Chapter 5 Confusion

Alas onse na pala ng gabi nang matapos kaming mag-dinner. Sa totoo lang halos hindi ko rin naman malunok iyong kinakain ko kanina dahil kinakabahan ako sa presensiya ni Lance. Panaka-naka ay may mga tinatanong siya sa akin at sa awa ng Diyos ay nasagot ko naman ng maayos. Ngayon ay papunta kami sa sinasabi niyang kuwartong tutulugan ko ngayong gabi. So, ibig kayang sabihin nito ay hindi pa niya ako gagalawin? Mabuti naman kung ganon dahil talagang hindi pa ako handa. Isa pa lang ang naging boyfriend ko at maliban sa halikan ay wala pa kaming ginawang lumampas doon. Kaya nga kami naghiwalay dahil habang tumatagal noon ay halos iyon na lang ang pinag-aawayan namin.

            “So, this will be your room,” narinig kong sabi niya kaya naputol ang pag-iisip ko. Pumasok kami at agad kong iginala ang mata sa loob nito. Maganda at maluwang ang kuwarto. May maliit na lamesang may dalawang upuan na malapit sa glass wall at ang malaking kama ay may puti at beige na kobre at mga unan. Simple lang ang itsura ng kuwarto pero ang mga nakasabit na paintings at mga gamit sa loob ay halatang mamahalin.

            “Do you like it? As I have said, you can redecorate it all you want. Just tell me what you need,” sabi nito kaya nilingon ko siya. Mataman lang itong nakatitig sa akin at parang kinakabisado ang bawat sulok ng mukha ko.

            “S-salamat. Pero bakit kailangang dito pa ako matulog ngayon? Are you… going to–”

            “To what?” putol nito sa akin na bahagya pang lumapit at makahulugang ngumisi sa akin. Napalunok ako at tumahip ang dibdib ko.

            “K-kasi… ano…” makikipag-sex ka na ba sa akin ngayon? Gusto ko sanang itanong kaya lang halos mautal ako dahil hindi ko masabi ang talagang gusto kong sabihin.

            “Don’t worry, Farah, alam kong may trauma ka pa sa nangyari kanina kaya I will let you rest for tonight. And since tomorrow is Sunday we will go shopping,” sabi nito. Nabawasan ang kaba ko sa sinabi niya. Pero shopping daw?

            “Shopping? Ano bang kailangan mong bilhin at dapat kasama pa ako?” alanganing tanong ko sa kaniya. Saglit itong natigilan sa tanong ko saka ako tiningnan mula ulo hanggang paa. Sinundan ko pa ang tingin niya at sa palagay ko ay wala namang problema sa itsura ko.

            “If you’re going to be my woman, you should dress and act properly,” bigla tuloy akong napatingin ulit sa sarili ko. Bakit may masama ba sa ayos ko?

            “Ibibili mo ako ng damit? But why?” tanong ko sa kaniya. Tumaas pa ang kilay nito bago sumagot. Hindi ko alam pero mukha siyang napapantastikuhan na ewan. Bakit kailangan pa niya akong ipamili eh huhubaran lang naman niya ako kapag gabi? Huwag niyang sabihing may iba pa siyang pakay sa akin? Wala yatang napag-usapang gano’n sa kontrata.

            “Well, I want you to dress according to what I want you to. Aside from dress you also need other things, and we will buy everything tomorrow,” dagdag pa niya. Ano ba’ng balak niyang gawin sa akin at kailangan pa niya akong bihisan? Well kung mga magaganda at branded na damit marami pa naman akong natitira sa bahay dahil sagana naman kami sa maraming bagay noon bago nagkasakit ang daddy ko. Pero ayoko nang kontrahin siya at baka magalit pa. At isa pa, pagod na rin ako at talagang gusto ko na ring magpahinga at mapag-isa para naman makapag-isip isip.

            “O-okay…” sabi ko na lang. Pagkatapos ng pag-uusap naming iyon ay lumabas na siya at nagulat pa ako dahil bumalik din siya agad.

            “Heto. Ito muna ang gamitin mo habang hindi pa tayo nakakabili ng mga gamit mo,” sabi niya at iniabot sa akin ang isang pares ng jogging pants at white shirt. Sa tantiya ko ay sa kaniya ito. Alanganing tinanggap ko iyon at matamag tumingin sa kaniya.

            “Salamat,” sabi ko at saka tipid na ngumiti.

            Akala ko ay lalabas na siya pero mabilis niyang tinawid ang pagitan namin at saka ako hinalikan. Ang isang kamay niya ay umikot sa likuran ko at hinapit niya ako papalapit sa kaniya habang ang isang kamay niya ay nasa ulo ko. Hindi ako agad nakagalaw sa ginawa niya. Pero natunaw ang lahat ng agam-agam ko nang lalo pa niyang palalimin ang halik at talagang natatangay ako. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Natatakot ako sa kaniya pero sa tuwing naglalapat ang mga labi namin ay para akong nalalasing sa mga halik niya. Hindi ko namalayang napakapit na pala ang dalawang kamay ko sa batok niya at nabitiwan ang mga damit na hawak ko kanina.

            I let him enter my mouth and let our tongues dance in a very sweet rhythm. Bakit ang lakas ng epekto niya sa akin? Bakit para akong nag-iinit sa bawat hagod ng mga labi niya?

