กลลวงร้ายซ่อนรัก

กลลวงร้ายซ่อนรัก

last updateLast Updated : 2025-07-12
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
62Chapters
681views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

"เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนฉันจะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น" "ค่ะ" ฉันฝืนความรู้สึกแล้วตอบออกไป ฉันไม่คิดว่าพี่ภูจะรับผิดชอบอะไรอยู่แล้วคำพูดของเขาเมื่อคืนฉันยังจำขึ้นใจ "และฉันก็หวังว่าเธอจะไม่เอาเรื่องที่เกิดขึ้นไปฟ้องแม่ฉันอีกว่าฉันรังแกเธอ" "ค่ะ" "สรุปก็คือเธอห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาดเพราะไม่อย่างนั้นฉันจะเอาเรื่องที่เธอเคยโกหกไปบอกพ่อเธอรวมถึงย่าเธอด้วยว่าเธอโกหกสร้างเรื่องหาว่าฉันล่วงเกินเธอทั้งที่ตอนนั้นฉันไม่ได้ทำ เธอคิดเอาก็แล้วกันว่าย่าเธอจะผิดหวังแค่ไหนที่หลานสาวสุดที่รักของท่านสร้างเรื่องโกหกหน้าด้านๆ เพื่อจับผู้ชาย" ฉันก้มหน้าแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาอีกครั้ง "เข้าใจที่พูดไหม" "อื้มมม" ฉันตอบเขาได้แค่นั้นเพราะพูดอะไรไม่ออกกลัวเขาจะรู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังร้องไห้อยู่ "แต่ความผิดของเธอยังไม่หมดฉันยังไม่พอใจเพราะฉะนั้นเธอต้องมาที่นี่ทุกครั้งที่ฉันต้องการ แต่ถ้าเธอดื้อไม่ยอมมาฉันจะไปลากตัวเธอถึงบ้านไม่เชื่อก็คอยดู" "พี่ติดใจอัยก็บอกว่าเถอะไม่ต้องเอาเรื่องผิดไม่ผิดมาเป็นข้ออ้างหรอก" ฉันโต้กลับเพราะฉันไม่อยากให้พี่ภูคิดว่าฉันกลัวเขา "เธอพูดว่าไงนะฉันเนี่ยนะติดใจเธอ เหอะพูดผิดพูดใหม่ได้นะ"

View More

Chapter 1

จุดเริ่มต้น

"Dewa Pedang... Apa kau sudah tahu apa akan kesalahanmu?"

Sebuah suara menggelegar terdengar dari sosok tertinggi di kekaisaran para dewa.

Kesalahan ini terjadi pada Shen Luo Xiang, sang Dewa Pedang. Shen Luo Xiang merupakan sosok yang disegani oleh para Dewa. Akan tetapi, sebuah kesalahan besar harus membuatnya membayar semuanya.

Kini Shen Luo Xiang hanya diam, bingung, dan dia tidak bisa mengingat apapun yang telah ia lakukan.

Wajahnya semakin pucat tatkala melihat jasad kekasihnya, yaitu Shen Shi Shi sudah terbaring lemah dihadapannya dengan luka pedang emas tertancap tepat di jantungnya.

"Yang Mulia! Sudah jelas dia adalah pelakunya! Apalagi yang harus dibicarakan!" bantah Dewa Api dengan wajah kesalnya.

"Benar apa yang dikatakan Dewa Api... Apalagi tidak hanya Dewi Shi Shi... Bahkan para tetua klan Dewa Pedang juga menjadi korban dari keganasan Shen Luo Xiang!" Dewa Racun juga memberi pendapatnya.

"Dia telah menjadi iblis!" timpal salah satu Dewa lainnya.

"Bajingan! Aku tidak akan pernah melakukan hal keji..."

Namun, Dewa Api segera menghentikan ucapan Dewa Pedang dengan menarik rambutnya.

"Dasar sialan! Apa kau masih ingin membela dirimu? Sudah jelas semua kejahatan yang kau buat... Dan lagi, ayahmu telah dibunuh oleh Iblis... Tetapi kenapa kamu malah membabi buta menyerang para Dewa?!"

Ungkapan dari Dewa Api membuat Dewa Pedang terdiam. Ia mulai sedikit mengerti kejadian yang telah terjadi.

"Tapi semua ini bukan kendaliku! Apalagi membunuh kekasihku sendiri..."

Saat akan melanjutkan ucapannya, Dewa Api kembali memotong pembicaraannya.

