Ang Pagpapahirap

Alas syete ng gabi. Tapos na ang aking mga ginagawa. Umalis sandali si Jarred. Hindi man lang nag-abalang magpaalam sakin. Sabagay, Sino ba naman ako para ipaalam pa niya kung saan siya pupunta. Narito ako sa kusina at naghuhugas ng pinggan nang makarinig ako ng tunog ng sasakyan na nagmumula sa labas ng bahay. Si Jarred na siguro yun. Tinapos ko na ang ginagawang pagsalansan sa mga plato.

Lumabas ako ng kusina at nakita si Jarred na may kasamang babae na pumasok ng bahay. Tiningnan kong mabuti ang babae. Matangkad ang babae, makinis ang balat, mahaba ang buhok na pagkakulot at may maamong mukha. Nagkatitigan kami ni Jarred. Agad akong nag-iwas ng tingin. Bigla ko nalang naramdaman sa aking dibdib ang sakit na makitang may iba siyang kasama. Bumuntong-hininga si Jarred. Pinilit ko ang sarili na batiin sila.

"Nandito na pala kayo Sir. Tapos ko na po ang mga gawaing bahay. Pwede na po ba akong umakyat sa taas para makapagpahinga?" tanong ko nang hindi tumitingin sa kanila.

"Sige, pwede ka na magpahinga. Gumising ka nalang ng maaga bukas dahil madami akong ipapagawa sayo." wika niya. Tumango ako at agad umakyat sa hagdan patungo sa aking kwarto. Nasa ikatlong baitang ako ng marinig ang sinabi ng babae.

"Maganda sana kaso katulong naman." wika niya. Naikuyom ko ang aking kamao dahil sa sinabing iyon ng babae. Gustong-gusto kong siyang sugurin pero nagpakahinahon ako. Sa pagkakataong ito kailangan kong magpakumbaba dahil ako ay may kailangan. Ako ang may kailangan. Napangiti ako sa isiping iyon.

Hindi ko maiwasang titigan ang litrato naming dalawa ni Jarred nong college kami. Ito yung panahon na inlove na inlove kami sa isa't-isa. Subalit ngayon hindi na. Hindi na siya tulad ng dati. Kasalanan ko naman e, dahil nakipaghiwalay ako sa kaniya. Dahil para sa kaniya rin yun, para sa ikabubuti niya.

Dahil nag-aaral pa kami nun at sinabi ko sa kaniya na kailangan namin magfocus sa pag-aaral. Yun ang naging dahilan ko nang mga pagkakataong yun para nakipaghiwalay siya sakin. Tumutol siya sa desisyon kong pakikipaghiwalay sa kaniya at sinabi na hindi niya pababayaan ang pag-aaral huwag ko lang siyang hiwalayan. Oo totoo yun, pero mas mapapasama siya kapag ipinagpatuloy namin ang relasyon namin.

Ibinalik ko ang litrato sa loob ng tokador at nahiga sa kama. Kanina, ilang beses niya akong pinagalitan dahil sa maling pagsasalansan ng mga binili ko. Bakit kailangan niya akong pagalitan kung pwede naman niya akong pagsabiham ng maayos.

He even called me stupid. Hindi ko na napigilan ang pagpatak ng aking mga luha. Kung parte ng kasunduan ang pahirapan ako. Nagtagumpay siya dahil sa isang araw pa lang na nandito ako sobrang hirap na ang dinanas ko. Paano pa kaya sa mga susunod na araw? Pinunasan ko ang luhang naglandas sa aking pisngi. Kaya ko to. Makakaya ko to!

Nagpasya akong bumaba ng hagdan at magtungo sa kusina para uminom ng tubig. Nang nasa bungad na ako patungong kusina ay parang may nahulinigan akong umuungol. Oh shet! Nakalimutan ko may bisita pala kanina si Jarred.

"Jarred. Oh my, you're so hot." wika ng babae.

Natutop ko ang aking bibig. Anong ginagawa nila. Dahil sa kakuryusidad sumilip ako at laking gulat ko sa aking nakita. Jarred is kissing the girl torridly! Samantalang ang kamay niya ay naglalandas sa katawan ng babae. Hindi ko namalayan tumingin sa direksyon ko si Jarred habang hinahalikan ang babae.

Nanlaki ang mga mata ko. Napasandal ako sa pader. Anong nangyari kay Jarred? Agad akong bumalik sa aking kwarto at isinara iyon. Halos habulin ko ang aking paghinga dahil sa mabilis kong pag-akyat. Nakita ako ni Jarred, ano kayang iniisip niya ngayon? Pwede naman nilang gawin iyon sa kwarto pero bakit sa kusina pa. Di ako makapaniwala sa nakita ko. Jarred changed a lot. He changed a lot.

