MAGENTA was on top of Malcolm's bed, curled in a fetus position. Namumuo ang luha sa gilid ng kanyang mga mata dahil sa sobrang sakit ng kanyang puson. She doesn't like it when he had her monthly period. The cramps could be excruciatingly painful. Para bang ilang libong karayom ang tumutusok sa kanyang katawan.
She had to endure it because it was part of being a woman. Hindi naman ganoon kasakit buwan buwan. Siguro'y tumindi lang ngayon dahil stress siya nitong mga nakaraang araw.
Umiba siya ng higa ngunit nakatagilid pa rin at nakaharap na ngayon sa teresa kung saan naaabot ng malakas na ulan. It was raining cats and dogs. The glass wall became blurry because of the drizzles.
Hindi niya mapigilang mapaluha habang nakatingin sa labas ng salaming dingding. Naaalala niya ang kanyang ina, sa tuwina'y ito ang palaging nag-aalaga sa kanya sa mga ganoong pagkakataon. She would pamper her like a child though she was already an adult.
"Mama..." she mu
NAPABUNTUNG-HININGA siya habang pababa ng hagdan. Napakatahimik ng paligid, kung hindi lang kumikinang ang mga kagamitan roon at kung hindi magarbo ay papasa na iyong haunted house. Hindi niya nai-imagine ang sarili na nakatira sa ganoon kalaki at karangyang bahay ng nag-iisa. It would be very depressing and tragic.Hindi niya masasabing naiintindihan niya ang ugali ng isang Malcolm Klinton Peters dahil hindi naman niya alam ang buong kuwento ng buhay nito. Subalit nakakaramdam siya ng simpatya rito. He was living in that huge house all by himself, perhaps he was used to being alone that there's no warmth from him from the way he treated other people. Or maybe he was just a lonely man trying to hide his sadness and pain by being distant to others.Ikinibit niya ang balikat at tuluyang bumaba. Who knows?Dumiretso siya sa kusina at naghanap ng makakain. Nang makita ang laman ng refrigerator ay muli siyang napabuntun
MAGENTA sighed for the nth time and laid on her side. Pagkalipas ng ilang segundo ay tumihaya na naman siya ng higa at tumitig sa kisame. Maghahating-gabi na ngunit hindi pa rin siya makatulog.Hindi man niya gustong aminin sa kanyang sarili ngunit inaabangan niya ang pag-uwi ni Malcolm. Subalit mamumuti na ang kanyang mga mata ay hindi pa rin ito umuuwi. Kinakain siya ng panibugho sa isiping magkasama ito at si Suzette buong araw.Buong araw na magulo ang kanyang isipan sa pag-iisip sa dalawa at sa pag-analisa ng kanyang nararamdaman. She liked Malcolm, she doesn't know when or how it happened but she felt something for him.Alam niyang masyadong pang maaga upang sabihing ganoon nga ang kanyang nararamdaman, halos isang buwan pa lang ng makilala niya ito. But after she felt jealousy towards Suzette earlier, she confirmed everything.Dahil hindi makatulog ay bumaba siya sa kama at lumabas sa teresa. Tumayo siya sa likod ng railings at tiningna
SHE CAN feel the heat of his body on her back while she was opening the door of his house. Kauuwi lang nila at kagaya ng sinabi nito kaninang ihatid siya sa ospital ay sinundo siya nito pauwi. She did not expected that they will stop at a restaurant before going home.Tahimik ang kanilang naging hapunan pero katatwang may naramdaman siyang kasiyahan. It felt good having dinner with him in a fancy but cozy fine dining restaurant, it was intimate and romantic. Hindi niya maiwasang hindi mangarap habang kasama ito.Nang makapasok sa loob ng bahay ay nilinga niya ito. Nahuli niya itong nakakunot-noo subalit agad ding nawala ang pangungunot. He looked at her flatly as if waiting for what she was about to say."Salamat sa—" Nabitin ang pasasalamat niya rito nang marinig ang pamilyar na boses ni Rebecca."I'm back!"Sabay silang napatingin ni Malcolm sa may direksiyon ng hagdan kung saan pababa si Rebecca na may ngiti sa mga labi habang