"Buka matamu baik-baik! Dan lihat apa yang telah kau lakukan!" Dewa Api mulai membentuk teknik formasi.

Swuuuung!

Udara seketika bergetar, beberapa detik kemudian muncul sebuah cermin raksaksa di hadapan Dewa Pedang. Cermin ini merupakan mata besar yang dimiliki oleh para Dewa untuk melihat kejadian lalu.

Sebelumnya, saat masa berkabung di klan Dewa Pedang, Shen Luo Xiang tiba tiba mengamuk dan membunuh para tetua klan yang ada di sekitarnya.

Tidak hanya para tetua klan. Bagaikan seorang Iblis, Dewa Pedang juga menyerang para Dewa yang tengah menghadiri acara pemakaman Shen Luo Jun, ayah Shen Luo Xiang.

Seketika klan Dewa Pedang menjadi medan pertempuran mengerikan, dan Shen Luo Xiang berhasil mengalahkan satu persatu pasukan Langit. Hingga Shen Shi Shi tiba, dan mengorbankan dirinya agar Kaisar Dewa tidak terbunuh pada saat itu.

"Sialan a-aku!" ucap terbata bata Shen Luo Xiang kemudian tertunduk pasrah.

"Sudah jelas bukan? Apa kau ingin membela dirimu lagi!" bantah Dewa Api.

Kaisar Dewa yang sejak tadi hanya diam kini mulai memberikan perintahnya.

"Karena Dewa Pedang melakukan kesalahan besar... Hari ini, Dewa Pedang akan di hukum mati!" ucap Kaisar Dewa, membuat cuaca di siang hari itu menjadi gelap.

Petir menari-nari diatas langit seperti tidak terima atas keputusan dari Kaisar Dewa. Namun, kejahatan Dewa Pedang sudah terlalu parah. Dan hanya hukuman mati yang pantas didapatkan oleh Dewa Pedang.

Senyum tipis terpampang di sudut Dewa Api.

Namun tidak dengan beberapa Dewa seperti Dewa Bintang, karena menurutnya kejadian yang menimpa Shen Luo Xiang adalah kejadian di luar kendali. Dan seharusnya Kaisar Dewa memberikan perintah untuk melakukan penyelidikan yang lebih dalam lagi.

"Tapi bukankah..."

"Apa kau juga bersekongkol dengannya, wahai Dewa Bintang?" tanya Dewa Api mencela.

Tidak mau tahu berkata apa, Dewa Bintang hanya bisa mengeraskan rahangnya.

"Keputusanku sudah bulat! Sekarang pilihlah hukuman kematianmu Dewa Pedang..." ucap Kaisar Dewa lagi.

Shen Luo Xiang yang sejak tadi berpikir kini hanya menganggukan kepalanya. Meskipun kecewa, dengan lantang Shen Luo Xiang akan menerima hukuman mati ini dengan baik.

"Hukuman Sumur Ilahi!"

Seketika ruangan aula Dewa menjadi riuh dengan permintaan Shen Luo Xiang. Karena yang mereka tahu, hukuman mati ini lebih dari siksaan yang tidak berujung.

"Apa dia sudah gila!"

"Sial dia lebih memilih mati secara perlahan dari pada mati tanpa merasakan rasa sakit!"

Ruangan yang menjadi ramai akan komentar para Dewa, membuat Kaisar Dewa segera mengkondisikan ruangan yang ramai.

"Tenanglah! Karena ini keputusannya, maka aku akan mengabulkannya... Sebelum itu, aku akan memeriksa kondisi sumur Ilahi terlebih dahulu... Setelah ini, Dewa Pedang akan segera di eksekusi!"

"Dewa Api... Dewa Racun, kalian bawa Dewa Pedang ke arah penjara Langit... Setelah ini bantu aku menyiapkan hukuman mati untuknya!"

"Baik Yang Mulia!" Dewa Api dan Dewa Racun berucap kompak segera membawa Shen Luo Xiang kearah penjara Langit.

Setibanya di penjara Ilahi.

"Dewa Pedang... Apa kau tahu semua ini adalah rencana yang telah kusiapkan lama untukmu?"

Setelah rantai petir Ilahi terpasang. Dewa Api memberikan jawaban dari kebingungan yang dialami oleh Dewa Pedang.

Shen Luo Xiang begitu terkejut dengan penuturan ucapan ini. Bahkan, emosinya seketika meledak hebat yang membuat aura didalam penjara Langit menjadi mencekam.

"Ka-kau..."

