Hello, naayos na po ang Chapters at may Chap 46 na. Paki-refresh na lang po ang story o di kaya i-remove at add niyo po ulit sa library niyo ang libro para mabasa niyo po ang Chapter 46. Salamaaat
Napahilamos si Hiraya dahil sa narinig, hindi niya alam kung ano nga ba ang pumasok sa isip ng kanyang kaibigan bakit nito nagawang bungguin ang sasakyan ng kanyang asawa. Gets niyang galit ito pero binalaan naman niya ang dalawa na huwag ng makisali sa away nila ng mag-asawa dahil alam niyang madadamay lang ang mga ito. Nang makita ni Mayumi ang pag-aalala sa mukha ni Hiraya ay napangiti ito ng matamis at hinawakan ang kamay niya. "Huwag kang mag-alala, Hiraya may CCTV naman na magpapatunay na binangga ko lang ang kotse ng asawa mo, gusto ko lang talagang makabawi sa kanya, hindi naman siya nasaktan, aayusin ko lang ang magiging piyansa at makakalabas na rin ako."Tahimik lang si Hiraya habang nakikinig kay Mayumi. Alam niyang hindi ganoon kasimple iyon, kilala niya ang asawa hindi nito papalampasin ang nangyari sa ngayon. Lalo pa't hinamak at kinalaban ng kaibigan niya si Reyko. Kung talagang mapipiyansahan ang babae bakit tinawag pa siya ng kapulisan? Kung kaya naman pala niton
Tumitig lamang sa kanya si Reyko at hindi man lang siya sinagot sa tanong niya. Ang ginawa na lamang niya ay maipiling at nagsalita ulit. “A-Ano makikipag-deal ka ba sa akin o hindi? Kung hindi, I am just wasting my time here…” “Talaga bang mapilit ka?” matigas na sabi ni Reyko sa kanya. Nakita niyang dahan-dahang bumaba ang kamay ng lalaki, dahan-dhang hinaplos nito ang kanyang makinis na pisngi, "Hiraya, alam mong pwede kitang saktan sa mga oras na ito ngunit dahil asawa kita ay nagpipigil ako. Alam mo naman kung ano ang magiging kahihinatnan mo kung maghihiwalay tayo ‘di ba? Hindi pa rin kita tatantanan at mas sisirain ko pa ang buhay mo, tandaan mo ‘yan!” Nanlaki ang mga mata ni Hiraya, hindi siya makapaniwalang tumingin sa lalaking nasa harapan.Kinuyom niya ang kamao at kinagat ng mariin ang kanyang labi.“Pumunta ka sa mansyon at nagsumbong sa lolo ko na buntis ka, itinatak mo sa utak ng matanda na ako ang may kasalanan ng lahat, na binuntis kita at kinuha ang virginity mo.
“Sa akin ka galit kung kaya't huwag mong idadamay ang mga taong gusto lang naman akong tulongan at makaahon sa buhay! Sa buhay kong pilit mong nilulugmok!” patuloy pa niya. Mas lalong kumunot si Reyko, napayuko ito sa babae upang tingnan. Kitang-kita nito ang pagtulo ng luha sa pisngi nito kung kaya’t mas lalong kumirot ang kanyang dibdib. Hindi pa rin niya maintindihan ang kanyang nararamdaman. Hindi niya masabi kung ano ito. At ayaw na ayaw niya itong maramdamn. Dumilim ang paningin niya sa babae, huminga ng malalim at nagsalita, "Bumalik ka sa bahay natin, gusto kong bago pa man balutin ng kadiliman ang paligid ay naroon ka na sa mansyon."Napaiwas siya ng tingin sa babae at pilit na nagpaliwanag kay Hiraya, "Ang anak ni Mayari..."Hindi niya natapos ang sasabihin nang umiling si Hiraya, “Wala akong paki.” Napataas ng kilay si Reyko at tinitigan ang mukha ng asawa.Mahinang tumawa si Hiraya, ngunit patuloy pa rin ang luha nito sa magkabilang pisngi. "Mula ngayon, hindi na ako
