“S-SANDALI, CIERRA!” Pilit niyang hinahatak ang braso sa pagkakapit nito. Wala siyang alam kung bakit siya nito hinahatak papunta sa kung saan.
“A-Ano bang problema, Cierra?” tanong niyang naguguluhan.
Sa halip makinig patuloy lang ’to sa paghatak sa kaniya paakyat sa ikalawang palapag, dahilan upang mapansin ang makintab na abuhing tiles na kita pa ang sariling repleksyon sa sobrang linaw.
“Ahem,” pukaw nang kung sino dahilan upang mapansin niyang nakahinto na pala sila.
Para tuloy siyang tangang nai-love sa nakikita sa lapag at hindi napansing may kasama pa pala siya. Lutang na naman kasi siya dahil sa raming tumat
Happy New Year, Dearest. Thank you for visiting my simple pieces. Take care and stay safe this year, 2022. 😇
“So, ganoon pala ang kuwento, never na kayong nag-usap after noon,” hindi patanong na aniya bagkus, “Dapat nag-usap kayo at nang malinawan kung ano bang nangyari noong araw na ’yon. Dapat sinabi mo—” “Yeah, I tried, Sindy, and yet, he never let me explain, he said that's alright and should never talk about it. Masaya na raw siya sa amin ni Sylier which makes me bleed more silently and until now masakit pa rin,” mapait na ngiti nito. Napapukpok pa ito sa d****b. “The pain was deep and really makes me want to scream at the top of my lungs. It might be, I should never let him hurt me this way. I hope, I shouldn’t let me feel this way. I shouldn't let him be used, ruined and feel that I am not good enough to be with him. I shouldn't let him become someone who meant to hurt me and to feel like I don't deserve who I am today. I shouldn't
“Ito na, maraming tao sa cafeteria,” maktol niya pagkalapag ng pagkain sa center table. “Nagpapatawa ka ba, Syl? Maraming tao may foot,” puna ni Dammier na humalakhak pa. “Ano naman ngayon kung maraming tao? Aanhin mo pa ang pagiging Heneral kung ’di ka rin bibigyan ng pribilehiyo para mauna? That's, nonsense, Sylier,” sagot naman ni Adminicous na bumangon sa pagkakahiga mula sa sopa. Nagpalit ata sila ng ugali nito. Siya itong hindi makabasag pinggan sa Underworld tapos siya itong parang tangang sunod-sunuran sa mga ito ngayon. Gano’n ba talaga ang mundo, always duality in everything, parang buy one take one at take one take two pagkatapos cut.
“Sindy! Nandiyan ka pa ba? Si Cierra ’to,” dinig niyang katok mula sa labas ng pinto. Hindi niya namalayan na nakatulog pala siya sa pagmumuni matapos iwan ang dalaga sa silid nito. “Sandali lang,” sagot niya bago bumangon at nagtungo sa pintuan. “Maupo ka muna,” sinenyasan niya itong maupo muna sa kama. Wala naman siyang ibang maibibigay na upuan maliban doon. “K-kakagising mo lang ba? O-okay ka lang ba? Hindi ba ako nakakaistorbo?” tanong nito pagkaupo. “Hindi naman, actually, saktong gising ko rin. . . .
“Waiter Attire? E, si. . . ”putol ni Ashlee na mukhang nagulat din sa nakita. Kilala pa ata nito kung sino ang nasa harapan. Samantala, bakas naman ang pagkabigla ni Cierra nang makita kung sino ang lalaking itinuro ng pinsan. Kumindat pa ang lalaking tinititigan ng mga ito. Napakunot-noo naman siya at inalala kung saan ba niya nakita ang lalaki. Ngunit mas nanlaki ang tingin niya ng luminga ito sa dako niya. Kumindat din ito na siyang ikinabigla niya pero pinanatili niya ang pagiging matigas na parang walang pakialam sa ginawa nito. “S-Shit! W-Waiter? Baka nagkamali ka lang, Cie. A-alangan naman na si X-Xhander ang magdi-delivered ng pagkain na ’yan.” Turo ni
Pakiramdam niya namula ang buo niyang pagmumukha sa nangyari. Hindi siya mapakali sa pagkakayuko. Hiyang-hiya siya, tapos dinagdagan pa ng pinsan. Nanginginig na siya sa puntong iyon na gusto na niyang magrason ngunit parang ayaw makisama ng utak at katawan sa pagkakataong iyon. “Xhander Ashtons,” anito. “I thought boyfriend ka niya,” komento nito na siyang ikina-angat ng tingin niya rito bago sa pinsan “No, Sir,” anang pinsan. Ngumiti ito bago bumaling ang tingin sa kaniya saka kumindat. Napakunot-noo siyang nagtatanong kung ano iyon look. “Just, Xhan. No, Sir. I think, magiging close ka sa akin soon,” komento nito na siyang ikinangangang titig ni
Mula sa pagkakakunot-noo agad siyang lumapit sa mga ito. “Ayan na naman sila,” dinig niyang sabi ni Cierra. “Wala naman ng pinagbago, Cie. As always naman ang babaeng iyan. Hindi na ata mapapagod iyan sa mga kalukuhan niya,” wika naman ni Ashlee. Agad siyang napatingin sa tinititigan ng mga ito. Tumambad sa kaniya ang apat na babae. Kita niya agad ang dalawang babaeng nakasuot ng pula. Hapit na hapit sa katawan ng mga ito ang kasuotan. Sa sobra pang iksi ay halos makita na ang kaluluwa ng mga ito. Gayon din, tinitigan naman niya ang babaeng parang nagbibigay-pugay sa harapan ng mga ito. Punong-puno ito ng luha sa mata na sadyang ang dungis ng
Napatulala siya sa nangyari. Hindi niya alam ang gagawin. Parang tumigil ang mundo niya. Hindi siya pwedeng magkamali. “Ash, Ano'ng ginawa mo?” ani Cierra na halos pabulong na ang pagbigkas. “What? Ano’ng ginawa ko?” sagot naman ni Ashlee na hindi rin alam ang gagawin. Napasenyas pa ito ng hindi ko alam ang nangyari. Salitang naririnig niya sa dalawa ngunit isa lang ang nararamdaman niya. Masakit, sobrang sakit ng ulo niya. Nagkakagulo na, bumabaliktad ang sistema niya. Nagsisigawan ang iba, nagtatakbuhan. Hindi na niya kaya, “Mamang.” &nbs
Mula sa pagkakatingin ni Rocky ibinaling na lang niya sa ibang direksyon ang tingin. Ayaw na niyang makipagtalo pa lalo alam niyang wala naman syang ginagawa rito. Hindi rin niya alam kung ano bang problema nito at kung anuman iyon wala na siyang magagawa kung ganito ito mag-isip. At saka hindi naman masamang maging deadma na lang lalo kung ang hirap ipaintindi sa isang tao ang puntong hindi naman nito naiintindihan. Gayon din, masyadong magulo ang mundo ng pakikipagtalastasan na kung minsan ang hirap intindihin ng mga bagay. Madalas pa nga akala ng iba madali lang ang lahat ngunit kung pag-aaralang mabuti masasabi nating hindi pala gano’n kadali ang lahat.