"Iya semua ini aku yang melakukannya... Jadi nikmatilah hukuman mati yang akan kau terima... Hahahaha!" Dewa Api dan Dewa Racun segera meninggalkan penjara langit.

Bwooooong!

Aura pedang yang sangat mengerikan merembes dari tubuh Shen Luo Xiang. Dengan segala upaya untuk melepaskan diri, usahanya kini sia sia setelah petir Ilahi menyambar tubuhnya.

Traaack! Traaaack!

"Bajingan... Aku dijebak! Bahkan kekasihku harus mati di tanganku sendiri... Dan lagi, semua ini... Arrrggghh!" Berusaha melepaskan diri, ribuan petir Ilahi segera menyambar ketubuh Shen Luo Xiang.

Disaat ribuan petir menyambar tubuhnya, tiba tiba Kaisar Dewa muncul, kerutan wajah sedikit heran melihat amarah Shen Luo Xiang yang meledak ledak. Karena hukuman harus segera terlaksana, Kaisar Dewa membawa Shen Luo Xiang secara paksa ke arah Sumur Ilahi. Setibanya di tempat pengeksekusian, puluhan Dewa menghadiri acara ini dengan wajah yang sulit digambarkan.

Tanpa mengatakan apapun, Shen Luo Xiang berjalan kearah ujung Sumur Ilahi. Dengan perasaan yang sangat marah karena mengetahui dalang dibalik kematian ayah, serta kekasihnya. Shen Luo Xiang berhenti tepat diujung Sumur sambil menatap tajam Dewa Api.

"Hari ini... aku bersumpah! Jika ada kehidupan selanjutnya untukku! Maka... Aku akan membuktikan bahwa diriku tidaklah salah! Dan yang harus kalian ingat, siapapun yang menjebakku... Akan kubuat seratus kali lipat lebih penderitaan yang sama diderita olehku!"

Blaaaaar!

Sumpah Shen Luo Xiang dijawab oleh takdir dengan kemunculannya petir Ilahi menyambar diatas langit. Seketika suasana pengeksekusian ini menjadi tegang karena sumpah yang dikatakan Shen Luo Xiang.

Tanpa menunggu jawaban mereka, Shen Luo Xiang segera terjun kedasar Sumur Ilahi.

"Arrghhhh!"

Teriakan Shen Luo Xiang terus menggema didalam sumur disaat api dari Sumur Ilahi membakar tubuh Shen Luo Xiang. Sepuluh menit kemudian, suara Shen Luo Xiang akhirnya menghilang yang ditandakan bahwa Dewa Pedang telah mati. Namun yang tidak mereka ketahui, sumpah Shen Luo Xiang telah dikabulkan oleh takdir.

Hingga Shen Luo Xiang yang mengira telah mati kini mendapati rohnya berada di kegelapan tak berujung.

***

“Apa ini adalah dunia kematian?” gumam Shen Luo Xiang duduk tenang sambil memikirkan bagaimana caranya agar bisa bereinkarnasi kembali.

Namun, di tengah pikirannya yang kacau. Shen Luo Xiang melihat seutas cahaya didepannya sejauh satu kilometer. Merasa aneh dengan adanya cahaya itu, Shen Luo Xiang segera menghampiri cahaya itu.

Wuuuuush!

Roh tubuhnya tiba tiba menghilang, lalu cahaya itu membuat matanya terpejam sejenak. Beberapa menit kemudian, Shen Luo Xiang dapat melihat kembali, namun anehnya ia mendapati kesadarannya telah berada di dalam kamar yang cukup nyaman.

“A-aku dimana?”

