Hi guys, sana po ay suportahan niyo ang kuwento nina Lance at Farah. This is a dark romance that I'm sure will worth your time... HAPPY READING GUYS!!!
Pumunta kami sa isang Japanese restaurant dahil gusto raw niyang kumain ng mga pagkaing hapon ngayon. Nagpatianod na lang ako dahil sa nararamdaman kong gutom na rin ako at ayoko nang pumili pa ng kakainin. Basta kung ano’ng mayroon na malinis at maayos kainin, iyon na. “I saw the apparels you bought, and I’m impressed. I think I like your choice of clothing,” komento nito matapos makuha noong crew ang orders namin. Medyo naiilang lang ako dahil titig na titig siya sa akin habang nakangiti. Sa totoo lang ang guwapo-guwapo ni Lance. Napakaamo ng mukha niya at kahit sinong babae ay talagang maaakit sa kaniya. Hindi mo talaga iisiping kayang-kaya niyang pumatay ng tao, lalo na ng isang babaeng walang kalaban-laban. Hindi mawala-wala sa puso ko ang matinding takot sa kaniya. Natatakot ako na kapag magalit siya sa akin ay baka patayin niya rin ako. “Thanks!” tipid na sagot ko. “Actually, mahilig din ako sa mga magagandang gamit lalo na noong malakas pang kumita si
“Sino iyong ka-text mo at para kang biglang nawala sa sarili mo?” usisa ni Lea. Nakalimutan ko na rin na katabi ko lang pala siya. Mabuti na lang at hindi niya nabasa ang laman ng convo namin ni Lance. “Iyong bagong boss ko. Pinaalalahanan lang ako na mag-resign na sa mga dati kong trabaho para makapagsimula na raw ako sa kanila,” pagsisinungaling ko. Tumango-tango ito at bahagyang nalungkot ang mukha. Ako man ay nalulungkot na hindi ko na siya makakasama sa trabaho araw-araw. “Sayang naman. Kasi hindi na tayo madalas magkikita niyan,” malungkot na sambit nito. Ngumiti lang din ako nang malungkot sa kaniya. “Kailangan e. Saka puwede naman tayo mag-chat anytime ‘di ba? Basta kapag may problema ka at makatutulong naman ako, huwag kang mag-atubiling magsabi, okay?” paalala ko sa kaniya. Huminga ito nana malalim at hindi inalis ang tingin sa mga mata ko. “Sabagay. Pero kapag may opening diyan sa bago mong work irekomenda mo ako ha?” nakan
Ngayong araw ang uwi ni Lance at hindi ko malaman kung bakit excited ako. Dapat ay galit ako sa kaniya dahil sa sitwasyong kinalalagyan ko ngayon ngunit hindi ko maunawaan ang sarili ko. Inulit namin kagabi ang ginawa namin noong isang araw at pakiramdam ko ay inihahanda na niya ako sa maaari pa naming gawin nang totohanan. Ngunit sinikap kong alisin muna iyon sa isip ko dahil may exam kami ngayong araw. Hanggang bandang hapon ay isa ako sa mga pinakahuling lumabas ng classroom dahil sadyang naglaan ako ng sapat na oras para magkaroon ng mataas na iskor sa lahat ng mga test ko ngayon araw. Kinahapunan ay tumatawag na sa akin si Lance. Mabuti na lang at nakapagpaalam na ako sa mommy ko na hindi ako makakauwi ngayon dahil sa trabaho. Huminto ako sa paglalakad upang sagutin ang tawag. “Hi, where are you?” bungad niya nang sagutin ko na ang tawag. Biglang kumabog ang dibdib ko nang marinig ang malalim niyang boses. Tumikhim ako bago sumagot.
