Dumiretso ako sa bar na pagmamay-ari ng kapatid ng isa sa mga kaibigan ko. Naging close rin kami dahil palagi ako rito recently. I stopped being a party goer for eight years during my relationship with Davin because I wanted to become better, but eight years got wasted.
Logan placed the glass of Hennessy XO Cognac. They ordered it for exclusive customers including me. Hindi naman cheap ang bar dahil isa ito sa mga exclusive bar sa lugar. I don't hang out with different men at the bar. I don't really care about my surroundings. I just keep dancing, but I restrain myself from getting involved with the men here, even though Davin was already cheating on me at that time. Nagbago ako para kay Davin. I'm used to being a play girl. Kahit sino-sino nalang nilalandi at walang araw na hindi ako nagpaparty. Nagkakilala kami ni Davin noong college. Sa lahat ng lalaki, siya ang hindi tinatake advantage ang paglalandi ko sa kanya pero parang nabaliktad na kami ngayon. I noticed his change when Colette arrived and my cousin - the woman he was with at the resort. At ang nakakagalit pa, nang mapansin ko na ang ganoon ay ilang babae na ang nagpakita sa akin out of nowhere and admitted that they are flings with Davin. Maybe they are trying to tell me na masyado na akong tanga at bulag para sila na mismo ang lumapit sa akin nang kusa. "Paano? Effective ba ang suggestions ko sayo?" tanong ni Logan habang pinupunasan ang mga baso gamit ang puting tela. I looked at him while trying to study his face. It was only him at the bar who mattered yet it was strange since this was not what I normally did. Other bartenders did not understand how one feels but he is different as he would listen without judging. "Yeah, but my two brothers followed me. Pinagtanggol pa ang malanding babae," sabi ko, pinipilit itago ang galit sa boses ko. I shot another drink, ramdam ko ang init ng alak na dumadaloy sa lalamunan ko. Hindi ko na pinansin pa ang lasa ng alak kahit parang sa isang shot, malalasing na agad ako. Ang mga mata ko ay nanlilisik habang iniisip ang mga nangyari. Logan laughed, isang malalim na tawa na parang may binabalikan siyang alaala. "Hindi ka lang ba nagsisisi sa ginawa mo? Are you satisfied?" tanong niya habang iniayos ang ilang bote sa shelf. Ngumiti ako nang mapait at nakatutok lang ang aking tingin sa alak sa baso, ang mga daliri ko'y bahagyang nanginginig. "I am satisfied but... I'm still hurting," sabi ko na halos pabulong. "Sa una lang 'yan. At least, nakahiganti ka." He laughed again. Tumaas ang kilay ko sa reaksiyon niya. Kanina pa siya tumatawa na parang may naalalang nakakatawa. "Why are you always laughing? Did I say anything to laugh about?" Pagmamaldita ko nang umangat ang tingin ko sa pwesto niya, naningkit ang matang nakatingin. Napansin ni Logan ang pagtaas ng tono ko, pero imbes na magalit, ngumiti siya. "Sorry," he coughed. "I just remembered someone years ago." I just ignored it and drank the alcohol for one gulp. Uminom lang ako doon at minsan umiindak pa kapag maganda ang music sa dance door. Until I really got drunk and can't help reminiscing about Davin and I. Minahal ko si Davin at mabigat pa rin ang dibdib ko ngayon habang iniisip siya--habang iniisip ang relasyon namin. I didn't notice that my tears began to fall. Tinaklop ko ang mukha nang dalawang palad ko at doon humagulhol. I thought he would be the one to spend my whole life with but he's a jerk- nagbago pa ako pero tàngina, hindi pa rin pala siya. Nagpatuloy akong humagulhol, walang pakialam sa mga tingin ng mga tao sa paligid. Umiiyak ako nang biglang may naramdaman akong presensiya sa tabi ko. Hindi ko pinansin hanggang sa narinig ko ang isang malalim at kalmado na boses. "Miss, you alright?" tanong ng boses. Hindi ko tinanggal ang mga kamay ko sa mukha, ngunit naramdaman kong naupo siya sa tabi ko.My lips parted in disbelief. "You let Colette do that? You told Colette to flirt with Davin?" tiningnan ko si Kuya King. "Akala ko ba mahal mo 'yan? Halos siya nga ang palaging pinagtanggol mo tapos ngayon, ginamit mo siya para iexpose si Davin?" Napayuko si Colette sa sinabi ko. "Tell me, may nangyari ba sa kanila ni Colette habang ginagawa niya ang walang kwentang plano na 'yan? Dahil hindi naman magiging ganoon ka attached si Davin sa kanya kung wala di ba?" "No!" Depensa agad ni Colette. "Walang nangyari sa amin ni Davin. I swear. I just give him a hard time kaya desperado siyang makuha ako. Minsan, sa akin siya nang hihingi ng babaeng gagamitin niya at kaya nalaman mong nag cheat siya ng iba't ibang babae dahil sa ginawa ng Kuya Alas mo. He arranged everything. Noong time na nagkita kayo ng isa sa mga naging ka flirt ni Davin, nandoon si Alas at pinakausapan ang babae kaya nalaman mo agad. Pero.. hindi ka agad naniwala kaya wala silang choice at ako na mismo ang gumawa.."