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
62 Chapters
จุดเริ่มต้น
หลายปีก่อน...."คุณพจน์คุณบอกความจริงกับฉันมาทำไมถึงกล้าทำแบบนี้" อินทิราโยนรูปถ่ายจำนวนหลายสิบใบลงบนเตียงซึ่งมันเป็นรูปที่เธอจ้างนักสืบให้ช่วยตามสืบเรื่องที่สามีของเธอ"ผมทำอะไร" พจน์ผู้เป็นสามีถามด้วยน้ำเสียงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่เห็นแล้วว่าในรูปถ่ายคือเขากับอดีตคนรักกำลังเดินออกมาจากโรงแรมด้วยกัน"คุณรู้อยู่แก่ใจว่าทำอะไร คุณอย่าลืมว่าคุณแต่งงานกับฉันแล้วนะคุณพจน์""แล้วไงในเมื่อผมไม่ได้รักคุณที่ผมแต่งงานกับคุณเพราะผมถูกแม่บังคับ""แต่สุดท้ายคุณก็แต่งงานกับฉันไม่ใช่หรือไงแล้วตอนนี้เราก็มีลูกด้วยกันแล้วถ้ายัยอัยรู้ว่าคุณกำลังมีผู้หญิงอีกคนลูกจะรู้สึกยังไง""เพ็ญเขาไม่ใช่คนอื่นสำหรับผมเขาคือคนที่ผมรักถ้าผมไม่โดนบังคับให้แต่งงานกับคุณตอนนี้ผมกับเพ็ญเราก็คงได้แต่งงานกันมีความสุขกันไปแล้ว""คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงกัน คุณไม่คิดถึงจิตใจของฉันบ้างเลยหรือยังไงฉันเป็นภรรยาของคุณนะ""ใช่คุณเป็นภรรยาของผมแต่ผมไม่เคยรักคุณเลยตลอดเวลาหลายปีที่แต่งงานกันมาคุณรู้ไหมว่าผมทรมานมากแค่ไหนที่ต้องทนอยู่กับผู้หญิงที่ผมไม่ได้รัก""คุณพจน์!!!!" น้ำตาของเธอเริ่มไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด"ผมว่าเราหย่ากันเ
last updateLast Updated : 2025-07-05
Read more
แกมันก็แค่หมาหัวเน่า
หลายปีต่อมา....อัยวา....."จะไปไหนแต่เช้ายะ" ฉันที่เดินลงบันไดมาอย่างอารมณ์ดีเพราะฉันกำลังจะไปหาพี่ภูผาว่าที่คู่หมั้นของฉันที่ตอนนี้เขาเรียนจบกลับมาแล้วแต่ก็ต้องมาอารมณ์เสียกับแม่เลี้ยงใจร้ายที่ยืนกอดอกจ้องหน้าถามฉันด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจคิดว่าฉันกลัวหรือยังไงถ้าฉันกลัวฉันคงไม่อยู่ที่บ้านหลังนี้หรอก"..........." ฉันเลือกที่จะไม่ตอบแล้วก็เดินผ่านหน้าไปเหมือนธาตุอากาศที่มองไม่เห็น"เอ๊ะฉันถามว่าจะไปไหนถามทำไมไม่ตอบห๊ะนังหมาหัวเน่า" ฉันกัดฟันด้วยความโกรธแต่ฉันไม่แสดงออกว่ากำลังโกรธเพราะมันจะเข้าทางยัยแม่เลี้ยง"ก็ไม่อยากตอบทำไมมีอะไร""แกนี่มันเป็นเด็กไร้มารยาทซะจริงๆสู้ลูกเอินของฉันก็ไม่ได้ใครเห็นก็พากันเอ็นดูเพราะลูกเอินทั้งน่ารักอ่อนหวานนิสัยดีไม่นิสัยเสียแบบแก""แล้วไง เธอจะอวยลูกเธอว่าดีวิเศษวิโสยังไงฉันไม่สนใจหรอกนะเพราะเธอก็น่าจะรู้อยู่เต็มอกว่าจริงๆแล้วยัยนั่นนิสัยเป็นยังไงแล้วที่ว่าฉันไร้มารยาทฉันก็ไร้มารยาทแค่กับผู้ใหญ่บางคนที่ไม่น่าเคารพนับถือเท่านั้นยกตัวอย่างเช่น เธอยังไงล่ะ" ฉันชี้หน้าอย่างไม่กลัว"แกนังอัยวา!!!""ทำม่ะฉันพูดผิดตรงไหนไม่ทราบ จะบอกอะไรให้นะว่าแม่บ้านแม่ครัวค
