KABANATA 25

KANINA PA hindi mapakali si Magenta. Hindi niya alam ang gagawin kung paano pagaanin ang loob ng kasama niya bahay. 

Kanina pa siya nito hindi pinapansin o tinatapunan ng tingin. Ngunit sa tuwing nasusulyapan niya ang mga mata ay nakikita niya ang pinaghalong galit at lungkot doon. 

Mula sa pagkakaupo sa gilid ng kama ay sinulyapan niya ito na nakatayo sa may teresa. Nakasandal ang mga kamay sa may railings at nakatuon ang mga mata sa kadiliman at marahil ay nag-iisip.

She wanted to comfort him, but she didn't know how to begin.

Isang pagkalalim-lalim na buntung-hininga ang kanyang pinakawalan bago tumayo, isinuot ang tsinelas na nasa paanan ng kama at humakbag palabas sa may teresa. 

Hindi niya masabi kung naramdaman ba nito ang kanyang paglapit dahip napakalayo ng tingin nito. Tumabi siya rito at tumingala sa kalangitan. Maliwanag iyon at puno ng bituin, malaki ang buwan na tila nakangiti sa kanila habang nakadungaw. 

P