May apat na lalaking nakatayo sa harapan ng malaking gate. Kung ang ibang estudyante ay nakakulong sa library o kwarto para mag-review, heto sila Kim, Soju, Vince at Greypi na nag-aabang sa tapat ng bahay ni Orij.
"Mayaman pala talaga 'yung gunggong? 'Di halata dahil patay gutom siya sa boarding house," aniya ni Soju habang nakatitig sa malaking bahay.
Looking at the huge house with nonchalant gaze, Greypi crossed his arms. "So paano tayo papasok?"
"Ihahagis ka namin papasok ng gate," sagot ni Vince.
"We can use the doorbell, you dumbass," Greypi retorted.
"Alam mo naman pala ang sagot, bakit nagtatanong ka pa? Idiot," bulong ni Vince na sinadya niyang lakasan para marinig ng k
Thank you for reading this book! I hoped you enjoyed it!
8 years later..."Ano pang ginagawa niyo rito? Magsi-uwi na kayo para masara ko na ang restaurant," ang masungit na pagtaboy ni Chef Orij sa mga kaibigan.Isa-isa siyang tinignan ng apat:Si Kim na isa ng successful engineer. Si Soju na nagtatrabaho sa kompanya ng ama. Si Vince na naging sikat na singer. At si Greypi na naging tagapagmana ng Caddel company.Ilang taon na ang nakalilipas mula ng gu-mraduate silang lahat sa kolehiyo at maghiwalay hiwalay ng landas. Pero kahit ilang taon pa ang lumipas, palagi parin silang nagkikita kita. Nabawasan na ang pag-aaway ni Greypi at Vince, at naging maayos narin ang ugnayan ni Soju sa ama. Kim also didn't experience multiple heartbreaks."Hinihi
Hindi ko naman sana sila makikilala kung hindi lang napagkamalang pagmamay-ari ng isang lalaki ang pangalan kong “Mil Senikon”.“Hello?” May pag-aagam agam kong binuksan ang pinto at sumilip sa loob ng boarding house na titirhan ko. Ang una kong nakita ay ang dalawang lalaki na nakaupo sa sofa roon sa sala. May hawak na gitara ang isa at ang isa naman ay may hawak na libro. Kapwa silang nakatitig sa akin na waring gulat na gulat. Magpapakilala pa lang sana ako ay may sumulpot na lalaki sa likuran ko.“So ito pala ‘yung boarding house. Infairness, may kalakihan,” ang narinig kong sabi ng gwapong lalaki na pamilyar sa akin. When our eyes met, he pointed me and gasped, “Oh? Teka, ikaw ‘yung nilandi ko sa bar diba?”Medyo naguguluhan sa narinig ay mayroong sigaw mula sa
Umiikot ang lovelife ko sa pagbabasa ng libro o pagsusulat ng istorya. Kontento na kong kiligin kapag nakakabasa ng mga scene tulad ng: “He pinned her against the wall and locked her between his arm.” At masasabi ko na wala namang espesyal sa buhay ko bukod sa pag-aaral ng mabuti.“Mil Senikon, babae ka pala? Hala, pano yan. Nalagay namin ang pangalan mo sa listahan ng mga lalaki.”When I heard that announcement from the university I am going to attend to, napaisip ako kung magpapatuloy pa ba ang simple kong buhay na nananahimik.Ilang beses akong napabuntong hininga habang naglalakad sa kalsada. Pati ‘yung madilim na kalangitan nakikisabay sa pagda-drama ko. “Paano ko masasabi kina mama at papa na mga lalaki ang makakasama ko sa board
My father said that my life is a trash. Kaya kung basura ako, sisiguraduhin kong maging tipo ng basura na hindi na p’wedeng ma-recycle. So I can piss him off even more.“Soju, are we going to the hotel after this?” bulong babae sa tabi ko. Hahalikan ko sana siya kaso sobrang pula ng labi niya, lumamon ‘ata ng liptint. Kaya binigyan ko na lamang siya ng matipid na ngiti saka bumulong ng, “I’m sorry. I don’t do it twice with the same girl.” I gently bit her earlobe, making her moan. Tumayo ako sa kinauupuan at nagtungo sa dance floor.My name is Soju, ang lalaki na walang ginawa kung hindi magpakalasing sa night club at mag-dala ng babae sa hotel gabi gabi. Wala sa bokabolaryo ko ang pagpasok sa seryosong relasyon. I have fun dating different girls. Kapag nai-kama ko na, she is already out of my life