last updateLast Updated : 2025-07-11
Read more
น้อยใจ
อัยวา.....ฉันแอบมองอยู่นานพอสมควรพยายามทำใจให้เย็นไม่เหวี่ยงไม่วีนกับสิ่งที่ได้ยิน"อ้าวน้องอัยมาพอดีเลยมานี่สิลูก" ป้าพิมพ์คงจะเห็นว่าฉันยืนดูอยู่ก็เลยเดินมาจูงมือฉันแล้วพาไปนั่งข้างๆพี่ภู ยัยนั่นมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าไม่พอใจ ต้องเป็นฉันมากกว่าหรือเปล่าที่ไม่พอใจยัยนี่มีสิทธิ์อะไรมานั่งใกล้พี่ภูขนาดนี้"ภูน้องอัยมาหาน่ะลูก" ป้าพิมพ์บอกพี่ภูแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้สนใจการมาของฉันเลยสักนิด"ครับ" พี่ภูตอบแค่นั้นจริงๆไม่พูดอะไรกับฉันเลยสักคำแม้แต่หน้าฉันก็ยังไม่ยอมหันมามองแต่กลับคุยกับยัยนั่นต่อ ยัยนั่นก็หันมองมาที่ฉันอีกรอบแล้วยิ้มเยาะใส่ ฉันกำหมัดแน่นด้วยความโกรธและน้อยใจพี่ภูทั้งที่ฉันเป็นว่าที่คู่หมั้นแต่เขากลับไม่สนใจไปสนใจยัยนั่นแทน"ว่าแต่ตอนนี้เอินเรียนปีไหนแล้ว" น้ำเสียงที่พี่ภูคุยกับยัยนั่นเต็มไปด้วยความเอ็นดูอย่างเห็นได้ชัด"ปีสองแล้วค่ะพี่ภู เอินลงเรียนบริหารธุรกิจสาขาเดียวกับที่พี่ภูเรียนเลยนะคะ^^" น้ำเสียงออดอ้อนทำให้ฉันอดหมั่นไส้ไม่ได้"อ่าวเหรอพี่จำได้ว่าเราเคยบอกกับพี่ว่าเราไม่ชอบเรียนบริหารอยากเรียนนิเทศมากกว่าไม่ใช่หรือไง""ก็ใช่ค่ะตอนแรกเอินไม่อยากเรียนเพราะคิดว่ามันคง
last updateLast Updated : 2025-07-11
Read more
จำฝังใจ
อัยวา...."เธอก็เหมือนกันนิสัยก็ไม่ดีชอบดูถูกคนอื่นไม่แปลกใจเลยที่ไม่มีใครรักชอบเรียกร้องความสนใจรู้บ้างหรือเปล่าว่ามีแต่คนเขาเอือมระอา" ถึงจะเจ็บกับคำพูดของพี่ภูแต่ฉันก็จะไม่ยอมอ่อนแอให้เขาเห็นเป็นอันขาด"แล้วไงใครแคร์" ฉันพยายามทำเหมือนไม่แคร์แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย"ทำตัวแบบนี้อย่าหวังเลยว่าฉันจะหมั้นกับเด็กนิสัยแย่ๆแบบเธอ" ฉันกำหมัดแน่นด้วยความโกรธและน้อยใจถ้าพี่ภูจะพูดต่อหน้าฉันฉันจะไม่รู้สึกอะไรขนาดนี้เพราะรู้ว่าเขาไม่ชอบที่โดนจับคลุมถุงชนแต่นี่เขาพูดต่อหน้ายัยนั่นทั้งๆที่รู้ว่าฉันกับมันไม่ถูกกัน"ภูพูดแบบนั้นมันเกินไปหรือเปล่าพูดอะไรหัดนึกถึงจิตใจน้องบ้าง""แล้วแม่ไม่เห็นเหรอว่าคนดีของแม่ทำอะไรเอินบ้าง ที่เอินต้องมาเจ็บตัวไม่ใช่เพราะหลานสาวสุดที่รักของแม่หรือไงยิ่งแม่เข้าข้างยัยนั่นแบบนี้ผมก็ยิ่งไม่ชอบเข้าไปใหญ่ ผมไม่อยากทะเลาะกับแม่เพราะคนอื่น ผมขอตัวพาเอินไปหาหมอก่อนนะครับ" พี่ภูจ้องมาที่ฉันด้วยสายตาโกรธไม่พอใจก่อนจะอุ้มยัยนั่นเดินออกไป แต่ก็มิวายที่จะมีสายตาเยาะเย้ยราวกับว่าตัวเองเป็นผู้ชนะส่งมาให้ฉัน ฉันทำได้แค่ยืนมองพี่ภูอุ้มยัยนั่นออกไป"อัยอย่าคิดมากเลยนะลูก" พอพี่ภูอุ้ม
last updateLast Updated : 2025-07-11
Read more
ตัดไฟแต่ต้นลม
