Chapter 2

Raven's POV

DUMATING kami sa Century Peninsula Hotel. Maraming medya doon na nakaabang at kinukunan ng mga larawan ang bawat panauhin.

Bumaba na din kami ni Kiera at nakasuot na kami ng maskara. Walang makakakilala sa amin at lalong walang makakaalam kung ano ang ipinunta namin dito.

Agad na nagkislapan ang mga camera habang naglalakad kami ni Kiera. Pareho naman kaming umasta na tila walang napapansin. Dere-derecho lang kami papasok sa loob patungo sa ballroom.

"Raven, doon ka sa east wing...sa north wing naman ako." Saad ni Kiera sa akin at tumango ako.

Agad na naglakad ako at pasimpleng iniiwasan ang mga panauhin doon na abala sa pakikipag-usap sa mga kakila. Wala pa akong nakikitang pamilyar, o mas tamang sabihin na mahirap kilalanin ang mga panauhin dahil parehong nakasuot ang mga ito ng maskara. Halos pareho din ang tindig ng lahat o kaya taas.

"Ma'am, drinks?" Nakangiting bungad sa akin ng isang serbedor, kaya kumuha ako ng isang wine para umalis na ito sa harapan ko.

Lumapit ako sa isang cocktail table doon at iniligay ko ang wine glass. Pasimpleng sinuyod ko ang dagat ng mga panauhin at wala naman kakaiba akong napapansin.

Mga ilang minuto pa ang nakalipas ay may agaw atensyon na naglalakad sa gitna. Isang pares ng babae at lalaki. Pinagkaguluhan ng mga panauhin ang magandang kasuotan ng babae. Para itong prinsesa na kasama ang kanyang prinsipe. Pareho silang nakamaskara. Napakunot na lang ang noo ko ng mapatingin ako sa lalaki at parang biglang nanikip ang aking dibdib.

Iniisip ko kung kilala ko ba siya para maramdaman ito. May isang tao lang naman ang kayang magparamdam sa akin ng ganito at iyon at si Vander. Pero ang alam ko ay hindi kabilang si Vander sa panauhin, kaya imposible na siya ito.

Napabuntong hininga na lamang ako. Siguro, nakaramdam lang ako ng inggit sa dalawa. Ganoon lang siguro iyon kaya iniwas ko na ang tingin sa kanila at itinuon na lang ito sa iba.

May mga lumapit naman sa table ko, mga babae din at nakipagkaibigan.

"Hi, do you enjoy the party?" Tanong pa ng isang blonde na babae sa akin.

Ngumiti naman ako. "Kinda." Sagot ko sa kanya. Kailan ba ako nag-enjoy sa isang party? Kung hindi lang ito trabaho ay hindi ako pupunta dito. Hindi ko alam kung bakit ayaw ko sa mga ganito. Wala naman kasing silbe, tatayo ka lang, kakain at manonood. Mas masaya pa kung nasa bahay lang ako.

"There are lots of rich men here...are you here to hook up with them?" Nakangising tanong nito sa akin na ikinataas naman ng kilay ko.

Pero ngumiti pa rin ako. Kailangan kong magpanggap na hindi naaapektuhan. "Actually no. I don't have interest on hooking up with anybody." Sagot ko sa kanya. Kung wala iyong pagpapanggap ay baka nabangasan ko na ito ngayon.

"Oh, too bad. This is your chance on getting a rich husband though. I am actually here for that, most of the women to be exact." Paliwanag pa nito. Halata naman sa pananamit nito na halos labas na ang kaluluwa, o kung matatawag pa bang damit iyon dahil kinulang ang babaeng ito sa tela.

Napatingin ako sa paligid. Halos lahat nga ng mga babae doon ay dumidikit sa mga lalaking mukhang mayayaman. Ano ba ang nangyayari at naging ganito na ang mga babae ngayon? Do they really have to lower their standard just to get a rich husband?

"I don't have a plan on getting married or getting a man—" naputol na lang ang sasabihin ko sana ng may biglang lumapit sa akin at hinalikan ako sa pisnge na ikinagulat ko. Agad ko naman itong nakilala dahil kilala ko ang suot nito.

Lux.

"Hello sweet. Enjoying the party?" Mahinang tanong sa akin ni Lux.

Ngumiti naman ako sa kanya. "Boring." Sagot ko.

