Hellios' POVflashback..“Lights out, Hellios.” Malamig na saad ni Calista habang nakatitig mismo sa aking mga mata bago niya tuluyan ibaon sa akin ang hawak na patalim.Sandaling katahimikan ang nanaig hanggang sa nangibabaw ang mumunting bungisngis na nagmumula kay Crimson.“Pfft...”“BWAHAHAHAHAHAHAHA!”“HAHAHAHA!” Nag-umpisa kaming tatlo na tumawa nang malakas.“HAHAHAHAHAHAHA patay ka na! Bakit natawa ka pa rin? Hellios!” Malakas na tawa ni Calista habang nakaturo sa akin. Nalaglag ang patalim na dapat ay tatama sa díbdíb ko.Hindi na halos makapagsalita pa si Calista dahil sa kakatawa. Planado lahat. Lahat-lahat. Kung sino ang ititira at sino ang malalagutan ng hininga. Sa kabila ng lakas ng tawanan ay biglang nanahimik si Crimson. She looked at Calista. Satisfaction can be seen on her eyes.Hindi ko rin alam kung bakit inutusan ni Crimson si Calista para gawin ang trabahong dapat siya ang gumagawa. Pinanood lang namin sila habang iniisa-isa sila ni Cali. And I can't blame her, s
Hellios' POVBumuntong hininga ako at lumabas na mula sa Settlement. I wore my coat and fixed my tie. Nakasalubong ko sa hallway si Alaric, habang nasa isang stretcher si Crimson, tulak-tulak ng isang nurse galing sa fourth sector. A lady was beside Alaric, probably trying to explain something.‘Hanako’, she's a senior from their sector. Supposedly, every group has a Mender. Pero dahil nagsasanay pa rin ang miyembro na dapat kabilang sa amin ay mga substitute muna ang naghahandle.Delikado ang tahak na dinaanan namin. Delikado ang pinili namin na maging trabaho. Hindi maiiwasan na hindi kami uuwing sugatan dahil karamihan sa itinutumba namin ay iyong may malalaking pangalan.Kaya naman matunog din kami sa mga tenga ng batas. We get away with everything, we all have someone to back us up.Worry filled Alaric's face as I watched them walk pass me. Pinanood ko lamang sila habang pinipigilan ang sarili na sulyapan ang itsura ni Crimson.Baka hindi na rin ako makapagpigil kung makikita ko s
3rd Person's POVKumatok ng tatlong beses ang dalaga sa pintuan. She looked out the wide glass window across the hall of the building. Makulimlim sa labas, mukhang hindi maganda ang panahon. Any minute now, rain will fall.Kumatok siyang muli at isang malalim na boses ang tumugon.“Come in.” Usal ng nobyo niya.Binuksan niya ang pintuan at bumungad sa kaniya ang pigura ng kaniyang nobyo. Mukhang pagod ito at hindi pa umaalis sa kinauupuan mula kanina. Nakasuot ng salamin habang tutok sa mga papeles na nasa ibabaw ng kaniyang mesa. Tambak iyon at mukhang walang katapusan sa dami. Napabuntong-hininga naman ang dalaga sa naabutan.“What's bothering you?” He asked without taking his glance off of the papers.Instead of answering his question, she sat down the couch near his table. Hindi siya nagsalita at tinitigan lamang ang kaniyang nobyo. He continued scribbling down his papers before sighing letting out a heavy sigh.“What is it now, Nix? What's with that I-don't-know-what-to-call look
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Hellios' POVI wasn't always the strong type.“AHHH!” Malakas na sigaw ng lalaki matapos kong baliin ang braso niya.I wasn't always the one they were scared off.“P-Patawarin mo ako! Aalis na lang ako, hindi na ako magpapakitang muli! Parang awa mo na! May mga anak ako!” Pagmamakaawa niya habang dahan-dahan ko siyang nilalapitan.“Naawa ka ba noong isinigaw niya ang mga katagang iyan? Naawa ka ba noong pinakiusapan ka niyang tigilan na ang paghálik! Paghawak! Panghihipo mo sa maseselang bahagi ng katawan niya?!” Galit na sigaw ko. I grabbed his collar and stared at him darkly. Enough to make him whimper because of fear. Enough to let him know that this will be his last time on earth.“H-Hindi ko sinasadya...” Umiiling pang usal niya.Napangisi ako dahil sa inis. Pabagsak ko siyang isinandal sa malamig na pader na nagdulot ng pagkauntog niya sa matigas na ba
