Nayien
A MONTH had passed and today is the most awaited event for everyone. And they we're very very excited to witnessed the marriage of the heiress of CG empire.
The news was trending all over the social media platforms. I never thought na kilala pala ako or naging kilala lang ako dahil sa pangalan at apilyedo ng mapapangasawa ko? Well, hindi naman iyon importante. Bahala sila sa buhay chismosa nila.I was on the way to the venue when received a text.
'Can't wait to see you :^)'
I ignore his text and just focus on what am I going to do for the next couple of minutes from now. The venue was at the beach where it is owned and manage by Samier's best friend, Adam who is also his best man.
After a minutes we finally arrive. Huminto ang kotse sa harap ng aisle papunta sa altar kung saan naghihintay ang pari at si Sam. B
Nayien NAGISING AKO sa marahang haplos na dumadampi sa mukha ko. Pinikit ko ng mariin ang mata ko bago ko iminulat ang mata ko at sumalubong sa akin ang mukha ni Sam na nakadungaw. He smiled and kissed my cheeks. "Good morning, baby!" "Morning." sabi ko at kinusot yung mata ko. Nag-inat ako ng katawan at naghikab tapos bumangon na. Si Sam naman ay binuksan yung pinto kasi may nag-doorbell. Inayos ko yung higaan ko at nag-exercise sandali. Pagkabalik ni Sam ay tumigil na ako. "Breakfast is here," Tumango ako at pumasok sa banyo para mag-toothbrush. At maghilamos na rin. Mamaya na ako maliligo. Pagkabalik ko ay nasa table na ang mga pagkain. "Come here, baby!" Lumapit ako sa table at medyo nagulat pa ako kasi pinaghila niya pa ako ng upuan at nong nakaupo na a
Nayien NANG LUMAPAG ANG eroplano sa airport ng Netherlands ay sakto naman ang paggising ko. "Let's go,?" patanong na sabi ni Sam. Nag-inat ako at tumayo. "Sure, tara na." Bumaba na kami ng eroplano and the unfamiliar wind embrace me as soon as my feet landed on the ground of Netherlands. Kahit autumn ang season ngayon rito ay medyo malamig parin yung hangin nila. "Nilalamig ka ba?" Umiling ako at naglakad na. "Let's go, I'm hungry." sabi ko. Sumunod siya sa'kin dala yung mga maleta namin. Ayaw niyang ako mag dala ng maleta ko eh. Pagkalabas namin sa airport ay tinuro niya yung SUV na naghihintay doon sa may mga taxi. Naglakad kami papunta roon at nong malapit na kami ay lumabas ying driver. "Mr. Hieze. Long time no see." sabi nong driver at tumi
Chapter 11:NayienNANG MATAPOS akong maglibot sa mala-kastilyong bahay nila ni Sam na umabot ng isang araw ay nagpahinga muna kami. Ang dami palang features yung bahay nila. Napagod ako kakalibot sa bahay nila pero nong sumapit ang gabi ay niyaya niya akong pumunta sa Magere Brug or known as the Skinny Bridge. "Anong sasakyan natin? Gusto kong mag bicycle. Marunong ka ba?" tanong ko nong nasa labas na kami ng bahay nila at nakita ko yung bisekleta sa tabi. It's been a long time nong huli akong sumakay ng bisekleta. "Yeah sure." sabi niya at lumapit kami sa dalawang bisekleta. Inayos ko yung sling bag ko at sumakay ako sa bisekleta. "Let's go." sabi ko at nagsimula ng magpadyak. Nakangiti ako habang tinitingnan ang bawat nadaanan namin na puno ng city lights. Tumabi si Sam sa'kin at nakangiti rin siya habang chill lang niyang minamaneho yung bisekleta niya. Mukha siyang model n
Nayien NAMASYAL ULIT KAMI kinabukasan sa sidewalk ng De Wallen or the Red light district. Naglibot libot kami sa lugar buying different souvenirs, mga damit na hindi ko rin naman magagamit sa sobrang dami ng damit ko. Naglunch kami sa isang Dutch restaurant. Pagkatapos naming kumain ng lunch ay niyaya ko siyang mamasyal sa Prinsengracht canal. Netherlands is famous in terms of canals at nong nagpunta ako rito noon ay hindi ako umabot rito. Personal matters kasi yung pagpunta ko rito noon. We rented a boat at naglibot libot kami. Ang ganda tingnan ng mga infrastructures na bawat madadaanan mo. "Do you want me to take a picture of you?" tanong ni Sam at sumenyas sa camera niya na nakasabit sa leeg niya. Ngumiti ako. "Sure. Wait let me pose," sabi ko at dahan dahang tumayo. Inalalayan niya akong makatayo at nong steady na yung tayo
