บทที่27 กำไลคู่รัก

มาเบลยิ้มไม่รู้จะคุยอะไรกับเขา แต่ต้องทำตัวเป็นเจ้าภาพที่ดี ชวนเขาคุยนั้นนี่

“พี่กายทานอะไรรึยังคะ”

“ยังเลยครับ”

“ไปหาอะไรทานกันไหมคะ”

“ไปครับ” เขายิ้ม

มาเบลหยิบอาหารมานั่งทานกับพี่กาย

“เห็นคุณป้าบอกว่าน้องเบลเรียนอยู่”

“ใช่ค่ะ เบลกำลังเรียนโทที่อเมริกาค่ะ เพิ่งกลับมาไทยไม่นานค่ะ”

“จบแล้วจะทำงานที่โน่นรึกลับไทยครับ”

“กลับไทยค่ะ แฟนเบลอยู่ที่นี่ค่ะ แล้วก็ต้องกลับมาช่วยงานป๊าด้วยค่ะ”

“แฟนอยู่ไทยเหรอครับ แบบนี้ก็ต้องห่างกันนะสิครับ”

“ค่ะ เขามีงานต้องทำที่ไทยค่ะ เลยตามเบลไปเรียนด้วยไม่ได้ แต่ห่างแค่ตัว ใจไม่ได้ห่างกันค่ะ” ฉันตอบพี่กายพร้อมกับยิ้ม แต่กลับคิดถึงหน้าหล่อของใครอีกคน

“แล้วพี่กายละคะ” ฉันถามเพราะอยากชวนเขาคุยบ้าง

“พี่ก็เพิ่งเริ่มเรียนต่อ พี่ช่วยดูกิจการที่บ้านก่อน เพิ่งจะมีเวลาต่อโทเหมือนกัน”

“ดีจังค่ะได้ทำงานก่อนมีประสบการณ์ดีนะคะ พี่กายเรียนต่อด้านไหนคะ”

“พี่เรียนออกแบบจิวเวอรี่”

“เก่งจังเลยค่ะ น่าสนุกนะคะ”

“ก็สนุกดีครับ ได้ต่อยอดร้านของคุณแม่ด้วย”

“ดีจังเลยค่ะ” ฉันชวนเขาคุยไปเรื่อยเปื่อย บทสนทนาของเราไม่ได้เจาะจงอะไร แค่ทำตามที่ผู้ใหญ่สั่ง

“พี่กายคะ เบลว่าคุณป้าเบลกับค