Chapter 42: Punishment

Abot langit ang kaba ni Nahara habang hinihintay si Rain na pumasok sa silid na inukopa nilang dalawa. Panay pa ang dikit ng tenga niya sa may pinto para pakinggan ang mga kaganapan sa labas lalo pa't alam niyang naroon pa si Axel kasama si Rain. Maya maya pa, kusang bumukas ang pinto dahilan mapaatras siya sa gulat. Tiim bagang na nakatitig si Rain sa kanya habang humahakbang ito paabante. Napalunok siya at napaatras na rin ang hanggang sa naramdaman na niyang nasa gilid na siya ng kama.

"S—sir Rain..." Kinakabahan niyang usal.

Nagpakawala ito ng isang malalim na buntong hininga. "You are really getting into my nerves do you know that?"

"Sorry..." Nakayuko niyang ani.

"Sorry, sorry, sorry! You're always saying sorry yet you don't mean it dahil kung totoo yang sorry mo, you wouldn't disobey me, Nahara," malamig nitong wika bago hinawakan ang kanyang baba at iniangat ang kanyang mukha.

Napatitig siya sa galit nitong mga mata. Dahan-dahan namang hinaplos ni Rain ang kanyang pisngi gami