Novels by อญาลี

เมื่อเวลาปิดร้านมาถึง พี่บอยกับพี่แคทก็เพิ่งขับรถออกจากร้านไป ส่วนตอนนี้ในร้านเหลือแค่ฉันกับพี่เมสันสองคน ฉันก้มหน้าก้มตาดูบัญชี โดยมีเขานั่งอยู่ข้าง ๆ “หนูจะคุยกับพี่ได้หรือยังคะ”พี่เมสันพูดพร้อมกับฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะเคาน์เตอร์ ฉันก็ปิดบัญชีแล้วหันมามองพี่เมสัน “มาค่ะ พี่จะคุยอะไรกับหนู” พี่เมสันเด้งหัวขึ้นมาทันทีพร้อมจ้องหน้าฉันพร้อมสายตาดีใจที่รอมาทั้งวันก็ได้คุยสักที “เมื่อวานไปไหนกับมันมาคะ” “กินหมูกระทะบุฟเฟต์ค่ะ” “กินเสร็จทำไมไม่กลับบ้านคะ” “ก็เมื่อวานฝนตกหนักนี่คะ เฟมมองไม่เห็นทาง เราเลยนอนโรงแรมแถวนั้นค่ะ”

==Part Soa== ฮือ เจ็บชะมัด...ฉันมองตามเฟมที่เดินเข้าห้องน้ำทันทีที่ฉันขอให้หยุด ฉันดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงพลางรู้สึกผิดที่ทำให้เขาต้องไปช่วยตัวเองในห้องน้ำ ก่อนฉันจะหลับตาปี๋แล้วก็ผล็อยหลับไป รู้สึกตัวอีกทีก็มีคนเข้ามากอดฉันจากด้านหลังพร้อมไซ้ซอกคอฉัน ส่วนมือก็ขยำหน้าอกฉันไปด้วย “อื้อ...” ฉันหดคอหนีเขา เขาหยุดทุกการกระทำก่อนจะจูบที่ขมับฉันเบา ๆ แล้วกอดฉันแน่น รุ่งเช้าวันถัดมาฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา ทำให้คนข้าง ๆ ต้องหรี่ตามองฉัน “อะไร” เขาพูดอย่างงัวเงีย “กี่โมงแล้ว เดี๋ยวเค้าไปเรียนสาย” เฟมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองยื่นมาให้ฉันแล้วหลับต่อ&nb

“ได้กินอะไรรึยัง”เป็นเฟมที่ถามขึ้นมาหลังจากที่เราขึ้นรถกันมาได้สักพัก“ยังเลย” “เดี๋ยวพาไปกินอะไรอร่อย ๆ วันนี้กูเลี้ยงเองสั่งได้เต็มที่”ไม่นานเราก็มาถึงร้านหมูกระทะ & อาหารทะเลซีฟู้ดบุฟเฟต์ 299 “เลี้ยงบุฟเฟต์? เหอะ ๆ ป๋ามากค่ะ” ฉันหัวเราะแห้ง ๆ ในลำคอ “ร้านนี้อร่อย เดี๋ยวมึงก็ให้กูพามากินอีกคอยดู”เฟมจับมือฉันเดินเข้าร้านทันที ฉันเดินตามเข้าไปอย่างว่าง่าย แล้วตรงไปตักกุ้งมาอันดับแรก หมูสามชั้นเป็นอันดับสอง แล้วมานั่งย่างทิ้งไว้ก่อนจะไปตักของว่างมากินรอหมูกับกุ้งสุก “ตักมาเยอะขนาดนี้มึงจะกินหมดไหมก่อน”หึ...ยังไม่รู้จักคุณโซสินะ “กลัวได้จ่ายค่าปรับรึไง” ฉันพูดพลางคีบกุ้งที่

==Part Soa==“ไปหาไรกินหน้ามหาลัยกันพวกมึง” ไทม์ชวนพวกเราไปหน้ามหาลัยทันทีที่เลิกคลาส“งานเขียนเว็บของสุรศักดิ์ส่งวันไหนนะมึง” ฉันถามเพื่อน ๆ จำไม่ได้ว่าอาจารย์ให้ส่งวันไหนขืนส่งเลทคะแนนจะน้อยเอา“สองอาทิตย์ถัดไปในคาบ” อุ้มพูดขึ้นมา ฉันพยักหน้ารับแล้วโน้ตไว้ในปฏิทินในโทรศัพท์ นึกขึ้นได้ว่าวันนี้ไม่ได้เอารถมาต้องส่งข้อความบอกพี่เมสันว่าเลิกแล้วSoa De Graff : หนูเลิกแล้วค่ะ รอหน้าประตูมหาลัยประตูสองนะคะMason Puriwat : รับทราบครับ พี่จะออกไปเดี๋ยวนี้“วันนี้ไม่ได้เอารถมาเหรอคุณโซ” ซีนที่แอบมาส่องฉันส่งข้อความหาพี่เมสันตอนไหนก็ไม่รู้พูดขึ้นมา“ชิท!!! มึงนี่ก็รู้ทุกเรื่องเลยเนอะ”“ฮ่า ๆ นี่ซีนนะยะ ผู้ที่ผ่านประสบการณ์ความรักมาอย่างโชกโชน” ฉันส่ายหน้ายิ้ม ๆ ให้กับซีน ก่อนจะเดินไปซื้อขนมจีบกับซาลาเปา ไม่ลืมซื้อฝากพี่ ๆ ที่ร้านด้วยอุ้มกับมิ้นขอตัวกลับก่อน ทำให้ตอนนี้คนที่นั่งรอรถเหลือฉัน ไทม์ ซีน ไม่นานแฟนซีนก็มารับ ตามด้วยรถรับส่งของไทม์

