Share
Twelve
TWELVE
METEOR WENT OUT of her room stroking her stomach. She just woke up and her stomach kept on crumbling. Ayaw pa sana niyang tumayo mula sa pagkakahiga dahil inaantok pa siya pero dahil sa kumakalam na sikmura ay wala siyang nagawa.
The new set of pink curtains covered the only window in her condo that made the whole place a bit dim. Meteor didn’t know what time it was when she got out from her room. Iniisip niya na siguro ay mga alas-sais pa lang ng umaga dahil hindi pa niya nakikita ang araw sa labas.
Sandaling tumunganga lang si Meteor sa inuupuan, iniisip kung anong pwedeng lutuin para sa breakfast nilang magkakapatid. Tulog pa ang mga ito panigurado dahil alas-otso pa naman ang unang klase nila. Meteor thought of different varieties of food and cheeseburgers with chocolate milkshake would definitely fill her stomach and satisfaction.
Meteor was licking her lips while gulping. Just a
Related chapters
Could Be Us... or Not(TagLish) Thirteen
THIRTEEN“RIU!” Meteor almost lost her voice by how she shouted. Ramdam niya ang pananakit ng tiyan magmula ng gumising siya mula sa afternoon nap at para bang mas lumala ngayon. It’s the time of the month and her cramps are killing the sh*t out of her.Kanina pa siya sigaw ng sigaw sa pangalan ng kapatid dahil naubusan sila ng pads, nakalimutan kasi niyang bumili noong nag-grocery sila ni Josh, dala na rin ng emosyong nararamdaman niya nung panahong iyon.“Ate?” Riu opened the bathroom door holding her phone, she’s on her pajamas, and her hair tied up in a messy bun. Ngumingiwi si Meteor at bahagyang nakayuko. Patuloy ang paghinga niya ng malalim, trying to calm herself down.“Bilhan mo ako ng napkin. Dali.” Meteor whispered in pain. Sure she had cramps before, but not like this one. Agad namang lumabas si Riu sa condo niya at bumili sa mini grocery st
Could Be Us... or Not(TagLish) Fourteen
FOURTEENPATIENCE IS A VIRTUE.Meteor always believed that when you’re patient, you can have anything in the world. She always had been so patient with everything; with work, with studies, with her siblings. But not right now.Meteor was tapping her foot on the dirty tiled floor inside the agency’s comfort room. Mga ilang segundo na rin siyang nakaupo sa toilet bowl, nilalaro ang pinagpapawisang mga daliri. Kinakagat niya ang ibabang labi at napuno ng mga posibilidad ang isip niya. Parang sa sobrang tagal na niyang mapagpasensya ay ngayon lang siya naging impatient.Meteor, be patient. Baka malaking kapalit ang maliit na pasensya mo ngayon.Mga ilang tao na ang lumabas pasok sa CR at nakakulong lang si Meteor sa isang cubicle na parang ilang taon nang hindi nalilinisan dahil sa umaalingasaw na amoy ng iba’t ibang masangsang na amoy na galing sa mg
Could Be Us... or Not(TagLish) Fifteen
FIFTEENTHIS IS IT. Ito na ang araw ng abortion. Ilang araw niyang pinag-isipan ito at ngayon nga’y itutuloy na niya talaga. Ilang araw din hindi nagpansinan si Meteor at Riu. Ramdam niya ang tampon g kapatid dahil sa naging away nila ilang araw na ang nakalipas.Meteor was looking at a two-story house, she was still thinking if she’ll continue. Gaya ng kung paano niya natuklasan ang pagbubuntis ay ganon rin ang nararamdaman niya ngayong ipapatanggal na niya ang bata. Natatakot.Mas maganda ng ganito. Kapag lumaki ang bata, wala ring ipapakain si Meteor dito, wala siyang pambibili ng diaper, wala siyang ipang-aaral. Siguro nga ay kaya niya pang bilhin ang diaper, gatas, at vitamins sa first trimester. Pero kapag umabot na sa second and third trimester kasama na ng panganganak niya ay mag-aalanganin na ng sobra ang bulsa niya.It’s for the better. She convinced herself.
