Chapter 2

Pagkarating namin ni Felix sa usual spot kung saan niya ako laging ibinababa—ilang metro lang mula sa kumpanya na pinagtatrabahuhan ko—ay humarap ako sa kanya.

Siya na ang nag-insist na ihatid ako, kaya hinayaan ko na lang siyang magmaneho para sa akin.

Palagi na lang kaming ganito. Maingat. Hindi kami nagpapakita sa maraming tao lalo na sa loob ng kumpanya—alam naming maraming makakakilala sa kanya.

"I'll fetch you later. Hintayin mo ako dito," sabi niya, sabay halik sa labi ko.

Ngumiti ako at tumango. Hinalikan ko rin siya sa pisngi bago ako bumaba ng sasakyan. Pinanood ko ang paglayo ng kotse niya hanggang sa tuluyan itong mawala sa paningin ko. Saka lang ako pumasok sa building.

Naglakad ako papunta sa elevator. Pa-close na ito nang may humabol.

"Let me in!" si Leah. Agad kong pinindot ang button.

My brows furrowed as I watch her catching her breath. Why is she running like she was going to be late?

Tiningnan ko ang relo ko. We still have 15 minutes bago magsimula ang working hours.

"God! Akala ko ako lang ang late. Buti andito ka rin. You're literally my other half!" hingal niya.

"We still have 15 minutes. What's the hurry?" I asked, confused.

iningnan niya ako na para bang hindi siya makapaniwalang tinanong ko pa 'yon. Huminga siya nang malalim. "Wait... di mo binasa 'yung GC natin?"

Umiling ako. I didn't check. Felix and I were busy doing some hot morning exercise.

Umiling siya, halatang alam na niya sa mukha ko na wala talaga akong idea kung ano'ng nangyayari.

"Mr. Rodriguez will be transferring to M&P Lior."

"M&P Lior? Yung sikat at mamahaling 5-star hotel chain?!"

"Yup. At 'yung pinsan niya ang magiging bagong CEO natin."

"Bakit biglaan? Wala man lang announcement?"

"Ang dami mong tanong. Ewan ko rin, dear," sabay hila sa kamay ko palabas ng elevator.

Papunta na kami sa boardroom. Mukhang doon gaganapin ang agenda ngayon

Pagpasok namin, nagsimula na pala. Buti na lang may nahanap agad na upuan si Leah. Hindi kami napansin ng ibang officemates lalo na nina Mr. Rodriguez at ng mga manager.

Si Mr. Cruz ang nagsasalita. Siya ang marketing manager, at parte ako ng team niya.

Habang nakikinig, naramdaman kong may nakatingin. Napalingon ako—at nakita ko siya. Nakatingin sa leeg ko.

Sinundan ko ang tingin niya. Shit. Bakat na ang hickey sa collar ng blouse ko. Siguro sa pagmamadali namin ni Leah, nahila niya ang blouse ko. Agad ko 'yong inayos. Nakita ko na umiwas siya ng tingin. Halos i-roll pa niya ang eyes niya.

She already knew.

Napabuntong-hininga ako. Bigla kong naalala ang huli naming pag-uusap.

                                                                            FLASHBACK

"What the heck, Seraphina?!"

Pagpasok ko sa unit, inilapag ko ang bulaklak na bigay ni Felix sa mesa. Tinabi ko rin ang bag ko at tumuloy sa fridge para uminom.

Sumunod siya, ramdam kong nasa likod ko siya.

"Seriously, Seraphina? You're enjoying this? Anong pumasok sa utak mo?!" galit niyang tanong.

Tahimik lang ako habang umiinom.

"Seraphina, look at me," madiin ang tono. Kaya napilitan akong humarap.

Disappointment. Yun agad ang nakita ko sa mukha niya.

"You even celebrated your 2nd monthsary with him, huh?" she said, sarcastically.

Hindi ko alam kung paano niya nalaman. Hindi ko siya sinabihan.

"Felix is married. His wife is a former actress. Alam mong kapag lumabas 'to, ikaw ang masisira," sabi niya. This time, mas malumanay na ang tono niya.

"I know, okay? I just... I love Felix. And we're careful."

Napailing siya, sabay tawa. Pero hindi masayang tawa—kundi mapanlait.

"Seriously, Seraphina? You sound like a pathetic whore bitch..." naiiling nyang sabi sa akin. 

I am slowly to get annoyed by her moves and reaction. What's with her, huh? Can't she just support me? She's my friend after all!