D-5 bago magsimula ang klase.Nagsimula ang umaga ko sa magandang gising, masarap na umagahan at maaliwalas na kalangitan. I am really in a good mood. Bagama't hindi ako pinalad na makakuha ng part time job kahapon, ay susubukan ko uling mag-apply."Taray. Ang gara ng kotse," ang nasabi ko ng makakita ng mamahaling kotse na nakaparada sa tapat mismo ng 'No Parking' sign. Natatawa akong umiling at umabante ng lakad. Pero dahil hindi ako nakatingin sa harapan ay may nabunggo akong lalaki."Ahhh," he gasped."Hala sorr-" Paghingi ko ng paumanhin na naudlot dahil nagulantang ako sa 'itsura niya. How should I describe it? Hmmmmm? Ah! Para siyang webtoon character na lumabas sa screen. He is about 183 cm tall, has slim body and light brown hair. May kasing
Mil's POVSosyalin ang bago kong kwarto. Malaki ang kama at may sarili akong banyo. "Hindi na ko magtataka kung bakit sobrang mahal ng tuition fee."Bago ako mag-enroll sa champese university, aware ako sa rules na dapat ay tumira ang mga estudyante sa inilaang boarding house ng school. Now I feel guilty for using my parent's money for my own greed. Mukhang kailangan kong mas lalo pang magsipag sa pag-aaral. Pero bago ko isipin ang pag-aaral, hindi ba't mas dapat ko munang alalahanin kung paano ko sasabihin sa kanila na puro lalaki ang kasama ko sa boarding house?"Knock knock?"May kumakatok. Nineniyerbos kong itinungo ang paningin sa pintuan. Biglang sumariwa sa akin ang mukha ng mga lalaking makakasama ko rito. Una ay 'yung may hawak ng gitara na pamily
I tour myself around the university. Bukas pa magsisimula ang pasok pero dahil hindi ako komportable sa boarding house na tinitirhan ko ay mas pinili ko nalang lumabas at mag-libot libot.“Hoy Greypi, anong ginagawa mo dito? Bukas pa ang pasok ha.”Lumingon sa likuran upang malaman kung sino ang kumausap sa akin mula sa malayo. Then I saw Bryan. Pinsan ko siya sa mother-side at professor siya ng university na ito. Nang makalapit siya sa akin ay tinapik niya ko sa balikat. “Excited ka ‘atang pumasok bro.”Tinitigan ko ang kamay niyang nakapatong sa aking balikat. “Kumain ka ba ng cheese curls kuya? Take your hands off.”Natatawa niyang tinanggal ang kamay mula sa akin
Kim’s POV Maybe I am desperate to experience true love. In my early 20’s ay marami na kong naranasang heartbreaks. Lahat ng mga babaeng nakikipag-break sa akin ay iisa lang ang dahilan: “Masyado ka kasing mabait.” ‘Bakit? Anong lalaki ba gusto nila? ‘Yung gag*?’ Noong naging girlfriend ko si Sharmaine, akala ko pang habang buhay na ang relasyon namin. But like my past relationship, she ended it in miserable way. Lumuhod ako sakaniya, nagmaka-awa na wag akong iwan pero wala eh. Siguro nga hindi ako kamahal-mahal. Bumuhos ang malakas na patak ng ulan at nanatili akong nakaluhod sa puwesto na minsang pinagpiyestahan ng mga manonood. Sobra akong nahihiya at naaawa sa sarili kaya nawalan na ko ng lakas para tumayo at tumakas mula sa mga mata ng mapang-hamak. Hanggang sa may bigla nalang nagpayong sa a