Share

Cursed: The long lost enchantress
Cursed: The long lost enchantress
Author: Scarlet Rain

Prologue

I was walking down the road within the thick dark forest covered with tall, grand and old trees, the thick fogs scattered everywhere—blocking my sight to the far end of the trail, the surrounding screams an eerie ambiance making my system shiver. Ang creepy masyado which giving me is goosebumps and I feel like hindi ko na kaya pa ang ganito pag nagtagal pa ako dito. Err nakakakilabot kaya, huhu mommy help. Teka? May mommy ba ako?

I roam around my sight and there I found myself with three strange creatures: one looked like a wicked witch with her ankle-length black dress, while the other two were half-bodied snakes—which I guess they were also witches or spell casters for they were holding some magic sticks or the so-called wand. Nakakatakot sila huhuhu, mama help me bahag pa naman buntot ko. I chukled inwardly kahit na natatakot na, eh kasi naman wala pala akong buntot hihi. The woman who looked like a wicked witch- well not totally, it's just that she had a very long hair—around thigh length perhaps, and she is wearing an ankle length black dress like a mangkukulam talaga. But she is the one whom I called by the name 'Nay Russiana'. Well I guess she may be my mom. I don't know. It just that I am unfamiliar at the same time familiar with them. It was like I was watching a movie where I was one of the casts.

Then the two half-bodied snakes appeared in front of me. I kept on screaming that I hid on my mother's back but she said they were allies, like as in kakampi. Ayyy malay ko po, baka kasi mamaya bigla na lang akong lamunin ng buo o di kaya ay paghati-hatian ng dalawang snakeee na yan.

Tapos maya-maya pa ay bigla na lang may mga ahas na dumating, ahas na as in super duper laki na parang anaconda. Huhu mother earth ayoko pang ma-deads. Wala pa akong jowa. Charooott. Pero ang mas nagpagimbal sa sistema ko ay nung makita kong palapit sakin yung stupid snake eww. Kainis baka i-dissect kita jan ihh. Haha cheret takot pala ako sa snakes.

Takot na takot na ako huhu jusko lord ayoko pa matigok. Buti na lang iwinasiwas ni mudra yung wand nya tas nag-chant ng spell—expelliarmus yata yon? Kidding, hindi ko maintindihan iyong spell eh pero yeah ayun crispy snakee na sya.

But then another set of snakes appeared which we badly had to fight against it because my mom already had spent too much energy so she can't cast a spell again. While fighting against the snakes—I mean running away and screaming like as if they would be scared by my scream, I was bitten by a very very small snakee, something like a newly hatched snake. langyang baby snakee to pinapak ako huhuhu.. Then I started to cry, I'm afraid that what if I die because the venom? Huhu wala pa po akong jowa para ma-deads..

But to my surprise, the half-bodied snake said that I dont have to worry for it was not a curse because my blood tasted sweet and if it is a curse then my blood is supposed to be salty.

luhh? Ang dami nyong alam ahh.

I asked them to bit my wound or just let my blood flow for a reason that I am afraid that the venom might poison me but they refused.

" pwede tayong mahanap ng kalaban nang dahil sa dugo mo" yan yung sabi ni half-bodied snakee sa akin.

So they decided to put me to somewhere that our enemies can't find me. In just a snap I fell asleep then the next thing I knew, I was in another forest but the ambience was lighter than that of where I am from.

I saw two men in black sitting beside me, one is wearing glasses while other one don't. Takte naguguluhan ang kyut na si ako...

Who are they? At bat ako andito? Parang di yata ako safe dito eh? Baka mali yung kumpas ni mother earth ng magic wand nya..

"Who are you?" Ayy taray bes englishero si kuyang naka glasse.

"Ah ahm" takte ano ba selp isip-isip din.. takte ang lamig ng boses nya para akong nasa loob ng ref or baka sa Antarctica.. huhuhu holy mother of all chocolates help me.

"Why are you here?" tanong pa nya

"I don't know basta paggising ko andito na ako" yung lang yung nasabi ko habang pinipigilan na mangatog ang tuhod ko sa lamig, huhuhu natatakot ako sa kanya.

"Bakit ka nandito, you are not supposed to be here, hindi mo ba alam na teritoryo ito ng mga bampira?"

Wait.. what? Did he just mention vampires? I gulp kasi pakiramdam ko natuyo yata ang lalamunan ko. OMG. Like O to the M to the G. OMG I'm doomed, paktay ako nito, huhu ayoko pa maging foodie ng mga hot and gorgeous vampires nato. wahhh. Tapos lumapit sya, ayy mali sila pala.. oh no tapos pula na yung mga mata.. huhuhu I'm so dead na talaga.

