"The Man in Hakama"
HALOS lumipad ang kaluluwa ko nang marinig ang boses ng babae. Tuloy parang nakuryenteng tumalon ako mula sa pagkakadagan sa lalaki sabay ayos ng damit ko.Ito naman ay ganun din ang ginawa, wala sa oras na bumangon at tarantang tumayo mula sa pagkakatihaya sa kama.Pabaling baling ang paningin ng babae sa aming dalawa. Gusto ko nalang maglaho na parang bula, ngayon ko lang napansin ang ambiance ng silid.Puno ng mga rose petals ang sahig at naka candle lights, pati ang kama ay mga maraming talulot."Oh boy, I think the man is in trouble because of me." Lihim akong napakagat labi."We're done, Chin!" sabi ng babae gamit ang Nihongo language, kasunod ay isang malakas na sampal ang lumagapak sa pisngi ng lalaki.Napapikit tuloy ako dahil tila naramdaman ko ang sakit ng palad ng babae na tumama sa pisngi ng lalaki. Napakagat ako ng labing nakatingin sa dalawa."Sky, leave the place now!" si Thunder pero hindi ko pinansin at nakatuon parin ang attention ko sa nangyayari sa loob ng silid."Babe, you're wrong," giit ng lalaki na agad kinuha ang palad ng babae.I can definitely understand them both, kahit naba naka Nihongo ang pag-uusap ng mga ito."Enough Chin, I saw it all!" bakas sa mukha ng girlfriend nitong galit."You got it wrong, babe."It is all my fault, I must leave the place.Samantalahin kong hindi pa ako napapansin ng dalawa kaya mabilis pa sa kidlat na lumabas ako ng silid nang biglang may tumawag sa pangalan ko."Torina (Trina)!" Napamulagat ako dali kong nahinto ang mga hakbang."Hai!" Wala sa oras na sagut ko—pero laking gulat ko't nilampasan lang ako ng magkasintahan. Kita kong nauna ang babae."Torina!" tawag muli ng lalaki na hinahabol ang babae, ngunit nagtutuloy tuloy itong naglakad na parang walang naririnig."Damn!" Of all the name, why is his woman the same name as mine! Bullshit! Napa-iling nalang ako."Sky, leave the place!""Yeah, I am leaving idiot!" naiiritang sumunod ako kay Thunder na kanina pa nagsasalita sa tainga ko.HUMIHIKAB na bumangon ako mula pagkakahiga sa futon, binuksan ko ang aking cellphone.Sky,On stand by.By the way great job.ThunderMatamlay na muli kong sinalpak ang sarili patihaya sa ibabaw ng mattress—nang muling tumunog ang message tone ng aking cellphone. Binuksan ko ang chat app habang nanatiling nakahiga.Trina, let's break-up.BrentNamilog ang aking mga mata sa nabasa. Halos umusok ang ilong ko.This is really bullshit! Hindi naman sa nasasaktan ang puso ko pero my ego. Yes!Naunahan akong makipag-break bullshit! Of course, sa simula pa lang-I put a limitation in every relationship that I've been through. From the beginning I have been guarding my heart not to fall for anyone. Yes. I have had many past relationships but all of them were not very serious.God! And here, Brent broke up with me? Goodness! He may be got tired of me.Napabuntong hininga ako't napangiti ako ng mapakla, men are all the same. They thought, women are only for bed.C'mon kahit na medyo I am a modern woman I am still guarding my V card no way I would give it to him.He did everything to bring me into bed but no way—hanggang oral sex lang ang kaya ko. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko but I am afraid to have a commitment.Ayokong magkaanak ako na gaya ko salat sa pagmamahal mula sa magulang. Hindi ko sigurado kong mabigyan ko ba ng maganda at masayang buhay ang magiging anak ko.Ayokong maranasan ng anak ko ang nararanasan ko. Napabuntong hininga akong muli, padabog kong tinipa at nereplyan ang ugok na lalaki.To: BrentK.sentPadabog kong nilapag ang cellphone sa tabi't walang ingat na tumayo.Nakasuot ng pulang satin cami top na spaghetti strap na pinaresan ng maikling short ay nagtuloy tuloy akong lumabas ng silid, binuksan ko ang shoji a traditional Japanese sliding door ng silid na inuukupa ko. Bumungad sa akin ang napakaaliwalas na