ตอนที่ 3 อีกคน 1/3

วันนี้ทั้งวันที่มหาลัยแทบไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะเป็นวันเปิดเทอมวันแรก แต่ละวิชาอาจารย์แค่ปฐมนิเทศ และแจ้งกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ในรายวิชา แถมวันนี้ยังได้เพื่อนมาตั้ง 4 คน ชื่ออุ้ม ซีน มิ้น ไทม์ ไม่ว่าจะวิชาไหนพวกเราจะนั่งด้วยกันตลอดเพราะเราลงเรียนตามเกณฑ์ของมหาลัย พอถึงเวลาเลิกเรียนฉันก็ตรงดิ่งไปที่ร้านทันที

ร้านกาแฟ X

วันนี้ลูกค้าไม่ค่อยเยอะแฮะ

“อ้าว โซมาแล้วเหรอ พี่กำลังจะไลน์บอกพอดีว่าวันนี้ไม่ต้องมาก็ได้ ลูกค้าไม่ค่อยเยอะ” เสียงพี่ผู้จัดการพูดขึ้นมาหลังจากที่ฉันเดินเข้าไปในร้าน

“ทำไมล่ะคะ ทุกวันคนก็เยอะหนิ ทำไมวันนี้ดูบาง ๆ ตาจัง ที่ร้านมีปัญหาอะไรรึเปล่าคะ” แบบนี้ถือว่าผิดปกติไหมนะ ฉันเข้าร้านมาวันไหนลูกค้าก็เต็มทุกโต๊ะนะ

“พอดีมีข่าวออกไปว่าคุณจีโฮจะไม่ได้มาทำงานที่นี่แล้ว ลูกค้าก็ไม่ค่อยมาเลยค่ะ สังเกตดูนะว่าลูกค้าที่ผ่านมามีแต่ลูกค้าสาว ๆ เพราะพวกนั้นตั้งใจมากินคุณจีโฮทางสายตายังไงล่ะ ฮ่า ๆ” อ๋า...แบบนี้นี่เอง แต่พี่เมสันกับพี่บอยก็หน้าตาดี อยู่ในระดับหล่อมากเลยแหละ แต่ไม่เท่าพี่ชายฉันหรอก แล้วทำไมลูกค้าสาว ๆ ไม่ติดใจพี่สองคนนั้นบ้างล่ะ

“น้องโซของพี่ เรียนเป็นยังไงบ้างคะ เหนื่อยไหม ถ้าเหนื่อยมาซบอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่ปลอบเอง มาม้ะ” พี่เมสันพูดพร้อมกับตบหน้าอกตัวเองเบา ๆ

“ดีจัง แต่วันนี้หนูไม่เหนื่อยเลย วันนี้ว่างทั้งวันเลยค่ะ ไว้วันไหนหนูเหนื่อยจะไปซบพี่นะคะ” ฉันยิ้มกว้างให้พี่เมสัน ฉันเห็นเขาทำหน้าเสียดายแล้วก็ตลก ก่อนจะหันไปคุยกับพี่แคทต่อ

“พี่แคทคะ แล้วถ่ายรูปพวกเราไปลงเพจโปรโมทดีไหมคะ พวกเราก็หน้าตาดีกันทั้งนั้น ต้องมีคนหลงมาบ้างแหละ” ฉันรีบคิดหาทางออกเพราะแม่ให้ฉันมาบริหารนะ ไม่ใช่ให้มาเล่น ๆ

“ก็ดีนะ ลองดูกัน” ฉันเรียกพี่บอยกับพี่เมสันมาถ่ายรูปที่หลังเคาน์เตอร์ร่วมกัน ไม่วายพี่เมสันก็เอามือมาโอบไหล่ฉันแน่น แหม...ได้โอกาสก็รีบคว้าทันทีเลยนะคะ

“ปกติเพจเราถ่ายรูปขนมและเครื่องดื่มลงเป็นประจำทุกวันอยู่แล้วใช่ไหมคะ”

“ใช่จ้ะ” พี่แคทพูดไปพลางเขียนแคปชั่นและโพสต์รูปที่เราถ่ายเมื่อกี้ลงเพจ ไม่นานก็มีคนเข้ามาคอมเมนต์ใต้รูป

‘น้องผู้หญิงน่ารักจัง’

‘เจ้าของร้านขาว สวยขนาดนี้ สงสัยต้องไปลองชิมหน่อยแล้ว’

‘พนักงานเสิร์ฟอะไรหล่อขนาดนี้เนี่ย’

‘ร้านนี้พนักงานหน้าตาดีทุกคนเลย สงสัยต้องแวะชิมรสชาติบ้างซะแล้ว’

‘ปล่อยมือออกจากน้องสาวกูด้วยครับ’ เอ๊ะ อันนี้ไม่น่าใช่ลูกค้านะ

‘เจ้าของร้านมีเจ้าของแล้วครับ กรุณาให้เกียรติกันด้วย’ เอ๊ะ!!! ไม่ได้นะ ๆ ฉันรีบให้พี่แคทลบคอมเมนต์ของพี่จีโฮ กับของเฟมทันที มีหวังจากลูกค้าจะเยอะ เดี๋ยวจะกลายเป็นน้อยจนเจ๊งกันพอดี แล้วเฟมจะมาคอมเมนต์อะไรแบบนี้ทำไมเนี่ย เจ้าของบ้าอะไร ประสาทกลับแล้วมั้ง