I was about to scream when that nerdy guy covered my mouth with his palm.. err di naman talaga sya nerd pero parang din hihi. He's wearing mala HARRY JAMES POTTER style na spectacles kasi..

" pag sumigaw ka maraming makakarinig sayo" the other guy said.. huhu nagsasalita pa pala sya? Kala ok mute ehh hihi or baka naka-silent mode.

"Hey I'm not mute tss!!" napatakip ako ng bibig, how did he know?

"Hey I can hear you, and I can also read minds, I mean we vampires " ahh kaya pala okay. I thought while nodding.

I just keep my mouth shut na lang kasi naman akala mo nasa Winter Wonderland sila no. Anlalamig magsalita eh. Sa sobrnag inip at the same time kasi pakiramdam ko ay nangangatog na talaga ang tuhod ko sa lamig nilang dalawa kaya naman naghanap na lang ako ng mauupuan, pero sa kamalas malasan, o sadyang malas lang talaga ako may napatid akong ugat habang naghahanap ng pwedeng kauupuan ko. Tapos ayun nadapa ako face first tss buti na lang natukod ko yung palad ko kundi gasgas yung kyut peys ko. may balat ba ako sa pwet kaya minamalas ako ng ganito? Wait tanong ko kay mudra pagbalik ko.

"Arghh" I groaned in pain kasi naman ang hapdi shet huhuhu bat ba kasi ang clumsy ko ehh, kaiyak.

Pinahid ko yung dugo na nasa palad ko, pero nagulat na lang ako ng biglang naging aggressive yung isang vampire oh no 'is he going to eat me?' Fuck di pwede to. Di pa ako ready ma-deads wahh my baby dark chocolates, huhu save this little cutie.

"Fuck dude go back to your senses" sigaw ni kuyang with spectacles sa kasama nya na ngayon ay naging pula na ang mga mata—nope scratch that, hindi lang iyon basta pula, it's bloody. Na para bang anytime ready na ako gawing foodie ng hottie vampire. Niyugyog ni kuyang may nerd glasses iyong kasama n'yang hottie vampire pero tinulak lang sya ni other guy na ngayon ay ready na ako gawing delicious food for breakfast, snack, lunch, brunch, dinner at pati midnight snack na din. So ang ginawa ni Mr. Harry Potter pinukpok nya sa batok, kaya ayun knock out.

Tapos kuyang with spectacles- or Harry Potter na lang para mas madali, come near me still having those bloody eyes. Hindi kaya gusto nyang solohin ako pagpatay kaya n'ya pinatulog ang kasama nya? Hala ang bad naman nya kung ganoon. But when I look at him, this time I can see that he's trying his best na di ako kainin, ayy blood suckers pala sila hindi cannibals. He hold my hands tight na hanggang ngayon dumudugo pa rin.

"Hey, hey, hey, ayoko pa ma deads wag mo muna ako patayin please" I pleaded with matching puppy eyes pa malay mo gumana ang pagpapa-cute ko di ba?

"Shh don't worry I won't" he replied.

Then bigla nyang dinilaan iyong sugat sa kamay ko. Pagkaraan ng ilang sandali ay unti unti namang naghilom yung sugat ko pero huli na ang lahat, nagising si mr vampire na kasama ni Harry Potter, oh di ba ang weird vampire tapos tinawag kong Harry Potter, ayy si Edward Cullen na lang pala yung isa hahaha, tapos parang may mga tao—or mali ako kasi mga vampires pala ang mga nasa paligid namin..

Napadako ang tingin ko kay Mr. Edward Cullen na ngayon ay nagbalik na sa brown yung eyes nya.

"I guess they have already smelled your blood" he said in a low tone.

luhh ganun ba yun?

Sabi nila nasa malapit lang sila pero di pa kami nakikita, I guess kasi naghilom na yung sugat kaya di na nila maamoy yung dugo ko. We escaped slowly but then since mukhang may balat yata ako sa pwet para maging kakambal ko si kamalasan, like a super duper cliché scene ng isang clumsy herione—may naapakan akong maliit na sanga kaya nabali and then ayun I made a noise. And right that moment the vampires saw me or should I say mga rogue vampires sila? Since parang untamed eh, hindi gaya nitong dalawang gwapong vampire na kasama ko, tatlo sila at mga ilang meters lang ang layo sa akin. They have that bloody eyes na kumikinang na sa tuwa, tumutulo na ang laway na para bang natatakam sa pagkaing nahagip ng kanilang mga mata, pagkatapos ay gumalaw sila, nag-unahan sa pagtakbo palapit sa akin.

