Enchanted: Chapter 3

THEY KNOW ME?!

-

Ramdam ko na ang pagod habang naglalakad ako sa isang malawak at hindi pamilyar na lugar. Pakiramdam ko ay nagrereklamo na ang mga binti ko sa sobrang sakit. Hindi rin nakatutulong ang init na tumatama sa balat ko kaya halos maligo na ako sa pawis.

"Geez, saan na ba ako napadpad?" tanong ko sa sarili ko nang pakiramdam ko ay naliligaw na ako. Sobrang lawak naman kasi rito. Puro building ang nakikita ko, kung hindi building, malalawak na lupain naman na halos walang laman.

Natanaw ko mula sa malayo ang isang lugar kung saan may kaunting lilim. Lumakad ako papunta roon at saka naupo sa isang bench na nasa ilalim ng malaking puno. Napag-isipan ko na rin na magtatagal na muna ako rito kung saan maraming bulaklak at benches na nakapaligid. Wala naman sigurong makakahuli sa 'kin dito. Lahat kasi ng nadaanan ko na classroom ay sarado, tahimik at walang tao sa hallway. Class hours na siguro kaya ganoon.

May mga guards kaya sila rito na rumoronda? Paano kung hulihin nila ako kasi iisipin nila na nagc-cut ako ng class? Pero may common sense naman sila, 'no? Hindi naman nila iisipin na matagal na akong estudyante dahil sa hitsura ko.

Tumingin ako sa kawalan at saka pumasok sa isip ko ang mga nangyari sa akin. Simula sa panggugulo ni Evelyn hanggang sa makaharap ko si Arucis. Ano na kaya ang nangyayari kay Mama? Ligtas kaya siya roon? Tsk. Nag-iwan pa ako ng gulo bago umalis. Pero babawi naman ako sa kaniya. I'll make her proud soon.

"Tama na nga ang pag-iinarte," sabi ko sa sarili ko. Bakit pala hindi ko pa inaayos ang mga gamit ko, 'di ba? Ay, naliligaw nga pala ako. Susubukan ko na lang ulit mag-ikot para malaman ko kung saan ba ako dapat mapunta.

Teka nga. Nasaan ba 'yong mapa na binigay sa 'kin ni Papa? Ang pagkakatanda ko ay isa 'yon sa mga gamit na ibinigay niya sa akin.

Inalis ko sa pagkakasukbit ang bag ko at inilapag ito sa may upuan. Nagsimula na ako maghalungkat ng mga gamit doon. Halos mailabas ko na lahat ng gamit ko pero hindi ko pa rin nakikita ang pakay ko. Wala ba akong mapa o bulag lang talaga ako?

"Nasaan ka na ba?" Asar na tanong ko saka tuluyang ibinuhos ang laman ng bag ko.

Nalaglag sa sahig ang mga maliliit at kulay brown na mga notebook. Nakalagay roon ang tatak ng Camster Academy sa bawat pabalat.

Nagsimula na ako muli maghanap sa mga 'yon. Binuklat ko na lahat ng notebook dahil baka nakaipit sa mga 'yon ang mapa ngunit wala akong makita.

Ano ba kasi ang hitsura ng mapa na 'yon?!

"Hey, I think you dropped this." Napalingon ako sa taong nag-abot sa akin ng isang kulay puting scroll. Dahan-dahan ko inangat ang tingin ko papunta sa kaniyang mukha.

Hindi ko mapigilan na mapa-nganga sa kagandahang lalaki niya.

Kumikintab ang kulay itim niyang buhok na nasisinagan ng araw. Lumitaw rin ang pagkaputi ng kaniyang balat. Hindi ko mapigilang mamangha sa maitim niyang mata na parang nangungusap. Isali mo pa ang mapupula niyang labi at matangos na ilong. Para siyang campus heartthrob sa dating niya. Ideal guy!

Add to cart! Add to cart na 'to, 'te!

"Calvin!" Natigil ang pagsipat ko sa kaniya nang may malakas na boses na nangibabaw sa tahimik na lugar.

"Here. Ito 'yong mapa ng school. You can handle yourself, right?" Ngumiti ito sa 'kin nang pagkalawak-lawak, doon ko nakita ang mapuputi niyang ngipin. Hinawakan ang kamay ko at saka inilapag doon ang scroll.

Tumakbo ito papunta sa lalaking tumawag sa kaniya. Pinagmasdan ko silang maglakad papalayo.

Napangiti ako saka tumingin sa scroll. "Thank you."

First day pa lang pero mukhang gaganahan na ako rito, ha? Biro lang, parang ang haliparot ko naman. Sinimulan ko alalahanin ang mga nakilala ko sa unang araw na tumapak ako rito. Ang sabi nila makakakuha ka raw ng kaibigan kapag sa una pa lang ay natandaan mo na sila.

