Reina Shivani Milendez, a 28-year-old woman, discovers that her long-time boyfriend has been cheating on her. In an attempt to unwind, she visits an exclusive bar, where she is approached by a man named Zachary Aden Contreras, who unexpectedly proposes marriage. Thinking it’s a joke, she declines. However, Zachary is persistent and offers her a deal in exchange for the marriage. Believing that he genuinely wants to help her move on from her ex-boyfriend and helping her to become a successor of Shivani's family business. But what she thought was a sincere gesture of love reveals itself to be part of a larger, deceitful game—one in which her desires are manipulated and consumed by a deceptive arrangement.
View MoreMy lips parted in disbelief. "You let Colette do that? You told Colette to flirt with Davin?" tiningnan ko si Kuya King. "Akala ko ba mahal mo 'yan? Halos siya nga ang palaging pinagtanggol mo tapos ngayon, ginamit mo siya para iexpose si Davin?" Napayuko si Colette sa sinabi ko. "Tell me, may nangyari ba sa kanila ni Colette habang ginagawa niya ang walang kwentang plano na 'yan? Dahil hindi naman magiging ganoon ka attached si Davin sa kanya kung wala di ba?" "No!" Depensa agad ni Colette. "Walang nangyari sa amin ni Davin. I swear. I just give him a hard time kaya desperado siyang makuha ako. Minsan, sa akin siya nang hihingi ng babaeng gagamitin niya at kaya nalaman mong nag cheat siya ng iba't ibang babae dahil sa ginawa ng Kuya Alas mo. He arranged everything. Noong time na nagkita kayo ng isa sa mga naging ka flirt ni Davin, nandoon si Alas at pinakausapan ang babae kaya nalaman mo agad. Pero.. hindi ka agad naniwala kaya wala silang choice at ako na mismo ang gumawa.."
After cleaning up, I decided to take a walk outside to clear my head. The fresh air might do me some good and help me sort through the jumble of thoughts and emotions. Nang makalabas ako, napansin ko si Caoimhe at ang aso niyang naglalaro sa garden. Nang makita niya ako, kumaway siya sa akin gamit ang hyper niyang ugali. Wala yatang time na malungkot 'tong si Caoimhe. Kung ganito rin naman ang magugustuhan ni Kuya, ang opposite naman nilang dalawa pero cute naman ng tandem. "Going for a walk ba?" she called out. "Yeah, I just need some fresh air," I replied. She smiled brightly. "Enjoy! The weather is perfect today." I nodded and made my way down the path, hoping that the walk would help me find some clarity. Naglakad lang ako sa labas ng subdivision. Mabuti nalang at pahapon na kaya lively ang labas. May mga bata ring naglalaro sa labas. Hindi pa man ako nakalayo nang makita ang kotse ni Kuya King na dumaan papunta sa bahay. I even saw Collete with him. Naging curious rin ako
Naramdaman kong may pumasok sa kusina. I lifted my gaze and I saw Kuya Alas, still wearing his pajamas. Mukhang bagong gising rin siya dahil magulo pa ang buhok niya. Kumuha siya ng malamig na tubig sa refrigerator at nilagay ang pitsel sa mesa. "Umuwi ka ng late kagabi. Who drove you home?" Kuya Alas asked casually. I took a bite, then shrugged. "My friend." Natigilan siya at pinagmamasdan akong may duda sa mga mata. "A friend, huh? I saw the CCTV footage today, Riena Shivani." Tumigil ako sa pagnguya at tila ramdam ang mapanghusgang tono ni Kuya Alas. He even called my name. "So? Anong problema kung may kasama akong ibang tao? Babawalan mo ako?" Tinukod niya ang braso sa ibabaw ng mesa at mariin ang tingin sa akin. "I don't have any problem with you being friendly, Shivani. Pero, lalaki ang kasama mo. I don't even remember that face in your circle of friends." "Because he's a new friend. We only met for the first time last night." "And you hung out?" "No." "Reall
The early morning sunlight now makes me gleeful and it forces its way through the curtains. Mabigat at masakit ang ulo. I keep groaning as I hold my head despite the fact that the pain intensifies with each beat of my heart. My mouth tastes awful, kahit sanay na akong uminom, hindi pa rin nasasanay ang tiyan ko rito. I have to eat something to ease this uncomfortable feeling. I summon up the courage to sit down although it is not easy at all. The room is revolving around me and dizziness sets in with nausea. I squint at the clock; it's after midday, past noon. I can't remember the last time I slept this late, but then again, I can't remember much of last night either. Oh, crap! I just remembered! Shìt, I actually talked to Zachary. Why the hell do I get amnesia the moment I sober up? I mean, I remember our conversation, but not all of it. Tiningnan ko ang phone kong nasa ibabaw ng bedside table. I tried to reach it with a lift with my lazy body pero, muntik pa akong mahulog sa ka
“Of course not!” Agad kong depensa, my voice is a bit too loud. “Huwag kang assuming! Baka nga ikaw pa ang ma inlove sa'kin!” Warily, I crossed my arms trying to sound confident. I felt quite uneasy, he looked at me confidently all along and with determination and that made me even more self-conscious. Napahalukipkip rin siya at hindi man lang inalis ang tingin sa'kin. Nahiya ako sa sinabi ko kaya, nag isip ako ng idadahilan. “Ang point ko lang naman.. you know na kailangan natin maging klaro sa expectations natin. Boundaries, right?” “Don’t worry, that won't happen,” agad niyang sagot. “Because...only one person can tame my heart.” Napipi ako sa sinabi niya. Hindi agad ako maka react. So, there's someone important. Parang bigla akong na disappoint ro'n. Of course, I don't like him! Kaya lang akala ko dahil sinusundan niya ako because he's interested to me but it's just purely beneficial. “Wala akong sinabing iba, Zachary. Hindi ko rin planong paibigin ka. I don't care kung si
"May relo ka di ba?" Sarkastiko kong tanong at hinawi ang braso niyang wala pang planong humiwalay sa katawan ko. "I know, but it's better if you don't call your driver. Pagpahingahin mo muna ang tao. Huwag kang masyadong pabigat sa employees mo." Parang nawala ang pagkalasing ko sa sinabi niya. How could he say that to me? "You know what? Why don't you fúcking mind your own life? Hindi naman kita pinapakialaman pero masyado kang pakielamero!" naiirita kong pag alma. He raised one eyebrow with a neutral face. He's surprised by my sudden outburst. Imbis na umalis siya, hinila niya ako sa braso at naglakad sa kung saan. "Where the hell are you taking me?" I demanded, trying to pull away from his grip but failing. Lasing na ako, hindi ko na rin kayang makipagtigasan rito. "You need to sober up," he replied with a calm tone. "There's a café nearby. We're going there." The cafe was small and charming with an always open sign. The door bell gave a soft ring as we entered while
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments