NAGING kataka-taka para kay Lara ang pananahimik ng asawa niya nang mga sandaling iyon. At dahil nga sinabi nitong sorpresa ang pupuntahan nila ay hindi na siya nagtanong.Pero iyon nalang ang gulat niya nang dalhin siya ni Joaquin sa isang pamilyar na gusali. Dahilan kaya mabilis na tumahip ang kanyang dibdib.Natatandaan niya ang building na iyon.Iyon ang hotel kung saan niya unang ibinigay ang sarili niya sa kanyang asawa ilang taon na rin ang nakalilipas. Hindi niya maunawaan at maipaliwanag kung gaano katindi ang kabog ng dibdib niya nang mga sandaling iyon. Pero sa kabila ng lahat ay nanatili pa rin siyang kalmado at hindi nagtatanong rito. Sa kabila iyon ng katotohanang gustong-gusto na niyang alamin sa kanyang asawa kung ano ba talaga ang tunay na nangyayari at kung bakit sila naroroon.Nang makababa sila ng kotse ay noon lang nagsalita ang asawa niya.“Hindi talaga dito ang destinasyon natin, sweetheart. May importante lang tayong gagawin kaya tayo dumaan,” anito sa kanya ha
SA madaling pamamaraan ay nagawa siyang angkinin ni Joaquin nang hindi sila umaalis sa pwestong iyon. At masasabi niyang wala nang mga sandaling iyon ang mahinahon niyang asawa na palagi niyang nakakasama tuwing nagsisimula pa lamang ang laban nilang dalawa.Pero ano ba naman ang karapatan niyang magreklamo kung siya mismo ang humingi nito sa mister niya.“You want this, don’t you, huh?” tanong nito sa kanya habang hinahambalos nito ng malalakas at buong pwersang pananalasa ang kanyang kasarian.Hindi na halos makahinga ng maayos si Lara nang mga sandaling iyon. Pero siya ang may gusto nito kaya alam niyang katulad ng nauna ng sinabi sa kanya noon ni Joaquin. She needs to face the consequences of her actions. Kaya ganoon ang ginawa niya ngayon. Tinitiis niya ang napakasarap na epekto ng malupit na pag-angking ginagawa sa kanya ni Joaquin.“Yes, oh I want this. I want you,” aniyang kumapit pa ng mahigpit sa batok ni Joaquin saka mariing hinalikan ang asawa niya sa mga labi nito.Mabili
HINDI inasahan ni Lara ang ang tinutukoy pal ani Joaquin na orihinal nilang destinasyon ay ang bahay nito sa Baguio. Ang bahay kung saan sila nag-honeymoon.“Ah so, dito mo pala ako talaga planong dalhin? Bakit?” ang nakangiti niyang tanong saka buong pananabik na iginala ang paningin sa kabuuan ng bahay.Nagkibit ng mga balikat nito si Joaquin at pagkatapos ay ibinaba ang mga dala nitong maleta.“Kasi nung una tayong nagpunta dito hindi ko sinabi sa’yo ang totoo, hindi ba?” tanong nito sa kanya saka siya mahigpit na niyakap mula sa kanyang likuran.Kinikilig na pumihit si Lara paharap sa kanyang asawa. Pagkatapos niyon ay naglalambing niyang ikinawit sa leeg nito ang kanyang mga braso.“Oo nga. Naalala ko nga yung sinabi mo sa akin na noon. Na sana pwede mong ibigay sa akin ang lahat ng gusto ko?”“Yeah. Nasabi ko iyon sa iyo kasi hindi ko naman talaga magawang ibigay sa iyo ang lahat kasi nga iba ang alam mo. Kung sakali ayokong magulat ka kung saan ko kinukuha ang lahat ng ito.”Na
“BAKIT ganoon Robert? Bakit ang bagal nung tao mo? Bakit hanggang ngayon eh mukhang masaya pa rin ang babaeng iyon?” ang galit na tanong ni Selena kay Robert nang gabing magkita sila nito para pag-usapan ang tungkol sa hinihingi niyang pabor.“Hindi ko rin alam. At isa pa, bakit ba kasi masyado kang atat na makaganti? May asawa naman na ‘yung babae hindi ba? Baka naman nagkakamali ka lang ng hinala mo?” ani Robert sa kanya.Noon inis na ibinaba ni Selena sa mesa ang hawak niyang wine glass. “Nakakainis ka naman eh. Bakit ba ayaw mong gawin nalang ang sinasabi ko? Kailangan kong makaganti sa babaeng iyon. Kailangan kong mabawi si Ramil!” giit niya.“Tumigil ka na! Maghintay ka kung kailan at huwag mo akong sisigawan!” ani Robert sa kanya.Sa puntong iyon ay napaupo si Selena at naiiyak na nagyuko ng ulo. Pinigil niya ang mapaiyak pero dahil na rin sa epekto ng nainom na niyang alak ay nabigo siyang gawin iyon.“Bakit kasi walang lalaking gustong magmahal sa akin?” aniyang napahikbi.Sa
