Mag-log in🌷มาเบลสาวสวยหมวยนิดๆ คณะบริหาร เธอสวยเรียนเก่งมีความเป็นผู้นำสูง เป็นรุ่นพี่คนสนิทกับเฌอรีนและก็อบิเกล อยู่ในกลุ่มเพื่อนสนิทของกลุ่มสี่หนุ่มวิศวะ ทั้งหมดเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม เอเดนมีความรู้สึกดีๆ ให้มาเบลมาโดยตลอดส่วนมาเบลความรู้สึกของเธอที่มีต่อเอเดนเปลี่ยนจากความเป็นเพื่อนค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละนิดมันค่อยๆ ชัดขึ้น จนเธอต้องยอมรับกับความรู้สึกตัวเองว่าเธอรักเขาในวันที่เธอใกล้จะไปเรียนต่อ และจะต้องห่างกับเขาอีก🌷
view moreเขาถอดเสื้อของตัวเองออกพร้อมกับจ้องมองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหล สายตาที่มาเบลมองมายังเขาช่างเซ็กซี่เย้ายวน “สวยมากมาเบล” เอเดนเอ่ยชม ไม่รอช้าเขาโถมตัวลงไปหาสองเต้าคัพซี ที่เขาอยากลองสัมผัส ซุกหน้าตรงอกขาวอวบ เลื่อนมือไปปลดตะขอบราเธอออก มือหนาบีบเคล้นความนุ่มหยุ่นอย่างมันมือ ปากครอบครองยอดอกสีหวาน ดูดดึงอย่างพอใจ มีความสุขที่เธอยอมใจอ่อนกับเขา เช้าวันต่อมา เอเดนขยับตัวตื่น คว้ามือไปหาคนข้างๆ เธอไม่อยู่เขาลุกจากเตียงด้วยสีหน้าตื่นๆ “เบล เบล” เอเดนเดินหามาเบลจนทั่วห้อง เธอไม่อยู่ในห้อง เอเดนรีบไปหยิบโทรศัพท์โทรหามาเบล เธอไม่รับสายเขา เอเดนรีบพิมพ์Lineหาเธอ Aden : เบลอยู่ที่ไหน Aden : ทำไมไม่รับสาย Aden : ตอบ line ฉันเลยนะ Aden : ได้ฉันแล้วจะชิ่งเหรอ กลับมารับผิดชอบฉันเลยนะ Aden : เบลฉันไม่ได้ใส่ถุงยางนะเมื่อคืน เธอท้องแน่ๆ ครื่นน ครื่นน มาเบลรีบโทร กลับมาทันที เอเดนยิ้ม กดรับสาย “ไอ้บ้าเอเดนนายบอกว่าไม่ได้ใส่ถุงยางงั้นเหรอ” มาเบลแว๊ดใส่เขา “เบลอยู่ไหน” เขาถามไปอีกเรื่อง “อยู่ที่ห้องเธอรึเปล่าจะได้ไปหา” “ไม่ต้องมาเลยนะ” “เป็นอะไรเบล เมื่อคืนก็คุยกันแล้ว” “ก
ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกสายเข้าโทรศัพท์เอเดน เขางัวเงียตื่น “ใครวะโทรมาคนจะหลับจะนอน มาเบลเหรอ” เขารีบกดรับสายรู้สึกเป็นห่วงเธอ “เบลมีอะไรโทรดึกจัง” “เอเดนมารับหน่อย” รับที่ไหนเบล แล้วเป็นอะไร เมาเหรอ?” มาเบลพูดเสียงอ้อแอ้บอกเอเดน ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน และรีบบอกให้เขารีบมารับ สักพักเอเดนไปถึง “เอเดนนายมาช้าจัง ง่วงจะแย่” มาเบลบ่นเขาทันทีที่เห็นหน้า “โทษทีนะเอเดนฉันห้ามนางแล้ว ว่าไม่ต้องโทรเรียกนาย ให้นอนนี่ เพื่อนคนอื่นก็นอนนี่กัน แต่ยัยคนนี้บอกว่าจะให้นายมารับให้ได้” เพื่อนมาเบลอธิบายเขา “ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันพาเบลกลับเอง” เอเดนยิ้มบอกเพื่อนๆ ของมาเบล เอเดนอุ้มมาเบลขึ้นรถ ขับรถออกมาสักพักหันไปถามคนที่ทำท่าจะหลับ “เบลจะกลับบ้านรึจะนอนที่คอนโด” “อืม! นอนคอนโด” “ดื่มเยอะจังวะเบล พรุ่งนี้ตื่นมาปวดหัวแน่” อดไม่ได้ที่จะดุไปตามประสา “เงียบเลยเอเดน บ่นทำไมฉันง่วงนอน พูดอยู่ได้” “ก็มันกี่โมงแล้วละ ก็ต้องง่วงไหม” เอเดนปรายตามองเป็นเชิงปราม “อืม! ขี้บ่นพูดเยอะจังเอเดน” “เดี๋ยวเหอะ จะปล่อยให้เดินเองไม่อุ้ม” “เอเดนอุ้มนะ เบลเดินไม่ไหวหรอก ขาไม่มีแรงเลย” ฉันพูดน้ำเส