bakuran ng hotel."Woow!" bulalas ko ng makita ang napakagandang bakuran, may mga puno na hindi masyadong katayogan, mga iba't ibang berdeng halaman. May maliit na fountain at magarang landscape."Ohayo!" Wala sa oras na napasigaw ako dahil sa preskong hangin na sumalubong sa akin. Buong kompyansang inunat ko ang aking mga kalamnan."Ohayo gosaimasu!" Hindi pa nakontento ay sumigaw akong muli—nang may narinig akong tumikhim sa kabilang ibayo. Wala sa oras na napalingon ako sa pinanggalingan ng tikhim na iyon.Napatigalgal ako sabay napausog ko ang aking paa paatras nang wala sa oras. How come he's here? The man from the other night!Naka-upo ito sa kahanay na balcony na kinaroroonan ko. Naka-upong pinagsakob ang mga binti at hita, nakaharap sa bakuran, nakapikit ang mga mata-he's meditating!And take note, n*******d baro't nakasuot lang ng 'Hakama' a Japanese kimono pants na kulay itim.Lantad ang malalapad nitong balikat, mamasel nitong biceps and his tones of abs, idagdag pa ang abstract tattoo nito. Sabayan pa sa mahabang buhok nitong nakapusod.He is devastatingly gorgeous.Lihim akong napakagat labi."Oh, my gulay, mag hunos dili ka Trina!" saway ko sa sarili ng masuyod ko ang lalaki.Dali akong nagbawi lihim kong naipasalamat at nanatiling nakapikit at nakaconcentrate sa meditation nito at hindi pa ako napapansin.I took a pace backward untraceably ngunit parang nawala yata ang kakayahan ko bilang spy agent sa sandaling ito at aksidenteng nasagi ko ang 'andon' a traditional lantern na nakalagay sa gilid ng pinto na inuukupa kong silid.Gumawa iyon ng ingay dahilan upang isa-isang minulat ng lalaki ang mga mata nito sabay baling sa pinanggalingan ng kaluskos.Tuloy pigil hiningang napakagat ako ng labing naninigas sa kinatatayuan kong tinanggap ang titig nito.Napalunok ako ng laway, mahigit ilang segundo din kaming nagtagisan ng titig bago kami kapwa at sabay kumurap.Sa inaasahan nagsalubong ang kilay ng lalaki na halos mag-ugnay na.Tila kinalap pa nito ang sariling memorya kaya bago pa ito makaalala ay sinagad ko na't sing bilis ng kidlat ay tumalilis ako papasok sa loob—pero nahuli parin ako't mas mabilis pas kidlat na tumayo ito mula sa pagkakasalpak sa sahig.Buong bilis na tinawid ang balcony't hinagip ang braso ko't inunat, bahagya akong diniin sa wood pillar.Kung paano nito narating ang kinatatayuan ko ay hindi ko alam kung anong jutsu ang ginamit nito."Where do you think you're going, woman?!" he asked with a deep baritone voice an inch away. Tuloy parang kiniliti ang tainga ko sa tunog ng boses nito."E-Excuse me, who are you?!" kunyaring hindi ako pamilyar dito at nagmaang maangan."Don't fool on me woman, do you think I will forget you? Do you think I forgot about your arrears last night and how you ruined my supposed to be proposal?"Napalunok ako, bahagyang naipilig ko ang aking ulo dahil sa tindi ng lapit nito sa akin, his smooth fair skin is so visible dahil sa tindi ng lapit. Ang hindi ko maintindihan ay bigla bigla nalang ang pagsikdo ng kaba sa dibdib ko na parang nakakapanghina. "Look, Mr... I don't have any idea of what you're talking about... I just saw you today!" Pagsisinungaling ko na iniwas ang titig dito ngunit hindi ako mapakali dahil halos singnipis na nang sinulid ang agwat naming dalawa sa isa't isa.Isang mapaklang ngisi ang pinakawalan nito na sumakop sa buong balcony, tuloy tumambad sa paningin ko ang maputi at pantay pantay nitong mga ngipin na mas lalong nagpapagwapo sa mukha nito.Pagkatapos ay sinipat nito ang paningin sa ibang direksiyon tapos binalik sa mukha ko't matiim akong tinitigan, he hissed. "Don't fool me, because I know you're just pretending to have an amnesia-or maybe you want me to remind you what happened?" nanghahamon ang titig na pinukol nito sa akin na hindi parin nilayo ang sarili.Napangiwi ako't bakit ko ba pinagtuonan ng pansin