Could Be Us... or Not(TagLish) Sixteen
SIXTEENNAPAPASAPO NA LANG si Meteor ng noo habang kine-kwenta ang mga gastusin sa bahay, pag-aaral, at pagbubuntis niya. Pwede pa naman sigurong tumuloy siya sa pagko-call center dahil nababawi naman niya ang tulog niya sa umaga.Pero paano kung dinugo uli siya? Tapos this time hindi lang spotting? Buti nga ay hindi pa natuluyan nung akala niyang nagkaroon siya ng kabuwanang dalaw. So she needs to think and apply for a job that is less risky and les unhealthy. Pero for the meantime, she needs to work at the call center para may extra budget sila that would last for a month or two.Nagsusulat si Meteor habang umiinom ng gatas na prescribed ng doctor nuong nagpa-check-up siya. She kept on convincing herself that she needs to drink the milk even if it tastes really bad. It’s for the baby, it’s for the baby.How ironic that she thought of aborting it as soon as she knew that she was
Could Be Us... or Not(TagLish) Seventeen
SEVENTEENMETEOR CLENCHED her fists and took a very deep breath. Nakatayo siya ngayon sa harap ng building kung saan ang pakay niya. Tumawag kasi siya sa numerong nasa calling card pero pinangunahan agad siya ng kaba at naibaba ang tawag.Kung siguro harap-harapan na niyang sasabihin ‘yung tungkol sa pagbubuntis niya ay hindi na siya aatras. Or so she thought. Nasa harap pa lang siya ng building parang may sariling isip na ang kaniyang mga paa na humahakbang patalikod.Pero pinilit niya ang sarili niyang humakbang paharap. She forced her feet to walk forward. Nanginginig pa ang mga kamay niyang mahigpit na hinahawakan ang sling ng bag niya pero bago pa siya makapasok sa loob ay hinarangan siya ng guard.She looked at the guard, nervously as she straightened her back. “Miss, saan ang ID mo?” napayuko na lang si Meteor at nagisip ng sasabihin sa guard. Nanginginig ang mga labing tumin
Could Be Us... or Not(TagLish) Eighteen
EIGHTEENAZREN WATCHED the girl that just showed up from nowhere eat like a wild beast in front of her. Sa isang café lang sila kumain dahil 12 midnight na ng gabi at wala ng malapit na restaurant na bukas pa sa mga oras na iyon.Kahit na gusto ni Azren ang magsalita at itanong sa babae kung ano ang pakay nito ay pinigilan niya ang sarili, sarap na sarap kasi ito sa kinakaing cheeseburger. It’s her fifth burger and second large serving of chocolate milkshake.Pinanood ni Azren ang babae na ubusin ang pagkain nito at hindi niya maiwasang ipagkumapara si Alex sa kaniya. When Alex and Azren were still together, it feels perfect. He thinks Alex was the one. Kaya hindi niya alam kung bakit nakipaghiwalay ang dating nobya sa kaniya kahit na ibinigay na niya ang lahat dito.Maybe Alexandra fell out of love because he’s always serious and busy. It’s not like he doesn’t have tim
Could Be Us... or Not(TagLish) Nineteen
NINETEENLOVE MAKES SACRIFICES, this is why Meteor needs to endure this man’s presence. Dahil mahal niya ang mga kapatid niya, mahal niya si Sat at Riu, mahal niya ang natitirang tahanan niya, at… mahal na rin niya ang batang nasa sinapupunan niya.She can feel the strong connection between her and her child, a connection different from her siblings’. It was as if her child suddenly gave her hope and strength that she only felt for her family.Watching the old trees swaying gracefully with the wind, Meteor stroked her stomach gently. Her lips curved feeling the small bump there. She got pregnant so early, but whatever happens… she’ll face the consequences. Tanggap na niya ang baby niya, there’s no turning back.Isinandal niya ang ulo sa nakasarang bintana ng sasakyan ni Azren. They’re heading to his parents’ house, since it was an agreement. She was l
Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty
TWENTY “YOU KNOW, I’m really surprise that Azren brought a girl home after several months. Si Alex lang kasi ang dinala niyang babae dito. But after they broke up, he barely go home here.” Meteor awkwardly smiled at his mother. They just got out from the house and just roaming around the castle-like mansion for five minutes. Ngayon lang ito nagsalita nang makarating sila sa garden sa likod ng mala-palasyong bahay. Hindi alam ni Meteor ang sasabihin sa ni-kwento ng ina ni Azren. She had never encountered situations like this before. Tita Natalie is a mother to her and she feels comfortable near Josh’s Mom. Magkaibang magkaiba ang pakiramdam niya na kinakausap siya ni Sancha Herrera. She feels suffocated and uncomfortable. Sa paraan kasi ng paggalaw nito ay ramdam ni Meteor na sobrang layo ng estado nila ni Azren sa buhay. But she remained calm and convinced herself that she’ll get through this
Latest chapter
- Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty-Seven
- Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty-Six
- Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty-Five
- Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty-Four
- Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty-Three
- Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty-Two
- Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty-One
- Could Be Us... or Not(TagLish) Twenty
- Could Be Us... or Not(TagLish) Nineteen