Tumikhim naman ang babae. "Kaya pala hindi ka interesado. You have this hot guy clinging to you." Nakangiting turan pa nito sa amin.

"Ah..." tanging naging reaksyon ko. All she talks is about men and hook ups. Mas gusto ko pang pag-usapan ang estado ng gobyerno kesa sa ganito.

"Tonight, we will start the party with our Rigodon de Honor." Narinig ko na lang na saad ng host kaya napaatras ako dahil may magsasayawan.

Pero hinila naman ako ni Lux kaya nanlaki ang mga mata ko.

"Anyone can join the dance and we know the steps so let's join." Hila nito sa akin.

"Lux! You're crazy, alam mo na changing partners ito!" Mahinang asik ko sa kanya.

Yes! Una ay ang magiging kapareho ko si Lux sa pagsasayaw pero wala pa sa kalagitnaan ay magpapalit at kung sino ang taong makakatapat ko ay siya ang magiging partner ko hanggang sa matapos ang sayaw. I don't want to dance with a stranger!

"Sige na. You said you're bored, so this is it." Saad nito at natagpuan ko na lang ang sarili ko na ngayon ay nakahilera na sa mga babaeng nakatayo na parehong may mga magagandang kasuotan.

Nakita ko naman si Lux na nakalinya at nakatapat ito sa akin. Kinabahan ako ng hindi ko maintindihan hanggang sa nagsimula na ang tugtog.

A/N: For imaginary purposes only.

We walked elegantly towards our partner na sadyang parte iyon sa sayaw. Agad naman tinanggap ni Lux ang kamay ko at nagsimula na kaming sumayaw.

The dance step is not yet complicated dahil magsisimula iyon sa oras ng iba na ang kapartner ko. As if on cue, umikot ako ng mabilis pahiwalay kay Lux and in a matter of seconds, a pair of hands caught my waist at napatigil ako sa pag-ikot.

Otomatikong napahawak ako sa kanyang balikat na tila doon ako kumukuha ng suporta at pakiramdam ko ay nakuryente ang buong katawan ko. Pamilyar sa akin ang suot niya. Ito yung lalaking nakita ko kanina, yung dahilan bakit masakit ang dibdib ko.

Napatingin ako sa kanyang labi at sobrang pamilyar nun. Tumungo ang mga mata ko sa kanyang mga mata at nakita ko na kulay abo yun. Isang pamilyar na mata na hindi ko nakakalimutan kaya mas lalong kumabog ang dibdib ko.

Vander? Naisigaw ng utak ko pero bago pa ako nawala sa sarili ko ay ginagap na niya ang kamay ko at nagsimula ulit kaming sumayaw. We executed the most complicated part of the dance. Napapasinghap ako tuwing gumagalaw ang kamay niya sa likod ko, dahil wala iyong tela. His hands feels like a lava on my back. Nakakapaso, pero handa akong masunog o matusta.

Napansin ko rin na nakatitig siya sa aking mga mata na mas lalong ikinakaba ko ng mas lalong humigpit ang pagkakahapit niya sa akin. Our faces are so near like we are almost kissing and I pulled away for a turn pero hinabol niya ako at hinapit niya ako ulit ako and we continued dancing.

I bended and kicked the air. He carried me for a turn and felt his hand on my leg as he slowly traced my thigh. Kumbensido ako na si Vander ito. Alam ko na siya ito, walang duda iyon. Pero ano ang ginagawa niya rito? He was not one of the guest! Paano kung makilala niya ako? Wait, did he?

Mas lalong kinabahan na ako dahil sa mga galaw ni Vander na tila ayaw akong pakawalan. Laking pasalamat ko na lang ng matapos na ang tugtog pero hindi pa rin niya ako pinapakawalan. My leg is in upward position on his side, leaning to him and both his arms are encircled on my waist.

Napatikhim na lang ang mga tao kaya para kaming napaso sa isa't-isa at naghiwalay kaagad. I bowed and he did as well. Tuluyan na akong nakahinga ng maluwag ng maglakad na siya palayo.

Ibig sabihin ay hindi niya ako nakilala. Naglakad na din ako pabalik doon sa table ko at nakita ko doon si Lux na nakatayo at nakatingin sa akin.

"Kilala mo yun?" Naitanong kaagad niya sa akin na ikinakaba ko. Oo, kilala ko siya pero hindi niya ako nakilala.

Umiling ako. "I don't know him." Sagot ko sa kanya. I don't want to tell him that Vander was my ex, and the person I hurt the most in this world.