ang maliit na bagay. Gusto ko tuloy tadyakan ang sarili dahil tila ba maliit na gesture ng lalaki ay pinupuri ng mga mata ko.Napasinghap ako't tinaasan ko ito ng kilay. "I don't even know you, period! now, distance yourself, will you?!" walang pakundangang utos ko.He hissed again, gumalaw ang muscles nito sa panga dahil sa tindi ng frustration. "If you don't remember anything then let me remind you, what happened!" Kasunod ay hindi ako nakapaghanda sa sumunod na ginawa nito. Naging mapang-ahas ang kilos ng lalaki at dinala nito ang magkabilang palad sa suot ko, walang gatol na hinawi ang laylayan ng cami top ko't pinasok nito ang mga palad sa ilalim sabay pisil ng magkabilang hinaharap ko.Napasinghap ako't hindi ko napigilang mapa-ungol nang maramdaman ko ang init ng palad nitong dumapo sa magkabilang dibdib ko, wala akong suot na bra kaya malaya nitong sinakop iyon. "Oh fucking shit!" Wala sa oras na napa-igtad ako dahil parang may kung anong sensasyong naglakbay sa ugat ko dahil sa ginawa nito.Nang makita nito ang reaksiyon ko'y isang pilyong ngiti ang pinakawalan nito. "Now you remember what happened, do you?" he gritted his teeth sabay na pinaglaruan at pinisil ang tuktok ng dibdib ko."Oh God!" Lihim akong napasambit dahil tila may nabuhay na kakaiba sa katawan ko dahil sa ginawa nito, and for Christ's sake, hindi ako dapat makaramdam ng ganito? Dali akong nagbawi bago pa ako maliyo, malakas at buong pwersa kong tinulak ang lalaki. Hindi ako pwedeng basta basta nalang aatake gamit ang abilidad ko sa martial arts dahil nasa mission pa ako't hangga't maaari I have to act like a normal woman and remain mysterious.Sa inaasahan ay malakas ang lalaki at well-built kailangang average strength lang ang pwede kong gamitin laban dito. Tila mahihirapan ako sa pagbabalat kayo kong to', pero kailangan kaya isang tamang tadyak sa binti nito ang tinapon ko dahilan upang nabitawan ako nito't napayuko. Kaya agad kong sinamantala at daling nilundag ang gawing pinto at agad pumasok akma ko sanang isara ang sliding door ng mabilis nitong naiharang ang braso."Hey you-Marahas at pwerasahan nitong binuksan iyon at sumunod sa akin na pumasok. Nakatiim bagang itong dinali ang braso ko't marahas at walang ingat na diniin ako sa pader. Napangiwi ako sa ginawa nito, taas baba ang dibdib kong nakipaglaban ng titig dito."If you think I'm going to let go of you for ruining my proposal to my long-term girlfriend you're wrong! you have to pay for it." Dama ko ang mainit na hininga nitong tumama sa pisngi ko dahil sa sobrang lapit. His dark hazel brown eyes got even darker upon throwing a gaze on me."But-you're trespassing my privacy Mr.?!" hindi ako nagbitiw ng titigan dito.Nang marinig nito ang pahayag ko ay tumawa ito ng nakakaloko. "Then, what do you call of what you did the other day? Isn't it also trespassing too? And please stop denying it, I know, and I perfectly remember every inch of you!"Napahugot ako ng malalim na hininga, sumusukong napakibit balikat ako. "Fine, then what do you want me to do?!" Pa-irap na tanong ko. "Apologize?!" Dinig kong bumutong hininga ito. "Okay-sorry... happy?!"Your sorry can't do anything anymore, she's gone! we broke up because of you!"Napairap ako, hindi ko naman talaga sinasadya iyon eh, na-ipit lang ako sa sitwasiyon at lalong hindi ko pwedeng sabihin dito ang dahilan kung bakit."Then, what am I supposed to do, it has happened and cannot be undone," naipilig ko ang aking ulo. Isang buntong hininga ang pinakawalan nito sabay na nagkibit balikat. "Akala mo kung sinong gwapo supot naman," buong kompyansang kikibot kibot ko dahil alam kong hindi naman nito maiintindihan. Itinirik ko pa ang aking mga mata."What did you say?""Sabi ko supot, supot, supot, supot ka!"Panunuya kong ngumiwi dito't umirap muli.Tila umigting ang bagang nito sa sinabi ko't nalukot