Home / Romance / Contract of Hearts / CHAPTER 104: Lockdown

Share

CHAPTER 104: Lockdown

last update Last Updated: 2025-06-23 09:27:41

ALTHEA'S POINT OF VIEW

Hindi ko akalaing aabot sa ganito. Isang gabing puno ng sigawan, luha, at basag na tiwala. Pag-uwi ko mula sa party na hindi ko pinayagan, nadatnan ko si Mama sa sala—nakaupo, tahimik pero naglalagablab ang mga mata. Si Daddy naman, nakatayo sa gilid na parang any moment puputok na rin. Wala pang isang minuto, sabay na silang sumigaw.

"Sa’n ka galing, Althea?"

"Anong oras na?"

"Bakit amoy alak ka?"

Napakagat ako sa labi, hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Gusto kong magsinungaling pero alam kong hindi na ‘to maaayos ng kahit anong palusot. Tumayo si Daddy at dumiretso sa kwarto ko. Nang bumalik siya, hawak niya na ang phone ko.

"Effective tonight, wala kang cellphone. Walang laptop. Walang gala. Simula ngayon, dito ka lang sa bahay. Lockdown."

Napaupo ako sa sofa, hindi makapaniwala. Parang kinuryente ang buong katawan ko. Ilang segundo pa, si Mama na ang nagsalita, pero mas kalmado siya. Mas nakakatakot.

"Althea, hindi kami nagpapakastrek sa wala
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Contract of Hearts   CHAPTER 107: Secret Boyfie

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Gabi na nang makilala ko siya. Hindi ako sanay lumabas nang gabi para sa sarili ko, pero tahimik akong sumama sa barkada ko sa isang night art exhibit sa dalampasigan. Luntian ang mga spotlight, may humihikbing wave, at sa gilid ng exhibit may isang stall ng street artist na nagko-customize ng sneakers. "Ang ganda ng sketches mo," sabi niya habang nakangiti, hindi pa lumalapit sa akin. Street-smart aura pero may kaloob-loobang malikhaing mata. Ako’y napatingin. Hindi siya parang artista sa Instagram—hindi flawless. Suot jeans na may paint stains, boots na medyo gasgas, at jacket na may hood na nakababa. Pero ramdam ko agad yung energy niya. Yung vibe na simple lang pero talagang may kwento. "Ay, salamat," sabi ko sabay ngiti. "Ako si Althea." "Siya si Neo," sabi niya, sabay pila ng cup niya ng coffee para ipagbigay alam. Handshake na brief lang pero may hug dito’t doon—warm handshake. Di ko kainin eksaherate pero noon ko lang naintindihan ang feeling na m

  • Contract of Hearts   CHAPTER 106: Disappointment

    ALTHEA’S POINT OF VIEW Hindi ko alam kung paano nangyari, pero isang umaga, paggising ko, may notifications akong halos isang libo sa phone ko. Puro tags, mentions, at messages sa Messenger. Puro emojis ng shock, crying face, at screenshots. Kinabahan ako agad. Nanginginig ang kamay ko habang nag-scroll sa group chat namin ng mga kaklase. At doon ko nakita. Isang blurry photo pero malinaw pa rin ang subject. Ako. Naka-crop top, may hawak na red cup, at nakangiti habang may isang lalaking yakap-yakap ako. May background na parang bar o party place. At caption ng kung sino mang nag-post: “Valedictorian? O Party Queen?” Hindi ako makahinga. Para akong sinaksak sa dibdib habang binabasa ko ang mga comments. "Si Althea ba 'to? Grabe siya, akala ko good girl." "Sayang naman." "Yan pala yung laging top 1, oh." Napalunok ako. Gusto kong itapon yung cellphone. Gusto kong burahin ang buong internet. Pero hindi pwede. Masyado nang huli. Kumalat na. Narinig ko ang kaluskos sa labas ng kwarto

