Share

Chapter 30.1

Thirty minutes lamang ang tulog ko at paniguradong maeron akong eyebags at bangag na bangag ang itsura.

Sinabihan pa naman ako ng ama ko na kakain kami nang sabay-sabay ngayong umagahan at haharap ako sa kanila na parang isang zombie, ika nga nila.

Iyon bang mga patay na nabuhay ba, isa iyong myth dito sa amin at nakita ko na ang litrato nila noon sa isang libro. At wala akong balak na makita sila sa totoong buhay.

Anyways, masama naman ang tingin sa akin ni Aziz dahil sa nangingitim na aking mata.

"Aziz, you can cover it with make up," I excused, and looked at myself in the mirror. Napapadyak naman siya sa inis at huminga ng malalim.

"My lady, where did you go? Your eyebags are

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status