ang gwapong mukha."Sige-isa pang supot may makakadyot!" Nanggigigil na sabi nitong walang ingat na hinapit ang beywang ko, damang dama ko ang init ng katawan nitong dumaiti sa katawan ko. Parang binuhusan ako ng isang baldeng yelo sa narinig. Did he speak tagalog? Gosh Am I hallucinating? Nawala tuloy ang pilyang ngiti ko sa labi't nag-iinit ang pisngi ko sa hiya. "Akala mo hindi ko naiintindihan ang sinabi mo? For your information I am living in the Philippines all my life!"Napatameme ako sa narinig. God, I have never experienced so much shame in all my life except now! Bullshit!Ngayon ito naman ang napangiti ng pilyo. Inilapit ang mukha sa akin, wala sa oras na nataranta ako pero paano ako makalayo kong nakadikit ang likod ko sa dingding. "Baka gusto mong alamin kong supot ba talaga, I can show you," tukso nitong akmang kalagin ang buhol sa suot nitong Hakama."A-Ang b-bastos mo!?" Tuloy nabubulol kong turan na parang tanga, what's happening to me? Nanginginig ang buong katawan ko't namamanhid ang tuhod ko ng dahil lang sa lalaking to'."Bastos? Eh anong tawag sa ginawa mo nu'ng isang araw, lumundag sa kama ng may kama, di ba ka bastosan din iyon?"Nanliit ako sa sarili ko dahil sa sinabi nito at kabastosan naman talaga iyon. "I-I have my reason," pumiyok na sabi ko na nag-iwas ng tingin."Reason? Para sumira ng isang relasyon?""I said I'm sorry, hindi ko sinasadya!" Sumusukong wika ko.Nagkibit balikat ito at bumuntong hininga. "I don't know, what am I going to do with you-Katok mula sa pinto ang umalingawngaw sa buong silid, parang napasong binitawan nito ang beywang ko. Dali akong tumayo ng tuwid."Hindi pa ako tapos sa iyo, babalikan kita," babala nito na agad tumalikod at lumabas patungong balcony."Finale"Winter Season February"Hijo ni kenkona otokonoko, wakai masuta (Isang napakalusog na batang lalaki, young master.)" si Daiki ang personal na doctor ng Hayashi, nilahad nito ang sanggol na bagong silang. Chin eyes went into tears as he looks the little angel in his arms.All his life he wanted to live a simple life with his family and here he is his dream came true. Well, not so simple he still lives in the present with a golden spoon in his mouth. But having Mae and this little angel he couldn't ask for anything more. The blessings he received are too many. Natagpuan niya ang kanyang diwata sa hindi inaasahang lugar at oras pero hindi niya iyon pinagsisihan sa halip tinuring niya iyong isang blessing in disguise."Young master," si Grayson na maluha-luha na hinawakan ang kamay ng bata. "He looks like you-Biglang umiyak ang sanggol. "Grayson!""And of course his attitude too!" nagmamaktol na inilayu ni Grayson ang sarili sa bata."I will name him Fuyuki-" sabi niya na ng
"Ang Diwata sa Taglagas"INGAY mula sa walang kataposan ulan ang nagpagising sa aking diwa mula sa mahimbing na pagkatulog. Dama kong may nakadagan sa beywang ko. Nakapulupot na mga braso. Again I am naked under the sheet but this time I am with the man that I've been longing all my life.Isang matamis na ngiti ang pinakawalan ko sa labi sabay na binaling ang sarili sa gwapong lalaki na katabi ko. Walang sawang pinaglakbay ko ang tingin sa gwapong mukha ng binata. A breathtakingly image right in front of me. "How do you manage to be so handsome in the morning and you smells good too?"Kusa kong dinala ang mga daliri sa pisngi ni Chin upang haplosin iyon. "I love you, Chin." bulong ko.Napa-igtad ako nang biglang hagipin ni Chin ang palad ko, sinakop iyon, gising na rin pala ito. "I love you too, Mae," paos na sabi nitong nanatili ang mga matang nakapikit. He smiles sexily. "So now, where's that mentally ill boyfriend of yours, huh?" nanghahamon na turan nitong sabay binuka ang s