"I can't believe you are like this, Seraphina. You are ruining someone's family. I stop nagging you for the past months 'cause I thought you are going to stop your relationship with him and realized what I said. But, I guess I'm wrong. You are enjoying the love that Felix give to you. I'm so disappointed."

This time, I couldn't contain my emotions that slowly rising while we speak. I've known her for being soft spoken to me, her words didn't hurt me just once, but now It was opposite, everytime she's nagging me, I always get hurt by her words.

I am not expecting her to fully supporting me for my relationship with Felix. I am just expecting a little understanding from her why I didn't easily make my self detach to Felix.

"Yes, I am enjoying Felix love. Is it wrong? He love me and I love him, Is it fucking wrong? Is a mistress didn't deserve to enjoy the love that the married man give?! Is mistress should not accept the love that his man give?!" I said, shouting that words to her. I couldn't control my emotions anymore.

"Your man? Paki-take note, kasal siya. At ikaw? Ikaw lang naman ang girlfriend niya habang may asawa na sya. Tuwang-tuwa ka sa tuwing nakikipagkita sya sa 'yo at natatakot ka kapag hindi siya nakikipagkita sa 'yo. While him, going home seeing her wife everyday and act like he didn't do something behind his wife, completely forgetting your feelings to him!" She said, her voice is rising too.

I swallowed the lump in my throat, my sight slowly gets blurred because of the sudden liquid form in my eyes. I still look at her not minding my tears slowly rolled down to my cheeks.

"Alam kong mahal ako ni Felix, Daine. Sinabi niya na hindi niya na nararamdaman ang pagmamahal sa asawa niya—"

"So kaya ginirlfriend ka nya?" putol niya sa sasabihin ko.

Hindi na ako nakapagsalita. Alam kong may sasabihin pa siya.

"Hindi mo ba naisip, baka infatuation lang 'yan? Lust? Distraction? Hindi pagmamahal?"

"Seraphina, kahit baliktarin pa natin ang mundo, hindi mo mababago ang katotohanang asawa pa rin siya ng iba—"

"Hindi na niya mahal asawa nya!" putol ko sa kanya.

"At sigurado ka na ikaw ang pipiliin niya sa huli? Na hindi siya babalik sa asawa niya?"

Pinunasan ko ang luha ko at tiningnan siya ng malamig. "Felix said na magfa-file na siya ng annulment."

"Oh, he said that?"

"Yes. He said that," sagot ko.

"At naniwala ka naman agad?" may halong pangungutyang tanong niya.

"I want to believe him," mahina kong sagot. "Gusto kong maniwala na pwede rin kami."

"Seraphina, you're deluding yourself," bakas sa mukha nya ang disappointment sa aking sinabi.

"Mistress ka pa rin. At mukhang proud ka pa." sarkastiko nyang sabi.

Umiiling syang nakatingin sa akin. "You really deserve that title."

Tumalikod siya at umalis, iniwan akong mag-isa... kasama ng mga salitang hindi ko makakalimutan.

                                                                       END OF FLASHBACK

"Let us all welcome our new CEO, Mr. Pierce Damien Saavedra!"

Nagpalakpakan ang lahat. 

From my seat, I watched as a man stood up. He looked confident and powerful as he walked to the front of the room in his charcoal gray suit. Even from behind, you could tell he was someone important—his broad shoulders and the way he carried himself showed that he was born to lead.

When he turned to face us, the people in the room clapped again. But I just sat there, frozen, staring at him. He stood tall, with tan skin, thick eyebrows, and deep brown eyes. Mr. Saveedra had a strong presence that made it hard to look away

Nang magsalita siya, ramdam ko ang lalim ng boses niya. Calm. Commanding.

"Thank you all for the warm welcome. I'm honored to lead this company, and I'm excited to work with all of you."

Everyone clapped again, but I stayed quiet. Naalala ko kung paano niya ako tiningnan kanina. Parang nakikita niya ako nang buo—kahit hindi pa kami magkakilala.

Tumayo si Mr. Rodriguez pagkatapos.

"Being the CEO of this company and keeping it on top was not an easy job," sabi niya. "But I believe Mr. Saavedra will do even better. He has a lot of experience and new ideas that will help this company grow."

Inanunsyo niya ang paglipat niya sa M&P Lior. Masakit man, excited siya sa bagong yugto.

Palakpakan ulit.

Habang nakatitig ako kay Mr. Saavedra, may naramdaman akong kakaiba. Hindi ko pa alam kung ano. Pero isang parte ng sarili ko ang nagsabing...

Ito na ang simula. Hindi lang sa career ko... kundi sa isang bagay na hindi ko inaasahan.