Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Contract of Hearts / KABANATA 10

Share

KABANATA 10

Penulis: EmotionlessMissK
last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-16 13:49:30

AMARA'S POINT OF VIEW

Tahimik ang paligid nang tuluyang makaalis si Cassie sa opisina. Naiwan kaming dalawa. Ako, na parang hindi pa rin makapaniwala sa mga nangyari. At siya, na tila walang kahit anong bahid ng emosyon sa mukha niya, habang binubuksan ang paper bag na dinala ko.

“Chicken teriyaki,” mahinang sabi ko, sabay ayos ng container sa mesa niya.

Hindi siya nagsalita, pero kinuha niya ang kutsara’t tinidor na kasama. Umupo siya pabalik sa swivel chair niya at nagsimulang kumain, tahimik, parang wala lang.

Nanonood lang ako sa kanya habang inuubos niya ang niluto ko. Isa. Dalawa. Tatlong subo. Hindi ko na mabilang. Gutom na gutom siya. Sa totoo lang, parang ngayon lang siya nakatikim ng pagkain na may lasa.

Hinila niya ang iced tea bottle sa gilid at uminom. Then balik sa kain. Hindi man lang siya lumingon sa’kin. Hindi man lang siya nagsabing, “Kain tayo.”

Okay lang. Hindi ko naman ‘to ginawa para sabayan ako. Ginawa ko ‘to kasi… ewan. Gusto ko lang malaman kung kaya ko pang
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Contract of Hearts   CHAPTER 52: Grandparents

    Althea’s POVHindi ko pa rin talaga makalimutan kung gaano kabigat ang emosyon na naramdaman ko noong araw na iyon. Five years old na ang anak ko ngayon, at kahit gaano siya kalikot at katalino, may mga moments pa rin na para siyang baby sa mata naming lahat.Nasa garden kami ng parents ko noon, isang simpleng weekend lunch lang dapat kasama ang buong pamilya. Pero naging espesyal ang araw dahil may isang maliit na eksenang hindi ko akalain na tatatak sa puso ko.Si Daddy—ang laging seryoso, laging composed—ay tahimik na nakaupo sa bench, pinapanood ang apo niya habang tumatakbo sa paligid. Nasa kamay niya ang isang maliit na laruan na bigay niya noon pa, at nakita ko kung paano siya napapangiti sa bawat tawa ng anak ko.Lumapit ako sa kanya. “Dad, okay ka lang?”Tumingin siya sa akin saglit, at doon ko nakita na medyo namumula ang mata niya. “Thea, hindi ko alam bakit pero… parang kahapon lang hawak kita sa ganito ring garden. Ngayon, apo ko na ang tumatakbo dito. Iba pala ang pakira

  • Contract of Hearts   CHAPTER 151: Teaching Music to Her Daughter

    Althea’s POVLimang taon na ang lumipas mula nang una kong makita ang maliliit na kamay ng anak ko. Parang kailan lang, mahigpit ko siyang yakap sa ospital, natatakot akong baka madapa siya o may mangyari sa kanya. Pero ngayon, heto na siya—malaki na, matalino, at parang maliit na bersyon ko na may halo ring ugali ng tatay niya.“Mommy, tama ba ‘to?” tanong niya habang hawak-hawak ang maliit niyang ukulele. Mali pa ang paghawak niya sa chords pero kita ko ang effort sa mga daliri niya. Nakaupo siya sa maliit na stool sa tabi ng baby grand piano na minsan ginagamit ko sa pagtuturo sa kanya.Ngumiti ako at lumapit sa kanya. “Medyo mali ang hawak mo, sweetheart. Sige, Mommy will show you.” Hinawakan ko ang maliliit niyang daliri at inayos ang posisyon. “Dito dapat nakapindot para tumunog nang maayos. Try mo ulit.”Sinubukan niya ulit at medyo mas malinaw na ang tunog ngayon. Bigla siyang napangiti at parang proud na proud sa sarili. “Narinig mo, Mommy? Tama na!”Tumawa ako. “Oo, tama na

