ChancyHindi natuloy ang paglipat namin sa bungalow. Sa huli, naisip ko na mas mainam nang manatili muna kami rito sa condo. Malapit lang naman si Hailey ang kaibigan ni Gianna na nakatira sa unit sa tapat. Naipakilala na siya sa akin ng minsang dumalaw ito.Maaliwalas ang mukha ni Hailey, at kahit
Saglit siyang natahimik. Parang napaisip sa nasambit niya. Pero sa halip na umatras, ngumiti siya at tumango. “Oo. Mahalaga ka sa ’akin. At kahit hindi mo pa kaya tumayo o magluto ng sarili mong pagkain, basta narito ka, okay na ako. Hanggang ngayon ba ay hindi ka pa rin naniniwala na mahal kita tal
ChancyPagkaalis nina Mommy at Daddy, muling nanumbalik ang katahimikan sa condo. Pero iba na iyon, hindi na ito nakakabingi o nakakapanindig-balahibo. Para bang naging mas kalmado ang lahat at mas magaan.Second day na namin sa condo. Tahimik lang ang paligid, pero sa loob ko’y may magulong damdami
Tinapik ko ang kamay ni Gianna, saka ko siya tiningnan. “Ready ka na ba?”Umiling siya, pero may ngiti. “Hindi. Pero sasabay ako sa’yo.”Si Kuya Channing na ang naglipat sa akin sa wheelchair at habang ginagawa niya iyon ay sinikap ko na pagaanin ang aking sarili. Gusto kong sanayin ang katawan ko n
ChancyMadaling araw pa lang ay gising na ako. Hindi dahil sa naramdaman kong sakit, kundi dahil sa hindi ko mapigilang excitement at kaba. Paalis na ako ng ospital.Kahapon lang, halos mawalan ako ng lakas ng loob. Pero ngayon, kahit may sakit pa ring naiiwan sa katawan ko, buo na ang desisyon ko d
ChancyNapapikit ako para i-clear ang utak ko. Pwede na akong lumabas kahit ngayon pero ninais ko na bukas na lang dahil nga gusto kong makausap si Gianna.Ayaw kong tumira kasama siya dahil ayaw kong mahirapan siya sa pag-aalaga sa akin. Ayaw kong maapektuhan ang pang-araw-araw niyang gawain at tra