"Maulan na Kalangitan"HALOS madurog ang bagang ni Chin sa tinding pagtiim bagang dahil sa kanyang natuklasan. How come he was so naive?"Fvck!" umalingawngaw ang kanyang mura sa loob ng silid sabay hinagis ang hawak ng tasa ng tsaa sa kung saang espasyo.Mabuti at maagap si Grayson at naka-ilag agad kundi ang gwapong mukha nito'y nadali."Young master, come down!""Grayson, leave the room at once!""But—"Grayson!""Right away, young master."Tumalilis ang amerikano at deritsong lumabas ng silid.Marahas na kinuha ni Chin ang isang o tanto at walang dalawang isip na inasinta ang isang mamahaling kasangkapan sa loob ng silid at iyon ay nabasag. Isang mapait na ngiti ang pinakawalan ng binata pagkatapos. What he felt towards the woman named Chandra was not an affection but a resentment. Kaya pala ganoon nalang na hindi niya maipakali ang sarili sa tuwina nandyan ang babae nang dahil pala, she was the reason why the Gokudo is suffering today. The woman killed the five members of th
"Ang Babae at Ang Sining"BINABAD ni Chin ang sarili sa maaligamgam na tubig sa loob ng banyo, nakapikit na dinama niya iyon. Hindi niya namamalayan na mapangiti siya ng sobrang lapad. Hindi niya maiwaglit ang mukha ni Chandra sa isipan niya.Hindi niya maintindihan ang sarili ngunit ang puso niya ay puno ng kagalakan nang makasama niya ang babae. Mas lalong hindi niya maipaliwanag ngunit nang madinig niya ang tibok ng puso ng munting anghel sa sinapupunan nito ay tila gusto niyang magtatalon sa tuwa. Parang dinuyan siya sa alapaap. Hindi mapakali ang puso niya. Kung tutuusin she is just a neighbor and nothings more. Anong meron sa babaeng iyon at ganito nalang ang epekto nito sa kanya? Alam niyang hindi siya dapat makadama ng ganito datapwat hindi niya mapigilan. "Holy Sh it!" wala sa oras na natampal niya ang palad sa ibabaw ng tubig, wala sa oras na nagtalsikan iyon. Hindi niya dapat pagtuonan ng pansin ang babae ngunit hindi nalang niya namamalayan ang sarili at pinupuntahan ni
"Punla na Sumisibol"IPINAGLUTO ako ng binata nang gabing iyon. Hindi rin ako tumutol at pinaunlakan ko nalang ang pagmamagandang loob nito. He said that he can offer company until makahanap ako ng makakasama sa bahay."Miss Chandra, if you're bored, I can also accompany you to Misaki, if I have errands when I can't accompany you.""Mr. Chiharu, I'm not paralyzed, I can still do the housework and I have a friend who visits from time to time. I allow you to join me tonight because you persisted."Dinig kong bumuntong hininga ang binata. Naka-upo kami sa balcony ng bahay pinagmasdan ang madilim na kawalan."I am sorry if I persisted, hindi ko rin maintindihan ang sarili ko, Miss Chandra.""Mr. Chiharu—"Did you know that I was diagnosed with amnesia? I had an accident and when I woke up from the coma, some parts of my memory were lost."Mariin akong napakagat ng labi. Now! nasagot na nito ang matagal ng tanong sa utak ko, kung paano ako nito nakalimutan. Chin is mentally ill. If it was
"Let Me Take Care of You"CARRYING the remains of his dog, Chin went to the gate of Chandra's house. Napahinto siya sa kanyang mga hakbang nang mahagip ng kanyang paningin ang babae. Naka-upo sa pandalawahang bench sa bakuran nito. Nakatalikod habang nakatingala sa kawalan. Hindi niya alam kung bakit basta nalang ito naluha kanina habang naghuhukay siya. Dahilan nito'y napuwing daw ito. Hindi nalang din niya kinulit pa.Habang minamasdan niya ito mula sa likuran ay hindi niya maiwasang makadama ng awa. As he looked at her, he saw sadness in her eyes, or maybe he was just mistaken. He suddenly felt that he wanted to care and protect her. Hindi siya dapat makadama ng ganito para sa babae sapagkat bago pa lang sila magkakilala ngunit hindi niya maunawaan ang sarili pero tila may pinukaw ito sa damdamin niya.The lady is pretty she will even looks prettier when she smile, and he wish she could see her wearing those pretty smile.Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya na pi