Share
Chapter Twenty-three: Thief Again
Third person point of view
Malapit sa hardin ng kanilang dormitoryo ay taas noong naglalakad si Lady Allison. Ang bawat kapwa estudyante niya ay nangingilag sa tuwing mapapatingin sa kanila ang naturang binibini. Kilala siya ng karamihan bilang isang tahimik at misteryosong anak ng heneral. Ni hindi nangiti o natawa, laging walang emosyon ang kaniyang mga mata. Wala rin itong masyadong kinakausap na kahit na sino kaya nananatiling misteryo ang kaniyang katauhan. Kung siya ay ipalalarawan sa mga taong nakasalamuha na niya gamit ang isang salita ang tanging masasabi lang nila ay 'tuso'.
Hindi lingid sa kaalaman ng lahat na isang Sarzon ang binibini ngunit ang hindi nila alam ay ang kakayahan nito bilang Sarzon. Sa taong pamamalagi niya sa unibersidad ng Trealvale kailan man ay hindi nila nakitang ginamit ng binibini ang kaniyang mana. Ang kaniyang natural na kakayahan sa pakikipaglaban ay matuturing ng malakas, paano pa kaya
Related chapters
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-four: Last Day
A violent nudge to my elbow had me jerk awake. Upon opening my eyes the first thing I saw was the annoyed face of Ryleigh, her eyebrows almost formed one line from creasing too much. Let me guess, I've been in a deep slumber and she's been waking me up for too long."Eto kape," wika niya at inilapag ang tasa ng kape sa lamesita malapit sa kama ko. Still half asleep, I jumped out of my bed almost carrying my limbs. I turned my slightly open eyes on the table and lifted the cup then smelled it. The aroma of caffeine ran down my nostrils. How much I love mornings and coffees. The smell still lingers. I was about to drink the coffee when I remember something. It's a memory of me drinking an awfully done coffee."What is this? If this is a caffeinated slug then I don't want it," I said and place the cup back on the table. I swear to myself na hindi na ulit ako titikim ng kape na 'yon. Iniisip ko pa lang ay parang masusuka na ako.
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-five: The Start Of Battle Royale
Nababalot ng katahimikan ang buong kwarto, tanging mga kalansing lang ng mga inaayos naming gamit at hangin ang maririnig. Isinilid ko sa lalagyan ng aking espada ang mapa at isinukbit 'to sa aking likod. Tahimik at walang sali-salitang naglakad kami papunta sa tapat ng forbidden garden. Bago pa man kami tuluyang maghiwa-hiwalay ay tinapik ni Ryleigh ang braso ko at si Miranda naman ay ginawaran ako ng ngiti. Ngiting hindi ko alam kung makikita ko pa ulit. Ang pakiramdam ko ay sasabak ako sa isang gyerang walang kasiguraduhan kung makakauwi pa kami ng kumpleto. Just by thinking about it, parang dinudurog na ang puso ko.Puno na ng mga estudyante ang palibot ng forbidden garden nang makarating kami dito at nasa unahan na rin si Headmistress at ang aming mga propesor. Tumabi ako kay Lucian na nakatayo sa tapat ng ikatlong gate. May limang gate ang forbidden garden at kada isang gate ay isang pares ng kalahok lang ang pwedeng pumasok.
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-six: The Bearer Of Arrow
Donovan's Point of ViewKanina pa kami nakaupo dito at hindi umuusad. Nang makasalubong kase namin sina Acheron kanina ay panay na ang reklamo ni Lady Iqra na masakit na ang mga binti niya kaya wala na kaming nagawa kundi ang magpahinga. Hindi ko rin mapag-aralan ang mapa dahil hindi dapat malaman ni Lady Iqra na ninakaw namin ito mula kay Headmistress. Hays. Ang dilim dilim pa naman, pakiramdam ko sobrang haba ng gabi dito, naiinip na ako at napapanis na ang laway ko. Wala akong makausap dito."Magpatuloy na tayo," pagbasag ni Acheron ng katahimikan.Kasabay ng pagtayo ko ay napasigaw ako. "Sa wakas!" Naginat-inat ako dahil pakiramdam ko kinalawang na ang mga buto ko. Akmang maglalakad na ako pero nabitin sa ere ang binti ko nang magsalita si Lady Iqra."Saglit lang.. mamaya na. Magpahinga muna tayo.." Nagpabalik-balik ang tingin ko kay Lady Iqra at Acheron
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-seven: Tears
Third person point of viewHabang ang mga kalahok sa battle royale ay isinusugal ang kanilang mga buhay para makamit ang korona ang mga tao naman sa isang silid sa University of Trealvale ay pawang nagkakasiyahan at nagdiriwang."Sa wakas ay mapapasakin na rin ang trono," ani ng ginang sabay simsim sa kaniyang basong may lamang wine kasabay nito ang pagpalakpak ng kaniyang mga kasamahan."Headmistress, totoo ba na nasa loob noon ang tunay na prinsesa?" tanong ng isang ginang at kasunod nito ay napuno na ng bulong-bulungan ang buong silid na siyang nagpawala ng ngiti sa mukha ng headmistress."Siya ngang tunay. Ngunit huwag kayong mabahala dahil hindi na siya makakalabas doon ng buhay," ani niya at nagbalik ang ngisi sa kaniyang labi. "O kung sino man sakanila," pagpapatuloy niya.Napatayo ang isang ginang sa tinuran ni headmistress. "Anong ibig mong sabihin? Wala ni isa sa