Halos hindi inaasahan ni Hiraya na nagawa niyang sampalin si Reyko ng sobrang lakas, lahat ng emosyon niyang nararamdaman simula noong niloloko siya ng paulit-ulit ng asawa ay bigla na lang sumabog. Hindi niya akalaing sasaktan niya ang asawa kaya nang makita niya ang namumulang pisngi at bakas na bakas ang palad niya sa mukha ni Reyko ay napatakip siya ng bibig dahil sa sobrang gulat. At dahil hindi pa rin nakakabawi ang lalaki sa ginawa niya, bago pa man ito matauhan ay agad na umalis siya at gumapang palayo sa lalaki. Ngayon ay nasa dulo na siya ng sofa, malayo sa lalaking kanina’y nasa harapan niya. Takot na takot siya at nanginginig pa, nilakasan din niya ang loob upang makapagsalita. "Parang awa mo na, huwag na huwag mo akong hahawakan!"Mariin niyang tinitigan si Reyko, nagsimulang mas dumilin pa ang mga mata ng lalaki, alam niyang galit na galit na ito kung kaya’t mahigpit siyang napahawak sa kanyang damit na kanina’y balak pigtasin ng lalaki. "Please lang, tigilan mo na ak
Napalunok ng mariin si Hiraya, ayaw niyang pwersahin siya ni Reyko dahil buntis siya. At alam naman nitong ayaw na ayaw niyang hawakan siya nito. Huminga siya ng malalim at sinamaan ng tingin ang lalaki. "Kapag nalaman ni Mayari ang ugali mo, kapag nakita niya ito magugustuhan ka pa ba niya? I doubt kung matatanggap ka pa niya,” patuloy pa niya saka nginisian ang asawa."Ano naman kung buntis ka? Hindi ba't hindi naman ito ang unang beses na ginawa natin ito? Hinahanap-hanap mo pa nga ang haplos ko’t ikaw ang palaging nag-fi-first move sa atin. So, bakit tumatanggi ka na ngayon? Nagpapakipot ka na naman ba? Alam kong gusto mo rin ang gagawin ko sa'yo. Isa pa, doktor ako alam kong kahit buntis ang isang babae pwede pa ring makipag-sex!” Diring-diri si Hiraya sa mga pinagsasabi ng asawa. Wala na talagang respeto si Reyko basta lang makuha nito ang gusto. Wala siyang nagawa at sa puntong iyon sumuko na siya sa pakikipagtalo sa lalaki. Siya na rin ang naghubad ng kanyang damit at walang
Nagising si Hiraya na nakahiga sa isang kama at puno ng kulay puti ang loob ng silid kung saan siya naroroon. Napakunot ang kanyang noo nang ma-realize kung nasaan siya. Nasa ospital ba siya?Kaka-discharge niya pa lang dito pero bakit narito na naman siya? Posible kayang panaginip lang ang nangyari sa kaniya kanina? Bakit bumalik na naman siya sa lugar na ito? Mukhang ginagawa na niyang tirahan ang ospital. Napailing siya at natawa ng mahina. Mayamaya ay nakarinig siya ng hikbi sa silid kung kaya’t napakunot ang kanyang noo. Kilala niya kung sino iyon, ang kaibigan niyang si Alena. "Reyko pwede bang tigilan mo na ang kaibigan ko? Kung patuloy mo lang pinapahirapan si Hiraya ay baka mawala siya sa amin mas worst pati na ang kanyang anak. Pwede ba iyon? Please lang, layuan mo na ang kaibigan ko… Hindi pa ba sapat ang ilang buwan niyang pagdurusa kasama ka? Pinagbayaran na rin naman niya ang kasalanan niya noon ah, kahit na wala naman itong kasalanan sa’yo, nagmahal lang siya! Minaha
Kinagat ng dalaga ang labi at napayuko ulit. Talagang walang lakas ang katawan niya, sobrang sakit din nito pati nanginginig pa ang binti niya. Nakakaramdam din siya ng uhaw pero paano? Gusto niyang bumangon pero hindi niya kaya. Hindi naman niya magawang utusan ang lalaki na nasa gilid dahil alam niyang magagalit lang ito. Kaya naman ang ginawa niya ay pinilit na lamang niya ang sarili upang bumangon mula sa pagkakahiga para uminom ng tubig. Ngunit nang sandaling tumayo siya ay muntik na siyang matumba, mabuti na lamang at alerto ang asawa niya kung kaya’t mabilis siya nitong nasalo at inalalayan. "Anong gagawin mo?"Kumunot ang noo ni Hiraya at nag-isip sandali, "G-Gusto kong uminom ng tubig."Tiningnan siya ng matagal ni Reyko. Mayamaya ay dahan-dahan siyang inalalayan nito, binuhat siya gamit ang isang kamay at pinaupo sa kama. Nagsalin din ito ng baso at dahan-dahang iniabot ang tubig sa kanyang labi. "Salamat." Tinanggap ni Hiraya ang baso at umiwas siya ng matapos na kunin it