Pero napabusangot ako nang pumasok sa isip ko si Zach. Lalo na ang hitsura noon nang humampas ang likod niya sa pader. Hindi ko makalimutan ang nakamamatay niyang tingin habang bumabangon mula sa pagkakasalampak –– hudas! Bakit naman siya pumasok sa isip ko? Tsk. Maganda na sana, e.

Tumayo na ako at saka pinulot ang mga gamit na nakatambak sa sahig. Ilang minuto ang ginugol ko bago ko ipasok ang mga gamit na ikinalat ko. Napagdesisyonan ko na maupo muna saglit para makapagpahinga pa. Hindi pa sapat ang pagmumuni ko kanina, e.

"Now, let's see. Paano ba gamitin 'to?" tanong ko sa sarili ko habang binabaliktad ang scroll. "Ay, palaka!" Nasapo ko ang dibdib ko nang bumukas ito saka lumabas ang isang papel. Doon pala nakaukit ang mapa ng school.

Ganoon pala 'yon? Sorry na, ignorante lang.

Tumayo ako saka napagpasiyahan na magsimula nang maglakad. Tinahak ko ang tahimik na hallway ng isang building na napasukan ko. Class hours pa siguro kaya tahimik pa rin ang paligid. Binalik ko ang tingin ko sa mapa. Sa tingin ko tama naman ang daan ko. Pagkatapos ko malampasan ang building na ito ay kakaliwa ako.

Tinignan ko naman ang likod ng schedule na ibinigay ni Papa kanina.

May nakalagay roon kung saang building at room number ako pupunta. Ito naman ay kapag mayroon na akong pasok. Which will start tomorrow. Susulitin ko na ang pagdaan sa building na 'to. Para alam ko kung saan ako papasok bukas.

CAB, Room 27.

Third floor yata 'yon eh. Wala namang 27 dito sa baba. Dadalawa lang ang classroom na nandito. Pero bakit walang hagdan? Saan ako daraan paakyat? Sumilip ako sa ibang sulok nitong building pero wala talaga akong makita.

Naglakad na ako palabas nang Academic Building. Pero nasa hallway pa lang ako nang biglang may isang bell na gumawa ng malakas na ingay. Napahinto ako sa paglalakad nang makarinig ako ng masayang sigawan ng mga estudyante. Kumunot ang noo ko saka ipinihit ang aking katawan. Doon ko nakita ang mga estudyante na kalalabas lamang sa isang malaking column nitong building.

Lumabas sila sa isang haligi nitong building? H u h ?

Tinignan ko ang wristwatch na nasa kaliwang bisig ko at saka nakita ang oras. Kasabay noon ay tinignan ko rin ang schedule na ibinigay sa akin ni Papa. 4 P. M. na pala.

Ayon sa schedule ay alas kuwatro nagtatapos ang klase. Bale uwian na nilang lahat. Kailangan ko pa tuloy makipag-siksikan sa mga estudyante na ito.

Ano ba 'yan! Bukas ko na nga lang sisilipin 'yong magiging room ko. Panira naman ng timing, o.

"New student?"

"Obviously,"

"She looks so simple. I don't like her,"

"Same. I guess basics lang ang alam niya,"

Buti sana kung magugustuhan ko siya. Lol.

And what do they mean about 'basics'?! Not to brag pero si Arucis ang nagt-train sa 'kin, 'no! 'Yong Headmaster niyo Personal Trainer ko lang, duh!

"Excuse me,"

"Excuse,"

"Makikiraan lang,"

'Yan ang paulit-ulit ko sinasabi sa mga nakakasabay ko. May naririnig din akong pag-angal ng iba. Tusukin ko kaya stomach mo? Buti nga nakisuyo pa ako at hindi ka itinulak, e.

And after how many minutes sa impyerno. Joke. Nakalabas na rin ako sa kumpulan ng mga estudyante na sabay-sabay lumabas sa isang column.

Also, thankful naman ako na nasa tapat na ako ng mataas na gusali, nakakakuha ng atensiyon ang isang malaking karatula na may nakalagay na CDB. Hindi ako naligaw. And nagamit ko ng tama 'yong mapa, ngayon. Pero may ibang bagay pa rin ako na hindi maintindihan, e. Ano ba 'tong C at S na 'to? Wala naman legend na nakalagay. Akala ba ni Arucis manghuhula ako?

New Achievement Unlocked!

Joke.

Pinagmasdan ko ang mataas na Charmer's Dormitory Building. Lumampas sa sampung palapag ang building na ito. Puno rin ng bintana ang pumapalibot dito bukod sa maraming balkonahe kada palapag. Astig! Ilang kuwarto kaya ang nandiyan?

"Ikaw 'yong babae kanina, 'di ba?"

