang umaga ko sa magandang gising, masarap na umagahan at maaliwalas na kalangitan. I am really in a good mood. Bagama't hindi ako pinalad na makakuha ng part time job kahapon, ay susubukan ko uling mag-apply."Taray. Ang gara ng kotse," ang nasabi ko ng makakita ng mamahaling kotse na nakaparada sa tapat mismo ng 'No Parking' sign. Natatawa akong umiling at umabante ng lakad. Pero dahil hindi ako nakatingin sa harapan ay may nabunggo akong lalaki."Ahhh," he gasped."Hala sorr-" Paghingi ko ng paumanhin na naudlot dahil nagulantang ako sa 'itsura niya. How should I describe it? Hmmmmm? Ah! Para siyang webtoon character na lumabas sa screen. He is about 183 cm tall, has slim body and light brown hair. May kasing