"Kakaiba kasi yung pagsasayaw niyo. Halos tumigil lahat at kayo na lang ang tiningnan." Sagot nito sa akin.

Napatikhim na lang ako. "Magaling kasi siya, kaya siguro ganoon."

"I don't know...but the way he touched you and pulling you back...it feels like, he doesn't want to end it." Napatigil ako sa sinabi niya.

Pero agad ko naman iyon binura sa isipan ko. Vander did not recognized me. I was the only one who recognized him. Paano niya ako makikilala, kung wala na akong puwang sa puso niya? Samantala sa akin, siya pa rin ang laman?

"Hindi naman. You're just overthinking." Sagot ko na lamang sa kanya. "I'll just grab some food." Paalam ko na lang sa kanya dahil hindi ko maiwasan na hindi maramdaman ang awkwardness sa pagitan namin dalawa.

Pumunta ako sa buffet table at kumuha ako ng plato at kumuha ako ng mga pagkain na gusto ko. Napahinto naman ako ng makita ko ang pamilyar na bulto na ngayon ay nakatayo at umiinom ng alak an nakatingin sa akin.

Vander.

Bakit siya nakatingin sa akin? Pilit kong hindi pansinin iyon at itinuloy ko ang pagkuha ng pagkain kahit ramdam ko ang mga titig niya. He shouldn't be doing this, it feels like he's cheating on his girlfriend. Ganito na ba talaga si Vander ngayon?

Nakahinga ako ng maluwag ng nakabalik na ako sa table. Inalok ko naman si Lux ng pagkain at kumuha naman ito sa plato ko. Hindi ito masyadong mahilig kumain, kumakain lang ito kung nakakaramdam na ng gutom.

Nag-usap na lang kami ni Lux ng kung anu-ano habang binabantayan ang paligid. Hindi ko na muling nakita si Vander na ikinaluwag ng loob ko. Sa totoo lang, takot ako na makilala niya. Hindi ko alam ang gagawin ko oras na makilala niya kung sino ako. I know what I did was unforgivable, for him to severe our connection. He loath me. He also think I am already dead.

Natapos din ang party at nagsiuwian ang mga panauhin. Kaya umuwi na din kami nina Kiera at Lux. Tinutukso pa ako ni Kiera dahil hindi daw niya alam na marunong pala daw akong sumayaw. Napapailing na lang ako dahil alam naman niya na pinag-aralan namin ang sayaw na iyon. It was our national dance, kaya hindi pwedeng hindi namin alam kung paano sayawin iyon.

Dumating na kami sa bahay at pareho kaming pagod at masakit ang mga paa dahil ilang oras din akong nakasuot ng mataas sa takong. Kahit gaano mo kasanay mag-suot, sasakit at sasakit talaga ang paa mo.

Hinubad ko na ang suot ko at hindi ko na binuksan ang ilaw. Halos madaling araw na at pumunta na lang ako sa banyo para magpunas. Tinatamad akong maligo dahil pagod na ako at gusto ko ng matulog.

Mabilis akong nagpunas at lumabas ako sa banyo na halos ikinatili ko naman dahil may nakita akong isang maitim na bulto na nakatayo sa may bintana!

Gumapang ang takot sa aking dibdib dahil ang unang pumasok sa utak ko ay isa itong multo! Mabilis akong napatakbo palapit sa switch at binuksan ko ang ilaw. Mas lalong nanindig ang balahibo ko ng makitang walang tao doon.

Naging mabilis ang kilos ko at nasuot ako ng pantulog at patakbo akong umalis sa kuwarto. Agad na kinatok ko ang pintuan ni Kiera. Hindi ko kayang matulog sa kuwarto lalo na at nakita ko na may multo doon!

"Raven...ano?" Inaantok na tanong sa akin ni Kiera ng binuksan nito ang pintuan.

"Kie, pwede dito ako matulog ngayong gabi?" Namumutlang tanong ko sa kanya. Sana pumayag.

"Uh, sige...pasok ka." Payag kaagad nito.

Agad na pumasok ako sa kanyang kwarto. Napatingin ako sa paligid at wala naman akong nakitang kakaiba. Humiga na ako sa kama ni Kiera at ito din.

Ipinikit ko na ang mga mata ko at nagdasal na sana makalimutan ko ang masamang ala-ala sa kuwarto ko.

©️charmaineglorymae