"Ay, palaka!" Nagulat ako nang may biglang sumulpot sa tabi ko. Pinagmasdan ko ang babaeng malapad ang ngiti habang nakatingin sa akin.

"Ang ganda ko naman para maging palaka," sabi nito saka tumawa nang malakas.

Tinitigan ko naman siya nang maigi kasi pakiramdam ko ay nakita ko na siya.

Ah! Siya 'yong babae sa portal kanina. 'Yong isa sa mga kasama noong Zach na hindi ko gusto ang aura.

"You're Bri –– "

"I'm Brina. Sa CDB ka pala? Actually noong una kitang makita feeling ko sa SDB ka, e,"

"SDB?"

"Sorcerer's Dormitory Building, 'yong nasa kabilang ibayo pa,"

"Bakit? Mukha ba akong witch?" tanong ko sa kaniya. Grabe, 'te! Sa ganda ko na 'to pagkakamalan mo akong sorcerer? Nahiya genes ni Mamc at Papc ha!

Tumawa naman siya nang malakas kaya napakunot ako ng noo. Baliw ba 'to? Omg, sana hindi ko siya ka-roommate if ever man.

"Hindi ah, mukha ka ngang goddess eh. Tinalo mo si Aphrodite, girl!" Kumindat ito na parang lalaki. Pagkasabi niya noon ay may kulog kaming narinig na galing sa taas. "Oops, sorry," aniya pa. "By the way, anong room number mo?" tanong niya.

"50-A," tipid na sagot ko.

Nag-korteng 'O' ang bibig niya pagkasabi ko noon. "Roommate tayo! Emeged! May ka-roommate na ako! One month din akong nagtiis nang walang ka-room mate eh. I'm so excited na makasama ka!" Halata nga.

Siya pala roommate ko? That's nice –– WAIT, W H A T?! Bakit? Why?!

Naglalakad na kami papuntang 5th floor. Siya na raw ang magtuturo kung saan ang magiging dorm ko. I mean, dorm namin. Since roommate ko siya.

"Anong kaya mo gawin?" tanong ko habang naglalakad kami papaakyat. We're currently on the third floor.

"I can do illusions. Also has a wind charm. How 'bout you?" Wind? Class B.

Napatingin ako sa taas habang iniisip kung akin sa charms ko ang ipapakilala ko. Pero tutal room mate ko siya. "I have those RARE or known as Class S, SPECIAL or known as Class A, Combined which is the Class B, and SUBs or also known as the C. Also I can be a Witch. But it depends kung gusto ko pag-aralan ang Sorcery." Pakiramdam ko napakachismosa ko nang sinabi ko 'yon. Dapat ba nanahimik na lang ako?

Napahinto siya sa paglalakad. Kaya huminto rin ako.

"You have those? That means, you are the –– "

Tumango ako kasi alam ko kung ano ang nasa isip niya. "The daughter of the Head Teacher of this school. The Headmaster's granddaughter. Hmm, the Princess of this creepy world, because I'm the daughter of the Queen. Hmm, ano pa ba?" Tulala siyang nakatingin sa 'kin habang pinagpapatuloy ko ang pagpapakilala.

Absolute Charmer? Nah. 'Di ko pa ma-claim 'yan. Pero panay sabi sila Papa na absolute nga 'ko. But I just can't. I can be an absolute charmer if I've mastered all types of charms. Eh as of now, hindi pa naman.

"O-M-G! I CAN'T BELIEVE." Alam mo 'yang sinabi niya? Capslock. Para dama mo na hindi talaga siya makapaniwala na ako 'yon. Napatingin ako sa mga estudyante na nakatingin sa gawi namin. Ang ingay kasi! Madaldal pala 'to, feeling ko talaga hindi ko dapat ni-chismis, e.

Pero kahit naman nalaman niya, may part pa rin sa akin na gusto ko siyang pagkatiwalaan. I don't know. Maybe that reason is . . .

"Huwag mo munang ipaalam," sabi ko nang may diin. Mahirap na. At baka maling tao ang pagsabihan niya.

. . . I confessed it to her because I can feel that she's trustworthy. Arucis won't let her be one of my escorts kung hindi siya katiwa-tiwala.

"I PROMISE." Sabi niya at itinaas ang kaliwang kamay.

Kumunot ang noo ko saka pinagmasdan ang kaliwa niyang kamay na nakataas. "What was that for?"

"Ah, 'yan? It's a promising gesture,"

A promising gesture, huh?

"Kaliwa kasi malapit sa puso. That's what we believe in. And that means kahit anong mangyari. You won't break that promise kasi isinapuso mo 'yong sinabi mo,"

"Can we be friends?" Pagdugtong niya.

"Sure." Sabi ko at ngumiti.

***