Chapter 10

Maingay na ang kapaligiran habang nakatitig ako sa kawalan.  Taliwas dito ay walang giyerang nagaganap sa aking kalooban, mula ng makilala ko si Quirou ay nabawasan ang pag-ikot ng mga negatibong bagay sa aking isipan. 

Nabawasan lang ngunit hindi naubos, patong-patong na kalituhan at mga katanungan pa rin ang dumadalaw sa akin sa gabi? Tuwina ay naghahari sa akin ang takot at kaba, ngunit hindi katulad noon ay mayroon ng taong handang makinig sa kin, nandiyan na si Quirou. Kahit papaano ay nababawasan na ang bigat.

Para siyang malamyos na musikang pilit na dumadampi sa aking pandinig habang may mga taong sumisigaw sa akin. Isa siyang pagtanggap sa aking nakalakhang pagtanggi mula sa mga tao sa paligid ko. 

Nang sumapit na ang Linggo ay maaga akong gumising at nagluto. Maaga rin akong naglaba. Alas tres pa lamang ay kumikilos na ako sa loob ng bahay, kaya alas syete pa lang ay tapos na ako. 

Nakapaghanda na ako