Nayien NANG UMAKYAT KAMI SA kwarto namin ay kinukulit ko siya kung sino yung mga iyon at hindi niya ako sinasagot. "Ano ba Sam? Sagotin mo nga ako?" naiinis na ako sa kanya. Nakailang tanong na ako pero hindi siya kumikibo. Sa tuwing nahuhuli ko yung tingin niya ay agad siyang iiwas. Nakakainis na talaga siya. Lumapit ako sa couch na kina-u-upuan niya at pinaningkitan siya. "Talaga bang hindi mo ako sasagotin?" Humarap siya sa akin at nginitian ng pagkatamis-tamis. "Baby, kasal na tayo hindi na kailangang sagutin pa kita. Tsaka hindi ako papayag na ikaw ang manligaw sa'kin no. Ako yung lalaki." Tinampal ko yung noo niya. "Baliw ka! Hindi iyon ang ibig kong sabihin, what I mean is, sino iyong mga humahabol sa atin kanina?" "My enemies." tipid na sabi niya. Nangunot
NANG MGA sumunod na araw ay naging maganda naman ang mga pangyayari. Hindi muna kami namasyal kasi baka maulit pa iyong nangyari nong nagdaang araw. I don't think I can handle it anymore. Buong buhay ko ay hindi pa ako nakaranas na habolin ng mga tao na may mga baril. I was tough, alright but talking about harm, I am very scared of that. Wala akong magawa sa bahay nila kaya nag-try akong mag-aral mag-luto. I know how to cook, but only the basics. "Lady Nayien, it's not that. You must put the chicken meat first, and wait for it to be cook before you put the other ingredients." sabi ng kasambahay kaya natawa ako. "Oh! Sorry," natatawang saad ko kasi kanina pa kami rito nag-e-ekspiremento sa kusina. Ilang ulit na namin ito. Hindi ko kasi talaga ma-gets ang pagkakasunod-sunod kung ano ang sunod na ilalagay. "Okay, ah, should we start over again? Or, let's just continue?" I asked and face her. "No, let's just continue.
Nayien NAMILI AKO NG mga bagong furnitures. Kasama ko yung sandamakmak na bodyguards that he hired. They are fifteen, in total and ang lalaki ng mga katawan, nakakatakot yung mga aura nila. Mga intimidating ang dating. Hindi ko kasama si Sam kasi may work pa siya at may importante siyang meeting ngayon pero susunduin niya ako mamayang tanghali dahil sabay daw kaming kakain and after that ay ipapakilala niya ako sa mga employees niya. "Mrs. Hieze, let me carry that." sabi nong head bodyguard na siyang may pinakamalaking katawan. Bitbit ko kasi yung napili kong cushion na kulay blue. "It's okay, I can carry it naman." sabi ko at nagpatuloy sa pagtitingin sa mga furnitures. "But, Mrs. Hieze..." Naputol yung sasabihin niya. " No buts."sabi ko. Tiningnan ko ng mabuti yung couch na leather. It w
Nayien NAGPASYA kami na umuwi mga bandang alas-siyete na ng gabi patungo sa downtown. Kahit gutom na ako ay hindi ko siya sinabihan kasi parang wala siya sa mood na makipag-usap. Seryoso lang siyang nakatingin sa daan habang nagmamaneho. Mukhang may iniisip siya. Sumulyap ako sa kanya nong may makita akong restaurant na nadaanan namin pero hindi niya ako napansin. Gutom na ako. Wala akong nagawa kasi lumagpas na kami sa restaurant. Tiniis ko nalang yung gutom ko. Kaya mo to Nayien. Malapit na. Konti nalang makaka-uwi ka na. Nang matapos siyang mag-park ng kotse sa parking lot ng building ng condo ay bumaba agad ako at nag-order online. Tingin ko kasi hindi ko na kayang magluto sa sobrang gutom ko. Pumasok kami sa lobby ng building ng sabay at hindi na ako nakatiis na hindi magsalita. As in kasi, nakakapanibago lang na hindi siya nagsasalita. Ang awkward sa feeling. "Mauna ka na sa unit natin, may hihintayin pa ako." sabi ko at t