คอมเมนต์ใต้รูปเป็นไปในทางที่ดี หวังว่าวันหลังลูกค้าจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ นะ ฉันพึงพอใจกับคอมเมนต์อยู่นานแล้วหันไปจำสูตรการชงชา และกาแฟไว้ และช่วยงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ของทางร้าน

เวลาผ่านไปจนเวลาสองทุ่มครึ่งเราช่วยกันเก็บของทำความสะอาดร้านกันอยู่ซักพัก ฉันกลับมานั่งดูขนมเค้กในตู้แช่ว่าตัวไหนใกล้หมดอายุฉันก็จะเอาออกมาแบ่งให้พี่ ๆ เอากลับไปทาน พร้อมกับให้พี่แคทสั่งขนมมาใหม่ รวมทั้งให้หาขนมใหม่ ๆ มาเพิ่มด้วย

“น้องโซกลับยังไงครับ ให้พี่ขับตามไปส่งไหม” เป็นพี่เมสันพูดขึ้นมาหลังจากแฟนพี่แคทมารับกลับแล้ว

“ไม่เป็นไรค่ะพี่ ขับรถแค่ไม่กี่นาทีก็ถึงบ้านแล้ว”

“แต่โซเอามอเตอร์ไซค์มาไม่ใช่เหรอ กลางค่ำกลางคืนถ้าโดนฉุดขึ้นมาจะทำยังไง” พี่บอยพูดเสริม มันก็จริง หรือหลังจากเลิกเรียนแล้วฉันควรกลับบ้านเพื่อเอารถยนต์ออกมาดีนะ เพราะยังไงฉันก็ได้ใบขับขี่มาแล้วนี่

“เอ่อ...”

“เดี๋ยวผมขับตามโซไปเองครับ อยู่หมู่บ้านเดียวกันด้วย พวกพี่ ๆ ก็จะได้รีบกลับบ้านเหมือนกัน” เป็นเฟมที่พูดขึ้นมา โผล่มาได้ไงเนี่ย นี่เขามาทำอะไรที่นี่ในเวลาแบบนี้กันน่ะ

“มึงอีกแล้วนะไอ้เฟม ขัดกูตลอด กูจะฟ้องไอ้จีโฮว่ามึงมาจีบน้องโซของกู”

“ของพี่ที่ไหน เดี๋ยวก็เป็นของผมแล้วคอยดูเถอะ” เฟมพูดพลางหันหน้ามามองฉัน มั่นหน้าสุด

“พอ ๆ กูฝากด้วยไอ้เฟม อย่าให้เกิดอะไรขึ้นล่ะ...ถ้ามีปัญหาให้รีบโทรหาพี่เลยนะโซ” พี่บอยพูดตัดบทขึ้นมาทำให้เราแยกย้ายกันกลับบ้านทันที ก่อนกลับพี่เมสันก็ไม่วายหันไปตบหัวเฟมทีนึง

“กินอะไรยัง”

“ยังอะ ค่อยไปหาของกินอยู่บ้าน ตอนนี้อยากกลับบ้านใจจะขาดแล้ว” ฉันพูดพลางเดินไปที่รถพร้อมขับออกไปทันทีโดยมีเฟมขับตามหลังไม่ห่าง ไม่นานเราก็ถึงบ้านฉันก็รีบเข้าบ้านทันที หิว ๆๆ ในระหว่างที่กำลังปิดประตูนั้น...

กึก!

“กูยังไม่ได้กินไรเหมือนกัน ขอกินด้วยนะ” เฟมจับประตูบ้านไว้แล้วก็แทรกตัวเข้ามาทันที

“บ้านตัวเองไม่มีอะไรกินรึไง”

“ไม่มี ถึงมีก็อยากกินอยู่นี่ อยากกินมึง เอ๊ย! อยากกินกับมึง” พูดจบก็เดินเข้ามาหาฉันทันที ฉันรีบเอี้ยวตัวแล้วรีบวิ่งเข้าครัวพร้อมปิดประตูล็อกกันไม่ให้เขาตามเข้ามา

“เดี๋ยวทำออกไปให้ ไปรอที่ห้องรับแขก” ฉันตะโกนบอกเขาที่ยืนเกาะประตูอยู่ข้างนอก ฉันเลือกที่จะอุ่นไก่ทอดซอสเกาหลีสำเร็จรูป และต้มมาม่าสองถ้วย หยิบใส่ถาดแล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่น ก่อนจะวางถาดบนโต๊ะหน้าโซฟาทันที เราเลือกนั่งกินที่พื้น เพราะจะได้ดูทีวีไปด้วยกินไปด้วย

“จะไปไหน”

“หยิบน้ำไง หรือไม่กิน” เขาดึงมือฉันลงไปนั่งเหมือนเดิมก่อนตัวเองจะลุกขึ้นไปหยิบเหยือกน้ำพร้อมแก้วออกมา “แล้วทำไมมีแก้วใบเดียว”

“ก็กินด้วยกันจะเป็นไร” เขาพูดทั้งที่รินน้ำใส่แก้วแล้วยื่นมาให้ฉัน “จูบก็เคยมาแล้ว แค่กินน้ำแก้วเดียวกันคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง” เขายิ้มพลางเลื่อนหน้ามาจุ๊บปากฉันหนึ่งที โอ๊ยยย...อกอีแป้นจะแตก ยั่วกันจังเลยนะ ฉันก้มหน้าก้มตากินต่อโดยไม่พูดอะไรอีก