Sobrang ang mga galaw nila na halos di ko na masundan pa ng tingin at tanging ang paggalaw ng mga halaman gawa ng mabilis na hangin lamang ang nakikita ng mga mata ko. Sa sobrang bilis ay hindi ko man lang namalayan na nakalapit na pala sa akin ang isa, ramdam kong nasa likod ko na sya at handang-handa na syang gawin akong dinner. Ang bilis ng tibok ng puso ko na para bang nakikipag-karera. huhuhu is this the end na ba? so I just closed my eyes habang pinipigilan ang mga luhang nangingilid sa aking mata and just waited for my death but I sudenly felt someone grabbed me and then hugged me tightly while covering my eyes. I opened my eyes and I was shocked when I see Mr. Edward Cullen I mean yung isang vampire na kasama ni Mr. Harry Potter, err I mean ni guy with spectacles was full of blood dripping from his mouth showing his sharp teeth, and bloody coloured eyes.

I was shocked, I became immobile. Then the darkness invaded me, maybe sa sobrang takot at pagod na naramdaman ko.

The next thing I knew I was carried by the nerdy vampire Mr. Harry Potter, naka-piggy back ride ako sa kanya. Then we walked este sila lang pala kasi nakapasan lang ako I mean pasan-pasan lang ako ni Mr. Harry Potter ehh di kaya mabigat ako?

"Your heavy" reklamo nito, siguro ay narinig ang iniisip ko. Naasar ako doon. So kailangan pa talagang sabihin yun? Grr, kainis.

"E di ibaba mo na ko" singhal ko sa kanya but he just chuckled.

"Nah, wag na. Ambagal mong kumilos eh" grr kagigil ka talagang p*****a ka.

"Baba mo na ako sabi eh" gigil kong sabi. Tapos natawa lang sya. Eh kung sapakin kita dyan ehh tangina mong bampira ka na mukhang si Harry Potter. Tss hinayaan ko na lang kahit naiinis na ako sa kanya.

I just sulked until we reached somewhere na I am familiar with. Wait dito ako kanina ahh, dito kami ni Nay Russiana with those two half-bodied snakes kung saan kami tinambangan ng scary stupid snakee. Patuloy lang sila sa pagtakbo until I saw the familiar place. Buti na lang at naglakad na lang sila ngayon laya malinaw na sa akin ang nakikita ko. But I was horrified with what I spotted. There I saw my mom lying that seemed breathless. No this cant be. Dali dali akong bumaba and then run to her. I checked her pulse and her heart, it was still beating. Thank God shes still alive. I dont know what to do if she leaves me.

So I helped her out and managed her to walk.

Then all of a sudden the atmosphere changed, hindi ko maintindihan. Hindi ko man lang nasundan ang transition.

I don't understand but my mom faced me and pointed her wand, she just laughed like a crazy witch.

why? I don't get it?

"hahahahaha, I'll never let you be with a vampire" parang nababaliw na sabi nya. huh? Teka can someone explain it to me?

"You little witch, my enchantress" she said sweetly pero ramdam kong may mali.

I don't know what happened next, natulala na lang ako, it was like she's battling with herself. Nahihirapan sya but I just stood there frozen in place. Para akong nabingi bigla, nawala sa sarili na ang tanging natandaan ko na lang ang huling sinabi nya.

"You will never be together, I won't let you even in the next thousand years" that was what she exactly screamed and then everything turn black.

My senses became weak, my eyes closed and my hearing faded.

Does she mean me being with Mr. Harry Potter? Iyon ba ang ibig n'yang sabihin? I don't get it damn. Pilit kong ibinubuka ang mga mata, pinipilit ko ang sarili na makita at marinig ang lahat. Pilit kong inaaninag kahit halos natabunan na ang paningin ko ng mga ambon.

Sa kabila ng makapal ng ambon ay nakita ko pa rin s'yang hawak ang isang matalim na bagay na kuminang nang masinagan ng liwanag, which I don't know if it was a knife or what. Hindi ako sigurado kung punyal iyon pero ang malinaw sa akin kahit sa medyo malabo ko nang paningin, she stabbed herself, she ended her life as a sacrifice para maisakatuparan ang sumpang binitawan nya. Then darkness invaded my whole being. Hindi ko na makita pa yung lalaking nagligtas sa akin.

Hindi ko rin alam kung bakit hinahanap ko s'ya. I mean saglit lang kaming nagkasama pero sa tingin ko gusto ko s'ya. At tadhana ang gumawa ng paraan para magtagpo ang landas naming dalawa. I like that vampire who saved me. Kaya siguro kahit na bampira s'ya ay tiwala akong hindi nya ako sasaktan, pero bat kailangan ganun? Bakit hindi kami pwede? At nasaan na s'ya? Hindi ko na makita pa si Mr. Harry Potter. so this is it? It's a goodbye I guess.

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status