Niyakap ni Alena ng mahigpit si Hiraya habang malakas itong umiiyak. Kahit si Alena ay sobrang nahihirapan na sa sitwasyon ng kaibigan. Hindi nito alam ang gagawin upang makalayo si Hiraya sa lalaking iyon. "Tahan na Hiraya, narito lang kaming mga kaibigan mo, huwag kang mag-alala, hindi ka namin iiwan..."Huminga ng malalim si Hiraya at nagsalita. “Paano m-mo na lamang narito ako??” “Hinahanap ka kasi ni Tita kaya naman tinawagan kita pero si Reyko ko ang sumagot ng telepono mo. Magkasama kayong dalawa? Naiinis ako, hindi ka talaga niya tinitigilan!” galit na sabi ni Alena sa kanya. Ngayon ay kumalma na siya ng kunti kung kaya't nakausap na niya ng matino ang kaibigan. Natahimik na lamang siya at napangiwi. “Kumusta pala si Mayumi? May balita ka na ba sa kanya? Si Dr. Rhob??” tanong niya kaya tumango si Alena. “Si Mayumi ay nagpapahinga na sa bahay nila, sinundo raw siya ng kuya niya sa presinto. Iba talaga dumiskarte ang babaeng iyon. Hindi natatakot na kalabanin si Reyko! Bilib
Habang nagsasalita silang dalawa ay dumating naman si Hiraya na inaalalayan si Sunshine papalapit sa kanila. For the lapit naman si Rhob upang tulungan si Hiraya. “Hiraya, umuwi ka na, ako na ang maghahatid kay Sunshine.” “Mukhang naparami ang inom ni Sunshine kung kaya’t dahan-dahan lang sa pagmamaneho baka masuka na naman siya,” bilin ni Hiraya kung kaya’t tumango at ngunitian pa siya ng matamis ni Rhon. "Sige, huwag kang mag-alala, hindi ko bibilisan ang pag-drive…" Tumingin si Rhob kay Reyko, at nag-aalangan na tumingin kay Hiraya, "Kung kailangan mo ng tulong o may kailangan ka, huwag kang mahiyang tumawag sa akin." Tumango si Hiraya, "Sige, magiingat kayo." Dalawa na lang silang nakatayo sa harap ng restaurant. Tapos ng kumain si Hiraya kung kaya’t medyo sumasakit ang kanyang tiyan. Mukhang naparami siya ng kain ngayon. Sobrang sarap din kasi ng pagkain at iyon ang hanap-hanap ng nila ng kanyang anak. “Bakit ang aga mong bumalik? Hindi ba’t mahigit isang linggo ka sa busin
Ilang araw ng tutok na tutok si Hiraya sa kanyang pagpipinta kung kaya’t naisipan niyang yayain ang kanyang mga kaibigan na sina Alena at Mayumi sa isang bagong bukas na restaurant malapit sa kanyang studio. Ngunit ang dalawa ay saktong sobran busy at may inaasikaso ang mga ito sa ospital kung kaya’t sa sunday pa raw ang off ng dalawa. Naiintindihan niya naman iyon, babawi na lang daw ang dalawa sa kanya kapag off nila. Sakto namang walang ginagawa si Sunshine ang bago niyang kaibigan kung kaya’t agad na niyaya siya nitong kumain. Sinuggest na lang niya ang restaurant na malapit sa studio niya. Nang makarating sila roon ay nakita niyang naroon din pala si Rhob. Nakahanda na ang kanilang kakaining pagkain at nag-order din ng isang kahon ng beer si Sunshine dahil gusto nitong mag-inuman sila. Nang ibuhos ni Sunshine sa kanya ang isang beer ay agad na pinigilan ni Rhob ang babae. "Sunshine, buntis si Hiraya kaya hindi siya pwede sa alak." Nagulat silang tatlo sa sinabi ni Rhob. Agad
