Lara Yves Cassidy
Kasalukuyan kaming nasa bahay ni Tristan. Nandito rin si Kate para samahan si Tristan.
Nandito sila ngayon sa office ni Tristan. Inilibot ko ang tingin ko at ang daming mga litratong nakadikit sa dingding. Nilapitan ko 'to isa isa pero parang bumaliktad lang ang sikmura ko.
Puro mga patay at mga sugatan ang nasa larawan kung hindi ako nagkakamali ito yung mga kasong nahawakan niya o hinahawakan niya.
Nakita ko rin yung litrato ng mag asawa noong nasawi sila. Grabe yung sinapit nila.
Nagmamasid lang din si Miguel sa mga gamit na nandoon sa office.
"So itong salamin na ibinigay ni Lara is connected doon sa mansyon na pinuntahan natin. Saan niya nga ba ito nakuha?"narinig kong nagsalita si Tristan at parang kinakausap ang sarili.
"Hon, kukuha lang ako ng maiinom ah."alok ni Kate. Pagkabukas niya ng pinto ay may biglang pumasok ka pusang kulay itim. "Ssshh Pebbles 'wag mong guluhin ang papa mo." pagbabanta ni Kate.
<Tristan Gideon"Good afternoon Mrs. Cassidy, pwede po ba kayong makausap?" paanyaya ni Kate.Nandito kami ngayon sa bahay ng magulang ni Lara. Hihingi kami ng permission para makapasok sa bahay ni Lara para sa investigation."Yes? Kate kumusta ka na? Yan na ba yung boyfriend mo, aba ang kisig naman. Siguro miss ka na ni Lara ngayon matutuwa yun na napabisita ka ulit dito." saksi ko ang lungkot sa mga mata ni Mrs. Annie."Ayos lang po, siya po pala si Tristan, boyfriend ko po." inalok ko ang kamay ko sa nanay ni Lara."Napasadya kayo ano nga pala ang maililingkod ko? Nako wala ang tito mo nasa company siya na muna nag asikaso ng company."salaysay niya."May pag uusapan lang po sana tayo." sagot ko."Nako pumasok na muna kayo. Ipaghahanda ko kayo ng makakain at maiinom." nagkatitigan lang kami ni Kate dahil hindi naman na kami makatanggi dahil nagpatiuna na pumasok si Mrs. Annie para maghanda ng makakain.Kaya sumunod na ka
Tristan GideonPagkasakay namin sa sasakyan nagulat kami sa nakita namin ni Kate. Halos napasigaw kami dahil kakilakilabot ang natunghayan namin."Fck! Saan galing ang mga dugo na yan?" bulalas ko, nakita ko namang nanginginig si Kate kaya agad akong lumabas upang i-check ang salamin ng sasakyan namin. Hindi ko napansin na may dugo sa salamin ng sasakyan. Pero ang nakakagulat ang dugo na nasa salamin ay may nakasulat na "Please save us."Agad akong kumuha ng pamunas sa backseat at pinunasan ko agad ito. Pinakalma ko si Kate dahil alam kong takot siya sa dugo.Hindi ko alam kung saan nagmula ito pero nakakakilabot lang. Baka napagtripan lang ng kung sino yung sasakyan ko. Pero nung sinuri ko totoong dugo talaga yung nasa salamin.Pinaharurot ko na agad ang sasakyan ko para makaalis na sa lugar na iyon, baka mapano pa kami mamaya may magtangka pa samin."Hon, ayos ka lang ba?" nililingon ko siya ng bahagya para tignan kung kumalm
Lara Yves CassidyNakatingin lang ako sa litrato sa harapan ko, hindi ko kasi maalala kung sino ang lalaking kasama ko sa frame. Akmang bubuhatin ko sana ng mabagsak ito. Napalayo ako dahil sa nagkalat na bubog sa paanan ko."Lara, sabi ko mag ingat ka may mga tao sa baba." bulong ni Miguel sa'kin.Pinagmasdan ko lang ang picture frame na nasa lapag, hindi ko parin mawari kung sino ang katabi ko sa litrato.Maya't maya may narinig akong mga yabag patungo sa kinalalagyan namin. Kaya napaatras ako at halos mapatalon ako dahil tumama ang katawan ko kay Miguel na nasa likod ko lang.He grabbed my hand in his and dragged me to the far side of the room. His heavy breathing may be heard.Pinagmasdan lang namin sila Kate na papasok ng kwarto, nandito pala sila. Dahil siguro sa nabagsak kong picture frame, kinabahan tuloy ako baka kung anong isipin nila."Tsss, sabi ko sa'yo mag ingat ka diba? Kahit kaluluwa ka kaya mo parin huma