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-eight: A Traitor Unveiled
I have no idea kung ilang minuto na akong naiyak and I don't care. Why is he not waking up?! I tried every possible way but none of it worked! I need to find Miranda. She's the only one who can help Acheron. I get up and glance at Acheron for the last time before paving my way to find Miranda.Hahakbang na sana ako palayo nang may marinig akong tumawa. I heard that laugh twice or thrice and I will not forgot how it sounds. Acheron. Paglingon ko sa kinalalagyan niya ay nakatayo na siya at pinapagpag ang buhangin sa kaniyang katawan."You should've seen your face," he said in between his laughter. Naikuyom ko ang kamao ko sa sobrang galit. Nakukuha niya pang tumawa pagkatapos ng kalokohang ginawa niya?! Did he not know how frustrated and devastated I was earlier?! I thought he's dead!I threw death glares at him. Sinugod ko siya and punched the laughter out of him."Do you think that's funny?! I panicked! I
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-nine: Preparing For A War
Third person's point of view"Headmistress, they successfully annihilated all of their enemies," pahayag ng kararating lang na kawal sa punong tagapangasiwa na ngayon ay nakatunghay sa kabuuan ng kaniyang unibersidad.Naikuyom ng headmistress ang kaniyang kamao sa balitang inihayag sa kaniya ng kaniyang taga-sunod. Hindi niya lubos akalain na magagawa nilang tapusin ang lahat ng kanilang kalaban. Siya mismo ang personal na pumili ng mga kalahok at sinigurado niya na ang karamihan sa mga 'yon ay laban kay Tanisha. Ang isinagawang unang labanan ay para lang masabi na may batayan ang pagpili niya sa mga ito. Tunay ngang ma-utak ang headmistress."Papuntahin mo dito si Azura, pronto!" Nagitla ang taga-sunod sa ginawang pag-sigaw ng headmistress kaya naman ay dali dali itong umalis upang tawagin si Azura. Si Azura ay isa sa mga makapangyarihang Wrucudian at isa rin sa tapat niyang taga-sunod at ito lamang ang m
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Thirty: Unexpected Ally
"Ita, quis suus volens sacrificandum esse praecipiunt?" Nagkatinginan kaming lahat sa huling sinabi ni Theran. I don't know much about that language but somehow, I understand it.Who's willing to sacrifice? "Ako na."Lahat kami ay napatingin kay Lucille. She looks like she made up her mind already. She's about to step forward when Lucian quickly grabbed her arm."Nababaliw ka na ba, ha?!" singhal niya sa kaniyang nakakatandang kapatid. He looked pissed and worried at the same time."This is the least thing I can do at isa pa wala na akong pamilya dito kaya dapat ako na ang magsakripisyo."Awtomatiko akong napitingin kay Lucian dahil sa sinabi ni Lucille. He's flustered. There's a hint of pain and sadness in his eyes.He sneered and let out a mocking laughter, "Wala ka ng pamilya? Eh ano ang tingin mo sa akin?" may hinanakit na
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Thirty-one: The Naked Truth
My eyes were fixed at Elizabeth. I can't believe my eyes. She's actually here, in a flesh. I want to yell at her and be mad at her for abandoning me but I just can't. I know better now. Instead of lashing out my anger, and disappointment I ran towards her and hugged her tight.She wrapped her arms around me and let out a soft laugh, "Now, that's new. Since when did you became a hugger?" she asked in a playful tone."I hate you," I muffled. I don't mean what I said and I know Elizabeth knows that. I'm so happy she's here. And I need to hear her explanations."Everyone please be seated," Elizabeth order as soon as we broke the hug then motioned her hand at the chairs. Naupo kami sa kani-kaniyang upuan. I settled at the chair in front of Elizabeth.Elizabeth tapped her fingers at the table, "Now.. where do I begin?" she asked herself.Humalukipkip ako sa kinauupuan ko at nagsalita. "Bring me
Latest chapter
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-five
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-four
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-three
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-two
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-one:
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty: Threat Of The Malevolent Thief
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fourty-nine: Ace
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fourty-eight: Home, At Last
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fourty-seven: The Son's Lament