Nagising ako dahil sa alarm ng cellphone ko. Alas-kwatro palang ng umaga. Gusto ko pang matulog pero kailangan ko nang bumangon para ipaghanda si Jarred ng almusal. Lunes ngayon at balik-trabaho na siya. Bumangon ako at nagstrech ng kamay. Hays. Kapag nasa condo ako, anytime pwede akong gumising. Pero ngayon wala na ako sa condo e, nasa poder ako ni Jarred bilang isang katulong.

Lumabas ako ng kwarto at bumaba ng hagdan. Tinungo ko ang kusina. Nang marating ko iyon ay nagsalang na ako ng kanin sa kalan. Pagkatapos ko magsalang ay nagtimpla ako ng kape pamapainit ng sikmura. Habang nakaupo at tinitingnan nilulutong kanin ay diko maiwasan na isipin sina Mom at Dad.

Kamusta na kaya sila? Diko na kasi nagawang tawagan sila kagabi. Nakatulog agad ako dahil narin siguro sa pagod. Napagpasyahan ko na tawagan sila mamaya. Nagpriprito ako ng ham nang may magsalita sa likuran ko.

"Nagustuhan ko ang maaga mong paggising. Saktong-sakto." wika niya.

Napangiti ako, kahit papano pala may nagustuhan siya sa ginawa ko. Narinig ko ang mga yabag niya palapit sakin. Nagtungo siya sa basong nakasalansan sa gilid ko. Bumalik siya sa mesa at narinig ko ang kalansing ng kutsara sa mug. Bigla kong naalala ang nangyari kagabi. Kailangan kong humingi ng pasensya sa kaniya.

"About kagabi, hindi ko sinasadya na makita ko kayo. Pababa na kasi--" naputol ang sasabihin ko nang magsalita siya.

"No need to say sorry, it's okay." wika niya.

Kinuha ko ang ham sa kawali at inilagay iyon sa plato. Humarap ako at nagtungo sa mesa. Biglang nagtama ang aming mga paningin. Nagbaba ako ng tingin. Anong iniisip niya ngayon? Anong nasa isip niya kagabi nang mahuli ko siya? Ibinaba ko ang plato sa mesa at tumalikod muli para kumuha ng kanin.

"Asan na yung babae Sir? Natutulog pa ba siya?" tanong ko. Napansin ko lang kasi dapat nandito na siya at nakikisalo subalit wala pa siya.

"Hinatid ko rin siya kagabi." wika niya at nagsimula nang kumain. Tumango-tango naman ako habang nasa gilid niya at naghihintay ng iuutos niya sakin. Hininto ni Jarred ang pagkain at tiningnan ako.

"May kailangan po kayo Sir?" tanong ko sa kaniya. Umiling siya.

"Wala, magtungo ka sa kwarto ligpitin mo ang pinaghigaan ko at kunin mo mga damit ko para malabhan mo. Huwag kang gagamit ng washing machine. Gusto ko labhan mo sa pamamagitan ng kamay. Naiintindihan mo ba?" wika niya sakin.

Hindi ko maiwasan mapalunok. Hindi ako sanay maglaba sa pamamagitan ng kamay, nasanay ako washing machine. Pero nang mga pagkakataong yun, hindi ang sarili kong gusto ang dapat masunod. Kundi ang kagustuhan niya.

"Masusunod po." wika ko.

Agad akong lumabas ng dining area at umakyat sa hagdan patungo sa kwarto niya na nasa pangatlong palapag. Nang marating ko iyon ay agad akong pumasok at niligpit ang pinaghigaan niya. Nang mailigpit ko iyon ay kinuha ko ang mga damit niya at bumaba na nang hagdan. Nakasalubong ko siya sa pagbaba ng hagdan sa pangalawang palapag. Lalampasan ko na sana siya nang magsalita siya.

"Linisin mo rin ang buong bahay Jasmine. Dapat pagdating ko malinis ang bahay. May pintuan sa bandang kanan at sa labas may gripo doon. Doon ka maglaba, sa pagbanlaw gamitin mo na ang faucet na nasa labas din." wika niya at umakyat na ng hagdan patungo sa kaniyang kwarto.

Marahil magbibihis na siya para sa pagpasok sa RSC. Napabuntong-hininga ako. Makakaya ko bang gawin lahat ng ipinapagawa niya sa isang araw lang? Makakaya ko naman siguro. Bumaba na ako ng hagdan at nagtungo sa isang pinto na nasa gilid ng bahay patungo sa labas na sinabi niya.

Nang marating ko iyon ay binanlawan ko muna ang damit at ibinabad. Nang maibabad ko na ay nagtungo ako sa kusina at sa dining area para ligpitin ang mga kalat at pinagkainan ni Jarred. Napalunok ako. Si Jasmine Saderra, isang Civil Engineering.

Ngayon ay katulong na. Napailing ako sa isiping iyon. Buong buhay ko hindi ko naranasan ang ganito. Ngayon lang at sa pamamahay pa ng Ex-boyfriend ko na ang hangarin ata ay paghigantian ako at pahirapan. Hindi ko na kailangan tanungin dahil ramdam ko iyon. Hindi ako manhid.