==Part Soa==ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ กริ๊ง~เสียงนาฬิกาปลุกยามเช้าปลุกฉันให้ตื่น ฉันเอื้อมมือขึ้นไปปิดนาฬิกาปลุกที่บ่งบอกว่าขณะนี้เวลาหกโมงเช้าแล้ว ฉันแกะมือพี่เมสันที่กอดฉันอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนออกเบา ๆ เพื่อที่จะไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปมหาลัย บิดขี้เกียจเล็กน้อยแล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ“ชิท!!!” ฉันสบถออกมาอย่างลืมตัวเมื่อถูกพี่เมสันที่มาอยู่หน้าห้องน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้อุ้มฉันขึ้นแนบอก พลางเดินไปวางฉันลงที่เตียงแล้วขึ้นคร่อมฉันไว้“พูดไม่เพราะเลยนะคะคนสวยของพี่เนี่ย” พูดพลางไซ้ซอกคอพร้อมพรมจูบเบา ๆ“อื้อ...พี่เมสันหยุดเลยค่ะ หนูจะไปแต่งตัวแล้ว ไม่อยากไปมหาลัยสายนะ” ฉันพูดพร้อมกับจับหัวเขาไว้ให้หยุดนิ่ง เขายิ้มให้ก่อนจะจุ๊บปากฉันทีหนึ่ง“วันนี้พี่ไปส่งนะคะ เลิกเรียนแล้วพี่ก็จะไปรับที่มหาลัยด้วย ปิดร้านแล้วพี่ก็จะมาส่งที่บ้าน” เขาจุ๊บปากฉันอีกรอบก่อนจะดึงผ้าขนหนูที่ฉันพันตัวเองไว้หลังอาบน้ำเสร็จออกแล้วเอาพาดไหล่เดินเข้าห้องน้ำไปหน้าตาเฉย ทิ้งฉันให้นอนหน้าแดงเปลือยอยู่บนเตียง มาดึงออกดื้อ ๆ แบบนี้ได้ไง พี่เมสันต้องเป็นโรคจิตไปแล้วแน่ ๆ เอ๊ะ หรือเขาเป็นมาตั้งนานแล้วนะฉันรีบลุกขึ้นไ

==Part Mason==ผมมองตามคนตัวเล็กที่รีบวิ่งขึ้นห้องหลังจากที่เราจูบกันเสร็จ น่ารักชะมัดเลย เพียงแค่เห็นก้นภายใต้ชุดนอนนั่นกำลังวิ่งขึ้นไปชั้นบนของบ้านน้องชายผมก็แข็งตัวขึ้นมาอีกรอบ แหม...ขนาดปล่อยลูก ๆ ออกไปแล้วยังแข็งได้อีกนะผมเดินมาสวมเสื้อไอ้จีที่น้องสาวมันเอามาให้ก่อนจะจัดหมอนและผ้าห่มแล้วล้มตัวลงนอนทันที ไม่น่าพูดไปเลยว่ารอให้น้องต้องการตัวเองก่อนถึงจะเอา ปากนะปาก ถ้าย่องขึ้นไปเอาตอนนี้น้องจะโกรธไหมนะผมพยายามเลิกคิดแล้วนับแกะในหัวเพื่อให้น้องชายมันสงบจะได้หลับ ๆ ไป แกะตัวที่หนึ่ง แกะตัวที่สอง ตัวที่สาม...ตัวที่หนึ่งร้อยแปดสิบห้า...ตัวที่สองร้อยเก้าสิบเก้า...โว้ยย ไม่ทนมันละทำไมสงบลงซักทีวะไอ้เมสันสอง ถ้าจะใช้มืออีกรอบก็ไม่ไหวเมื่อกี้ก็ทำนานแสนนานจนปวดมือไปหมดผมตัดสินใจเดินย่องขึ้นบันไดตรงไปที่ห้องว่าที่เมีย อีกฝั่งเป็นห้องไอ้จีแสดงว่าฝั่งนี้ต้องเป็นห้องน้องโซแน่ ๆ ยืนทำใจว่าจะโดนน้องโกรธรึเปล่าอยู่ซักพักก็หมุนลูกบิดประตูทันทีกึก! กึก! อ่า...ล็อกห้องด้วย ในระหว่างที่กำลังตัดใจก็เหลือบไปเห็นน้องชายตัวเองชี้โด่ชี้เด่อยู่ ก็ต้องถอนหายใจ วันนี้ต้องได้ไม่งั้นคงไม่ได้นอน ผมตัดสินใจเค