ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกสายเข้าโทรศัพท์เอเดน เขางัวเงียตื่น“ใครวะโทรมาคนจะหลับจะนอน มาเบลเหรอ” เขารีบกดรับสายรู้สึกเป็นห่วงเธอ“เบลมีอะไรโทรดึกจัง”“เอเดนมารับหน่อย”รับที่ไหนเบล แล้วเป็นอะไร เมาเหรอ?”มาเบลพูดเสียงอ้อแอ้บอกเอเดน ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน และรีบบอกให้เขารีบมารับสักพักเอเดนไปถึง “เอเดนนายมาช้าจัง ง่วงจะแย่” มาเบลบ่นเขาทันทีที่เห็นหน้า “โทษทีนะเอเดนฉันห้ามนางแล้ว ว่าไม่ต้องโทรเรียกนาย ให้นอนนี่ เพื่อนคนอื่นก็นอนนี่กัน แต่ยัยคนนี้บอกว่าจะให้นายมารับให้ได้” เพื่อนมาเบลอธิบายเขา“ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันพาเบลกลับเอง” เอเดนยิ้มบอกเพื่อนๆ ของมาเบลเอเดนอุ้มมาเบลขึ้นรถ ขับรถออกมาสักพักหันไปถามคนที่ทำท่าจะหลับ “เบลจะกลับบ้านรึจะนอนที่คอนโด”“อืม! นอนคอนโด”“ดื่มเยอะจังวะเบล พรุ่งนี้ตื่นมาปวดหัวแน่” อดไม่ได้ที่จะดุไปตามประสา“เงียบเลยเอเดน บ่นทำไมฉันง่วงนอน พูดอยู่ได้” “ก็มันกี่โมงแล้วละ ก็ต้องง่วงไหม” เอเดนปรายตามองเป็นเชิงปราม“อืม! ขี้บ่นพูดเยอะจังเอเดน”“เดี๋ยวเหอะ จะปล่อยให้เดินเองไม่อุ้ม”“เอเดนอุ้มนะ เบลเดินไม่ไหวหรอก ขาไม่มีแรงเลย” ฉันพูดน้ำเสียงออดอ้อน “หึ! อย่ามาอ้อนมาเบล
Last Updated : 2025-09-05 Read more