“Kanina ka pa ba?” mahinang tanong ko. Tinanggal niya ang suot na salamin at isinuksok sa harapan ng t-shirt niya.“Maybe ten or fifteen minutes,” aniya at tinungo ang kabilang bahagi ng sasakyan upang buksan ang pintuan nito. Sinenyasan na niya akong sumakay kaya mabilis akong sumunod.“Thanks,” nasabi ko pa bago niya isinara ang pinto saka patakbong tinungo ang driver’s seat. Tinulungan pa niya akong ayusin ang seatbelt ko kahit kaya ko naman. Bakit ang gentleman niya? Balak niya yata talagang baliwin ako.Tahimik lang kami habang nagbibiyahe. Gustong-gusto kong itanong kung saan kami pupunta pero naunahan naman ako ng hiya. Hahayaan ko na lang kung saan man kami pupunta.Pumasok kami sa isang underground parking lot ng isang sikat na residential area. Nang maayos na mai-park ang sasakyan niya ay mabilis siyang bumaba. Nabuksan ko na rin ang pintuan sa tabi ko kaya wala na siyang nagawa nang makababa na ako. Ipagbubukas ba sana niya ako ng pinto? Hindi siguro. Assuming lang ako.Ngun
Kinabukasan ay hindi ako makagalaw sa bigat ng katawan ko. Nananakit ang bawat bahagi nito, lalo na ang ibabang bahagi. Isang beses lang namin ginawa iyon pero para akong binugbog sa pananakit ng buong katawan ko. Nilingon ko ang kama at napagtantong nag-iisa na lang pala ako rito. Hindi ko na naalala ang sumunod na nangyari dahil pagkatapos niyang makapagpalabas kagabi ay hinila na agad ako ng matinding antok at nakatulog. Bakit doon sa mga kuwentong nabasa ko, ilang beses pa nilang ginagawa ang sex kahit first time noong babae. Pero ako, kulang na lang maiyak ako sa sobrang hapdi ng pagitan ng mga hita ako. Pakiramdam ko nga ay may sugat iyon at namamaga. Ang laki ba naman ng ipinasok ni Lance doon at halos isang oras na binayo, sino’ng hindi susuko? Ganito kaya palagi pagkatapos o ngayon lang dahil first time? Mukhang hindi ko kakayanin kung palaging ganito kahirap ang dadanasin ko sa tuwing matatapos. Ang sakit at ang hirap. Masarap lang habang ginagawa, pero kapag tapos na pala a
“Hoy, girl, may good news ako sa iyo!” patiling salubong sa akin ni Leah pagkatapos ng huling klase namin ng hapon. May isa pa sana kaming subject kaya lang may faculty meeting daw ang lahat ng mga instructors namin. Nangniningning ang mga mata ng kaibigan ko at halatang excited siya. Kulang na nga lang ay mamilipit na siya sa tindi ng kilig niya kaya hindi ko maiwasang matawa sa hitsura niya. “Ano namang good news iyan at kulang na lang mangisay ka na sa tuwa riyan?” natatawang tanong ko. Naupo kami sa isang bench na nalililiman ng malaking puno. Hindi ko alam kung anong puno ito pero natutuwa ako dahil mayabong at makapal ang mga dahon. “Naaalala mo pa ba si Terrence La Cuesta? Iyong ultimate crush mo noong high school na biglang nag-transfer sa ibang bansa dahil doon na tumira iyong buong pamilya niya? Natatandaan mo?” kinikilig na tanong niya. Saglit akong natigilan at nag-isip. Oo, naalala ko si Terrence. Paano ko ba naman makakalimutan iyon, eh, sa kaniya lang talaga ako totoon
“Luhod!” narinig kong utos niya. Napadilat ako ng mga mata at nagtatakang tumingin sa kaniya. Punong-puno ng pagnanasa ang mga mata niya habang nakangisi naman ang mga labi niya.“Lumuhod ka,” muling utos niya kaya lalong kumunot ang noo ko. Naningkit ang mga mata niya at nabahiran ng galit ang mukha niya nang hindi ako sumunod sa utos niya.“A-anong ibig m-mong s-sabihin?” nagkakandautal na tanong ko. Nakakapangilabot ang ngising namutawi sa bibig niya. Napalunok ako at tila nanlamig. Ngayon ay biglang nanoot sa katawan ko ang lamig ng hangin na nanggagaling sa aircon.“Hindi naman puwedeng ikaw lang ang maligayahan, ‘di ba? Kailangan mo rin akong paligayahin. Kaya lumuhod ka na bago pa kita parusahan!” pamuling utos nito. Dahil sa paglukob ng takot sa dibdib ko ay mabilis akong lumuhod. Nanlaki ang mga mata ko nang hawakan niya ang ari niya at itutok iyon sa mukha ko.“Isubo mo!” utos niya at halos masuka ako sa gusto niyang ipagawa sa akin. Nanginig ang buong katawan ko sa matinding
Hindi ko na siya hinintay na makatapos sa paliligo at mabilis na akong nagbihis. Kinuha ko ang bag ko at ang cellphone ko saka mabilis na nilisan ang penthouse niya. Dumiretso ako sa bahay at sumilip lang saglit sa kuwarto ni daddy bago tuluyang nagtungo sa sarili kong silid. Nahiga ako sa kama at tumitig sa kisame. Hindi ko pa rin talaga maintindihan ang tunay na ugali ni Lance. Minsan parang mabait at sweet naman siya, pero minsan parang bulkan na bigla na lang sasabog. Pero iyong ginawa niya kagabi ang pinangangambahan ko. Paano kung palaging gano’n ang uri ng pag-angkin niya sa akin? Kakayanin ba ng katawan ko? Paano kung-Naputol ang pag-iisip ko nang biglang tumunog ang cellphone ko. Masakit pa rin ang buong katawan ko kaya banayad akong bumangon at inabot ito. Pangalan ni Lance ang nasa screen. Agad tumambol ang puso ko at nagdalawang isip kung sasagutin ko ba o hindi. Sa huli ay wala akong nagawa kun’di tanggapin ang tawag.“Hello,” mahinang usal ko.“Why did you leave me like