ภูผา.....สุดท้ายผมก็ไม่ได้ให้คำตอบเอินว่าจะพาไปไหนเพราะมันไม่มีแพลนตั้งแต่แรก แล้วการที่เอินมาหาผมที่บ้านผมก็ไม่รู้ด้วยว่ามาได้ยังไงใครบอกให้มาตอนแรกผมกะว่าจะขอตัวไปนอนเพราะเหนื่อยจากการเดินทางข้ามประเทศคือผมไม่อยากคุยกับใครอยากนอนมากกว่าแต่บังเอิญว่าสายผมมันดันเหลือบไปเห็นเงาของใครบางคนที่แอบหลบอยู่หลังประตูซึ่งผมรู้ว่าเป็นใครไปไม่ได้นอกจากยัยเด็กข้างบ้านว่าที่คู่หมั้นของผมเองผมก็เลยชวนเอินคุยอย่างสนิทสนมทั้งที่จริงแล้วผมไม่ได้อะไรกับเอินผมขับรถมาเรื่อยๆ จนมาถึงคาเฟ่แห่งหนึ่งใกล้ๆ บ้านเพราะผมไม่อยากไปไหนไกลๆ อยากนอกมากกว่า"พี่ภูคะเอินมีเรื่องจะถามพี่ภูหน่อยค่ะไม่รู้ว่าจะเป็นการละลาบละล้วงเกินไปหรือเปล่า""เรื่องอะไร""เรื่อง..เรื่องที่พี่ภูจะหมั้นกับอัยวาน่ะค่ะพี่ภูต้องหมั้นด้วยจริงๆ เหรอคะ" เรื่องนี้ผมก็เครียดอยู่เหมือนกันเพราะผมไม่อยากหมั้นผมไม่ชอบการถูกจับคลุมถุงชนนี่มันปีสองพันยี่สิบสี่แล้วนะแล้วหมั้นกับใครไม่หมั้นต้องหมั้นกับยัยอัยวาอีกคือผมไม่ได้รักไม่ได้ชอบจะให้หมั้นกันได้ยังไง ผมคิดว่าผมอาจจะต้องคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่อย่างจริงจังอีกครั้งจะให้ผมมีคู่หมั้นนิสัยแย่เอาแต่ใจแบบน
last updateLast Updated : 2025-07-11
Read more
รู้ทัน
ภูผา....หลังจากทานอาหารกับเสร็จผมก็ขับรถพาเอินมาส่งที่บ้านตอนแรกผมจะแค่มาส่งแล้วก็กลับเลยแต่เอินบอกว่าแม่ตัวเองอยากเจอซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าจะอยากเจอผมทำไมร้อยวันพันปีไม่เคยคุยกันหน้าผมยังจำไม่ได้แต่ผมก็ไม่อยากเป็นคนไร้มารยาทก็เลยเดินตามเข้ามาในบ้าน"ขอบคุณนะคะพี่ภูที่พาเอินไปทานอาหารอร่อยๆ^^""อืมมไม่เป็นระ...." ผมพูดไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียงคนในบ้านกำลังทะเลาะกันอยู่"แกว่าใครเป็นหมาห๊ะ""ก็ว่าผู้ใหญ่ที่ปากเหมือนหมายังไงล่ะ ถ้าเธอคิดว่าเป็นตัวเองก็รับไปสิ" เสียงอัยวาผมจำได้แต่ทะเลาะกับใครวะ?? ผมคิดในใจ"กรี๊ดดด นังเด็กเมื่อวันซืนฉันจะฟ้องพ่อแกว่าแกด่าฉันเป็นหมา" อ่อผมนึกออกละแม่ของเอินแม่เลี้ยงอัยวานั่นเอง"เชิญคิดว่าฉันกลัวหรือไงถ้าฉันกลัวแกฉันไม่อยู่บ้านหลังนี้มาจนถึงทุกวันนี้หรอกนะ" "ฉันจะทำให้แกไม่มีที่ซุกหัวนอนเลยไม่เชื่อก็คอยดู""เสียใจด้วยนะเธอคงไม่รู้ว่าบ้านหลังนี้เป็นชื่อของฉัน""แกว่าไงนะ!!!!""เอ่อพี่ภูคะเอินว่าพี่กลับไปก่อนก็ได้นะคะ" เอินรีบหันมาพูดกับผมเหมือนไม่อยากให้ผมรู้เรื่องที่แม่ตัวเองกับอัยวากำลังทะเลาะกันแต่ผมอยากรู้ไงได้ยินมาขนาดนี้แล้ว"พี่ยังไม่ได้เจอกับแม่เราเลย
last updateLast Updated : 2025-07-11
Read more
ไม่อยากหมั้น
อัยวา....หลังจากส่งรายงานอาจารย์เสร็จเรียบร้อยฉันก็ขอให้บอมส่งฉันกลับบ้านทันทีตอนแรกมันจะพาฉันไปหาอะไรกินก่อนแต่ฉันไม่มีกระจิดกระใจที่จะทำอะไรหรือไปที่ไหน พอฉันเดินเข้าบ้านมาก็เจอกับพ่อนั่งหน้าตึงเครียดอยู่ที่ห้องรับแขกโดยมียัยแม่เลี้ยงนั่งอยู่ข้างๆแล้วมองมาที่ฉันด้วยสายตาเยาะเย้ยเบะปากมองบนเหมือนเช่นทุกครั้งไม่รู้เป็นโรคอะไร"สวัสดีค่ะพ่อ" ฉันยกมือไหว้สวัสดีพ่อแค่คนเดียวส่วนอีกคนฉันไม่ไหว้ให้เสียมือหรอกก่อนจะเดินผ่านหน้าไปเหมือนยัยแม่เลี้ยงเป็นธาตุอากาศ"อย่าเพิ่งไปเราไปคุยกับพ่อที่ห้องทำงานหน่อยพ่อมีเรื่องจะคุยด้วย""เรื่องอะไรคะ""เรื่องอะไรงั้นเหรอก็เรื่องที่เราด่าน้าเพ็ญเมื่อเช้าไง""อ่อนึกว่าเรื่องอะไร""ทำไมเราถึงทำตัวไม่น่ารักแบบนี้ห๊ะยัยอัยพ่อบอกตั้งกี่ครั้งแล้วว่าให้เคารพน้าเพ็ญบ้าง""ถ้าเมียใหมพ่อทำตัวน่าเคารพอัยก็จะเคารพอยู่ค่ะแต่นี่..." ฉันหยุดพูดแล้วก็ใช้สายตามองยัยแม่เลี้ยงตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างเหยียดๆ"พี่พจน์คะดูลูกสาวพี่มองเพ็ญสิ" ยัยแม่เลี้ยงเต้นเร่าอย่างไม่พอใจหึทีตัวเองมองบนเบะปากใส่คนอื่นทำได้ทีตัวเองโดนมองแค่นี้ทนไม่ได้ประสาท"ยัยอัย!!!!" พ่อตะคอกใส่ฉันทันทีแต่
last updateLast Updated : 2025-07-11
Read more
ไม่ได้เป็นอะไรกัน
ภูผา...."ห๊าววววว" ผมเดินหาวเข้าบ้านมาในตอนสายของอีกวัน"ทำไมกลับมาเอาป่านนี้ห๊ะตาภู" พอก้าวขาเข้าบ้านก็เจอแม่ยืนกอดอกจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่องเพราะเมื่อคืนผมไม่ได้กลับมานอนที่บ้าน"ก็..." ผมกำลังจะบอกแต่..."หืมมมดูคอสิรอยอะไรเยอะแยะเต็มไปหมด" ผมรีบเอามือลูบไปที่คอตัวเองทันทีสงสัยเมื่อคืนเบลทำรอยไว้แน่ๆ ทั้งที่เมื่อคืนบอกแล้วว่าห้ามทำ เมื่อเช้าก่อนออกจากห้องผมก็ไม่ทันได้ดูรีบใส่เสื้อผ้าแล้วก็ออกมาเลย"เอาน่าคุณอย่าดุลูกเลยตาภูก็ไม่ใช่เด็กๆ แล้วไอ้รอยพวกนั้นมันเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย" เห็นไหมล่ะพ่อยังเข้าใจผมเลยแต่แม่นี่ดิ"ไม่ต้องเข้าข้างลูกเลย""พี่ภู" ผมถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายเมื่อได้ยินเสียงยัยอัยวา"มาทำไม" ผมถามอย่างเซ็งๆ"วันนี้พี่ภูว่างมั้ย""ไม่ว่าง" ผมรีบตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด"ว่างลูกพี่เค้าว่างว่าแต่น้องอัยมีอะไรหรือเปล่าลูก""อัยอยากชวนพี่ภู....""ไม่ไปง่วงอยากนอน" ผมรีบออกตัวทันทีก่อนยัยอัยวาจะพูดจบประโยค"พ่อแม่ผมขอตัวก่อนนะง่วงจะไปนอน" ผมเลิกสนใจคนที่มาใหม่แล้วเดินผิวปากขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเองอัยวา....ฉันยืนมองพี่ภูที่เดินล้วงกระเป๋าผิวปากเดินขึ้นห้องไปอย่างโกรธๆ"น
last updateLast Updated : 2025-07-12
Read more
วันเกิด