Rinig na rinig ni Hiraya ang pambabaeng boses sa kabilang linya. Mahinang natawa si Hiraya, mahigpit niyang hinawakan ang kanyang telepono at hindi na nagsalita pa. Akala ng kausap niya ay hindi siya nakakaintindi ng English kung kaya’t baluktot itong nagsalita ng tagalog, "Sobrang dami nang nainom ni Mr. Takahashi kung kaya’t pumunta siya muna ng banyo. Kung nakakaintindi ka sa sinasabi ko, huwag mo na kaming isturbuhin pa!"Napahaplos si Hiraya sa kanyang noo at bahagyang tumatawa. "Ah, ganoon ba? Naiintindihan ko na. Have fun!"Pagkasabi niya ay agad niyang ibinaba ang telepono, napatingin sa magandang tanawing ginawa niya kanina. Ang kanyang pininta ay sobrang layo sa kanyang relasyon nilang mag-asawa.Mukhang nambabae na naman ang kanyang asawa??Huminga nang malalim si Hiraya, handa na sanang umuwi nang marinig niya ang malalim na boses ng isang lalaki sa kanyang likuran, "Ang aga mo namang natapos sa trabaho!" Nang marinig ang boses, lumingon si Hiraya at tiningnan ang lalaki
Biglang naalala ni Hiraya ang tungkol sa anibersaryo ng Takahashi Group kung kaya’t agad siyang nagsalita, "Tungkol naman sa anniversary niyo, wala talaga akong oras para mag-organize nito. Mas mabuti siguro na sa ibang studio niyo na lang ganapain ang event. Iyon lang at ingat ka pala sa byahe."Tiningnan siya nang matalim ni Reyko, napailing ang lalaki at umalis na. Sumunod naman si Assistant Green sa amo.Ngunit alam ng mga taong nasa mansyon ay galit ang among si Reyko base sa ekspresyon nito. Kaya naman, kahit umaga pa lang ay lahat ng katulong na naroon ay nagsitaguan. Hindi man lang makahinga ng maayos habang nakatitig sa nakakatakot na mukha ni Reyko.Hanggang sa umalis ang lalaki, saka lang lumapit sa kanya si Manang Koring at nagtanong. "Madam, mukhang nag-away po kayo ni Sir?""Hindi naman, Manang Koring. Wala naman akong lakas ng loob para kalabanin ang lalaking iyon. Gusto ko pang mabuhay ng matiwasay, ayaw ko pa pong mamatay,” pabirong sabi ni Hiraya sa matanda at ngu
Nagulat si Hiraya nang marinig ang sinabi ng kanyang asawa. “Wala," mahinang sabi niya sa lalaki."Anong wala?" Napataas ng kilay si Reyko at nagpatuloy, "Dahil ba nagtapat na sa’yo ang childhood sweetheart mo noon kung kaya’t mas nagiging cold ka na sa akin ngayon?" Habang sinasabi ito, kinuha ni Reyko ang teleponong nakapatong sa bedside table at inilagay sa harap niya, "Bakit nga ba sobrang daming lalaki ang umaaligid sa’yo? Bakit nga ba pag sa akin ang cold mo? Pero pag sa ibang lalaki sobrang tamis ng ngiti mo?” Sumingkit ang mga mata ni Hiraya at tiningnan ang litratong nasa screen ng telepono ni Reyko, sakto namang kuha iyon ng magkita sila ni Lucas at nakaakbay pa ang lalaki sa kanya. May mga anggulo rin na kinuhanan sila sa loob ng kotse. So, nasa studio ang lalaki kanina? Napabuntong hininga si Hiraya at mapait na tumawa, "Sinusundan mo ba ako?"Hindi sumagot si Reyko, tinitigan lang siya nito, "Sino ang lalaking kasama mo?""Hindi ba’t masyado ka ng nakikialam sa buhay ko
Matapos ang kanilang pananghalian ay napagkasunduan na gaganapin ang exhibit ay sa katapusan ng taon. Isa rin si Lucas sa naging estudyante ng ama nito at mahilig din sa pagpipinta. Hindi rin ito gaanong sikat sa mundo ng sining ngunit ang lalaki naman ang manager ng matanda. Hanggang sa nalaman din ni Hiraya na ang si Mr. Park at ang lolo ni Rhob ay magkaibigan pala. Alas sais na ng gabi ng inihatid ni Rhob si Hiraya sa mansyon. Ang plano ay si Lucas sana ang maghahatid sa babae ngunit bigla itong nagkaroon ng emergency kung kaya’t walang choice silang si Rhob na ang maghatid sa kanya. Ang kotse ni Rhob ay huminto sa harap ng mansyon. Lalabas na sana si Rhob nang pigilan niya ito. “Huwag mo na akong pagbuksan pa. Kaya ko namang buksan ang pinto, Rhob…”Napatitig lamang si Rhob sa kanya at huminga ng malalim. “Natatakot ka bang makita niya tayong magkasama?”Hindi na nagsinungaling pa si Hiraya at mabilis na tumango. “Ayaw ko na ring magkaroon pa ng gulo. Alam kong magagalit siya ka
