Who am I?
Where am I?
What am I doing?
I look to the thing I was riding, it was a huge and wide black thing. After minutes of confusion I hold the black fur that I was riding then I feel that it stop walking.
“What are you doing woman?” my eyes widen when the head of black leopard turn and facing me. His eyes was too sharp that it wants to eat me, tumayo ako sa likuran nito at tatalon na sana nang kagatin nito ang leeg ng damit ko sa likuran.
“Let me go! Let me go!” ani ko sabay palag dito. Pero hindi ako makatakas dahil ang damit ko ay kagat-kagat ng black leopard na kumuha sa ‘kin.
“Just where do you think you’re going?” he’s voice was too scary. I want to run from him, he’s scary.
“I told you to let me go!! I want to go back to Ayla, you a**hole! Let me go, ugly beast!” malakas na sigaw ko sa kaniya sabay palag. Ngunit kahit anong palag ko ay siya namang lalong paghigpit ng pagkagat nito sa damit ko. This pervert!
Instead of letting me go, he was ignoring my complaints and starting to walk again, while me still in his mouth. I was totally pissed, what the hell is he going to do with me?
“You’re not going anywhere, until I confirm something,” ani nito na lalo kong ikinainis.
Ano ba ang nais nitong i-confirm at ayaw akong pakawalan? It is too important to take me away from crowded people?
"What are you going to do with me?" inis na sambit ko, 'di siya sumagot sa tanong ko kaya nagsimula na rin akong pinagsisipa ang mga paa niya dahil sa inis pero wala akong naririnig na reklamo mula dito.
Just how strong their legs can be that they cannot feel my kick!“Just let me go! I wanna go back!” ani ko rito at pinagpatuloy ang pagpalag sa kaniya.
“I told you, you can’t go yet!” ani naman nito. "I'll free you after my suspicious was wrong," dugtong nitong ani na ikina-inis ko lalo. Hinawakan ko ang mukha nito sabay bunot ng balahibo nito na ikinabitaw sa ‘kin.
I smile and decided to ran away from him when I heard his groan. Nilingon ko siya but I was surprised to the point na nabato ako sa kinatatayuan ko. The huge black leopard in front of me was transforming into a human. I stunned when our eyes met! Gosh!! Who the hell was saying that he was an ugly beast?I blink once but he was already in front of me, he was looking and observing me from my head to toe. I pissed. What the hell did this beast going to do?
“Hey! What are you going to do?” I looked away and tried to hide my red face. Why did this beast was good looking?
He sniffed my hair, “You’re not spirit,” nabato ako sa sinabi nito. How did he know that I’m not a spirit?. I looked at him with a surprised, he was looking at me.
I gulp, “What are you talking about?” depensa kong ani dito. He look at me, his right brow rise, “You’re smell was not from spirit, who are you?” his face was serious while asking me that question.
I look at him with a fierce.
“Why are you spouting nonsense out of nowhere?” ani ko tanong rito.
He’s eyes was telling me that he was already suspicious about my origin.
“You’re not spirit, what being are you?” he’s asking again. Never listen to my reasons.
I looked away from his sights. I don’t want to answer his question. I don’t want to be in danger.
“What being are you? If you’re not gonna answer my question I will report you to the principal.” He grab my wrist and I feel like my bone was cracking. I didn’t answer him when he’s face become serious, I feel like I’m going to be in danger when I open my mouth again.
My wrist has become purple because he’s hand holding it tight. Binitawan niya ang kamay ko nang mapansin ang reaksiyon kong nasasaktan, I held my wrist, it was stingy.
“Just tell me what are you and I will bring you back to your friend,” he was looking away, I think he was guilty of something. I didn’t answer him.
My body was trembling after seeing his eyes glowing.
I was scared, I wanna ran away from him. And that’s what I was doing right now, I ran away from him without look back. I don’t want to see him again, he’s too aggressive. I think all of beings here was aggressive.
I ran away from him, I don’t know how many minutes passed.
