Raven's POVMABIGAT ang pakiramdam ko. Parang may nakadagan sa akin at hindi ko magawang kumilos. Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin."Raven...How are you? Miss me?"Kinilabutan ako sa boses na iyon. Kapareho iyon ng boses ni Mr. Brookes. Pilit kung hinalukay ang huling naaalala ko.Naging bihag ako at nasa loob ng isang laboratoryo at tumurok sa akin ang apat na mahahabang mga karayum na hanggang ngayon ay naaalala ko pa kung gaano iyon kasakit. Pero hanggang doon lang ang naaalala ko. Siguro hinimatay ako dahil sa sakit? Kaya ganito kabigat ang pakiramdam ko ngayon."Raven, you can never escape."Biglang tumambol na lang ang puso ko ng lumitaw sa kadiliman ang mukha ni Mr. Brookes. He has this wicked smile. Hindi ko alam kung bakit madilim ang paligid."I'll take over your mind for one last time, Raven. You will not have a happy ending. No one will be happy."Kusang nagmulat ang mga mata ko pero hindi ko magawang kontrolin ang katawan ko. Ni hindi ko kayang sabihin ang gust
Raven's POVKAKAUWI ko lang galing sa man hunt operation. I feel a bit tired and I want to take a shower because of the blood stench sticking on my skin.It's been a year had passed and I was killing nonstop all those people related with Mr. Brookes' schemes. I already turned twenty four and about to turned twenty five in December.After I joined the elite force, I started training right away, but because I already know how to fight, my training did not go that long and I was deployed on my first hunt.It was not easy at first. Tracking down people and killing them. Pero nasanay na rin ako nang tumagal. My hands are dirty. I don't know if God will forgive me for what I sinned. I am not far from being a killer. I am just licensed to kill.Pumanhik na ako sa taas patungo sa kwarto ko para maligo. I guess Kiera and Lux is still not home yet. They have their own hunt mission as well kaya hindi kami nagkakasama. Maswerte na kung magkatagpo kami dito sa bahay.Binuksan ko na lang ang telebi
Raven's POVDUMATING kami sa Century Peninsula Hotel. Maraming medya doon na nakaabang at kinukunan ng mga larawan ang bawat panauhin.Bumaba na din kami ni Kiera at nakasuot na kami ng maskara. Walang makakakilala sa amin at lalong walang makakaalam kung ano ang ipinunta namin dito.Agad na nagkislapan ang mga camera habang naglalakad kami ni Kiera. Pareho naman kaming umasta na tila walang napapansin. Dere-derecho lang kami papasok sa loob patungo sa ballroom."Raven, doon ka sa east wing...sa north wing naman ako." Saad ni Kiera sa akin at tumango ako.Agad na naglakad ako at pasimpleng iniiwasan ang mga panauhin doon na abala sa pakikipag-usap sa mga kakila. Wala pa akong nakikitang pamilyar, o mas tamang sabihin na mahirap kilalanin ang mga panauhin dahil parehong nakasuot ang mga ito ng maskara. Halos pareho din ang tindig ng lahat o kaya taas."Ma'am, drinks?" Nakangiting bungad sa akin ng isang serbedor, kaya kumuha ako ng isang wine para umalis na ito sa harapan ko.Lumapit a
Raven's POVNAGING matiwasay ang mga araw na nakalipas at hindi na naulit ang pagkakita ko ng multo. Dapat lang dahil kumuha ako ng isang psychic para itaboy ang masamang espirito na dumalaw sa kuwarto ko noong nakaraan na naging dahilan para mahirapan akong makatulog.Wala na akong multong nakikita pero lagi naman akong nananaginip na may tumatabi sa akin sa pagtulog. Pero pagkagising ko naman ay wala. Hindi ko alam kung bakit ganoon lagi ang panaginip ko, tila totoo. Lagi kong napapanaginipan na may yumayakap sa akin sa pagtulog. This weird dream started after that ghost incident.Binuksan ko na lamang ang laptop ko at chineck ko ang email at nakita ko doon ang isang email galing kay Chief. Binasa ko iyon at balita iyon na tapos na ang misyon. Ubos na ang kaaway, kaya wala na kaming trabaho patungkol sa mga fugitives.Binuksan ko naman ang telebisyon para manood ng balita. Pero pagkabukas ko sa TV ay huminto naman ang kamay ko ng makita ko ang mukha ni Vander. Nakasuot siya ng itim