After cleaning up, I decided to take a walk outside to clear my head. The fresh air might do me some good and help me sort through the jumble of thoughts and emotions. Nang makalabas ako, napansin ko si Caoimhe at ang aso niyang naglalaro sa garden. Nang makita niya ako, kumaway siya sa akin gamit ang hyper niyang ugali. Wala yatang time na malungkot 'tong si Caoimhe. Kung ganito rin naman ang magugustuhan ni Kuya, ang opposite naman nilang dalawa pero cute naman ng tandem. "Going for a walk ba?" she called out. "Yeah, I just need some fresh air," I replied. She smiled brightly. "Enjoy! The weather is perfect today." I nodded and made my way down the path, hoping that the walk would help me find some clarity. Naglakad lang ako sa labas ng subdivision. Mabuti nalang at pahapon na kaya lively ang labas. May mga bata ring naglalaro sa labas. Hindi pa man ako nakalayo nang makita ang kotse ni Kuya King na dumaan papunta sa bahay. I even saw Collete with him. Naging curious rin ako
Naramdaman kong may pumasok sa kusina. I lifted my gaze and I saw Kuya Alas, still wearing his pajamas. Mukhang bagong gising rin siya dahil magulo pa ang buhok niya. Kumuha siya ng malamig na tubig sa refrigerator at nilagay ang pitsel sa mesa. "Umuwi ka ng late kagabi. Who drove you home?" Kuya Alas asked casually. I took a bite, then shrugged. "My friend." Natigilan siya at pinagmamasdan akong may duda sa mga mata. "A friend, huh? I saw the CCTV footage today, Riena Shivani." Tumigil ako sa pagnguya at tila ramdam ang mapanghusgang tono ni Kuya Alas. He even called my name. "So? Anong problema kung may kasama akong ibang tao? Babawalan mo ako?" Tinukod niya ang braso sa ibabaw ng mesa at mariin ang tingin sa akin. "I don't have any problem with you being friendly, Shivani. Pero, lalaki ang kasama mo. I don't even remember that face in your circle of friends." "Because he's a new friend. We only met for the first time last night." "And you hung out?" "No." "Reall
The early morning sunlight now makes me gleeful and it forces its way through the curtains. Mabigat at masakit ang ulo. I keep groaning as I hold my head despite the fact that the pain intensifies with each beat of my heart. My mouth tastes awful, kahit sanay na akong uminom, hindi pa rin nasasanay ang tiyan ko rito. I have to eat something to ease this uncomfortable feeling. I summon up the courage to sit down although it is not easy at all. The room is revolving around me and dizziness sets in with nausea. I squint at the clock; it's after midday, past noon. I can't remember the last time I slept this late, but then again, I can't remember much of last night either. Oh, crap! I just remembered! Shìt, I actually talked to Zachary. Why the hell do I get amnesia the moment I sober up? I mean, I remember our conversation, but not all of it. Tiningnan ko ang phone kong nasa ibabaw ng bedside table. I tried to reach it with a lift with my lazy body pero, muntik pa akong mahulog sa ka
“Of course not!” Agad kong depensa, my voice is a bit too loud. “Huwag kang assuming! Baka nga ikaw pa ang ma inlove sa'kin!” Warily, I crossed my arms trying to sound confident. I felt quite uneasy, he looked at me confidently all along and with determination and that made me even more self-conscious. Napahalukipkip rin siya at hindi man lang inalis ang tingin sa'kin. Nahiya ako sa sinabi ko kaya, nag isip ako ng idadahilan. “Ang point ko lang naman.. you know na kailangan natin maging klaro sa expectations natin. Boundaries, right?” “Don’t worry, that won't happen,” agad niyang sagot. “Because...only one person can tame my heart.” Napipi ako sa sinabi niya. Hindi agad ako maka react. So, there's someone important. Parang bigla akong na disappoint ro'n. Of course, I don't like him! Kaya lang akala ko dahil sinusundan niya ako because he's interested to me but it's just purely beneficial. “Wala akong sinabing iba, Zachary. Hindi ko rin planong paibigin ka. I don't care kung si
"May relo ka di ba?" Sarkastiko kong tanong at hinawi ang braso niyang wala pang planong humiwalay sa katawan ko. "I know, but it's better if you don't call your driver. Pagpahingahin mo muna ang tao. Huwag kang masyadong pabigat sa employees mo." Parang nawala ang pagkalasing ko sa sinabi niya. How could he say that to me? "You know what? Why don't you fúcking mind your own life? Hindi naman kita pinapakialaman pero masyado kang pakielamero!" naiirita kong pag alma. He raised one eyebrow with a neutral face. He's surprised by my sudden outburst. Imbis na umalis siya, hinila niya ako sa braso at naglakad sa kung saan. "Where the hell are you taking me?" I demanded, trying to pull away from his grip but failing. Lasing na ako, hindi ko na rin kayang makipagtigasan rito. "You need to sober up," he replied with a calm tone. "There's a café nearby. We're going there." The cafe was small and charming with an always open sign. The door bell gave a soft ring as we entered while