Lara Yves Cassidy Dahil sa kagustuhan kong mapabilis ang pagkilos namin bumalik ako sa bahay ng mag asawa para maghalungkat ng iba pang mga ebidensya. Hindi ko makita si Miguel kaya nag punta na lang ako mag isa. Kasalukuyan akong naghahalungkat ng kung ano ano sa kwarto, ito ata yung sa anak nila kasi may mga litrato. Akmang bubuksan ko na sana ang drawer na nasa harapan ko ng may malaglag na envelope mula dito. Kaya agad ko naman itong binuksan para malaman kung ano ito. "Sulat?" mukhang matagal na yung sulat kasi luma na rin maging ang papel pero maayos pa naman. Agad ko naman itong binasa. Hi! Lara Yves Cassidy, alam ko hindi pa kita lubos na kilala pero gusto ko lang sabihin sa'yo na matagal na kitang gusto. Palagi kitang nakikita sa balcony na nagbabasa ng libro tuwing recess, maging ang pagtugtog mo ng mga musika ay kinagigiliwan ko. Maging ang maamo mong boses ay pampaka
Tristan GideonNaisipan kong bisitahin ang kaibigan ni Lemuel dahil nabanggit sa'kin ni Kate na magkasanggang dikit ito.Inaasahan ko na makakuha ako kahit papaano ng konting details about kay Lemuel.Agad ko namang natunton ang eksaktong address niya. Konti na lang ay malalaman ko na rin ang lahat dahil nabubuksan na ang saradong pinto sa kasong ito.Huminto ako sa tapat ng malaking gusali kung saan ang apartment ni Darell."Maiwan ka muna dito Kate ako na ang kakausap kay Darell." agad ko namang sinarado ang pinto at tumungo na sa apartment ni Darell.Nasa tapat na ako ng apartment at agad naman akong kumatok. Mga ilang minuto rin ay bumukas na ito."Who are you?" nagtatakang tanong niya sa'kin."I'm the private investigator of Lara Yves Cassidy. Can I proceed with the interview with you? It's just a couple of minutes.""Ah si Lara how is she?" tanong niya habang binubuksan ang pinto."She's still
Miguel Vinn FerlinasPinagmamasdan ko lang si Lara na nakaratay sa kama. Panandalian lang siyang bumalik sa kanyang katawan dahil paunti unti ng bumabalik ang mga alaala niya at dumadami na rin ang nalalaman niya.Bumalik lang siya saglit sa katawan niya upang iparating sa mga mahal niya na lumalaban siya.Hanggang ngayon ang ganda niya parin at namamangha parin ako sa kakayahan niya. Hindi kukupas ang pagkagusto ko sa kanya, kaya malaking opportunity na ako ang gabay niya. Ayoko man na humantong siya sa gantong kalagayan pero wala akong nagawa.Kaya ginagawa ko ang lahat para gabayan siya, palagi ko siyang tinitignan kung saan siya magpunta at lalo na kapag malungkot siya.Nakakalungkot lang dahil hindi ko siya makakasama ng matagal dahil two weeks na lang ang nalalabi sa misyon namin. Masaya ako na makakabalik siya sa katawan niya pagkatapos ng misyon at ako naman ay makakausad na sa huling hantungan.Tinititigan ko lang siya
Tristan GideonNalilinawan na ako ng paunti unti sa mga nangyayari. Tumutugma ang lahat ng ebidensya na nakalap ko.Yung salamin tama! Doon sa tunnel ko nakita kailangan ko pumunta ngayon doon.Uuwi muna ako para sabihan si Kate na diretsyo na ako doon sa bahay ng mama ni Lara. Matatapos na rin ang kasong ito malapit na sigurado ako."Hon, anong nangyari? Bakit parang nagmamadali ka?" hinawakan ako ni Kate sa balikat kaya huminto muna ako saglit."Pupunta lang ako sa bahay ng mama ni Lara. May kailangan lang akong malaman." pumunta na ako sa kusina at hinanap ko ang mga susi, martilyo, grinder at kung ano pa na makakatulong sa pagbubukas ng pinto doon."Sasama ako." matabang niyang sagot."Huwag na dito ka lang masyado ng gabi. Magpahinga ka na dito." masyado na kasing madilim baka mahamugan pa siya."Hindi ka pupunta kapag hindi ako kasama." sabay humalukipkip siya."Okay fine. Let's go magdala ka ng flash
Tristan GideonKasalukuyan kong binubuksan ang kandado, nahihirapan lang ako dahil napakarami ng kandadong nakalagay dito kaya gumamit na ako ng iba't ibang susi pati martilyo at wrenches para mapadali.Dalawang dipa ang layo sa'kin ni Kate dahil baka matamaan siya ng mga bakal na kakalas sa kandado, hawak hawak niya ang flashlight at nakatuon lang sa direksyon ko.Habang paunti ng paunti ang kandado maging ang kadena na nakapaligid sa pinto lalong lumalalim ang paghinga ko. Hindi ko alam ang nasa likod ng pinto pero handa akong malaman ngayon.Hanggang sa isang kandado na lang ang kailangan sirain."Isa na lang ayos ka pa ba Kate?" sinisigurado ko lang na ayos lang siya sa kinatatayuan niya na baka nilalamig na siya."Ayos lang ako rito, ituloy mo lang yan." sagot niya ng pasigaw.Narinig ko ang pagbukas ng huling kandado kaya sumilay ang ngiti ko. Agad kong inilapag ang mga gamit na hawak ko at unti unti kong binubuksan ang pinto.