Napahinto nalang ako sa pagtakbo when I realized that I was lost, I don’t know where am I right now! But I think this is a kind of maze garden because of surroundings and many path that I saw.
I turn my back from it and find the exit of maze. Ayla was waiting for me, kung hindi lang sana dahil sa dalawang lalakeng nakasagupa ko kanina, hindi sana ako maliligaw sa malaking maze na ‘to. If I saw them again, I’ll make sure to avoid them for my future life here.
I tried to find the exit again but the hell! I can’t find it everywhere, what should I do now?
I decided to take another gamble and roam the find the exit, but time was too fast. I don't know what hour am here, I think Ayla was looking for me right now.
Should I wait her here?But she didn't know that I'm here!There's no one here too!Where should I go to find help?Can I go out of this maze today?Gosh! Somebody!Help!How can I go out with this huge maze?Gosh! Help me!
Hello! Thank you for reading my story! 💕 I hope that you still continue to support it and follow our Mayi's upcoming journey!
Mayi was so delight after Sy woke up. On top of that, hindi na nila mai-iwan ang kasama kapag aalis na sila. Mayi was now happily packing her things dahil ilang minuto na lang ay aalis na sila at pupuntang susunod nilang destinasyon. She can't stop smiling from ear to ear, she's so happy that even Lu notice her behaviour.“Are you that happy after seeing that fox, wake up?” supladong tanong sa kaniya ni Lu na ngayon ay nakaupo lang sa mabahang upuan na gawa sa kawayan. He cross his both arms in his chest at nag-dekwatro. Makikita talaga ang pagdedeskontento nito sa makasamang maglakbay ang mga kasamang kalalakihan.Sumalpok ang dalawang kilay ni Mayi nang marinig 'yon at mabilis na nilingon ang walang modong kasama, “Are you really that unhappy to not travel with your comrades whose wake up not long ago from the poison?” Hindi nawindag si Lu sa matinding pagtingin sa kaniya ng dalaga. Sa katotohanan ay ngumiti pa siya ng nakakaloko.“They got poison just because they're weak...” mayab
Mayi's let her yawn out, mabigat ang kaniyang mga mata dahil sa hindi pagtulog ng maayos. She stretched her limbs out dahil sa pangangalay at tiningnan ang taong mahimbing na natutulog sa kawayang higaan. Umaga na at ito ang araw na kung kailan sila aalis sa village. Malungkot na tiningnan ni Mayi si Sy na mahimbing pa ding natutulog hanggang ngayon. Simula kasi nong natagpuan nila ang kasama ay hindi pa din ito nagigising, nangamba na din si Mayi na baka maiwanan nila si Sy sa lugar na 'yun kung hindi pa ito magigising ngayong araw.Tumingin si Mayi sa pintuan nang may narinig siyang tatlong katok. Pumasok si Aster na may dalang mga prutas at ilang sariwang isda at karne. “I brought you food. If you want to cook this fish and meat, just go to the back of this hut. There's a three small stones for you there to lighten the fire and cook your food.” Hindi siya sinagot ni Mayi kaya napagpasyahan nitong tingnan ang kausap ngunit sa taong nakahiga napunta ang tingin nito. “How is he?” du