Hellios' POVKasalukuyan akong nasa loob ng silid kung saan nagpapagaling si Crimson. Nakatayo ako sa tapat ng hospital bed niya at pinapanood siya habang natutulog siya. She was peacefully sleeping. I wonder what's going on inside her head right now. I wonder if she's enjoying the moment she has, just for a little time, did she find peace? It has been months since that night happened.‘Argh! A-Argh f*ck you!’‘Get your filthy hands off of me! No--!!’‘Hellios... h-help me...’Napapikit ako ng mariin nang maalala ang mga pangyayaring iyon. Lumapit ako sa kaniya at marahan na hinimas ang kaniyang pisnge. I pulled a chair and sat on it beside her bed. I held her hand, carefully, as if she was some precious artifact. I kissed the back of her hand and sighed.“You can take your time to rest. I can always wait.” Mahinang bulong ko sa kaniya. I heard a knock on the door.Dahan-dahan kong nilingon iyon at iniluwa no'n ang katawan ni Hanako. Ngumiti siya ng bahagya at sumenyas kung maaari ba s
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Crimson's POV“Aalagaan mo ang kapatid mo. Ikaw ang mas nakakatanda kaya inaasahan kita na mas maging maunawain.” Pangangaral ng babae sa kaniyang anak. I tilted my head and stared at her.‘Sino ka? Napakapamilyar ng tinig mo.’ Saad ko sa aking sarili habang pinakikinggan ang babae sa harap ko. Hindi siya sa akin nakatingin kung hindi sa batang nasa harap niya. Nakaupo sa gilid ng kama ang babae habang ang bata naman ay nakaupo sa mismong kama. Habang ako naman ay nakaupo sa isang silya. Nilapitan ko sila ngunit mukhang hindi nila ako nakikita. Ang bata ay nakanguso at mukhang kakatahan pa lamang sa pag-iyak. May sugat ito sa tuhod.“Sa inyong dalawa ay mas malawak ang pang-unawa mo, kaya sana 'wag kang magtatampo kay mama kapag nasasabihan kita ha? Ginagawa ko lang iyon para sa inyo.” Usal ng babae habang nililinis ang sugat ng bata.“Kayong dalawa lang ni
Hellios' POVI was on my way to the training room to meet up with him but a Neo called out to me. Neo's are part of a small group inside the Legion that are called Grays. Grays are those who are a regular member of the Legion, responsible for the papers. Researching, identifying the target, making fake id's and providing informations for the Director and the four sectors.“Manslayer!” Sigaw nito. Nilingon ko ito at hinintay kong makalapit siya sa akin. He was catching his breath when he stopped in front of me.“What's your business?” Tanong ko.Nang makabawi siya ay tumindig siya ng maayos at saka nagsalita. “The Director wants to see you, A.S.A.P.”Tumango ako nang bahagya, pahintulot na maaari na siyang umalis. He nodded back and walked away.I sighed and shook my head lightly.‘Ano naman kaya ang kailangan ng matandang iyon?’ Tanong ko sa aking sarili. Imbes na magpatuloy ay bumalik tuloy ako mula sa aking dinaanan kanina. I brought out my phone and dialed his number, but I didn't h
Hellios' POV“Let's talk about her, Hellios.” Nakangiting saad sa akin ng Director.Hindi ko iyon pinansin at tumitig lamang kay Hadean. “Kumain ka na ba?” Tanong ko sa kaniya.She shook her head lightly. Nagtataka pa rin.Tumingin ako sa Director at mukhang nakuha niya ang nais kong iparating.May kinausap siya sa telepono at ngumiti nang ibinaba niya iyon. May kumatok sa pintuan. Tatayo na sana ako ngunit pinigilan ako ng Director.“No, stay seated. I will get that for you.” Nakangiti pa rin na saad niya. Napakunot ang aking noo dahil nakakapagtaka ang paraan ng pakikitungo niya sa akin.Masyado siyang... normal. Mabait. Kung makikita ito ng lahat, malamang ay magtataka rin sila.Naningkit ang aking mga mata habang pinapanood siya.Napasinghal ako ng wala sa oras. ‘Hindi bagay sa kaniya.’“Ito hija, kumain ka na muna.” Alok niya kay Hadean.Hadean looked across me but I ignored her.“Masarap ba?” The Director asked as Hadean took a bite on her steak.Nakangiting tumango naman si Hade