“WOW, Daddy it’s so beautiful here!” Iyon ang masiglang winika ni Callie saka nagtatakbo patungo sa private cottage ng kanilang pamilya. “Pwede tayong mag-stay doon sa beach house, kaya lang mas malayo iyon sa dagat,” ani Joaquin sa kanya saka kinarga si Callie na noon ay ilang beses nang nadapa sa buhanginan gawa ng kakatakbo nito. “Okay na dito kahit hanggang bukas lang. Tapos sa susunod na araw eh doon na tayo mag-stay sa beach house,” sagot ni Lara saka na nagpatiuna patungo sa kanilang cottage. “Sina Yaya Loring?” tanong ni Lara matapos niyang buksan ang pintuan ng cottage. “Nandoon na sa bahay at naghahanda ng pagkain. Teka, saan mo ba gustong kumain, baby? Dito o doon sa malaking bahay?” tanong ni Joaquin sa anak nito. “Here,” anito sa kanya. Tumawa si Lara sa nakita niyang naging reaksyon ng kanyang anak. “Naku, ibaba mo nga iyang anak mo. Big girl na siya kaya hindi na siya dapat na kinakarga,” aniya pa kay Joaquin. “Kahit mag-asawa pa ito, siya pa rin ang princess ko
“KINAKABAHAN ka?”Iyon ang itinanong ni Lara sa asawang si Joaquin matapos niyang ayusin ang kurbata nito.Nagbuntong hininga si Joaquin at pagkatapos ay buong pagmamahal siyang pinakatitigan.“Mom, Dad, let’s go?” si Quin iyon ang bunsong anak na lalaki nilang dalawa.“Okay, anak,” ani Lara saka muling tiningala ang gwapong mukha ng asawa niya.“Halika na at baka isipin ng anak mo eh hindi mo siya gustong ihatid sa altar,” ang biro pa niya sa asawa na hindi man sumagot para halata pa rin sa mukha nito ang bahagyang lungkot.Iyon ang araw ng kasal ng panganay nilang anak na si Callie.Nauunawaan niya ang nararamdaman ng asawa niya dahil ito ang nag-iisang anak nilang babae.Sa loob ng mahigit dalawampung taon ay nabiyayaan pa sila ng dalawang anak na lalaki. Sina Caleb at ang bunso nga na si Joaquin Antoni III na kamukhang kamukha ng lolo nitong si Joaquin Sr.Pagkatapos ng insidente noon sa beach resort, katulad ng sinabi ni Joaquin ay inayos nito ang lahat. Naparusahan ang lahat ng
ISANG malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Lara habang nakatitig sa lapida ng yumao niyang ina na si Edna. Mahigit isang taon narin mula nang pumanaw ito dahil sa sakit sa puso at hanggang ngayon ay hindi parin niya talagang lubusan matanggap na wala na ito. Anak siya sa pagkadalaga ng kaniyang ina. Ayon sa kwento nito sa kaniya noong ito ay nabubuhay pa ay dati itong waitress sa isang bar. Doon nito nakilala ang tatay niya na isa sa mga naging customer nito. Tinanong naman niya sa kaniyang ina kung ano ang pangalan ng tatay niya pero ang sagot lang nito, sa dami ng naging parukyano nito noon, imposibleng malaman pa nito kung alin sa mga iyon ang tatay niya.Sa kabila nang lahat ng iyon ay hindi naman siya nagtanim ng galit sa kaniyang ina. Wala siyang makapa na ganoon sa kaniyang puso dahil ang totoo mahal na mahal niya ito at hanggang ngayon, ito parin ang dahilan ng lahat ng pagsusumikap niya.Dalawang taon na siya at sa night club parin na iy
TWO DAYS LATER...“PAPA?” hindi maunawaan ni Lara kung saan nanggaling ang matinding takot na kaagad niyang naramdaman nang mapagbuksan niya ng pinto ang humahangos na si Ompong.“Anak, magtago ka, gusto ka nilang kunin!” anitong itinulak siya papasok ng kabahayan saka siya hinila papasok sa loob ng kaniyang kwarto.Lalong nagtumindi ang takot na nraramdaman ni Lara dahil doon. “A-Anong ibig ninyong sabihin? S-Sinong kukuha sa akin?” sa kabila ng lahat ng hindi magandang emosyon na nang mga sandaling iyon ay nagsasalimbayan na sa kaniyang dibdib,“Wala nang maraming tanong, makinig ka nalang kay Papa, bilisan mo!”Wala na ngang nagawa si Lara kung hindi ang sumunod. Nagtago siya sa loob ng kaniyang kwarto, sa likuran ng isang antique na aparador. Pero sa kabila nang lahat ay naririnig parin niya ang pakikipagtalo at hindi magagandang salitang sinasabi ng kung sin