Chapter 69.2

Nayien

NAGISING AKO na maputi ang paligid ko. 

Bumangon agad ako at tinanggal ang dextrose ko. Kahit masakit ay ininda ko iyon at nagmamadali akong lumabas ng kwarto. Wala akong suot sa paa at kahit malamig ang sahig ay tinakbo ko ang emergency pero wala na daw roon ang anak ko kaya nagtanong ako sa nurse na nakita ko. Sabi niya ay nasa ICU daw ang anak ko tsaka niya ako pinilit na bumalik sa kwarto ko pero iniwan ko siya roon na tinatawag ako. Tumakbo ako papunta sa ICU. Nang makarating ako roon ay nakita ko si Daddy at si Sam at si Yaya. 

Nang makita nila ako ay nanlaki ang mata nila. Sinalubong ako ni Sam. 

"Why are you here? You should be resting your body!" Sabi niya pero wala akong paki-alam sa tanong niya. 

"Ang anak ko? Nasaan ang anak ko?" Tanong ko habang pilit na kinakalma ang sarili dahil ang huling naalala ko ay nasa bingit na ng kamatayan ang anak ko. 

Lumapit ako sa glass window at nakita ko roon ang