Raven's POVNASA malayo lang ako at nakatanaw kay Papa na ngayon ay masayang naglalakad kasama ang babaeng kinakasama niya. Malaki ang ipinagbago ni Papa. Mas malusog na siya ngayon tingnan kaysa noon una. Wala naman akong maramdaman na kakaiba sa babae at malinis naman ang ala-ala nito. Walang halong pagpapanggap kaya napapangiti na lang ako. Alam ko na masaya si mama ngayon dahil masaya na ulit si Papa. Hindi naman ako makasarili na magagalit kung makahanap man ng iba si Papa.Natapos din ang pagmamatyag ko kay Papa at napagpasyahan ko na magliwaliw na lang din. Alam ko na hindi na lalabas ng bahay sina Papa at wala naman nakakakilala sa akin dito.Nagdesisyon na lang ako na pumunta sa Pavillion kung saan nandoon ang maraming restaurant at boutiques. Para itong mall na hindi.Walking distance lang naman ito kaya hindi na ako sumakay ng cab para pumunta doon. Hindi gaanong marami ang tao na namamasyal, lalo na at wala naman mga bata. Kung meron man ay sigurado akong nasa bahay na ri
Raven's POVHINDI ako makagalaw at naramdaman ko na lang na tila may kumikiliti sa leeg ko. It was soft and caressing. They feel like butterfly wings stroking my skin. I don't know why am I having this kind of dream, it feels too real. Mas lalo akong naalarma ng maramdaman ko ang kiliting iyon ay bumaba sa dibdib ko. It feels like it was tracing my skin and if feels warm covered my mounds. Gusto kong gumalaw, pero tila naparalisa ako. Is this what they call sleeping paralysis? How can I even think straight in my own dream?A/N: Ganito ako lagi. Almost all of my dreams, sasabihin ko sa panaginip ko. Panaginip lang ito at hindi totoo. I am very conscious even I am in my dream state to the point kaya ko ng kontrolin kung ano ang gusto kong mangyari sa panaginip ko. No bluff.Nakaramdam ako ng haplos sa katawan ko down to my stomach and below...like the butterflies are crawling in every inch of my skin and giving me ticklish feeling. Parang sinasamba nito ang katawan ko sa nakakaliting p
Raven's POVPAGKATAPOS ng pag-uusap namin ni Arissa ay pumunta na ako sa isang kainan. Hindi naman ako nagtagal doon at bumalik na ako sa hotel. Pero ng na sa lobby pa lamang ako ay nakita ko na ang pamilyar na bulto na ngayon ay nasa front desk.Ano ang ginagawa niya dito?Hindi ko mapigilan na hindi lumapit sa front desk dahil kailangan kong kunin ang key card ko."Anong ginagawa mo rito?" Agad na tanong ko sa kanya kaya panalingon naman siya sa akin at nginitian ako."I'm here for you, Sweet." Sagot nito sa akin.Lux, why is he even here? Bukas na ako uuwi."Alam mo na uuwi na ako bukas. Bakit ka pa pumunta dito?" Tanong ko sa kanya at kinuha ko na ang key card ko."Para mas mabilis ang biyahe. Hindi ka ba napapagod mag commute? Hindi mo man lang dinala ang sasakyan mo." Tugon nito sa akin at hawak na rin nito ang key card."Gusto ko magcommute." Naisagot ko kang sa kanya."Wala ka ng magagawa, I am here...and I will be your chauffeur tomorrow." Saad nito sa akin.Siniringan ko nam
Raven's POVPAPUNTA na kami sa HQ ng mga sandaling ito. Hindi namin kasama si Lux dahil mga babae lang naman ang kailangan.Nakasuot lamang ako ng isang itim na leather pants, black combat shoes, at itim na v-neck shirt. Pumasok na kami sa building. Kung titingnan ito ay isa lamang itong ordinaryong kompanya. May mga office workers, products and clients. Pero dito nakatago ang headquarters. This business is just a mask to hide us.Pumasok na kami sa pribadong pintuan na tanging kaming mga myembro lamang ang mayroon access.Agad na bumungad sa amin si Charlie, na siyang assistant ng lahat."Mabuti at nandito na kayo. Kompleto na ang lahat at makakapagsimula na tayo." Salubong nito sa amin at may suot itong bluetooth headset. "Boss, nandito na si Miss Haust at Miss Rochester."Naglakad na kami papasok sa meeting room. Dumating na kami doon at nakita ko nga ang mga kasamahan namin na babae at walang lalaki doon. Nakaupo naman si Chief sa unahan at may mga tinitingnan itong folder."Mabut