ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกสายเข้าโทรศัพท์เอเดน เขางัวเงียตื่น “ใครวะโทรมาคนจะหลับจะนอน มาเบลเหรอ” เขารีบกดรับสายรู้สึกเป็นห่วงเธอ “เบลมีอะไรโทรดึกจัง” “เอเดนมารับหน่อย” รับที่ไหนเบล แล้วเป็นอะไร เมาเหรอ?” มาเบลพูดเสียงอ้อแอ้บอกเอเดน ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน และรีบบอกให้เขารีบมารับ สักพักเอเดนไปถึง “เอเดนนายมาช้าจัง ง่วงจะแย่” มาเบลบ่นเขาทันทีที่เห็นหน้า “โทษทีนะเอเดนฉันห้ามนางแล้ว ว่าไม่ต้องโทรเรียกนาย ให้นอนนี่ เพื่อนคนอื่นก็นอนนี่กัน แต่ยัยคนนี้บอกว่าจะให้นายมารับให้ได้” เพื่อนมาเบลอธิบายเขา “ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันพาเบลกลับเอง” เอเดนยิ้มบอกเพื่อนๆ ของมาเบล เอเดนอุ้มมาเบลขึ้นรถ ขับรถออกมาสักพักหันไปถามคนที่ทำท่าจะหลับ “เบลจะกลับบ้านรึจะนอนที่คอนโด” “อืม! นอนคอนโด” “ดื่มเยอะจังวะเบล พรุ่งนี้ตื่นมาปวดหัวแน่” อดไม่ได้ที่จะดุไปตามประสา “เงียบเลยเอเดน บ่นทำไมฉันง่วงนอน พูดอยู่ได้” “ก็มันกี่โมงแล้วละ ก็ต้องง่วงไหม” เอเดนปรายตามองเป็นเชิงปราม “อืม! ขี้บ่นพูดเยอะจังเอเดน” “เดี๋ยวเหอะ จะปล่อยให้เดินเองไม่อุ้ม” “เอเดนอุ้มนะ เบลเดินไม่ไหวหรอก ขาไม่มีแรงเลย” ฉันพูดน้ำเสียงออดอ้อน “หึ
Last Updated : 2025-09-05 Read more