  • Contract of Hearts   CHAPTER 105: Missing For 3 Days

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Tatlong araw na akong wala sa bahay. Hindi ko alam kung saan ako patungo noong una. Basta ang alam ko lang, gusto kong lumayo. Gusto kong huminga. Kasama ko si Mico, kaibigan ko sa banda. Hindi siya masamang impluwensiya gaya ng akala nina Mama at Papa. Tahimik lang siya. Nakikinig. Wala siyang masyadong sinasabi, pero sapat na sa akin ‘yong presensya niya. Binigyan niya ako ng space. Pinayagan niya akong mag-isip. Pumunta kami sa Baguio. Malamig. Matahimik. Doon ko naramdaman ang tahimik na kalayaan. Sa isang transient house, kami tumuloy. Nakahanap kami ng murang kwarto. May maliit na mesa, may bentilador, may sariling banyo. Wala kaming maraming gamit, pero sapat na iyon. May mga canned goods at cup noodles. Mico brought his guitar. Ako, may dalang notebook at pen. Para bang gusto kong isulat lahat ng nararamdaman ko—pero wala akong masimulan. Tatlong araw akong walang tawag, walang chat. Binura ko ang lahat ng social media apps ko para wala akong marini

  • Contract of Hearts   CHAPTER 104: Lockdown

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Hindi ko akalaing aabot sa ganito. Isang gabing puno ng sigawan, luha, at basag na tiwala. Pag-uwi ko mula sa party na hindi ko pinayagan, nadatnan ko si Mama sa sala—nakaupo, tahimik pero naglalagablab ang mga mata. Si Daddy naman, nakatayo sa gilid na parang any moment puputok na rin. Wala pang isang minuto, sabay na silang sumigaw. "Sa’n ka galing, Althea?" "Anong oras na?" "Bakit amoy alak ka?" Napakagat ako sa labi, hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Gusto kong magsinungaling pero alam kong hindi na ‘to maaayos ng kahit anong palusot. Tumayo si Daddy at dumiretso sa kwarto ko. Nang bumalik siya, hawak niya na ang phone ko. "Effective tonight, wala kang cellphone. Walang laptop. Walang gala. Simula ngayon, dito ka lang sa bahay. Lockdown." Napaupo ako sa sofa, hindi makapaniwala. Parang kinuryente ang buong katawan ko. Ilang segundo pa, si Mama na ang nagsalita, pero mas kalmado siya. Mas nakakatakot. "Althea, hindi kami nagpapakastrek sa wala

  • Contract of Hearts   CHAPTER 103: Caught Drunk

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Hindi ko alam kung anong oras na. Basta ang alam ko lang, sobrang bigat ng ulo ko, para akong sinasakal ng sarili kong katawan. Nakatingala ako sa kisame ng isang kuwartong hindi ko pamilyar. May amoy alak sa paligid, may kung anong lagkit sa braso ko. May mga tao sa paligid, nagtatawanan, pero parang ang layo ng boses nila sa akin. "Althea?" may boses na nagsalita pero hindi ko makita kung sino. Naramdaman ko lang biglang may humawak sa braso ko, at sa sumunod na segundo, bumukas ang ilaw ng kuwarto. Napapikit ako dahil sa sakit ng liwanag sa mata. At doon ko siya nakita. "Anak," bulong ni Mama. Pero galit ang nasa mata niya. Halos sumabog ang dibdib ko. Si Papa, nasa likod niya, tahimik, pero ramdam ko ang tensyon sa katawan niya. Nanigas ako. Hindi ko alam kung anong mas masakit—ang kahihiyan o ang katotohanang nakita nila akong ganito. “Sumama ka sa amin,” malamig ang boses ni Papa. Pinilit kong tumayo pero nahilo ako. Napatili ako nang biglang mabita

  • Contract of Hearts   CHAPTER 102: Grades Drop

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Hindi ko alam kung kailan nagsimulang maging mabigat ang bawat araw sa klase. Dati, excited pa akong gumising para pumasok, laging may baong energy at ngiti. Pero ngayon, kahit may kape ako o alarm na paulit-ulit, hirap pa rin akong bumangon. "Althea, bakit ang baba ng score mo sa quiz?" tanong ni Professor Salazar habang hawak ang papel ko. Napayuko na lang ako. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko na narinig ‘yon nitong semester. Nasa harap ako ng klase, pero para akong invisible. Napansin ko ring hindi na ako sinasali sa mga group activities. Dati ako pa ang unang pinipili. Ang totoo, hindi ko na rin kasi mabalanse lahat. Sa gabi, tumutugtog ako kasama ng bagong barkada. Sa hatinggabi, minsan umuuwi pa ako galing gig o inuman. Sa umaga, pilit kong pinapasan ang buong araw na wala sa sarili. Pag-uwi ko sa bahay, tahimik akong pumasok sa kwarto. Hinubad ko ang sapatos ko, ibinato sa gilid, at humiga sa kama. Kinuha ko ang phone ko at binuksan ang grou

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status