ChancyNakasandal ako sa couch sa aking silid habang hawak ang isang baso na may lamang alak, nakatitig sa labas ng balcony habang unti-unting lumalalim ang gabi.Hindi ko na siya sinundan. Hindi dahil ayoko. Gusto ko lang na maramdaman niyang nirerespeto ko ang kagustuhan niya.No-commitment, no-st
“Para hindi mo ako laging tinataboy. You intrigue me."Tumikhim ako, pilit pinapakalma ang sarili. “Chancy, akala ko ba lunch lang ’to?”“Lunch nga. Pero bakit hindi natin sabayan ng kaunting honesty?”Napapikit ako sandali. Focus, Gianna. Huwag mong hayaang hilahin ka niya sa lambing niyang walang
GiannaTahimik lang akong sumunod kay Chancy habang patuloy pa ring nagwawala sa loob ko ang kanina pa hindi mapakaling kaba. Hindi ko alam kung dahil ba ito sa sobrang lapit namin kani-kanina lang… o dahil alam kong wala akong kontrol sa sarili ko kapag siya ang kaharap.Pumasok kami sa isa sa mga
GiannaMaya-maya, bigla siyang nagsalita ulit, ngunit ngayon ay mas seryoso na ang kanyang tinig.“Gianna…”Napalingon ako sa kanya habang pilit kong pinapakalma ang mabilis na tibok ng puso ko. “Oh?”“You’ll end up in my room eventually,” ani niya, sabay angat ng tingin sa akin. Wala na ang pamilya
GiannaNapatingin siya sa layout ng seating arrangement. “Dito sa bandang kaliwa,” sabay turo niya sa blueprint, “gusto kong gawing retractable ‘yung bleachers. Para kung may mas malaking event, mas flexible ang space.”Tumango ako habang pinagmamasdan ang bahagi ng plano na tinutukoy niya. “Pwede ‘
GiannaHindi nagtagumpay si Chancy na magmaneho. Ako lang ang pwedeng gumamit ng sasakyan ko at wala nang iba. Hindi dahil sa wala akong tiwala sa driving skills niya, kundi dahil... ayoko lang. Ayokong maramdaman niyang may kontrol siya sa kahit na ano na may kinalaman sa akin.Sa totoo lang, nagul
“Okay, salamat ulit,” sagot ko habang tumatayo. Binigyan niya ako ng tango bilang hudyat ng pagtatapos ng usapan.Diretso akong naglakad papunta sa table ni Gianna. Ngunit natigilan ako nang makita siyang nakangiting nakikipag-usap sa isang lalaking mukhang colleague niya. Pareho silang natatawa sa
ChancyKinabukasan, maaga akong dumiretso sa SRE kahit alam kong wala roon si Gianna. Gusto kong makausap si Kuya Channing tungkol sa project. Nagkasundo kasi kaming tatlo nila Kuya Chanden at Chansen na magkaroon ng tournament ang first ever online game na na-develop ng aming kumpanya bago matapos
ChancyGabi na pero titig na titig pa rin ako sa screen ng cellphone ko, parang baliw na umaasang bigla itong magri-ring. Pang-ilan na ba ‘to ngayong linggo? Dalawang linggo na simula nang huli kaming magkita ni Gianna. Dalawang linggo ng katahimikan. Ni isang text o tawag, wala.Hindi ko siya girlf