            Napasinghap ako nang damhin niya ang dibdib ko at gumapang ang halik niya sa leeg ko. Hindi ko namalayan kung paano pero nakasandal na ako sa pader habang ang mga labi niya ay palipat-lipat na naglalakbay sa panga, leeg at balikat ko. Hanggang sa bumalik ang mga labi niya sa bibig ko at muli kaming nagsalo sa ubos-hininga at mainit na halikan. Pakiramdam ko nga ay namamaga na yata ang mga labi ko. Ang tindi naman niya kasing humalik. Parang gigil na gigil at uhaw na uhaw. Ganito kaya talaga siya sa lahat ng mga babaeng natitipuhan niya?

            “Fuck! I just can’t stop kissing you…” he murmured as he sniffed my left cheek. Ilang minutong make out sessions pa ang naganap bago niya ako tuluyang pinakawalan. Hindi ko maipaliwanag ang init na bumabalot sa buong katawan ko at parang halos ayaw ko na ring tumigil siya sa ginagawa niya sa akin kanina. Nababaliw na yata ako.

            Mabilis akong nagtungo sa banyo at naghubad. Itinapat ko agad ang katawan ko sa shower para maibsan ang init na nararamdaman ko. I felt a bit relieved as the water cooled my whole body. I spent almost an hour taking a bath and wore the clothes he gave me. Ang bango nitong suot kong damit. Lalaking-lalaki ang amoy. Pakiramdam ko tuloy ngayong suot ko ang damit niya ay para rin siyang nakayakap sa akin.

            Marahil dahil sa pagod at stress kaya nakatulog din ako agad matapos kong patuyuin ang buhok ko at mahiga na.

            Kinabukasan ay medyo late akong nagising. Although nasanay na akong gumigising nang maaga, nahuli ako ngayon. kinuha ko agad ang cellphone at tinawagan ang mommy ko. Kailangan ko pa ring ipaalam sa kaniya na baka hindi rin ako makauwi agad ngayong araw dahil nga mamimili raw kami ni Lance.

            “Hello, mommy, good morning po!” bungad ko nang sagutin niya ang tawag.

            “O, hija ano’ng oras ka uuwi ngayon? O didiretso ka na ba sa trabaho mo?” tanong nito. Iyon pa pala ang isang problema ko. Kailangan ko na pa lang mag-resign dahil iyon ang utos ni Lance.

            “Opo, mommy didiretso na po ako sa trabaho. Pero baka po magbitiw na rin ako kasi po may ina-apply-an ako ngayon na medyo mas malaki ang kita,” sagot ko. Nakakuyom ang kamao ko dahil kinakalma ko ang sarili ko. Hindi ako sanay magsinungaling kaya kailangang mapaniwala ko si mommy. Mas maigi nang masabi ko ito ngayon kaysa naman mabigla pa siya.

            “Gano’n ba? E, ano’ng trabaho naman iyan anak? Baka lalo ka namang mahirapan? Lalo na ngayon at papasok ka na sa second semester para sa huling taon mo sa kolehiyo?” puno ng pag-aalalang tanong nito. Napabuntong hininga ako. Pero bago ako natulog kagabi ay nag-isip na ako ng mga idadahilan kay mommy para rito sa pinasok ko.

            “Mom, magiging secretary po ako ng isang CEO. Bale parttime lang kasi mayroon naman siyang fulltime executive secretary. Kumbaga, iyong mga hindi na kayang i-handle nong ES sa akin ibibigay gano’n,” paliwanag ko. Dinig ko ang malalim na paghinga ni mommy. Labag sa kalooban niya ang pagtatrabaho ko pero wala naman kaming magawa. Kailangan namin ng pera at hindi naman kakasya kung sa kinikita lang ni mommy kami aasa.

            “Pasensiya ka na anak. Pati ikaw ay nahihirapan dahil sa kalagayan natin ngayon. Sana nga ay malampasan na natin ang lahat ng ito. Bumubuti na rin naman ang kalagayan ng daddy mo kaya sana nga ay magtulo-tuloy na,” malungkot na hinging paumanhin ni mommy. Mariin kong pinagdikit ang mga labi ko para pigilan ang paghikbi. Hindi ko kasi namalayang tumulo na pala ang luha ko. Kung alam lang ni mommy ang kalagayang pinasok ko siguradong lalo itong masasaktan. Kaya gagawin ko ang lahat para hindi nila ito malaman. Mayaman si Lance at sigurado akong sanay siyang napapaligiran ng magagandang babae kaya madali lang siguro siyang magsasawa sa akin. At kapag nagyari iyon, malaya na ako at makababalik sa dati kong tahimik ng buhay.

            “Mom, don’t worry about me. I am okay po. I am a fighter like you and dad, so I will remain this way!” sabi ko upang palakasin ang loob niya.  I need to act and look strong, so my parents won’t be worried about me. Ayokong dumagdag pa sa iisipin nila.

            “Okay, hija. Thank you so much. Napakasuwerte talaga namin ng daddy mo dahil lahat kayo ay lumaking mabubuti at matitinong bata.”

            Ramdam ko kung gaano ka-proud si mommy sa amin dahil sa tono ng pananalita niya kaya napangiti ako. Kahit paano ay naibsan ang bigat ng kalooban ko.

            “Sige po, mommy ba-bye na po at baka mahuli pa ako,” pamamaalam ko sa kaniya.

            “Take care, sweetie…” malambing na tugon nito.

            “I love you, mom. Tell dad I love him, too…” madamdaming sabi ko bago muling nagpaalam at tapusin ang tawag. I heaved a deep sigh before fixing myself and going out of the room.