Mayi didn't know what she feel, she feel like she's been betrayed even though it's not. Umupo siya sa isang malaking ugat na una niyang nakita, pinagmasdan ang paligid na sira-sirang bahay. “If it weren't for this necklace, I could have died from that huge blow.” aniya sa sarili habang nakahawak ang kanang kamay sa kwentas na ibinigay ng kaibigan. Isa itong perlas na kasinlaki ng hintuturo ngunit bitak-bitak na dahil naubos na ang natitirang awra na inilagay ni Ayla mula sa kapangyarihan na inilagay doon. Sumandal siya sa puno at nagmuni-muni. Mga ilang minutong ganoon ang kaniyang naging position nang may napansin siyang isang bagay na kahina-hinala, nakatago kasi ito sa mayabong na dahon papasok ng gubat.Dahil sa pagiging curious ni Mayi ay hindi siya nagdalawang-isip na puntahan 'yon. Kinuha nito ang maliit na kutsilyong nakasabit sa kaniyang hita at itinutok sa harapan kung sakaling isang demonyo man ang nakatago sa mayabong na dahon na kaniyang nakita. Ngunit laking gulat na
“Healer! Get the healer! Faster!” nawindang ang mga mamamayan nang marinig ang sigaw ng isang taong tumatakbo palabas ng kagubatan. Sa likuran nito, may isang taong pawisan na tumatakbo akay-akay ang isang elf na walang malay. Matapos makita ang pangyayari, mabilis na tinawag ng mga mamamayan ang healer sa kaniyang tahanan.“How is he?” habang sinasabi iyon, ang paningin ni Aster ay hindi maalis-alis sa isang taong walang malay. Makikita talaga ang pagbabago ng balat nito mula sa pagiging putla at pagbalik ng dati nitong kulay.“He’s out of danger, thankfully that you’ve arrive earlier before the poison reach the bone of his body. For now, let him rest and the wound will heal on his own. Anything else that you want to ask, My Lord?” mahabang aniya ng healer. Umiling lamang si Aster sa tanong nito kaya tuluyan na itong lumabas. Hindi pa rin maalis ang tingin nito sa taong natutulog ng mahimbing, nandilim bigla ang kaniyang paningin ng may naalala siyang hindi maganda. Mabilis niyang ni
Third Person Point of ViewMakulimlim ang paligid at tanging tunog ng mabibilis na yapak ang maririnig sa loob ng gubat, humuhuni ang mga kulimlim kasabay ng pagtunog ng mga tuyong dahon kapag naaapakan. Mabilis ang bawat hakbang na ginagawa nang grupo ng dalaga habang akay-akay ng kanilang leader na si Aster ang sugatang kasama na elf, namumutla ang balat habang may mga linyang kulay ube na kumakalat sa buo nitong katawan. Taranta ang lahat at kinakabahan sa nangyayari, walang kibo naman ang mga bihag na sumusunod sa kanilang likuran na binabaybay ang daan pauwi sa kanilang tahanan. Samantala, nakakunot ang noo ng dalaga habang pasulyap-sulyap ang tingin sa katabi na pasikretong naghahabol ng hininga. Ilang minuto pa ang nakalipas mabilis na inalalayan nito si Sy na muntikan nang matumba. ramdam ng dalaga ang panginginig ng katawan ng lalake. “Thanks,” Pasalamat nito sa dalaga bago siya tumuwid sa pagkakatayo. Nagtaka ang dalaga sa kinikilos nito ngunit hindi na pinansin pa dahil n
Aster Point of View“T-Thank you f-for saving u-us.” I looked at the little girl fidgeting her hand while thanking Mayi, her face is red that will show that she was shy. Habang tinitingnan sila ay nakita ko pa kung paano titigan ni Lu si Mayi, kinamot ko ang aking noo at lihim na napangiti. Huli na nga sa action ngunit dinedeny pa. Tiningnan ko ang sugat na nasa aking siko na natamo ko matapos maramdaman ang paghapdi nang igalaw ko ang aking braso. Agad kong pinunit ang laylayan ng aking damit at tinali iyon sa ‘king sugat dahil hanggang ngayon ‘di pa rin tumitigil ang pag-agos ng dugo mula sa sugat. Hindi ko kasi napansin ang paglapit ng isang demonyo sa ‘king kinaroroonan dahil sa gulat ng makita ang sitwasyon ni Mayi kanina. Hindi naman masyadong malalim ang natamo ko ngunit hindi ‘din masyasong mababaw idagdag pa ang mahabang korte nito na mula sa ‘king balikat hanggang siko.Bago umupo sa isang malaking ugat na malapit sa ‘kin ay nilingon ko muna ang kinaroroonan nina Mayi, nataw