เล่าย้อนเหตุการณ์ ต้นกำเนิดมาโก้งานแต่งงานเอเดน กับ มาเบล เอเดนยืนคู่มาเบล ต้อนรับแขกที่เข้ามาในงาน เจ้าบ่าวกับเจ้าสวยดูเหมาะสมกันมาก “ที่รักสวยจัง” “เอเดนชมเบลรอบที่ร้อยแล้วมั้งค่ะพอแล้วค่ะ”“ก็ภรรยาเอเดนสวย” “พอแล้วค่ะ” มาเบลยิ้มให้เขา “สามีเบลก็หล่อมากค่ะ”“เบลเหนื่อยไหมไปนั่งหน่อยไหม” เขาเป็นห่วงภรรยาเพราะเธอยืนนานแล้ว ถึงมาเบลจะไม่มีอาการแพ้ท้องอะไรเลย แต่เธอก็จะมีอาการเหนื่อยเพลียง่ายกว่าเมื่อก่อน “เบลไม่เป็นอะไรหรอกเอเดนไม่ต้องเป็นห่วง สบายมากค่ะ”“กินอะไรหน่อยไหมจะให้เฌอเอามาให้”“ดื่มน้ำส้มก็พอค่ะ”เอเดนกวักมือเรียกเฌอรีน วานน้องให้ช่วยไปหยิบน้ำส้มมาให้มาเบล มาเบลรับมาดื่ม “ขอบใจมากน้องเฌอ สดชื่นมากเลยจ้ะ”“หน้าพี่ดูเป็นไงบ้างน้องเฌอ”“สวยเหมือนเดิมค่ะพี่เบล”เฌอรีนยิ้มหวานให้มาเบล เธอปลื้มใจมากๆ ที่พี่เอเดนลงเอยกับพี่เบล ทั้งคู่ดูเหมาะสมกันมากจริงๆงานแต่งของทั้งคู่ดำเนินมาถึงช่วงอาฟเตอร์ปาร์ตี้ เอเดนเจ้าบ่าวเริ่มตึงๆ แล้วเพราะโดนไวน์ไปหลายแก้ว “เอเดนเมารึเปล่า” เจ้าสาวเดินมาถามอย่างไม่อยากให้เจ้าบ่าวของเธอต้องเมาแอร๋เข้าห้องหอ “ไม่เมาครับที่รัก”“พอแล้วนะเอเดน ห้ามเ
หนึ่งปีต่อมา“มาเบลมานั่งตรงนี้สิ”“ที่รักมีอะไร”“เปล่าหรอก”“เอเดนเป็นอะไรรึเปล่า” มาเบลมานั่งใกล้ๆ สามีจับแขนเขา “ทำไมดูเหงาๆ มากเลยล่ะเอเดน”“ความรู้สึกตอนนี้เหมือนตอนที่เบลกำลังจะไปเรียนต่อเมืองนอกเลย” มาเบลกอดเอเดน “เบลก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน” “มาโก้จะไปเรียนต่อ พายุกับสายฟ้าก็อยู่เมืองนอก แต่ละบ้านเหงากันหมด ปีหน้ามิกกี้กับมินนี่ไปอีก พวกเราจะอยู่ยังไง” เอเดนพูดเสียงเบา“มิกกี้กับมินนี่ไป พี่พายุกับพี่สายฟ้าก็กลับมาพอดีค่ะ พี่ไทเกอร์ก็อยู่ ไม่เหงามากหรอกค่ะ” ฉันที่ต้องมานั่งปลอบใจกันสองคน“น้องเกล บอกเบลว่า ลุงเจจะจัดงานเลี้ยงให้มาโก้นะ ก่อนไปนอก”“พี่เจเจตามใจหลานทุกคนเลย ยิ่งเจ้ามิกกี้มินนี่นี้สุดๆ”“คนไม่มีลูกสาวอะนะ เอเดนก็ด้วยเหอะเรื่องตามใจหลาน”เอเดนยิ้ม “….”“โอ๊ะ!” มาโก้เดินเข้ามา “อะไรกันครับเนี่ย ผมมาขัดจังหวะรึเปล่าครับ กำลังจะมีน้องให้ผมกันรึเปล่าครับ”“แหม! ลูกคนนนี้ ทำไมมีมิกกี้กับมินนี่ยังปวดหัวไม่พอเหรอมาโก้ พูดมาได้จะมีน้อง” เอเดนอมยิ้มพูดกับลูกชาย“พูดถึงสองแฝดเครียดเลยครับ ยิ่งบอกว่าจะตามไปเรียนต่อด้วยอีก โอ๊ย! ปวดหัว”“เออน่า น้องโตแล้วดูแลตัวเองได้แล้
Rebyu