"I'M NOT doing business with you, Mr. Ferell," he announced flatly."But why, Mr. Peters? FFCC's performance for the past ten years had been excellent. Totoong bumaba ang sales ngayon taon pero dahil lang iyon sa problemang kinakaharap ng ating ekonomiya ngayon at ilang kakompentisyon sa market. I'm sure that an investment from you would set everything to motion."Malcolm glanced at his wristwatch and then ended his conversation with Mr. Ferell. He wasted enough time already.Tumayo siya mula sa kinauupuan at hindi pinansin ang pagtawag ng may katandaang businessman.Matagal na siyang tumangi sa investment na hinihingi ng Ferell Food and Canning Company. He had seen their business plan, it was true that the company's financial performance for the past years were excellent. Subalit ngayong taon ay malaki ang inilugi ng kompanya, it was on the verge on filing a bankruptcy.&nbs
Ilang sandali nalang bago magsimula ang party para sa kaarawan ni Malcolm kaya tinapos na niya ang pag-aayos. Pagbukas niya ng pinto ng silid upang lumabas ay natigilan siya nang makita ang isang pamilyar na lalaki na nabitin ang kamay sa ire at hindi naituloy ang pagkatok.Namilog ang kanyang mga mata nang maalala kung bakit ito pamilyar. "Sebastian?!" she exclaimed in surprise. What was he doing here?Pinasadahan niya ito ng tingin ng wala sa loob. He was wearing jeans, a white shirt and a black leather jacket. Hindi ito mukhang nakikiparty.Bumalik ang kanyang paningin sa mukha nito at nag-init ang mukha nang makita itong nakangisi sa kanya at naglalaro ang kaaliwan sa mga mata."Pasado ba?"Lalong nag-init ang kanyang mukha ngunit nakahinga lang ng maluwag nang marinig ang marahan nitong tawa.The man was gorgeous and masculine at the same time. Lalong nakadagdag sa taglay nitong karisma ang ngiti sa mga labi."I
"She's gone, Ms. Lopez." Iyon ang tanging laman ng kanyang isipan habang patungo sa ospital. Nang makarating doon ay tumakbo na siya hanggang sa makarating sa loob ng silid ng kanyang ina.When she entered the room, her body suddenly froze. Isang katawan ang tinabunan ng puting tela ang sumalubong sa kanya. Naroon din ang dalawang hospital attendant na akmang kukunin na iyon."Ms. Lopez, I'm—"Umiling si Magenta at tinabig ang kamay ng private nurse ng kanyang ina nang hawakan siya nito. No! What she said earlier over the phone wasn't true! Hindi puwedeng mawala ang kanyang ina. Baka nagkamali lang ito, ang mga doktor.Dahan-dahan niyang inihakbang ang mga paa patungo sa taong tinakluban ng puting kumot. Tumabi ang hospital attendant at hinayaan siya na hawakan ang tela.She sighed shakily while her tears kept on falling. With her shaking hands, dahan-dahan niyang inangat an
MAGENTA YAWNED and tilted her head in the direction of the road.Tahimik na sa labas ngunit may mangilan-ngilan pa ring sasakyan ang dumadaan. Ang mga katapat na establisimiyento ay sarado na.Siya lang ang naroon sa loob ng convenience store na iyon sa ganoong oras, subalit wala siyang naramdamang takot sa dibdib. Handa at tanggap niya kung may mangyari man sa kanya. Nag-iisa na rin naman siya sa buhay.Nang kausapin niya ang may-ari ng convenienve na pinagtatrabahuan noon na gusto niyang bumalik muli ay tinanggap siya nito. Wala itong ibang mahanap na magduduty sa gabi dahil sa takot na mapahamak. Talamak ang nakawan sa street na iyon at marami na ang napahamak dahil do'n.Magenta never felt even a tinge of hesitation. She needed that job, hindi dahil nangangapos siya sa pera. Kailangan niya nang mapagkakaabalahan upang hindi malugmok sa lungkot at pangungulila. She worked at the salon in the morning and at the convenience store at night.Kung tu
MAGENTA WAS standing there for almost half an hour, but she couldn't bring herself to knock.She can remember the first time she went to that place, her chest was pounding hard in nervousness. Right now, she also felt nervous, but unlike the first time, her veins were rushing in anticipation.Inayos niya ang pagkakasukbit ng bag sa kanyang balikat na may lamang ilang kapirasong damit, kapagkuwan au humugot ng malalim na buntung-hininga. Tatlong araw rin niyang pinag-isipan ang gagawin, hindi man iyon ang pinakamatalinong desisyon at masasabing tama subalit iyon ang gusto niya.Nang magkaroon siya ng lakas ng loob na ipahayag sa may-ari ng bahay ang kanyang presensiya ay siya namang pagbukas ng pinto niyon na ikinatigil niya."H-Hi..." she muffled and bit her lip for stammering.She saw him glancing at her lips before turning his back on her. Pumasok siya at isinarado ang pinto pagkatapos.Natigilan siya sa pinakagitna ng bahay nito habang pi