Hmm... sa tingin mo Chancy?
"Siraulo ka talaga," natatawang singhal ko. "Hindi ganon 'yon. Ayaw ko lang talaga na may mangyari sa kanya habang wala ako. Kilala ko 'yon. She's a workaholic, baka sa trabaho lang niya ibuhos lahat ng oras niya para makalimot sa lungkot... at sa'kin."Tahimik si Chandler at Chanton saglit, parang
"How are you?" tanong ni Chandler, seryoso na ang mukha."I'm doing fine." Ngumiti ako para makita nila na totoo ang sinasabi ko.Tumigil saglit si Chandler at tumingin sa akin ng seryoso. “Hindi mo lang alam, pero proud na proud kami sa ‘yo. You fought hard.”Napalunok ako. Hindi ko alam kung dahil
ChancyMahirap para sa akin ang ginagawa ko, as in, sobrang hirap. Gustong-gusto ko nang makita si Gianna. Minsan nga, parang naiiyak na lang ako sa tindi ng pananabik, pero pinipigilan ko ang sarili ko. Pinipilit kong kumapit sa dahilan kung bakit ko ito ginagawa.Kita naman na ang improvement ko.
Sa pagkawala ni Chancy, ay naging constant si Drew sa unit ko. Tahimik pero palaging nariyan. Hindi siya nangako ng kahit ano, pero ipinaramdam niya na nandyan lang siya.Ikinuwento niya sa akin ang buong pangyayari, walang labis, walang kulang. At habang nakikinig ako, mas lalo kong nauunawaan kung
Gianna“Ano na, girl?” tanong ni Hailey sabay abot ng juice sa akin habang pareho kaming nakaupo sa fluffy niyang couch. Kasalukuyan kaming nasa unit niya ngayon. Naisip naming doon muna tumambay para maiba naman ang ambiance. Palagi ko siyang kasama nitong mga huling linggo, hindi siya mapakali kap
One month later pa…GiannaKasalukuyan akong nakahilata sa sofa habang marahang minamasahe ang aking mga binti. Ramdam ko pa ang banayad na kirot sa likod dulot ng pagbubuntis, pero ayos lang. Masaya ang puso ko.Kakatapos ko lang silipin ang mga specification na gusto ng bagong client ng SRE at bin