Ilang araw ng nagpapahinga si Hiraya at nang gumaling na ang sugat niya sa kamay ay pumasok na rin siya sa kanyang studio. Nang makapasok siya sa kanyang studio ay tila ba ginanahan siya sa mga oras na iyon. Nakapag-alam na rin siya sa kanyang kaibigan na si Sunshine na lilipat na rin siya dahil bumalik na rin sa wakas ang studio niya. Nang makita ang tambak na dokumento sa kanyang mesa at napahilot siya sa kanyang sentido. Agad niya itong tinrabaho hanggang sa malapit na rin ang uwian, pumasok ang kanyang assistant na si Minerva at iniabot kay Hiraya ang mga dokumentong hawak nito, "Hiraya, ito na ang mga impormasyon tungkol sa year-end art exhibit at narito na rin ang mga materyales na ipinadala ni Mr. Park, pakitingnan na lang, girl!""Ah, nga pala bago ko makalimutan, paulit-ulit na tumawag ang mga empleyado ng Takahashi Group of Companies. Gusto rin nilang dito gaganapin ang charity auction event para sa anniversary celebration nila sa katapusan ng taon,. Mukhang malaki ang b
Mas lalong natakot ang mukha ni Jonah, agad na lumuhod at hinawakan ang laylayan ng pantalon ng lalaki, "Sasabihin ko na, sasabihin ko na po, huwag niyo lang ako idedepatsya... huwag muna kayong umalis, sasabihin ko sa inyo ang lahat! Pero ipangako niyo sa akin na kapag sinabi ko na ang totoo—palalayain niyo na ako at ang mga magulang ko at…” Humigpit ang hawak ng dalaga sa laylayan ng pantalon ni Reyko. “ Ipangako niyong bibigyan ako ng isang milyon..."Kumunot ang noo ni Reyko, malamig at matalim ang mga mata nitong tiningnan ang babae. Mabilis niyang inalis ang hawak ng babae sa pantalon niya kung kaya’t tumilapon ang babae sa sahig. Si Marco naman na naninigarilyo ay nakasandal lamang sa sofa, "Saan ka pupunta Reyko?" Kailan pa si Reyko nawalan ng pasensya?"Magpapahangin lang, ituloy mo ang pagtatanong dito," sabi ni Reyko.Hirap na bumangon si Jonah, gulo-gulo na rin ang mukha ng dalaga. “Kahit huwag na pala ang pera, sasabihin ko na lang sa inyo ang lahat pero please lang sa
Sa kabilang banda, hindi man lang makatulog si Hiraya, nakaupo lamang siya sa kwarto. Sa totoo lang, pagkatapos niyang uminom ng gamot, dapat sana'y natutulog na siya nang mahimbing pero hindi siya makatulog, sa tuwing ipipikit niya ang kanyang mga mata, para bang bumabalik siya sa aksidente na nangyari noon. Sobrang kalunos-lunos ang aksidente. Sinadyang binangga ng ama ni Kris ang kotseng minamaneho ni Reyko. Kung hindi dahil sa harang na nasa seaside ay nahulog na sana ang asawa. Nagmamaneho siya sa likod ng lalaki at sinunundan ang lalaki, kahit buntis siya noon ay nagawa pa rin niyang sundan si Reyko. Hindi niya alam kung bakit naisipan niyang sundan ng lihim ang lalaki pero para bang may nag-udyok sa kanya na sundan ito. Kitang-kita niya ang paghinto ng kotse ni Reyko at ang lalaki sa driver's seat ay puno ng dugo, nakasubsob sa manibela at wala ng malay. Sa puntong iyon nanlalaki ang kanyang mga mata nang makita ang truck na papaandar upang banggain ang kotse ni Reyko. Agad