อัยวา....หลายวันต่อมา....ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าพูลวิลล่าขนาดใหญ่หลังหนึ่ง ถามว่าฉันมาทำอะไรที่นี่ฉันรู้จากบอมว่าพี่ภูมาจัดงานวันงานวันเกิดที่นี่ถามว่าบอมรู้ได้ไงบอมมันรู้มาจากพี่บาสพี่ชายของมันซึ่งเป็นเพื่อนสนิทพี่ภูฉันก็เลยขอร้องให้บอมมาส่งเพราะทางมันค่อนข้างไกลฉันไม่กล้าขับรถมาคนเดียว"ฉันนั่งรอเธออยู่บนรถละกันนะไม่อยากเข้าไปเพราะเจ้าของงานเขาไม่ได้ชวน" พอมาถึงหน้าพูลวิลล่าบอมมันก็หันมาพูดกับฉัน แล้วถามว่าพี่ภูได้ชวนฉันไหมเขาก็ไม่ได้ชวนแต่ฉันมาของฉันเอง"อื้มมม" ฉันพยักหน้าก่อนจะก้าวขาลงจากรถ พอเดินเข้ามาถึงด้านในก็เจอการ์ดยืนคุมอยู่หลายคน ตอนแรกพวกเขาไม่ยอมให้ฉันเข้าไปเพราะไม่มีรายชื่อเข้างานฉันก็เลยบอกพวกเขาไปว่าฉันเป็นว่าที่คู่หมั้นพี่ภูถ้าไม่เชื่อให้โทรถามคุณลุงคุณป้าพ่อแม่พี่ภูได้เลย พอได้ยินแบบนั้นการ์ดก็เลยยอมให้ฉันเข้าไปข้างใน เสียงดสังเกตตรีเริ่มดังขึ้นเป็นระยะเมื่อเดินเข้ามาด้านใน ฉันมองหาพี่ภูจนทั่วงานสุดท้ายก็เจอเขายืนอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเขาซึ่งมีทั้งชายทั้งหญิง ฉันรีบเดินเข้าไปหาพร้อมกับของขวัญที่ฉันตั้งใจเอามาให้ ฉันเตรียมใจไว้แล้วล่ะว่าเขาจะต้องไม่พอใจที่ฉันมาแต่แล้
last updateLast Updated : 2025-07-12
Read more
รับผิดชอบ
อัยวา...."เป็นไงบ้างแล้วนี่เธอร้องไห้ทำไม""เปล่าไม่มีอะไร ตอนนี้แกพาฉันไปจากที่นี่ก่อน" ฉันพูดทั้งน้ำตาแม้ว่าจะเช็ดเท่าไหร่มันก็เช็ดไม่หมดสักทีบอมขับรถพาฉันมานั่งที่ริมแม่น้ำซึ่งตอนนี้มันเป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว"อ่ะดื่มซะเผื่อจะดีขึ้น" บอมเดินหายไปสักสิบกว่านาทีก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกับยื่นกระป๋องน้ำอัดลมเย็นๆ ให้ฉัน"ขอบใจแต่ไม่มีอย่างอื่นให้ดื่มแล้วเหรอฉันอยากดื่มอะไรก็ได้ที่มันทำให้ฉันลืมความเจ็บปวด""พูดแบบนี้แปลว่าอยากดื่มเหล้า??""อื้มม" ฉันพยักหน้า"แต่เธอดื่มไม่เป็นนะ" ใช่ฉันไม่เคยดื่มแล้วก็ไม่คิดที่จะดื่มด้วยแต่ตอนนี้ฉันอยากดื่มมันมากๆ"ใช่แต่ฉันเคยได้ยินเค้าพูดกันว่าเหล้ามันจะทำให้เราลืมความเจ็บปวดเสียใจได้""มันก็ลืมได้แค่แป๊บเดียวพอสร่างก็เจ็บปวดเสียใจอยู่ดี""แต่มันก็ยังดีไม่ใช่เหรอแม้ว่าจะแค่แป๊บเดียว""โอเคถ้าอยากกินเดี๋ยวไปซื้อมาให้แต่เอาเป็นเบียร์ก็พอเหล้ามันหนักไป"บอมเดินหายไปอีกสักพักก่อนจะกลับมาพร้อมเบียร์หลายกระป๋อง"ขอบใจนะฉันจะดื่มให้หมดนี่เลยไม่เชื่อคอยดู" อยากจะบอกว่านี่เป็นครั้งแรกที่ฉันดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ฉันจิบเข้าไปแค่อึกเดียวฉันก็รีบวิ่งไปอ้วกทั
last updateLast Updated : 2025-07-12
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status