  • Contract of Hearts   CHAPTER 150: Watching Her Husband Cry

    Althea’s POVTahimik ang buong kwarto. Tanging mahina lang na tunog ng aircon at ang mababaw na paghinga ni baby ang maririnig. Nakatulog na rin si Adrian sa tabi ko kanina pero nagising ako sa kakaibang pakiramdam. Hindi gutom o kirot mula sa panganganak kundi isang uri ng anticipation na parang may gusto akong makita.Dahan-dahan akong bumangon, maingat para hindi magising si Adrian. Nilakad ko ang ilang hakbang papunta sa crib ni baby. Doon ko siya nakita—hindi si baby, kundi si Adrian, nakatayo sa gilid ng crib, nakatingin lang nang matagal sa aming anak.Napahinto ako. Hindi niya alam na gising ako, at sa sandaling iyon nakita ko ang hindi ko madalas makita sa kanya. Si Adrian, tahimik na umiiyak. Hindi malakas, hindi yung tipong humahagulhol, pero ramdam mo sa bawat patak ng luha ang bigat at saya na sabay niyang nararamdaman.Lumapit ako nang dahan-dahan pero hindi ko muna sinabi na gising ako. Gusto ko lang siyang pagmasdan. Hawak niya ang maliit na kamay ng anak namin, hinaha

  • Contract of Hearts   CHAPTER 149: Born

    ALTHEA'S POVMaaga pa lang, ramdam ko na may kakaiba. Hindi ito ‘yung usual na mild cramps na nararamdaman ko nitong mga nakaraang linggo. Para siyang wave ng sakit na dumarating, tapos biglang mawawala, tapos babalik ulit. Pero hindi ko muna sinabi kay Adrian kasi baka false alarm lang at ayokong mag-panic siya agad.Habang kumakain kami ng breakfast, napansin niya na parang ang tahimik ko. “Babe, okay ka lang? Hindi ka sumasagot sa jokes ko ah.”Napakapit ako sa gilid ng mesa, pinipilit ngumiti. “Okay lang… pero parang… Adrian, masakit na talaga siya.”Bigla siyang tumayo, kita sa mukha niya ang kaba. “Masakit na? As in ngayon na? Althea, huwag mo akong tatakutin.”Huminga ako nang malalim at marahang tumango. “Hindi na ito Braxton Hicks. I think… she’s coming. Pero hindi pa naman due date natin.”“Wala akong pake kung due date or hindi. Pupunta na tayo sa ospital ngayon.” Wala nang paligoy-ligoy, tinawagan na niya agad ang doktor habang tinutulungan akong tumayo. Ramdam ko na mas l

  • Contract of Hearts   CHAPTER 148: Pregnancy Photoshoot

    ALTHEA'S POV“Ready ka na ba, babe?” tanong ni Adrian habang inaayos ang lighting setup sa mini studio na pinagawa niya sa likod ng bahay.Nag-double check ako sa mirror. Suot ko ang custom gown na pinatahi ko para sa maternity shoot namin. Ivory silk na may golden embroidery sa laylayan, inspired by a vintage photo I found hidden in my mom’s old journal. Yung luma nilang picture ni Daddy Killian—nasa beach sila noon, suot ni Mama yung lumang off-shoulder na white dress habang si Daddy naka-suot ng simpleng linen shirt na may bukas na butones sa dibdib. Mukha silang mga artista sa lumang pelikula.Ngayon, gusto kong i-recreate ‘yon. Pero hindi lang basta tribute. Para itong pagtanaw ng utang na loob sa dalawang taong nagturo sa akin kung paano magmahal, paano manindigan, at paano maging ina.“Yes,” I finally answered, “Let’s do this.”Pumasok si Adrian sa kuwarto, dala ang bulaklak na bouquet na ginawa niya mismo. White roses, peonies, at ilang wildflowers. Alam niyang ito ang mga bul

  • Contract of Hearts   CHAPTER 147: Success of Her

    Althea's POVSobrang surreal ng lahat.Who would've thought na habang buntis ako, sa panahong dapat ay pahinga at nesting ang priority ko, dito pa sumabog ang second album ko? Hindi ko talaga in-expect na ganito ang magiging takbo ng music career ko habang lumalaki si Solene sa loob ng tiyan ko.Nag-start lahat nung nirelease namin ang "Pintig ng Puso," yung lead single ng second album ko. Kinabahan ako nung una kasi akala ko hindi na ako relevant, lalo na ngayon na hindi ako makalabas ng bahay palagi, hindi ako maka-perform live tulad ng dati. Pero grabe, the moment it dropped, trending agad.As in top one sa streaming platforms after just two hours.“Love, tignan mo ‘to,” sabi ni Adrian habang hawak ang phone niya, pinapakita sa akin yung chart. “Number one ka na naman.”Napatulala lang ako habang hinihimas ang tiyan ko. “Si baby ang lucky charm ko,” sabi ko, trying not to cry. Kasi lately, iyakin ako. Pero this time, it was happy tears.Lahat ng kanta sa album ko ay sinulat ko haba

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status